Helgafell - 01.06.1942, Qupperneq 28

162
HELGAFELL
SumariS eftir var hann í kaupavinnu á Grund hjá Magnúsi. ÞaS var ein-
hverju sinni um sumariS, þegar unniS var aS slætti handan EyjafjarSarár,
aS skjögurveik hryssa, sem Magnús reiS, féll dauS niSur í miSri ánni. Flaut
hann meS henni bæjarleiS niSur eftir ánni, áSur en þau bar upp á eyri.
Þessi atburSur varS tilefni kvæðisins: Lá viS slysi. Þetta var sumariS 1906.
Veturinn eftir fór Magnús í Flensborgarskólann í HafnarfirSi, og hinn
næsta í Kennaraskólann. ÞaSan lauk hann fullnaðarprófi vorið 1908, og var
þar meS lokið námsferli hans í skólum. ÁriS 1910 fluttist hann til Vest-
mannaeyja, og gjörðist þá verzlunarmaður hjá Kaupfélaginu Herjólfur, fyrsta
kaupfélagi Vestmannaeyja, sem þá var nýlega tekiS til starfa. ÁriS eftir
varS hann skrifari hjá Karli Einarssyni sýslumanni, og hjá honum vann
hann þangaS til áriS 1918. Fluttist hann þá til HafnarfjarSar, en fór þaðan
aftur til Vestmannaeyja og dvaldist þar þangað til 1924, að hann flutti að
nýju til HafnarfjarSar. Og var hann úr því heimilisfastur í HafnarfirSi.
Á þessum árum vann hann ýmist að skrifstofu- eða verzlunarstörfum, en
á sumrum að jafnaði aS almennri vinnu. AS síldarsöltun vann hann um þær
mundir á SiglufirSi og Akureyri, og einnig var hann í vegavinnu víðs vegar
um land. Átti hann erfitt með miklar innisetur, og leitaði því í vinnu undir
berum himni.
Árið 1935 missti hann heilsuna. Eftir það gat hann ekkert unnið, að
heitið gæti. í marzmánuði 1938 var hann ráðinn bókavörður að Bókasafni
HafnarfjarSar, en þeim störfum gegndi hann aðeins skamma stund. Hin
síðustu ár mátti heita, að hann kæmi ekki undir bert loft.
Hann kvæntist ekki og átti engin afkvæmi.
III.
í æsku naut Magnús engrar skólagöngu. MóSir hans kenndi honum lest-
ur og skrift, og einhverrar tilsagnar naut hann hjá GuSmundi Hjaltasyni. En
öll var sú fræðsla af skornum skammti. Skólamenntunar hans hefur áður
verið getið. SíSan aflaði hann sér víðtækrar menntunar af eigin rammleik.
LagSi hann stund á tungumálanám til þess að eiga aðgang aS bókmenntum
stórþjóðanna. Auk NorSurlandamálanna kunni hann ensku og þýzku og las
íeiknin öll á þeim málum. MeSan aS hann dvaldi í Vestmannaeyjum, hið
fyrra sinn, hafði hann komið sér upp laglegu safni erlendra og innlendra
bóka, en meginhluta þess seldi hann, þegar hann fór þaðan burtu.
MeSan Magnús var viS fulla heilsu lagði hann mikla stund á jarðfræði og
las allt, sem hann komst yfir af bókum í þeirri grein. Á ferðum sínum gaf
hann gaum að jarðmyndun landsins. Einnig lagði hann mikla stund á jurta-
fræði og var vel að sér í náttúrufræði. SafnaSi hann allmiklu af bergteg-
undum og kom sér upp góSu jurtasafni, sem hann þurrkaði og festi í bækur.
Magnús var gæddur óvenjulegum námsgáfum. Hann hafði stálminni.