Nýtt Helgafell - 01.04.1956, Page 38

32
JÓN SIGURÐSSON KADETT
En þrátt fyrir allt ber hann þína mynd
og þráir lausn sína í hljóði.
Lát hann hreinsast, ó, Drottinn, af sérhverri synd
í því sætasta Jesú blóði.
KÓR
Jón Sigurðsson, komdu til Herrans heim!
Nú er hátíð í nánd eins og forðum.
Hvort finnurðu ei lyktina af forrétti þeim,
sem Frelsarinn hefur á borðum?
Jón Sigurðsson, komdu til Herrans heim!
Hallelúja!
ÞÖGNIN OG PUKARNIR
Fyrir nokkru fóru þrír fulltrúar togaraeig-
enda á fund í París til viðræðna við enska
togaraeigendur. Spunnust þá þegar sögur
miklar um það hér á landi, að verið væri
að semja um landhelgisdeiluna við erki-
fjandmenn vora, togaraeigendur í Hull og
Grimsby, og voru þær sögusagnir studdar af
ýmsum vangaveltum erlendra blaða um
fundinn. Orðasveimur þessi varð síðan til-
efni hatrammra árása á ríkisstjórnina fyrir
svik við málstað íslands. Hið sanna kom
ekki fram í málinu, fyrr en fulltrúamir komu
heim og upplýstu, að fundirnir, sem haldnir
voru á vegum efnahagssamvinnustofnunar-
innar, hefðu eingöngu fjallað um fyrirkomu-
lag landana úr íslenzkum togurum í Bret-
landi, ef löndunarbanninu yrði aflýst.
Þetta er eitt nýjasta dæmið um það, hve
óheppilegt það er, að þjóðin fái ófullkomnar
eða alls engar fréttir um aðgerðir í mikil-
vægum málum, þangað til eftir dúk og disk.
Stundum berast fréttir um veigamiklar ís-
lenzkar stjórnarathafnir frá erlendum blöð-
um og þá einatt stórlega afbakaðar. Það er
að sjálfsögðu eðlilegt, að ríkisstjómin álíti
varhugavert að gefa almenningi upplýsing-
ar um gang mála, sem eru á viðkvæmu
samningastigi. Hitt er þó ennþá verra, að
þjóðin fái upplýsingar um slík mál eftir
krókaleiðum, til dæmis frá samvizkulausum
íréttasnápum eða óhlutvöndum andstæðing-
um, sem er um það eitt hugað að rangfæra
staðreyndir og vekja mönnum tortryggni.
Afleiðingin hefur orðið sú, að vaxið hefur
hér úr grasi ný tegund blaðamennsku, sem
felst einkum í alls konar ,,uppljóstrunum",
sem eru fullar af staðleysum, en fela þó
stundum í sér sannleikskjarna, sem gera þær
enn viðsjárverðari.
Það er nauðsynlegt, að ríkisstjómin taki
þessi mál fastari tökum í framtíðinni, og geri
það að skyldu sinni að láta íslenzkan al-
menning fylgjast sem bezt með gangi allra
mikilvægra mála. Að vísu hlýtur að vera
nauðsynlegt að halda ýmsum hlutum leynd-
um lengur eða skemur, en leynimakkið má
ekki verða að þeirri áráttu að leyna öllum
óþægilegum staðreyndum eins lengi og hægt
er. Islenzkum almenningi er vel trúandi til
skilnings, ef hreinskilnislega er að honum
farið, og er sú leið betri en að hella vatni
á myllu þeirra, sem fara með blekkingar.
I þjóðsögu er sagt frá púka einum, sem
lifði góðu lífi á bölvi og ragni fávíss fjósa-
manns, og lifa slíkar óvættir áreiðanlega í vel-
lystingum enn í dag. En ekki eru þeir púkar
frýnilegri sem lifa á þögninni um þá hluti,
sem almenningur vill fá að vita, og kýla
vömb sína á krásum rógs og rangsnúnings,
sem hún leggur þeim upp í hendur.