Morgunblaðið - 17.01.1988, Blaðsíða 22

22 B
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 17. JANÚAR 1988
-H
fclk í
fréttum
KVIKMYNDIR
Nicholson
o g Streep
leika
útigangs-
menn
Leikstjórinn Hector Bárbenco,
sé er leikstýrði myndinni „Koss
köngulóarkonunnar", hefur gert
aðra mynd og nefnist hún „Iron-
weed“. Með aðalhlutverkin í
myndinni fara þau Jack Nicholson
og Meryl Streep, en auk þeirra fara
þau Tom Waits, Carroll Baker og
Michael OKeefe með stór hlutverk.
Handrit myndarinnar er byggt á
sögu Williams Kennedy um hinn
margfræga ofdrykkjumann Francis
Phelan sem mun hafa verið mjög
litrík persóna og herma fregnir að
Nicholson fari á kostum í hlutverki
hans. Bók Kennedys um Francis
Phelan vakti á sínum tíma mikla
athygli og ávann honum hin eftir-
sóttu Pulitzer-verðlaun.
COSPER
o.o
lobit

COSPER
Ef faðir þinn vissi hvernig þú hagar þér, myndi hann
snúa sér við i niðursuðudósinni.
SKOTVÍS:
Arshátíð með eigin
bráð á veizluborði
NÚ FER tími þorrablóta og
árshátíða senn í hönd; tími
mikilla veizluhalda félagasam-
taka og vinnustaða. Skotvís
heitir sameinað félag skotveiði-
manna og segja ipá að þeir hafi
þjófstartað og ríflega það. Ars-
hátíð sína héldu þeir nefnilega í
upphafi vetrar. Skýringin á því
er reyndar einföld. Á borðum var
ekkert nema villibráð, ýmsar
dýrategundir, sem líklega eru
ekki oft á borðum almennings.
Veiðitímabilinu var lokið og bezt
að borða krásirnar fyrr en seinna
og ljúka með því velheppnuðu
veiðitímabili.
Árshátíðin var haldin á Hótel
Loftleiðum og var þar kátt á hjalla.
Veizlustjóri var Stefán Jónsson,
fyrrum alþingismaður og sá hann
um að halda gleði hátt á loft. Auk
framlags hans má nefna gamanmál
og ræður auk happdrættis. Söngur
var kyrjaður og dans stiginn.
Meðal rétta má nefna gæsir,
ijúpur, skrafa, endur og hreindýr
og skreyttu uppstoppuð fómarlömb
veiðimanna veizluborðið.
- Morgunblaðið/Arni Sæberg
Ekki er annað sjá en þau Ragnheiður Marteinsdóttir og Stefán Jóns-
son séu ánægð með krásirnar. Uppstoppuð 'gæsin virðist ekki
jafnáhugasöm.
Gullárín með KK
— glæsileg sýning
á Hótel Islandi
Skemmtanir
Árni Johnsen
Það er í mikið ráðist að svið-
setja söngleik um KK-sextett-
inn og samtíða tónlistarkempur
heima og heirnan, en það er við
hæfí að ráðast í viðamikið verkefni
við opnun hins glæsilega skemmti-
staðar Hótels íslands. Þeir Gísli
Rúnar Jónsson og Ólafur Gaukur
eru höfundar söngleiksins, sem ber
nafnið Gullárin með KK. Frumsýn-
ing Gulláranna var um áramótin,
en þótt nokkrar sýningar hafi verið
síðan er enn verið að sníða baminu
brók, skerpa takt verksins. Það var
ágæt stemmning á Gullárunum um
síðustu helgi á laugardagssýningu.
Sýningin er mjög vel gerð, en það
er ekki að ástæðulausu að ætlunin
sé að tálga sýninguna nokkuð frek-
ar, því á köflum er hún langdregin
og nokkuð um leikrænar endurtekn-
ingar. Þessi sýning og söngleikur
hefur alla burði til þess að halda
blússi ef endahnúturinn er bundinn
á í því að breyta og bæta. Dans-
þáttur Gulláranna er sterka hliðin
á sýningunni og tónlistin gefur ekk-
ert eftir, en ef til vill er hún á
stundum of þéttriðin til þess að
svigrúm verði fyrir snarpari skipt-
ingar í leikrænum tilburðum.
I heild er sýningin þó bæði
skemmtileg og vönduð og það er
óþarfa lítillæti sem kemur fram hjá
KK sjálfum í lok sýningarinnar þeg-
ar hann segir að KK hafí verið góð
hljómsveit á sínum tíma og búið.
Málið er ekki svona einfalt og
ástæðulaust að vera með afsökun-
artón. Góð hljómsveit er góð
hljómsveit óháð tíma og rúmi og
KK-sextettinn var driffjöðrin í
skemmtanalífí æði stórs hóps síns
tíma og hafði mikil áhrif um allt
land. Minning þeirra sem dönsuðu
með er ekki fölnuð qg það var auð-
fundið á síðustu laugardagssýningu
að mörg atriðin yljuðu um hjarta-
rætur fólks á ýmsum aldri sem var
í salnum.
KK-sextettinn starfaði á árunum
1947-1961 og var ekki aðeins virt-
asta og dáðasta hljómsveit landsins
um árabil, heldur ruddi hún braut-
ina á mörgum sviðum, því hana
skipuðu jafnan bestu hljóðfæraleik-
arar landsins og hljóðfæraleikarar
áttu sér þá ósk að spila með KK,
þó ekki væri nema til að taka í eins
og sagt er, eitt lag eða eitt kvöld.
Gullárin eru einnig heimildarsýning
um sérstætt tímabil í eftirstríðsára-
tilþrifum landsmanna með allri
þeirri ólgu og umbrotum sem þá
áttu sér stað í þjóðlífínu. Þeir Gísli
Rúnar og Ólafur Gaukur eru yfir-
smiðir verksins en Sigríður Þor-
valdsdóttir leikstjóri, Nanna
Ólafsdóttir danshöfundur og nokkr-
ir tugir listamanna sem þátt taka
í sýningunni hafa lagt hönd á plóg-
inn að þessari sérstæðu sýningu
sem hefur verið að batna með
hverri lotu. Upphaf KK-sextettsins
var í rauninni i samkomusal Mjólk-
urstöðvarinnar, því þar voru dans-
leikir og það hafði frést um bæinn
að Kristján Kristjánsson saxófón-
leikari og Svavar Gests væru
komnir frá New York með efnivið-
inn upp-á vasann. Það þótti einnig
tíðindum sæta í þá daga að hljóm-
sveitin æfði sig áður en hún byijaði
að leika opinberlega og skartaði
meira að segja sérstökum hljóm-
færi á sviðinu, en hálfpartinn fela
einleikarana í stórsveitinni. Lög
Gulláranna eru í raun meiriháttar
syrpa af öllu því besta sem flæddi
yfir Evrópu og Ameríku, allt á milli
hefðbundins vangadans og rokksins
eins og það er æðisgengnast. Að
því leyti eru Gullárin skemmtilegir
tónleikar. Bessi Bjarnason er í hlut-
verki sögumanns og bregst ekki í
því frekar en öðru.
Hljómsveit, búningar, leikmynd,
hljóðstjórn, hárgreiðsla, ljósastjóm
og aðrir mikilvægir þættir sýning-
arinnar eru mjög góðir og söngvar-
amir Helga Möller, Jóhann
Helgason, Edda Borg og Þór Ás-
geirsson skila hlutverki sínu af
stakri prýði, enda valin rödd í hveij-
um hálsi. Þá hefur leikstjórinn nýtt
vel hæfileika hinna ágætu leikara
sem leggja sitt af mörkum, auk
Bessa, þau Júlíus Bijánsson sem
er afbragðsgóður í ýmsum gervum,
Áma Pétur Guðjónsson, Guðjón
Sigvaldason, Kolbrúnu Halldórs-
Atríði úr jassbúllu í New York.
sveitarbúningum auk þess að öll
tæki voru til staðar sem menn vissu
aðeins til að meiriháttar hljómsveit-
ir í útlöndum byggju yfír.
Þannig hóf KK að leika með stíl
og hélt reisn alla tíð. Höfuðpaurinn,
Kristján Kristjánsson, hætti að
blása þegar KK-sextettinn hætti
eins og hann orðar það, en í milli-
tíðinni fram að Gullárunum hafa
helstu hljóðfæraleikarar KK leikið
á stundum og síðast en ekki síst
einvalalið KK-manna sem leika
sígild dægurlög í söngleiknum um
Gullárin með KK.
Ólafur Gaukur hefur samið og
sniðið saman tónlistina í Gullárun-
um af mikilli fagmennsku, létt og
leikandi eins og honum er lagið og
stórsveitin sem leikur fyrir er skip-
uð úrvals hljóðfæraleikumm. Eitt
atriði sem ég held að væri til bóta
á sýningunni er að skipa einleikur-
um sveitarinnar fram á sviðið þegar
þeir leika á bak við sviðstúlkun leik-
aranna. Það er svolítið hjákátlegt
að sjá ágæta leikara munda hljóð-
dóttur, Lísu Pálsdóttur, Þórdísi
Amljótsdóttur, Stefán Sturlu Sigur-
jónsson og Eirík Guðmundsson.
Það var ævintýralega hlýlegt að
fá þau inn í sviðssetningu Gullár-
anna, Ellý Vilhjálms og Ragnar
Bjamason, og undirstrikaði óum-
deilanlega að hljómsveit eins og
KK er sígild á sínu sviði og þarf
hvorki diskóljós né nokkur tonn af
mögnumm. Gamalreýndir KK-
menn eins og hann sjálfur, Ámi
Scheving, Guðmundur Steingríms-
son, Jón bassi Sigurðsson og
Kristján Magnússon koma einnig
fram í söngleiknum bráðsnjallir og
fágaðir eins og nýslegnir túskild-
ingar. Þau Ellý og Ragnar sungu
sig á samri stundu inn í hjörtu áhey-
renda á Hótel íslandi og varð það
þó ekkert auðvelt verk eftir góð
tilþrif aðalsöngvaranna fjögurra.
Það er einnig mjög skemmtilegt að
Kristján Kristjánsson tekur þátt í
sýnir.gunni og segir nokkur orð frá
eigin bijósti. Bæði Ellý og Raggi
Bjama syngja mörg gamalkunn lög
------------------------------------f
4