Vesturbæjarblaðið - 01.09.2008, Blaðsíða 14

14 Vesturbæjarblaðið SEPTEMBER 2008
Ólaf ur Hauk ur Sím on ar son
rit höf und ur er Vest ur bæ ing ur,
býr á Spít ala stígn um. For eld-
ar hans voru Sím on Guð jóns-
son og Elín Frið riks dótt ir og
hann á tvo bræð ur. Fjöl skyld an
bjó fyrst á Jó fríð ar stöð um við
Kapla skjóls veg en flutti að Fram-
nes vegi 5 þeg ar Ólaf ur Hauk ur
var korn ung ur að árum. Hér
kem ur stutt ágrip úr ævi hans.
Bella, vin kona mömmu úr Vest-
manna eyj um, kem ur til okk ar á
hverj um degi eft ir vinnu á Hót el
Skjald breið þar sem hún skipt ir
um á rúm um og skúr ar gólf. Hún
gef ur sér ekki einu sinni tíma til
að drekka kaffi bolla í eld hús inu
held ur ríf ur af sér kápuna, þýt ur
inn í stofu og tek ur sér stöðu
við glugg ann. Þar stend ur hún
næstu þrjár klukku stund irn ar.
Það er sama hvern ig mamma
reyn ir að freista henn ar með
kaffi, pöns um eða heitu slátri,
ekk ert get ur slit ið Bellu frá stofu-
glugg an um.
Bella er fal leg stúlka með stór,
brún augu og svart hár sem nem-
ur við axl ir og rauð ar, lakk að ar
negl ur og vara lit og hún bros ir
fal lega með óskemmd um tönn-
um. En Bella get ur ekki slit ið
sig frá stofu glugg an um og augu
henn ar hvíla all an tím ann á KR-
svæð inu hand an við tún ið og
Landa merkja skurð inn með öll-
um kúkn um úr Camp Knox.
– Hún er ást fang in, seg ir
mamma þeg ar ég spyr af hverju
Bella vilji ekki pönsu eða heitt
slát ur.
– Er hún ást fang in?
– Já, hún er ást fang in, seg ir
mamma, það er nú bara svo leið-
is, Óli minn.
Ég heyri að það er til gangs-
laust að spyrja mömmu meiri
um þetta. Þeg ar mamma seg ir:
það er nú bara svo leið is, þá
mein ar hún að það sé svo leið is
og ekki öðru vísi. En það er greini-
legt að Bella hag ar sér ekki eins
og venju legt fólk því venju legt
fólk hætt ir strax að glápa út um
glugga ef því eru boðn ar pönsur
eða heitt slát ur.
Smám sam an verð ur mér ljóst
að þetta snýst allt um það að
Bella get ur ekki um ann að hugs-
að en Halla sem spark ar bolta á
hverju kvöldi í ýms ar átt ir með
óreiðu kennd um hætti á KR-vell-
in um. Halli hleyp ur þarna fram
og aft ur í stutt bux um og rönd ótt-
um bol og í hvert skipti sem bolt-
inn kem ur ná lægt hon um æpir
Bella: Hann hef ur hann, hann hef-
ur hann! En þeg ar bolt inn berst
á óreiðu kennd an hátt fram og
aft ur tímun um sam an án þess
að koma ná lægt Halla þá verð-
ur Bella pirruð og æst og reið
og hróp ar: Gef ið á Halla, gef ið á
Halla!
Mér finnst þetta mjög skrít-
ið, en svona er það víst að vera
ást fang in, þá er manni alls ekki
sama hvað ger ist úti á KR-velli,
og það skipt ir meg in máli að
Halli sé ekki bara að hlaupa fram
og aft ur enda laust í stutt bux um
held ur fái líka bolt ann ann að
slag ið.
Þeg ar byrj ar að skyggja verða
kall arn ir að hætta að hlaupa
fram og aft ur í stutt bux un um og
elta bolt ann því eng inn sér leng-
ur bolt ann, og þá loks kem ur
Bella fram í eld hús og er ým ist
mjög glöð eða minna glöð, og
það ræðst af því hvað Halli hef-
ur ver ið lengi með bolt ann. Og
ég er ekki að ljúga því: í þau
ör fáu skipti sem Halla hef ur tek-
ist að skora mark dans ar Bella
um eld hús gólf ið, étur tíu pön-
sur og drekk ur þrjá kaffi bolla á
tveim ur mín út um, en hleyp ur
svo út á Kapla skjóls veg til þess
að hitta Halla sem kem ur hreinn
og ilm andi af rakspíra úr sturt-
unni í KR-heim il inu. Bella seg ir
að Halli stefni að því að vinna
sér fasta stöðu á hægri kanti í
meist ara flokksliði KR, og það an
liggi leið in í lands lið ið. Það sé
bara þannig að KR-ing ar sem
kom ist í lands lið ið fái all ir vinnu
hjá þeim góðu fyr ir tækj um sem
styðja KR, og sum ir fái jafn vel
náms samn ing í járn smíði, tré-
smíði eða prent verki.
Skráð ur í KR
Það er Halli sem skrá ir mig
í KR. Hann kem ur heim til okk-
ar einn dag inn og Bella kynn ir
hann fyr ir mömmu. Halli er mjög
al menni leg ur og sól brúnn og seg-
ir að hann stefni á lands lið ið.
Bella gón ir á Halla all an tím ann
og seg ir að þau ætli að byrja að
búa um leið og Halli sé orð inn
fasta mað ur í meist ara flokki og
hafi feng ið náms samn ing í prent-
smiðju, en núna vinni hann hjá
borg inni úti á Reykja vík ur flug-
velli í mal biki og við haldi girð-
inga.
– Verð ur mað ur svona
sól brúnn í mal bik inu? spyr
mamma.
– Nei, seg ir Halli, í girð ing un-
um.
– Ég þarf að kom ast í girð ing-
arn ar, seg ir mamma, fyrst mað ur
verð ur svona sól brúnn í girð ing-
un um.
Þeg ar Bella og Halli eru far in
spyr ég mömmu af hverju mað-
ur verði sól brúnn í girð ing un um,
og þá hlær mamma og seg ir að
þess ir gutt ar liggi úti í móa með
eld spýt ur á milli tánna.
– Til hvers hafa þeir eld spýt ur
á milli tánna?
– Til þess að verða jafn brún ir
alls stað ar.
Gras skór frá Þýska landi
Næst þeg ar Halli kem ur sýni
ég hon um fót bolta skóna sem
pabbi keypti í Þýska landi og
Halli kink ar kolli og seg ir: Þú ert
til bú inn!
– Til bú inn í hvað?
– Í bar átt una! seg ir Halli og tek-
ur mig og hend ir mér upp í loft
og gríp ur mig aft ur. Mað ur byrj-
ar í 5. C, svo ligg ur leið in upp á
við og end ar í meist ara flokki!
– Í lands lið inu, leið rétt ir Bella.
– Rétt elsk an, í lands lið inu, seg-
ir Halli og set ur mig aft ur nið ur á
gólf.
– Halli er að bíða eft ir því
að samn ing ur losni í KR-prent-
smiðju, seg ir Bella, hann ætl ar
að verða KR-prent ari.
– Já, eða KR-járn smið ur, seg ir
Halli. Þú kem ur á æf ingu á morg-
un, dreng ur, ég skrái þig inn!
– Ekki nema Arn ar komi líka,
segi ég, hann er betri í fót bolta
en ég.
– Því fleiri því betra! seg ir
Halli.
– Hverj ir eru best ir! hróp ar
Bella
– KR-ing ar! öskr ar Halli.
Dag inn eft ir för um við Arn ar
með Halla út í KR-heim ili og ein-
hver kall seg ir: Já, þeir geta byrj-
að. Fimmti flokk ur er á mal ar vell-
in um.
Við fylgj um Halla og hann
bend ir okk ur á stór an hóp af
strák um á miðj um mal ar vell in-
um. Það er ver ið að skipta í lið.
Sum ir strák anna eru í KR-preys-
um, en flest ir bara í venju leg um
bux um og peys um eins og við.
Þjálf ar inn bend ir á strák ana án
þess að segja orð og strák arn ir
fara í þá átt á vell in um sem hann
bend ir. Þeg ar búið er að skipta
hópn um í tvö lið seg ir Halli: Hér
eru tveir nýir!
Þjálf ar inn lít ur á okk ur og hróp-
ar: Vörn!
Ég veit ekk ert hvað það þýð-
ir en ég sé á bend ing un um að
hann vill að ég fari aft ast í ann an
hóp inn en Arn ar aft ast í hinn.
Ég er al veg að því kom inn að
spyrja hvort við meg um ekki
vera í sama liði, en þá blæs þjálf-
ar inn í flautu og allt fer að iða
á vell in um. Ég er ekki al veg til-
bú inn því ég á eft ir að reima á
mig fót bolta skóna. Ég sest við
hlið ar lín una og tek skóna upp
úr kass an um. Þeir eru ótrú lega
glæsi leg ir og ilma meira að segja
hér ut an húss. Þeg ar ég sprett á
fæt ur finn ég að þeir smellpassa
og takk arn ir und ir þeim gefa lyft-
ingu í hverju spori. Það er mik il
kös á vell in um og bolt inn berst
fram og aft ur á óreiðu kennd an
hátt, stund um er hann hér og
er svo allt í einu kom inn þar, og
strák arn ir hlaupa all ir að bolt-
an um, en þá er eins og bolt inn
hafi sjálf stæð an vilja og forði sér
áður en nokk ur nær að sparka í
hann. Þetta er allt mjög óreiðu-
kennt og all ir reyna að sparka
bolt an um í ein hverja átt, en það
er ekki alltaf að bolt inn fari þang-
að sem menn vilja, stund um flýg-
ur hann í kol vit lausa átt, jafn vel
að manns eig in marki og mark-
mað ur inn sem ætl ar að hand-
sama knött inn miss ir hann und ir
sig og bolt inn fer í gegn um klof ið
á hon um og inn í mark ið. Þá böl-
var allt lið ið al veg rosa lega og
kenn ir vörn inni um og sér stak-
lega mark mann in um sem af sak-
ar sig og seg ir að hann geti ekki
skutl að sér af því hann eigi eng-
ar hné hlíf ar og víta teig ur inn sé
all ur í grjótnibb um. Það er al veg
rétt: mað ur hleyp ur á harða kani
og ætl ar að sparka í bolt ann en
þá lend ir fót ur inn á grjótnibbu
og bolt inn hend ist í kol vit lausa
átt og mað ur finn ur rosa lega til
í tánni. Þeir sem eru í gúmmí-
skóm eða þunn um striga skóm
finna al veg skað ræð is lega til, en
ég kenni minna til af því ég er í
Bernskuminningar úr Vesturbænum
Í gras skóm í 5. flokki á mal ar velli
Bófa has ar á Brekku stígn um, m.a. með vini mín um Rand veri Þor láks syni, sem er lengst t.v.
Bekkja fé lag ar úr Gaggó Vest.
2ja ára gutti með ham ar og nagla. Mamma sagði að það hefði ver-
ið nóg að rétta mér ham ar, þá gat ég dund að mér lengi dags.
Ólaf ur Hauk ur Sím on ar son rit höf und ur rifjar upp minningar úr bernsku