Lögmannablaðið - 01.03.2004, Blaðsíða 29

29
réðst B til starfa hjá embætti ríkislögmanns og
hefur gegnt málflutningsstörfum þar síðan með
11/2 árs hléi er hann var settur skrifstofustjóri
Hæstaréttar. Dómnefndin segir síðan:
„Þó að […] hafi ekki unnið dómstörf
hefur hún haldgóða reynslu í stjórn-
sýslu, sem getur án efa veitt traustan
og öruggan bakhjarl í starfi héraðs-
dómara. Auk þess hefur hún aflað sér
nokkurrar sérþekkingar í rekstrar- og
viðskiptafræðum.“
Ekki kemur fram að B öðlaðist málflutnings-
réttindi fyrir Hæstarétti árið 1991 og hefur því
lengstan starfsaldur sem slíkur af umsækjend-
unum. Ekki virðist nefndin hafa aflað upplýsinga
um umfang málflutningsstarfa B en fyrir liggur að
lögmannsstörf B eru nær eingöngu málflutnings-
störf og að B hefur flutt á annað hundrað mál fyrir
Hæstarétti og mun fleiri fyrir héraðsdómi. Þessi
málflutningsreynsla B er ekki talin veita honum
„traustan og öruggan bakhjarl í starfi héraðsdóm-
ara” heldur mun styttri starfsreynsla í stjórnsýslu.
Þá er þess ekki getið að B sótti sumarið 2003 um
embætti hæstaréttardómara og var af Hæstarétti
talinn hæfur til að gegna því embætti.
Hæstaréttarlögmaður C er 47 ára að aldri. Að
frátalinni fulltrúastöðu hjá ríkisskattstjóra í þrjá
mánuði hefur hann nær eingöngu unnið sem lög-
maður að aðalstarfi. Þar af hefur C rekið eigin lög-
mannsstofu einn eða með öðrum í 19 ár, frá árinu
1993 sem hæstaréttarlögmaður. Í álitinu kemur
fram að C hafi auk umfangsmikilla lögmanns-
starfa sinnt tímafreku starfi sem formaður
úrskurðarnefndar almannatrygginga. Ekki er
nefndin talin mikilvæg stjórnsýslunefnd eins og
gert er í umsögn nefndarinnar um úrskurðar-
nefndir sem A hefur starfað í. Ekki virðist nefndin
hafa aflað upplýsinga um umfang málflutnings-
starfa C.
Setti héraðsdómarinn er 43 ára að aldri og
hefur að heita má allan sinn starfsaldur unnið við
héraðsdómstóla, einkum sem dómarafulltrúi og
síðar sem skrifstofustjóri. Í áliti dómnefndar
kemur fram að hann hafi samtals verið settur hér-
aðsdómari í um 20 mánuði. Umsækjandinn hefur
því lengsta reynslu af dómstörfum, bæði fyrir og
eftir aðskilnað, án þess að dómnefndin meti það
honum sérstaklega eða sjái ástæða til að benda á
það í umsögninni, eins og gert er með mun
skemmri störf lektorsins hjá dómstólum. Þá nefnir
dómnefndin ekki að umsækjandinn hefur lokið
endurmenntunarnámi í stjórnsýslu.
Skrifstofustjórinn er næst yngstur umsækjanda,
41 árs að aldri. Hann starfaði í alls rúmlega þrjú ár
sem fulltrúi sýslumanns, dómarafulltrúi í saka-
dómi, í Héraðsdómi Vesturlands og var aðstoðar-
maður hæstaréttardómara í hátt á annað ár. Þá
tóku við störf í dóms- og kirkjumálaráðuneytinu,
við EFTA-dómstólinn og hjá ríkissaksóknara um
samtals 21/2 árs skeið. Núverandi starfi sem skrif-
stofustjóri Hæstaréttar hafi hann gegnt í 31/2 ár
þegar frá væri talið rannsóknarleyfi erlendis.
Fram kemur að stjórnsýslu- og dómstörf hans
nemi 11 árum, þótt stutt hafi verið staldrað á
hverjum stað. Síðan segir:
„Með miklu riti um dóma á sviði
einkamálaréttarfars hefur hann öðlast
sess sem fræðimaður og hefur hann að
því leyti, ásamt einum öðrum umsækj-
anda, nokkra sérstöku meðal þeirra
fjögurra, sem nefndin telur mjög vel
hæfa til að gegna embætti héraðsdóm-
ara.“
Lektorinn er 34 ára og yngstur umsækjanda.
Um rúmlega tveggja ára skeið var hann dómara-
fulltrúi og áður um skamma hríð fulltrúi sýslu-
manns. Um hálfs annars árs skeið var hann
aðstoðarmaður hæstaréttardómara. Hann stundaði
framhaldsnám í Oxford og lauk þaðan meistara-
prófi í Evrópurétti og samanburðarlögfræði. Síðan
segir:
„Telur nefndin að veigamikið fræði-
legt framlag í birtum ritverkum hans
sýni eitt sér, að hér sé á ferð gott dóm-
araefni. Auk þess bendir nefndin á
reynslu hans af störfum hjá dóm-
L Ö G M A N N A B L A Ð I Ð
Félagsmenn í Lögmanna-
félagi Íslands eiga kröfu á
skýringum frá fulltrúa sínum
í dómnefndinni af hverju
hann telur málflutningsstörf
jafn lítils virði og álit dóm-
nefndar ber vitni um.