Dagblaðið Vísir - DV - 13.10.2009, Blaðsíða 14

Svarthöfði er kominn með krónískt ógeð á íslenskri pólitík og þjóðmálaumræðu almennt. Tilbreytingarleysið
er óbærilegt og ber vott um vítavert
kæruleysi íslenskra stjórnmálamanna
sem leyfa sér endalaust að láta eins og
fífl og hjakka í sama farinu á hættu-
tímum þar sem aldrei hefur verið jafn
mikilvægt að láta hendur standa fram
úr ermum. Hér er allt að fara til fjand-
ans en samt gerist ekki neitt og frétt-
irnar eru meira og minna alltaf þær
sömu, með smávægilegum tilbrigð-
um, dag eftir dag og viku eftir viku.
Það sem gengur endalaust í hringrás eilífðarinnar á Ís-landi er í stuttu máli þetta: Ríkisstjórnin er svo gott sem
sprungin en Jóhanna og Steingrímur
ganga samt í takt, Ögmundur er prins-
ippmaður, sjálfstæðismenn kenna
öllum nema sjálfum sér um hrunið
og afleiðingar þess, Icesave er í hnút,
framsóknarmenn gera sig að fíflum
á hliðarlínunni og allar hreyfingar
Hreyfingarinnar enda með ósköpum.
Í raun er ekkert nýtt í þessu annað en að Ögmundur er orðinn lif-andi dæmi um hversu svokall-aðir prisippmenn geta verið
stjarnfræðilega leiðinlegir í háleitu
hugsjónaflippi sínu. Hitt er allt gömul
saga. Sjálfstæðismenn hafa alltaf verið
góðu gæjarnir í sínum sturlaða hug-
arheimi, framsóknarmenn eru sem
fyrri daginn tækifærissinnuð hirðfífl
og taktur Jóhönnu og Steingríms er
falskur þar sem flokkar þeirra eiga jafn
mikla samleið og arabar og Ísraels-
menn.
Fram eftir sumri virtist þessi dauðadæmda hringavitleysa
samt vera línulaga og
Svarthöfði og fleira
fólk gerði sér grillur
um að þetta lánlausa
lið sem vermir
stólana á
Alþingi
myndi
að lok-
um
kom-
ast
eitt-
hvað áleiðis. Þrautleiðinleg umræðan
reyndist svo vera nákvæmlega eins og
hægfara rútuferð til Keflavíkur. Ekkert
markvert ber fyrir augu á leiðinni og
þegar á áfangastað er komið er heldur
ekkert að sjá.
Þegar úttauguð þjóðin taldi sig vera komna á draugfúlan áfangastað ákváðu pólitíkus-arnir hins vegar að gefa aftur
í og halda fíflaganginum áfram. Og nú
erum við ekki lengur á eilífri og leið-
inlegri leið til Keflavíkur heldur erum
við föst í hringtorginu við Hveragerði.
Hringtorgið þar er svosem ekkert
verra en önnur hringtorg. Það er að
segja að því gefnu að maður hafi rænu
á því að koma sér út úr því.
Þetta er ekkert voða-lega flókið. Maður getur skotist út í fyrstu beygju
og farið til Þorlákshafn-
ar. Eða tekið þá næstu og
endað á Selfossi. Sleppi
maður Selfossi getur með-
ur skellt sér í Hvera-
gerði eða bara farið heilan hring og
farið aftur beint til baka til Reykjavík-
ur. Nú má örugglega deila endalaust
um hver þessara staða sé skemmtileg-
astur eða heppilegastur en það eitt er
víst að þeir eru allir betri en að keyra
endalaust í hringi á torginu. Það gera
engir nema hálfbjánar og svo undar-
lega vill til að stjórnmálastéttin sem
getur ekki sameinast um nokkurn
skapaðan hlut, síst af öllu að reyna að
bjarga Íslendingum úr ógöngunum,
getur verið á einu máli um að það sé
sniðugast að keyra sama hringinn í
Hveragerði aftur og aftur.
Á meðan fíflin halda hringsól-inu áfram er þjóðin að drep-ast úr hræðslu og leiðindum en hefur svo sem ekki við
neinn nema sjálfa sig að sakast. Við
kusum hringekjufólkið yfir okkur
og eigum ekkert betra skilið en
að engjast með þeim við Hvera-
gerði í hringavitleysunni þar sem
skemmtiatriðin byggja á prinsipp-
um, lýðskrumi, afneitun og sjálfs-
blekkingum.
Hringavitleysa á torgi
Spurningin
„Nei, þetta er örugglega
ekki það síðasta en
sannarlega er þetta í
áttina,“ segir Silja Bára
Ómarsdóttir,
stjórnmálafræðingur
við Háskóla Íslands.
Hún fagnar því mjög á
Eyjubloggi sínu að fyrsta konan hefur
nú fengið Nóbelsverðlaunin í
hagfræði, stjórnmálafræðiprófessor-
inn Elinor Ostrom, og segir þar enn
eitt karlavígið hafa fallið.
er síðasta karla-
vígið fallið?
„Samningarnir
gætu ekki verið
verri.“
n Sigurjón Þ. Árnason, fyrrverandi bankastjóri
Landsbankans, í svari sínu við fyrirspurn Sölva
Tryggvasonar varðandi Icesave sem sá síðarnefndi
birtir á bloggi sínu. - pressan.is
„Ég var reiður líka.“
Bjarni Viðar Sigurðsson, 44 ára gjaldkeri í
útibúi Íslandsbanka í Mjóddinni, um líðan sína frá
því bankahrunið skall á. Hann segir fólk ekki hafa
áttað sig í upphafi á að bankastarfsmenn voru
eins og allir aðrir að tapa á bankahruninu og
reiðir út af ástandinu.- DV
„Ég á þetta dæmi
alveg skuldlaust.“
Sverrir Stormsker um
viðurnefnið Násker sem hann gaf
Jóni Ásgeiri Jóhannessyni á sínum
tíma. Hannes Hólmsteinn gerði það að sínu í pistli
sínum á pressan.is fyrir skömmu. - DV.is
„Ég hef lent í handalög-
málum við allavega einn
eða tvo andstæðinga
Sjálfstæðisflokksins.“
Tónlistarmaðurinn Steinar Fjeldsted um
húðflúr með blárri hendi sem hann er með á
handlegg sínum. Það er þó ekki tengt hinni
svokölluðu bláu hendi Sjálfstæðisflokksins sem
Hallgrímur Helgason nefndi í blaðagrein sinni um
árið. - Fréttablaðið
„Við munum
reyna að vera eins
hagsýn og mögu-
legt er.“
Þórhallur Gunnarsson
um Skaupið í ár. Dregið
hefur verið úr kostnaði
við það undanfarin ár og
verður sparað enn meira
núna. Kostnaðurinn
mun engu að síður
hlaupa á fleiri milljónum
króna. - Fréttablaðið
Betlandi þjóðernissinnar
Leiðari
Á eftirstríðsárunum voru kommúnist-arnir alþjóðasinnar, með stöðugum samskiptum sínum við alþjóðasam-tök kommúnista og jafnvel barns-
legri aðdáun á Sovétríkjunum.
Á sama tíma lögðu framsóknarmenn og
sjálfstæðismenn áherslu á nauðsyn fullkom-
innar sjálfsstjórnar og sjálfstæðis þjóðarinnar.
Nú hafa sömu víglínur verið dregnar að
nýju. Samfylkingin vill inngöngu í Evrópu-
sambandið - draumalandið. Sjálfstæðismenn
og framsóknarmenn leggja áherslu á að þjóð-
in þurfi ekki á Alþjóðagjaldeyrissjóðnum að
halda. Hljómgrunnurinn fyrir þjóðernishyggju
hefur ekki verið betri síðan í sjálfstæðisbarátt-
unni. Landið er nánast hersetið af gjaldeyris-
sjóði lánardrottna, sem þjóðin getur samein-
ast um að fyrirlíta. Sjóðurinn neyðir okkur
til að samþykkja ígildi Versalasamninga. Út á
þetta spila hinir hefðbundnu þjóðernishyggju-
flokkar landsins.
Íslendingar geta hins vegar ekki lagt upp
í vegferð þjóðernissinna nema með betlist-
af í hendi. Reynslan er komin nú þegar. Jens
Stoltenberg hefur vísað stoltum förumönnum
Framsóknar frá. Fátt bendir til þess að önn-
ur leið sé fær, en framsóknarmenn bera eng-
in merki þess að þeir skilji það eða vilji skilja
það.
Stjórnvöld í öðrum ríkjum gera kröfu til
þess að Íslendingar hætti í „afneitun“ gagnvart
skuldbindingum sínum áður en þeim eru veitt
fleiri lán. Líkt og lán án skilyrða væri eins og að
gefa ölvuðum róna pening, sem hann myndi
án efa nýta í að framlengja sjúkdóm sinn.
Við þurfum að horfast í augu við umfang
skaðans sem stjórnmálamenn okkar hafa
unnið. Í góðærisveislunni hegðuðu íslensk
stjórnvöld sér eins og kókaínfíkill sem trú-
ir því hvorki að veislan taki enda, né að hann
lúti lögmálum veruleikans utan vímunnar.
Skattar voru lækkaðir í þenslu og útgjöld rík-
isins þanin út, fasteignabólan var hunsuð,
hlutabréfabólan líka, litlar innistæður voru
fyrir bankainnistæðum og farið var út í mestu
stórframkvæmdir sögunnar á versta tíma sög-
unnar. Nánast allt var gert vitlaust, þótt þetta
væru sígild dæmi í kennslubókum um lélega
og ósjálfbæra hagstjórn. Skólabókardæmun-
um svöruðu stjórnvöld með hroka, firringu og
persónuárásum gegn gagnrýnendunum, sem
voru sagðir öfundsjúkir út í Íslendinga. Og allt
fram að Guðsávarpi forsætisráðherrans stund-
uðu ráðherrarnir lygar og afneitun gagnvart
þjóð sinni og umheiminum.
Að sjálfsögðu bendir fátt til þess að íslensk-
ir ráðherrar hafi raunverulega verið haldnir
vímuefnafíkn og mögulega eru „handrukkar-
ar“ gjaldeyrissjóðsins ósanngjarnir við okk-
ur. Það breytir því ekki að stjórnvöld annarra
ríkja sýna okkur ýmist hörku eða í besta falli
vorkunn. Aðeins okkar bestu vinir, Færeying-
ar, treysta okkur fyrir fjármagni án skilyrða um
afsal fjárræðis. Það segir sitt um hvernig aðrir
upplifðu veisluna, þar sem við vorum mest og
best.
Þótt framsóknarmenn og sjálfstæðismenn
séu haldnir minnisleysi um hneyksli síðustu
veislu eru aðrir það ekki. Leyfum vímunni að
fara úr blóðinu áður en við endurvekjum hrok-
ann, þjóðernishyggjuna og firringuna.
Jón trausti reynisson ritstJóri skrifar. Í góðærisveislunni hegðuðu íslensk stjórnvöld sér eins og kókaínfíkill.
bókStafLega
14 þriðjudagur 13. október 2009 umræða
Sandkorn
n Nokkrir hafa orðið til að lýsa
áhyggjum sínum af því að út-
rásarvíkingum skuli ekki falið
að taka þátt í endurreisn Ís-
lands. Sigmundur Davíð Gunn-
laugsson,
formaður
Framsókn-
arflokksins,
fór í Bjarma-
landsför sína
til Noregs
með við-
skiptafélaga
Björgólfs
Thors Björgólfssonar í sendi-
nefnd sinni. Spurður um útrás-
artenginguna brást Sigmundur
reiður við og benti á ofsóknir í
anda McCarthys. Árni Sigfús-
son, bæjarstjóri í Reykjanesbæ,
tekur í sama streng og ber sam-
an hatrið á útrásarvíkingum og
ofsóknir gegn kommúnistum.
n Það hefur ekki væst um Ás-
geir Friðgeirsson, talsmann
Björgólfanna, á gróðæristím-
anum. Hann hefur haft í nógu
að snúast fyrir húsbændur sína
og uppskorið ríkulega. Þannig
fékk hann að sitja í stjórn enska
fótboltaliðsins West Ham í
umboði sinna manna. En köld
krumla kreppunnar læðist að
talsmanninum eins og öðrum.
Séð og Heyrt segir frá því að
nú geti annar húsbændanna
ekki lengur borgað Ásgeiri fyrir
þjónustuna. Þar er um að ræða
Björgólf Guðmundsson sem
er miðpunkturinn í stærsta
einstaklingsgjaldþroti Íslands-
sögunnar.
n Nokkur gleði er nú í Hádegis-
móum eftir að Davíð Oddsson og
Haraldur Johannessen, ritstjórar
Morgun-
blaðsins,
fengu loks-
ins hurðir
á nýbyggð-
ar skrifstof-
ur sínar á
föstudaginn.
Svo mikið
lá á að loka
búrum ritstjóranna að ekið var
með hurðirnar um Kjalarnesið
til Reykjavíkur í aftakaveðri sem
geisaði eftir hádegi á föstudaginn.
Ekkert ferðaveður var á þessum
tíma, hvað þá flutningaveður. Á
leiðinni reif vindurinn hressi-
lega í flutningabílinn svo lá við
stórslysi.
n Greinilegt er að brotthvarf
þungavigtarbloggara af Mogga-
blogginu er farið að segja til sín.
Aðsóknin að vefnum er tekin að
falla sem
hlýtur að
valda Óskari
Magnússyni
útgefanda
áhyggjum. Í
síðustu viku
komst DV.is
í fyrsta sinn
upp fyrir
Moggabloggið sem fallið hefur
jafnt og þétt síðustu vikurnar.
Ekki sér fyrir endann á því ef
marka má að bloggarar eru enn á
förum. Þetta bætist ofan á áskrift-
arfall sem Sveinn Andri Sveins-
son stjörnulögmaður gefur í skyn
að nemi 10 þúsund áskrifendum.
LyNgHáLs 5, 110 REykjavÍk
Útgáfufélag: Útgáfufélagið Birtíngur ehf.
Stjórnarformaður: Hreinn Loftsson
framkvæmdaStjóri: sverrir arngrímsson
ritStjórar:
jón Trausti Reynisson, jontrausti@dv.is
og Reynir Traustason, rt@dv.is
fréttaStjórar:
Brynjólfur Þór guðmundsson, brynjolfur@dv.is
og Þórarinn Þórarinsson, toti@dv.is
auglýSingaStjóri:
Elísabet austmann, elisabet@birtingur.is
dv á netinu: dv.is
aðalnÚmer: 512 7000, ritStjórn: 512 7010,
áSkriftarSími: 512 7080, auglýSingar: 512 7050.
SmáauglýSingar: 515 5550.
umbrot: dv. Prentvinnsla: Landsprent. dreifing: árvakur.
dv áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.