Kennarablaðið - 01.03.1900, Blaðsíða 4

84
Tillögur mínar eru þessar:
1. Allir barnaskóiar, sem njóta styrks af opinberu fé, eru
skyldir að veita öllum unglingum frá 14—18 ára aðgang
að kenslu 1 dag í viku hverri allan skólatímann ár hvert
og veita þeim allar leiðbeiningar, sem unt er, til viðhalds
þeim námsgreinum, er þeir hafa áður lært. Hið sama
gildir um sveitakennara.
2. Allir unglingar frá 14—18 ára, sem ekki njóta sérstakrar
mentunar á þeim árum, eru skyldir að nota þá kenslu,
sem þeim er»gefinn kostur á í barnaskólum eða hjá um-
gangskennurum, til að æfa sig í þeim námsgreinum, er
þeir hafa áður numið.
Pessar tiilögur leyfi ég mér að leggja fyrir alla barna-
kennara til athugunar, og fyrir alla, sem uppfræðing æskulýðs-
ins er áhugamál. Álíti þeir, að þær gætu haft verulega þýð-
ingu í þessu máli, þa að leggja þær fyrir löggjafarvaldið til að
koma þeim í framkvæmd.
Því hér dugar ekki annað en laga-ákvæði. Vaninn er svo
öflugur hjá hinum eldri og áhuginn svo óstyrkur hjá hinum
yngri.
Ég hefi dálitla reynslu fyrir mér í þessu efni. Ég hefi
boðið unglingum að ganga hér á skólann 1 dag í viku, vetur-
inn eftir að þeir voi u fermdir, til að æfa sig í skrift, réttritun
og reikningi. Þetta var ekki notað að neinum mun -- ýmist
vantaði börnin vilja eða húsbændurna tíma.
Éó öllum foreldrum hljóti að vera það mesta áhugamál,
að börn þeirra njóti sem bezt þeirrar mentunar, sem kostur
er á, þá munu þó sumir húsbændur láta sig það litiu skifta.
En væri þetta laga-ákvæði, mundi það ekki fæla neinn frá að
taka unglinga í sína þjónustu; enda mætti þá kaup þeirra
vera þeim mqn lægra, þegar til þess kæmi. Éað væri ungl-
ingunum ekki til tjóns.
Ég vona, að allir blutaðeigendur taki þessar bendingar til
yfirvegunai', og minnist þess, að „það er ekki minna vert að
gæta fengins fjár en afla þess.“ Árni Pálsson.