Reykvíkingur - 01.03.1952, Blaðsíða 1

ALTALAÐ í BÆNUM
ReYKVÍKINGUR er gefinn út til að
skemmta, fræða og slá — stöku sinnum og
föðurlega — á hendurnar á ungum og
gömlum (sjá: Þetta getur ekki geng-
ið, bls. 14). Reykvíkingur er fréttablað. En
hann gefur „seríufréttum" langt nef, lítur
með kurteislegri vanþóknun á daglegt
brauð á borð við eftirfarandi: „í gær var
brotist inn í sælgætisgerðina Nammnamm
og stolið 27 krónum í skiptimynt. Þjófur-
inn var handsamaður og situr í gæslu-
varðhaldi". í augum Reykvíkings er ekki
orðum að þessu eyðandi, m. a. þegar af
þeirri einföldu ástæðu, að 27 krónur eru
ekki túkalls virði.
Reykvíkingur er á hinn bóginn ráðinn í
að seilast eftir „litlu“ fréttunum, þ. e. frétt-
unum, sem gerast dagsdaglega undir vorum
reykvísku nefjum, með þeim furðulega
árangri, að nálega enginn kemur auga á
þær. Þessar fréttir eru birtar undir safn-
fyrirsögninni hér að ofan og í þeirri fyrstu
segir frá talsvert fróðlegri rannsókn á ís-
lenskum símnefnum.
Reykvíkingur er rækilega myndskreytt-
ur; það er nýung út af fyrir sig. Hann er
prentaður í tveimur litum, sem að vísu
er engin nýung, en þó þykir sjálfsagt að
vekja athygli á, enda erum við svolítið
hreyknir af þessu. Sérstaka athygli viljum
við ennfremur vekja á stóru augunum á
bls. 13; þar kennir margra grasa. Loks
viljum við ekki láta hjá líða að benda á
þá staðreynd, að Reykvíkingur á ekki sinn
líka á íslandi — og svari nú sá, sem getur.
BóKMENNTAFRÆÐINGUR okkar hefur
undanfarna daga verið að pæla í gegnum
símaskrána (en hún er vinsælasta bók á
íslandi; gefin út í 23.000 eintökum s.l. ár),
og hann tjáir okkur, að skráin yfir símnefn-
in sé eiginlega skemmtilegasti kafli bókar-
innar. Hann segir, að það sé alveg furðulegt,
hvað sum íslensk fyrirtæki og einstaklingar
heiti á skeytamáli. Axel Gunnarsson í
Reykjavík heitir Gunngunn og Sverrir
Bernhöft heitir Garanti. Einar Guðmunds-
son (sömuleiðis Reykvíkingur) er ávarpað-
ur Sugar, þegar viðskiptavinir hans senda
honum skeyti, en Gísli Gíslason í Vest-
mannaeyjum heitir Gandi á ritsímamáli.
Gísli Jónsson vélfræðingur er kallaður
Inspector í skej'tum (minningar úr Mennta-
skóla?), Einar Sigurðsson, forstjóri, ritstjóri
o. fl., heitir Frost og Hallgrímur Ó. Jónas-
son hvorki meira né minna en Twobrothers.
Lúðvík Guðmundsson útgerðarmaður heitir
á skeytamáli Nemesis, sem óneitanlega er
stór pöntun.
Nokkuð handahóf auðkennir val sumra
símnefna. Egill Vilhjálmsson hefur sím-
nefnið Egill, sem er í alla staði ágætt. En
Egill Kristjánsson heitir á símamáli Agli,
sem er alls ekki eins gott. Egill, Egil,
Agli . . . Þá er það og bagalegt — og getur
jafnvel valdið ruglingi — að þau fyrirtæki
finnast (og raunar einstaklingar), sem í
skeytum heita nöfnum allt annarra og
óskyldra fyrirtækja og einstaklinga. Til
dæmis heitir H. Benediktsson & Co. Geysir
í símskeytum, en Veiðarfæraverslunin
Geysir situr eftir með sárt enni og jafn
tuskulegt nafn og Segl. E. Ormsson h.f.
hefur símnefnið Orka, svo að Hlutafélagið
Orka má gera sér að góðu að fá Power
að láni úr enskunni. Varla getur það heldur
verið Thor Thors sendiherra neitt gleðiefni
að fregna það til Washington, að Keflvík-
ingurinn Elías Þorsteinsson heitir Thor í
bissnesskeytum. Elías Pálsson á ísafirði er
miklu lítillátari, heitir einfaldlega Elías.
Annars höfum við gagn og gaman af
ýmsum símnefnunum. Bæjarútgerð Reykja-
víkur heitir Búr í símskeytum, og er það
sennilega réttnefni á sína vísu, sbr. „að fara
í búrið.“ Elding Trading Co. notar nöfnin
Elding, sem er einkar látlaust og þokkalegt,
og Eldhaka. Jón Jóhannesson & Co. heitir
Skaptjón. Loks ber að nefna Kol & Salt
h.f., sem hefur eitt kolosalt sniðugt nafn,
nefnilega Kolosalt. Og svo verslunarfulltrúi
Sovétsendiráðsins, sem hjá ritsímanum heit-
ir Vneshtorg. En ekki vitum við, hvort
það er rússneska.
SvO er það haft eftir Gunnari Salómons-
syni (Ursusi), að til að afla sér frægðar
og frama sé ekki nóg að vera sterkur. Mað-
ur þurfi líka að vera „lýriskur."
Við áttum leið yfir Lækjartorg einn dag
fyrir skemmstu þegar maðurinn á kass-
anum var að tala. Hann var að tala um
Agnar Bogason. Ekki hafði hann mikið
álit á mannkostum Agnars, því miður. í

sannleika sagt hafði Agnar gengið svo
fram af manninum, að hann átti fullt í fangi
með að fletta Bíblíunni fyrir reiði.