Hvöt - 01.12.1932, Blaðsíða 1

D=awcD)Tr
ÚTGEFANDI: SAMBAND BINDINDISFÉLAGA í SKÓLUM ÍSLANDS
ÁBYRG RITSTJÓRN: STJÓRN SAMBANDSINS
I. árg.
Reykjavík í desember 1932
1. tbl.
Ávarp.
í lögum Sambandsins er svo
fyrír mælt, að stjórnin sJculi gefa
út rit, ef peningar séu fyrir hendi.
— Á Sambandsþinginu var sam-
þykkt að gefa út blað, sem kæmi
vt 2—3 sinnum á þessu skólaári.
Stjómin hefir nú framkvæmi
samþykkt þessa, og kemur nú 1.
tbl. fyrir almenningssjónir.
Við vonum, að blaðið verði les-
ið með eftirtekt af skólafólki, og
efnið tekið til íhugunar. Bindind-
ismálin eru vandamál, sem nern-
eudur verða að taka tillit til. Eng-
inn getur verið hlutlaus, því hér
er um stórmál að ræða, og heill
þjóðarinnar er að mörgu leyti
komin undir því, hvemig tekið er
í þau.
Þeir, sem kynnu að hafa áhuga
á því að rita greinar í blaðið,
geta sent handritin til forseta
Sambandsins, Helga Scheving,
Menntaskólanum í Reykjavík. —
Slíkar gremar eru kærkomnar,;
því æskilegt væri, að sem flestir
riti í blaðið, sjóndeildarhringur-
inn verður þá víða-ri og blaðið
skemmtilegra aflestrar.
Okkur er Ijóst, að blaðið er ekki
svo úr garði gert, sem skyldi. En
við vonum, að lesendumir skilji
tilgang- þess, og vilji eitthvað á
sig leggja, til að vinna bindindis-
málinu gagn. Og þá hefir ekki
verið unnið fyrir gýg, með þvíað
ráðast í útgáfu blaðsins.
Ákveðið hefir verið, að sendia
Uemendum blaðið endurgjalds-
laust. Með því ætti það að geta
orðið all-útbreitt meðal íslenzkra
æskumanna, sem skólana sækja.
Sambandsstjórnin.
Bindindjshreyfingin.
Bindindishreyfingin hefir á
undanförnum árum áðallega ver-
ið borin uppi af hinni eldri kyn-
slóð. Það hefir verið hún, sem
unnið hefir stefnunni það fylgi,
sem hún á. Æskan, unga kyn-
slóðin, hefir ekki látið þessi mál
til sín taka. Hún, sem átti að
ganga á undan, hefir látið hvatn-
ingarorð eldri bindindismanna af-
skiftalaus. Og ef ekki er hægt að
fá æskuna til að vinna fyrir þessi
mál, þá er bindindishreyfingunni
bráður bani búinn. Hinir eldri
endast ekki, þeir falla í valinn,
en engir virðast koma í staðinn.
Öllum hugsandi mönnum hlýtur
því að vera þetta mikið áhyggju-
efni, að einhver fegursta hug-
sjónin skuli deyja ú't, vegna skiln-
ingsleysis æskunnar.
En örlítið virðist vera að rofa
til í þessum málum. Nýir inenn
hafa komið fram á sjónarsviðið
og reynt að vinna bindindisstefn-
unni fylgi. Hér á eg við þá hreyf-
ingu, sem aðallega hófst á síðasta
ári, í skólum landsins. Eg hygg
að öllum, sem um þessi mál hugsa,
sé þetta gleðiefni. Eg vona, að
þessi hreyfing sé vorboði, sem
eigi eftir að þroskast og koma
miklu til leiðar meðal þjóðar
vorrar.
Þessi bindindisstarfsemi í skól-
um landsins er með öðrum hætti
en t. d. Góðtemplarareglan. Aðal-
verkefnið er, að útbreiða bind-
indi meðal æskumanna. Og þess
vegna varð að grípa til annarra
ráða, nota önnur vopn í barátt-
unni, en fyrr hefir verið tízka.
Stúkur hafa aldrei þrifizt í skól-
um, þess vegna hafa þær ekki ver-
ið stofnaðar í skólunum, heldur
bindindisfélög, sem halda fundi
og ræða þau mál, sem fyrir ligeja.
Enginn skilji þó orð min svo, aö
eg vilji á nokkurn hátt lasta
Regluna, sem lið í bindindisstarf-
seminni. Eg er henni þakklátur
fyrir starfið, sem hún hefir unn-
ið. Og hún á skilið þakkir alþjóð-
ar. Því marga drykkjumenn hefir
hún gert að bindindismönnum, og
mörg tár hefir hún þerrað. En
þeim, sem þekkja nokkuð til skóla
er það ljóst, að vegurinn til að
efla bindindissemi í skólum, er
ekki að stofna stúkur, heldur
bindindisfjelög, sem nemendurn-
ir bera sjálfir algjörlega uppi. Eg
held, að allir geti verið sammála
um þetta atriði. Aðal-verkefnið
er, að vekja bindindishreyfingu í
landinu, með hvaða aðferð, sem
unnt er að nota. Vorboðar eru
vorboðar, hvaðan sem þeir koma.