Frúin - 01.07.1962, Blaðsíða 36

minnzt á, í hinum æsilegu umræðum,
og stundum aldrei. í hjónabandsrifr-
ildum er alvanalegt að heyra gagn-
kvæmar ásakanir á hendur fjöl-
skyldu hins aðilans. Tilgangurinn er,
að særa andstæðinginn með því að
gera lítið úr því fólki, sem maður
veit, að honum þykir vænt um.
Ef gengið var á Annette, kom í
ljós, að í raun og veru fannst henni
tengdamóðir sín vera ágætis kona,
og hið sama fannst Nick um sína
tengdamóður. En nú þar sem allt
var í báli og brandi, höfðu fjölskyld-
urnar líka tekið afstöðu. Blóðbönd
eru sterkari en. öll önnur bönd.
Þegar ég fór nú að athuga allar
aðstæður nánar, rak ég strax augun
í eitt atriði. Það var ^járhagurinn.
Það var synd að segja að hann væri
góður, enda þótt Nick og Annette
hefðu samanlagt tekjur, sem gátu
talizt ágætar. Ég þekki mörg hjón,
sem lifa góðu lífi fyrir miklu minna.
Að vísu höfðu þau átt erfitt í
byrjun, þar sem þau áttu ekki neitt.
Annette og Nick eyddu því, sem þau
unnu inn, og urðu að fá lán fyrir
fyrstu innborgun á íbúðina. Svo
komu afborganirnar. Þau urðu líka
að borga mánaðarlega inn á víxilinn
fyrir bílnum, og reikningurinn þeirra
LESEMDLR SKRIFA
Framh. af bls. 34.
þá veiddist hann betur en nú gerist.
Ófeigsfjarðarbændur gátu eitthvað
selt af selspiki til Breiðafjarðar síð-
astliðið ár, en miklu varð að kasta
og svo hefur verið undanfarin ár.
Nú þekkist það ekki lengur, að
konur og vel lystug böi-n bíði óþreyju-
full eftir því, að heimilisfaðirinn
komi heim með sel frá Ófeigsfirði.
Nú er það bara eldra fólkið, sem rétt
smakkar selinn af gömlum vana.
Eins og þið kæru lesendur vitið,
þá ber talsvert á sjúkdómi hér á
landi, sem nefndur er kransæðastífla.
Heyrt hef ég að sá sjúkdómur þekk-
ist ekki á Grænlandi og þakki lækn-
ar það því, hve Grænlendingar
borði mikið af spiki. Ef þetta er rétt,
þá er ég viss um, að íslendingar fara
bráðum að eyða dýrmætum gjald-
eyri 1 að kaupa selspik frá Rúss-
landi eða Ameríku. Varla fara þeir
að líta við ágætu selspiki, sem verk-
að er norður á Ströndum. En frá
mínum bæjardyrum séð, er heimili
ekki vel búið af mat, nema til sé eitt
kvartel, eða úr tunnu, af vel sölt-
uðu selspiki til ársins.
í einni stórverzlun leit dálítið illa út,
ef reiknað var með þeim verulegu
skuldum, er hvíldu á þeim. Ég sagði
við Annette, að hún og Nick hefðu
alls ekki efni á því að skilja.
Sagt e.r, að hjónabandið sé stofnað
á himnum. Kannski er það rétt, en
eigi að síður er það að miklu leyti
borgaraleg stofnun, eins og öll hjú-
skaparlöggjöfin ber líka vitni um.
Það er og sagt, að tveir geti lifað
ódýrar en einn, og þess vegna er
meinlaust að líta á hjónabandið frá
fjárhagssjónarmiði. Fólk giftist til
að gera sér lífið þægilegra á margan
hátt. Fjármálin eiga hér líka hlut að
máli,og þau eru ekki þýðingarminnst.
Oft heyrist minnzt á orðið fjárhags-
áætlun, og mörg góð ráð eru gefin
þar að lútandi. Þykkar bækur hafa
verið skrifaðar um þetta atriði, en
þeir, sem allra mest þyrftu á þeim að
halda, lesa þær ekki.
Einhver verður að standa fyrir
fjármálum heimilisins, og sé maður-
inn önnum kafinn í vinnu mikinn
hluta sólarhringsins, er ekki nema
sanngjarnt, að húsmóðirin taki að
sér þetta hlutverk. Maðurinn miss-
ir ekkert af sínum husbóndamyndug-
leik með því. Ég þekki mörg dæmi
þess, að eiginmaður hefur kennt
eyðslusamri og hugsunarlausri hús-
móður að spara með því einu, að
láta hana fá yfirstjórn í fjármálum
heimilisins.
Þar sem báðir aðilar vinna úti, er
sameiginleg stjórn á fjármálum al-
gert höfuðatriði. Gjöldunum er skipt
í föst gjöld, svo sem húsaleigu, hús-
haldspeninga, fatakostnað, gjöld af
bílnum, vátryggingagjöld, sumarleyf-
ispeninga og svo framvegis, og svo
er séð um að til sé varasjóður fyrir til-
fallandi og ófyrirsjáanleg útgjöld .. .
Flestir vita, að þessi tilhögun fjár-
mála er góð. En því miður er fólk
til, sem notfærir sér ekki þá vit-
neskju, og þess vegna fer fyrir þeim
eins og Annette og Nick.
Sé fjárhagurinn kominn út í ó-
göngur og þarfnist þess að verðá rétt-
ur við, er hyggilegt að ráðfæra sig
við lögfræðing, svo að hægt sé að
að gera fjárhagsáætlun langt fram
í tímann. Ef skuldir eru fyrir hendi,
sem fast er gengið eftir, er oft betra
að eiga við lánardrottnana, ef þeir
vita að visst eftirlit er haft með fjár-
hagsaðstæðum skuldunautarins.
Hinar erfiðu fjárhagsaðstæður
höfðu gert Annette og Nick tauga-
veikluð. Þess vegna fóru þau í taug-
arnar hvort á öðru, fóru að rífast
um hlægileg smáatriði og fundu sér
allt til að ásaka hvort annað um.
Þegar fjárhagú.rinn var kominn á
réttan kjöl var taugaveiklunin úr
sögunni .og um leið grundvöllurinn
fyrir hinu „mikla og langvarandi
ósamkomulagi.“
í þessu tilfelli reyndist það meira
að segja mjög auðvelt að koma fjár-
málunum í rétt horf. Bíllinn var
seldur og peningarnir fyrir hann
voru notaðir til að borga þær skuldir
sem voru mest aðkallandi.
Þetta virtist nú allt hafa gengið
eins og í lygasögu, en svo var ekki,
því að vandamálið kom aftur til sög-
unnar. Bæði Annette og Nick höfðu
tilhneigingu til að ofmeta fjárhag
sinn, og láta óskhyggju en ekki skyn-
semi stjórna innkaupunum. Og þeg-
ar ástandið fer að verða hættulegt,
verða þau taugaveikluð og þras-
gjörn á ný.
,,Og ávíturnar hafa átt sér stað,“
sagði Annette, „við höfum látið ljót
orð falla, og jafnvel þótt við teljum
okkur trú um að allt sé gleymt, þá
minnumst við þeirra, þegar nýtt rifr-
ildi er í aðsigi.“
,,En við Annette höfum verið kom-
in á fremsta hlunn með að skilja,“
sagði Nick, ,,og það er reynsls, sem
er ekki skemmtileg, og ég held, að
mikið þyrfti að ske, áður en annað
okkar tæki sér hin örlagaríku orð í
munn: Ég vil fá skilnað."
Uppvöxtur barnanna hefur einnig
haft mikið gildi fyrir hjónaband
þeirra Annette og Nicks. Börnin geta
ekki þolað að heyra foreldra sína
rífast, og þess vegna hefur þetta
skapmikla fólk haldið aftur af sér.
Börnin hafa líka stuðlað að því, að
þau eru orðin skynsamari í fjármál-
um, börnin fundu fljótt hvar meinið
lá. Þau hafa meira fjármálavit en
foreldrarnir! Kannski hafa þau lært
af lélegu fordæmi foreldranna. Víst
er, að þau hafa haft mjög góð áhrif
á foreldra sína, svo að fjölskyldu-
böndin hafa styrkzt til muna.
36
FROlN