Börn og menning - 2019, Blaðsíða 35

„Mér finnst …“ lýsir skoðunum höfunda fremur en ritstjórnar eða stjórnar IBBY samtakanna.
Höfundur er rithöfundur
með sér og við héldum skjótlega upp á efri hæð þar sem
agentar heimsins fylla sal á stærð við Smáralind og halda
sína fundi í einu opnu rými á þúsund borðum samtím-
is. Stemmingin minnti helst á kauphöllina í New York.
Og þarna hittum við mömmu, sem bar auðvitað
dóttur sína á milli borða til að sýna hana kollegunum.
Þá vildi svo til að á einu borðinu lá eintak af „Sextíu
kílóum af sólskini“ á íslensku. Litla daman kom auga
á stykkið og hrópaði þegar upp yfir sig „Pabba! Pabba!“
Og linnti ekki látum fyrr en hún hafði fengið eintakið
í hendur. Hún hóf kílóin 60 yfir höfuð sér og skimaði
í kringum sig, uns hún kom auga á föður sinn, en þá
hrópaði hún:
„Eh! Eh!“
Vildi hún að ég læsa hana fyrir sig? Nei, hún vildi bara
að ég fengi hana í hendur. Við hlógum öll og ég lagði
bókina síðan á sinn stað, á borðið hjá agentinum sem
hafði verið að funda um hana. En þá upphófst nýtt:
„Eh! Eh!“
Sú stutta heimtaði að ég fengi gripinn í hendur. Þetta
var bókin hans pabba og pabbi átti að vera með hana!
Hjarta manns bráðnaði og heilinn undraðist. Hvernig
vissi hún að ég hafði skrifað þessa bók? Gat þetta ekki
líka verið ein af þeim bókum sem mamma hennar var
að gefa út? En þá mundi ég að hún hafði heyrt mig og
séð mig lesa upp úr henni. Og einmitt þegar ég stopp-
aði einu sinni til að merkja við málsgrein með blýanti
skipaði hún mér ströng að halda áfram:
„Eh! Eh!“