Reykvíkingur - 01.03.1952, Blaðsíða 1

Reykvíkingur - 01.03.1952, Blaðsíða 1
ALTALAÐ í BÆNUM ReYKVÍKINGUR er gefinn út til að skemmta, fræða og slá — stöku sinnum og föðurlega — á hendurnar á ungum og gömlum (sjá: Þetta getur ekki geng- ið, bls. 14). Reykvíkingur er fréttablað. En hann gefur „seríufréttum" langt nef, lítur með kurteislegri vanþóknun á daglegt brauð á borð við eftirfarandi: „í gær var brotist inn í sælgætisgerðina Nammnamm og stolið 27 krónum í skiptimynt. Þjófur- inn var handsamaður og situr í gæslu- varðhaldi". í augum Reykvíkings er ekki orðum að þessu eyðandi, m. a. þegar af þeirri einföldu ástæðu, að 27 krónur eru ekki túkalls virði. Reykvíkingur er á hinn bóginn ráðinn í að seilast eftir „litlu“ fréttunum, þ. e. frétt- unum, sem gerast dagsdaglega undir vorum reykvísku nefjum, með þeim furðulega árangri, að nálega enginn kemur auga á þær. Þessar fréttir eru birtar undir safn- fyrirsögninni hér að ofan og í þeirri fyrstu segir frá talsvert fróðlegri rannsókn á ís- lenskum símnefnum. Reykvíkingur er rækilega myndskreytt- ur; það er nýung út af fyrir sig. Hann er prentaður í tveimur litum, sem að vísu er engin nýung, en þó þykir sjálfsagt að vekja athygli á, enda erum við svolítið hreyknir af þessu. Sérstaka athygli viljum við ennfremur vekja á stóru augunum á bls. 13; þar kennir margra grasa. Loks viljum við ekki láta hjá líða að benda á þá staðreynd, að Reykvíkingur á ekki sinn líka á íslandi — og svari nú sá, sem getur. BóKMENNTAFRÆÐINGUR okkar hefur undanfarna daga verið að pæla í gegnum símaskrána (en hún er vinsælasta bók á íslandi; gefin út í 23.000 eintökum s.l. ár), og hann tjáir okkur, að skráin yfir símnefn- in sé eiginlega skemmtilegasti kafli bókar- innar. Hann segir, að það sé alveg furðulegt, hvað sum íslensk fyrirtæki og einstaklingar heiti á skeytamáli. Axel Gunnarsson í Reykjavík heitir Gunngunn og Sverrir Bernhöft heitir Garanti. Einar Guðmunds- son (sömuleiðis Reykvíkingur) er ávarpað- ur Sugar, þegar viðskiptavinir hans senda honum skeyti, en Gísli Gíslason í Vest- mannaeyjum heitir Gandi á ritsímamáli. Gísli Jónsson vélfræðingur er kallaður Inspector í skej'tum (minningar úr Mennta- skóla?), Einar Sigurðsson, forstjóri, ritstjóri o. fl., heitir Frost og Hallgrímur Ó. Jónas- son hvorki meira né minna en Twobrothers. Lúðvík Guðmundsson útgerðarmaður heitir á skeytamáli Nemesis, sem óneitanlega er stór pöntun. Nokkuð handahóf auðkennir val sumra símnefna. Egill Vilhjálmsson hefur sím- nefnið Egill, sem er í alla staði ágætt. En Egill Kristjánsson heitir á símamáli Agli, sem er alls ekki eins gott. Egill, Egil, Agli . . . Þá er það og bagalegt — og getur jafnvel valdið ruglingi — að þau fyrirtæki finnast (og raunar einstaklingar), sem í skeytum heita nöfnum allt annarra og óskyldra fyrirtækja og einstaklinga. Til dæmis heitir H. Benediktsson & Co. Geysir í símskeytum, en Veiðarfæraverslunin Geysir situr eftir með sárt enni og jafn tuskulegt nafn og Segl. E. Ormsson h.f. hefur símnefnið Orka, svo að Hlutafélagið Orka má gera sér að góðu að fá Power að láni úr enskunni. Varla getur það heldur verið Thor Thors sendiherra neitt gleðiefni að fregna það til Washington, að Keflvík- ingurinn Elías Þorsteinsson heitir Thor í bissnesskeytum. Elías Pálsson á ísafirði er miklu lítillátari, heitir einfaldlega Elías. Annars höfum við gagn og gaman af ýmsum símnefnunum. Bæjarútgerð Reykja- víkur heitir Búr í símskeytum, og er það sennilega réttnefni á sína vísu, sbr. „að fara í búrið.“ Elding Trading Co. notar nöfnin Elding, sem er einkar látlaust og þokkalegt, og Eldhaka. Jón Jóhannesson & Co. heitir Skaptjón. Loks ber að nefna Kol & Salt h.f., sem hefur eitt kolosalt sniðugt nafn, nefnilega Kolosalt. Og svo verslunarfulltrúi Sovétsendiráðsins, sem hjá ritsímanum heit- ir Vneshtorg. En ekki vitum við, hvort það er rússneska. SvO er það haft eftir Gunnari Salómons- syni (Ursusi), að til að afla sér frægðar og frama sé ekki nóg að vera sterkur. Mað- ur þurfi líka að vera „lýriskur." Við áttum leið yfir Lækjartorg einn dag fyrir skemmstu þegar maðurinn á kass- anum var að tala. Hann var að tala um Agnar Bogason. Ekki hafði hann mikið álit á mannkostum Agnars, því miður. í sannleika sagt hafði Agnar gengið svo fram af manninum, að hann átti fullt í fangi með að fletta Bíblíunni fyrir reiði.

x

Reykvíkingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Reykvíkingur
https://timarit.is/publication/1090

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.