Morgunblaðið - 18.02.2012, Blaðsíða 25
25
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 18. FEBRÚAR 2012
Sælir á beit Þeir undu sér vel í snjónum, hestarnir í Árbæjarhverfi á Suðurlandi, er þeir söddu hungrið undir bláhimni, með Heklu tignarlega í bakgrunninum.
RAX
Hjúkrunarheimili
landsins eiga í vand-
ræðum með að láta
enda ná saman. Fjár-
framlög til þeirra frá
ríki hafa verið skorin
niður þrjú ár í röð.
Stjórnendur heim-
ilanna hafa leitað
allra leiða til að skera
niður kostnað og nota
naumt skammtaða
fjármuni á sem skynsamlegastan
hátt. Þriðji dýrasti rekstrarliður
hjúkrunarheimila er lyf og hefur
hlutfall lyfjakostnaðar heldur
hækkað á undanförnum árum.
Þegar nýir heimilismenn eru
teknir inn á hjúkrunarheimili þá fá
stjórnendur þeirra að velja einn af
þremur einstaklingum sem sendar
eru upplýsingar um. Þó það hljómi
ef til vill kaldranalega þá hefur
það færst í vöxt á undanförnum
árum að lyfjanotkun þessara
væntanlegu heimilismanna er
skoðuð sérstaklega og ef einhver
þessara þriggja notar mjög dýr lyf
þá kemur hann ekki til greina sem
nýr heimilismaður.
Lyfjakostnaður einstaklings
sem nemur nokkur hundruð þús-
und krónum á mánuði veldur því
að daggjaldið sem TR greiðir
vegna viðkomandi, dugar alls ekki
fyrir launum vegna umönnunar,
fæðis, lyfja og annarra hluta sem
innifaldir eru í daggjaldinu. Það er
staðreynd að þeir
öldruðu einstaklingar
sem eru svo „óheppn-
ir“ að þurfa á dýrum
lyfjum að halda eiga
miklu síður möguleika
á að komast á hjúkr-
unarheimili en hinir.
Kaldhæðnin er svo sú
að þessir sömu ein-
staklingar eru nánast
undantekningarlaust
á sjúkrahúsi þannig
að lyfjakostnaður
þeirra er hvort sem er greiddur af
ríkinu.
Þessi mál hafa verið til skoð-
unar í velferðarráðuneytinu í all-
nokkurn tíma án þess að lausn
hafi fundist. Á meðan bíða þeir
sem nota dýr lyf á sjúkrahúsum
og verða þar væntanlega þangað
til búið er að leysa þetta vanda-
mál. Vona að sú bið taki fljótlega
enda.
Eftir Gísla Pál
Pálsson
» Þeir öldruðu ein-
staklingar sem eru
svo „óheppnir“ að þurfa
á dýrum lyfjum að halda
eiga miklu síður mögu-
leika á að komast á
hjúkrunarheimili …
Gísli Páll Pálsson
Höfundur er forstjóri og
formaður Samtaka fyrirtækja
í heilbrigðisþjónustu.
Of dýr fyrir mig?
Þann 15. febrúar sl.
dæmdi Hæstiréttur að
lög nr. 151/2010 færu
gegn stjórnarskrá.
Ríkisstjórnin hefur enn
á ný verið dæmd af
verkum sínum af æðsta
dómstóli landsins –
sjálfum Hæstarétti.
Áður hafði Hæstiréttur
úrskurðað stjórnlaga-
þingskosninguna ólög-
lega og Svandís Svavarsdóttir
umhverfisráðherra var fundin sek
fyrir réttinum um afglöp í starfi í
málefnum Flóahrepps. Meira að
segja heilög Jóhanna tapaði máli fyr-
ir kærunefnd jafnréttismála vegna
ráðningarmála er hún tók karlmann
fram fyrir konu í starfi. Hver hefði
trúað þessu að fullreyndu?
Þrátt fyrir brotaferil ríkisstjórn-
arinnar frá því hún tók við – lætur sí-
brotastjórnin sér ekki segjast. Nú
hefur meirihluti stjórnskipunar- og
eftirlitsnefndar ákveðið að kalla eigi
ólöglega kjörið stjórnlagaráð saman
á ný. Hvenær ætlar þetta fólk að
læra að þrígreining ríkisvaldsins er
virk hér á landi og að dómum dóm-
stóla skuli lúta? Hvernig getur sí-
brotaríkisstjórnin ætlast til þess af
borgurum þessa lands að þeir fari að
lögum og lúti dómum ef hún gerir
það ekki sjálf?
Nú er allt kapp lagt á
að „eitthvað“ úr skýrslu
stjórnlagaráðs fari í
þjóðaratkvæðagreiðslu
samhliða forsetakosn-
ingum í sumar og er
það röksemdin fyrir því
að kalla stjórnlagaráðið
saman á ný. Ferill
þessa hörmungarmáls
er þessi: 16. júní 2010
samþykkti Alþingi lög
um stjórnlagaþing, nr.
90/2010. Samkvæmt
þeim skyldi kosið til
ráðgefandi stjórnlagaþings er hefði
það verkefni að endurskoða stjórn-
arskrá Íslands. Kosningar til stjórn-
lagaþings fóru fram 27. nóvember
2010. Framkvæmd kosninganna var
kærð til Hæstaréttar Íslands og 25.
janúar 2011 úrskurðaði Hæstiréttur
kosningar til stjórnlagaþings ógildar
sem frægt er. Í stað þess að boða til
nýrra kosninga eða fella málið niður
ákvað ríkisstjórnin að þræla í gegn-
um Alþingi að skipa „stjórnlagaráð“
þeirra 25 einstaklinga sem voru ólög-
lega kjörnir á stjórnlagaþing. Stjórn-
lagaráð hefur nú lokið störfum og
skilað skýrslu til Alþingis og er því
ekki til lengur samkvæmt lögum. Ég
hef ekki hugmyndaflug í að finna út á
hvaða lagagrunni ríkisstjórnin ætlar
að boða ráðið til starfa á ný. Ég
minni á að þetta „stjórnarskrár-
brölt“ Jóhönnu Sigurðardóttir hefur
nú þegar kostað skattgreiðendur um
1.000 milljónir og enn skal bætt í.
Ekki er búið að kostnaðargreina
þessa nýju ákvörðun. Þessi gjörn-
ingur er svo dæmalaus – en sýnir –
að ríkisstjórninni er ekkert heilagt.
Ef lög, reglur og stjórnarskrá þvæl-
ast fyrir þá er hiklaust framið lög-
brot. Daginn eftir áfellisdóm Hæsta-
réttar yfir ríkisstjórninni er þessi
ákvörðun tekin.
Ég er orðlaus yfir valdníðslu
meirihlutans. Ég lýsi fullri ábyrgð
þessarar ákvörðunar á hendur rík-
isstjórninni. Um hvað skal kjósa
samhliða forsetakosningum er mér
hulin ráðgáta og meirihlutinn veit
það ekki heldur. Hér er spólað í
þrjóskuhjólförum forsætisráðherra
með fullum stuðningi þingmanna
Hreyfingarinnar sem er gjaldið fyrir
lífi ríkisstjórnarinnar. Hvernig væri
að síbrotaríkisstjórnin færi eftir nú-
gildandi stjórnarskrá áður en litið er
við að skrifa nýja?
Eftir Vigdísi
Hauksdóttur »Hvenær ætlar
þetta fólk að læra
að þrígreining rík-
isvaldsins er virk hér
á landi og að dómum
dómstóla skuli lúta?
Vigdís Hauksdóttir
Höfundur er lögfræðingur og alþing-
ismaður Framsóknarflokksins í
Reykjavík.
Síbrotaferill ríkisstjórnar-
innar og stjórnarskráin