Fréttabréf Ættfræðifélagsins - 01.10.1997, Blaðsíða 7

Guðjón Óskar Jónsson:
*7íu fomáóuwi í vtíu k'fataÁÍMdum
I. þáttur (1.-3. hjónaband)
Hafliði Bergsveinsson prestur í Hrepphólum Ar-
nesprófastsdæmi gaf saman í hjónaband hinn 6. sept.
1761 aðstoðarprest sinn, Hilaríus Illugason, ogborg-
firzka bóndadóttur, Gróu Bjamadóttur.
H.I. var fæddur 21. okt. 1735 Ofanleiti Vest-
mannaeyjum, sonur Illuga Jónssonar f. 1694 d. 1753,
síðast pr. Hmna og k.h. Sigríðar f. 1691 Fransdóttur
pr. Hmna íbssonar.
Gróa var fædd 1723 dóttir Bjarna f. 1692, bónda
Breiðabólsstað Reykholtsdal, Sigurðssonar og k.h.
Guðrúnarf. 1691 d. 1760 Þorvaldsdóttur.
H.I. nam skólalærdóm hjá föður sínum; varð
stúdent úr Skálholtsskóla 1. maí 1754.
Hann varð síðar djákn í Skálholti. Finnur biskup
vildi árið 1759, að H.I. yrði prestur í Ámesprestakalli
Ströndum, en H.I. vildi það eigi. Kvað hann Hafliða
Bergsveinsson pr. Hrepphólum vilja fá sig fyrir að-
stoðarprest.
Herra Finni féll það miður. Vildi hann, að stipt-
amtmaður skikkaði H.I. til Ámesprestakalls, en svo
varð eigi. H.I. vígðist 11. maí 1760 aðstoðarprestur
sr. Hafliða í Hrepphólum.
Sr. Hilaríus fékk veitingu fyrir Mosfellsprestakalli
Grímsnesi 28. jan. 1762.
Þeim hjónum varð einnar dóttur auðið, Marínar f.
7. ág. 1762 Mosfelli, d. páskadagskveldið 3. apr.
1763.
Fóstursonur hjónanna var systursonur mad. Gróu,
Þórður f. 1763 Sæmundsson, fálkafangara Breiða-
bólsstað Reykholtsdal, Sæmundssonar og k.h. Guð-
ríðar Bjamadóttur.
Þórður var tekinn í Skálholtsskóla (efra bekk) árið
1780; varð stúdent 5. júní 1782 með ágætum vitn-
isburði. Þ.S. var skáldmæltur, en af skáldskap hans,
sem varðveizt hefur, er að ráða, að hann hafí verið
sjúkur maður og lífsleiður.
Þ.S.kvæntist 18.okt. 1785.KonahansvarMargrét
f. 1762 Kolbeinsdóttir, f. 1731 d. 1783 pr. Miðdal
Þorsteinssonar og k.h. Amdísar f. 1735 d. 1814
Jónsdóttur f. 1696, pr. Gilsbakka Hvítársíðu, Jóns-
sonar.
Sr. Kolbeinn í Miðdal var skáldmæltur. M.a. sneri
hann passíusálmum Hallgríms Péturssonar á latínu.
Af skáldskap sr. Kolbeins er Gilsbakkaþula nú kunn-
ust.
Sr. Kolbeinn orti einnig um böm sín. Um tvö hin
elztu segir svo:
Guðrún mæta, fallegt fljóð,
finni’ ágæta dyggða slóð;
hennar bæta mein og móð
mun hið sæta Jesú blóð.
Ó, þú þýða Margrét mín
mildin fríða gæti þín
hjálp þér blíða sendi sín,
svo ei líða þurfir pín.
Þórður stúdent Sæmundsson fékk aldursleyfi 6.
jan. 1786 til að gerast aðstoðarprestur fósturföður
síns, en fimm dögum síðar, 1 l.jan. 1786, léztÞórður.
Nokkmm mánuðum fyrr, 7. sept. 1785 hafði látizt
Gróa Bjamadóttir, kona sr. Hilaríusar Illugasonar.
H.I. kvæntist í annað sinn 10. júní 1790 55 ára,
Margréti Kolbeinsdóttur, ekkju Þórðar, fóstursonar
síns. M.K. var þá sögð 29 ára.
Guðrún f. 1760 eldri Kolbeinsdóttir pr. Miðdal
Þorsteinssonar giftist 21. okt. 1782 aðstoðarpresti
föður síns, Sigurði f. 1755 Olafssyni. Þeim varð
tveggjabama auðið. Sigurðurdó 17. júlí 1793.
Brynjúlfúr Jónsson frá Minnanúpi segir svo frá:
"Guðrún var einstæðingur. Hún hafði hallað sér
að hjá Margréti, systur sinni á Mosfelli." Eiríkur
Vigfusson á Reykjum Skeiðum missti konu sína,
Ingunni Eiríksdóttur, 5.jan. 1794. Ingunnvarf. 1769.
Þau Eiríkur eignuðust tvær dætur.
Eiríkur Vigfusson leitaði ráðahags við Guðrúnu
Kolbeinsdóttur, ekkju áMosfelli. Varþað mál auðsótt.
Eiríkur sagði svo frá bónorðsförinni, en hann var
gamansamur maður: "Ég gekk upp að Mosfelli,
hitti þar prest úti, spyr hann, hvort þar sé kona,
sem Guðrún heitir. Hann segir svo vera. Eg fór
inn, hitti hana í bæjardyrunum, talaði við hana,
og hún varð fegin."
Eiríkur og Guðrún eignuðust mörg böm. Guðrún
minntist prestshjónanna á Mosfelli með þakklæti og
lét böm sín heita nöfnum þeirra, en þessum bömum
varð ekki langra lífdaga auðið.
Guðrún Kolbeinsdóttir var skáldmælt, eins og hún
átti kyn til. Hún orti um böm sín, svo sem gert hafði
faðir hennar.
Þar segir svo m.a.:
7