Helgafell - 01.06.1942, Page 95

LÉTTARA HJAL
225
Þá spýta marmarabrunnar blóði!
Byssur gera yður heyrinkunnar
raddir þögulla manna, er myrða
a£ miskunnarleysi náttúrunnar,
Haldið þér kannski, að von úr viti
vaxi myntin og seðlagrúinn,
víxlar og afsöl, í öruggum skápum?
Allt mun það fara í súginn!
Höfðingjar gulls og járns á jörðu,
jöfrar laganna öðrum fremur:
Hugsið þér aldrei um úrlausn sjálfir,
áður en hefndin kemur?
Hér er ei þörf neinnar hjartagæzku.
Hana eigið þér ekki! Og vér því síður!
Ei þér, heldur viðskipti vor skulu breytast!
Nú vitið þér, hvað oss líður!
Ég held, að það væri yður hagur að semja,
— hvað sem líður nú vinsemi yðar:
Ég skrafa ekki um mannúð — ég skírskota bara
til skynsemi yðar!
Þér neitið? — Mér finnst þetta fráleitt af yður!
En fyrst þér nú samt kjósið allan skaðann,
þá hugsið um málið á himnum — og sendið
oss hraðskeyti þaðan!
M. Á. þýddi.