Tíminn - 22.03.1949, Blaðsíða 6

"*-TF¥l
TÍMINN, þriðjudaginn 22. rnarz 1949.
63. blað
" Výja Síc -
Lieyndardómui*
skíðaskálans
| Sérkennileg og spennandi mynd
| Leikurinn fer fram að vetrar-
É lagi í Svissnesku Ölpunum.
Aðalhlutverk:
Dennis Prire
Mila Parley
Bönnuð börnum yngri’en 16 ára I
Sýnd kl. 5, 7 og 9
•MIIIIIIIIIJ
(jatnla Síc
iiiiiiiiiiu
f Unga ekkjan =
(Young Wido-.v)
I Áhrifarík amerísk kvikmynd. |
I Aðalhlutverk:
Jane Kussell
Lauis Hayward
'| Sýnd kl. 7 og 9 - =
| Lögreglnforing-
I inn Roy Rogers I
I (Eyes of Texas)
| Sýnd kl. 5
jiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiMiiiimiimuii
Jjarnarbíc
Vl{>
SKViAúOTU
| Fallin fyrirmynd |
(Silent Dust)
| Efnisrík og sérlega vel leikin 1
| ensk stórmynd, gerð eftir leik- :
| ritinu „The Paragon". Mynd i
i þessi var frumsýnd í London 4. §
| febr. síðastl. við ákafa hrifningu. 1
ISýnd kl. 5 og 9
Bönnuð innan 16 ára
Sími 6444 |
MmniHfiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiitimmiiiiiiiiiii
Hafaarföattarbíc t
FREISTIXG
(Tempation) |
Tilkomumikil og snilldarvel leik i
in amerísk stórmynd, byggð á I
skáldsögunni Bella Donna eftir |
Robert Hichens. |
Aðalhlutverk: |
Marlene Oberon |
George Brent
Sýnd kl. 7 og 9
Bönnuð börnum yngri en 16 ára i
Sími 9249 1
BiiiiiH'iiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiimmiiiiiiiiiiii:
ísland má ckki
verða atémstöð.
(Fr&mliáld af 5. síðu).
þarfa á einn eða annan hátt.
Meira öfugmæli er því ekki
'tlllllUIIIH
1111111111111
I Virglnía City
| Mjög spennandi mynd úr ame- |
| ríska borgarastríðinu.
I Aðalhlutverk:
Errol Flynn,
Miriam Hopkins,
| Randilph Scott.
I Sýnd kl. 5 og 9
Bönnuð innan 16 ára.
liiiiiiiiiiiinHiiiiiiiiiiiimiiiiiiiimmmniiiiiiiiimmiiiii
JlllilÍIIIM Sœjarbíc •limniiiii
| HAFNARFIRÐI j
i Atom og iijósnir |
i Taugaæsahdi
í með:
njósnarmynd 1
V crðlaunakvikmy ndin
i Beztn ár ævimiar j
£ (The Best Years of Our Lives) |
i sem farið hefir sigurför um f
| heiminn að undanförnu. 1
| Aðalleikendur:
| Fredric March
Myrna Loy f
Dana Andrews |
Teresa Wright |
| Virginía Mayo
Sýnd kl. 5 og 9
iiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiimiiii
~fHpcli-bíc
iiiiimimi
iiiiiiiiimr
1 Stnnd hcfndar- i
innar.
= Skemmtileg og afar spennandi |
= amerísk kvikmynd
Dick Powell |
Walíer Slezak
| Micheline Cheirel I
Sýnd kl. 7 og 9
I Bönnuð börnum yngri en 16 ára i
í Ég
elska sjómann I
| (Jeg elsker en Sömand)
| Karin Swanström
i Aino Taube
= Lasse Dahlgvist
Sýnd kl. 5 |
Sími 1182 =
r e
iiiiiiiimiiiiuaiiiiiiiuiimimiiiiimmiiiimuHimmiii!
| Róbert Newton
: Raymond Lorrell : t
i Myndin hefir ekki veriö sýnd í f J
1 Reykjavík.
Sýnd kl. 7 og 9
H Bönnuð börnum innan 16 ára. i,
llllllllll 111111*111111111111111111 IIIIIIIIIIIIIIBIMIMIIIUIIIIIIAft
I
eða aðra atvinnu. Yfirleitt geta
Þeir sér gott orð, enda hafa marg-
ir þeirra notið góðrar menntun-
ar í uppvextinum. Nokkrir flótta-
mennanna hafa vegna óttans við
Rússa ekki haldist í Svíþjóð, held-
SK1PAUTG6KÐ
HIK.1S1NS
„Herðubreið"
austur um land til Akureyrar
hinn 26. þ. m. Tekið á móti
flutningi til Vestmannaeyja,
Hornafjarðar, Djúpavogs,
Breiðdalsvíkur, Stöðvarfjarð-
ar, Mjóafjarðar, Borgarfjarð
ar, Vopnafjarðar, Bakkafjarð
ar, Raufarhafnar, Flateyjar
á Skjálfanda og Ólafsfjarðar
á mimtudaginn. — Pantaðir
farseðlar óskast sóttir sama
dag.
BERNHARD NORDH:
í JÖTUNHEIMUM
FJALLANNA
81. DAGUR

ekki barizt eins og ljón fyrir rétti frumbýlinganna. Skjölin
voru í gildi! Annað skipti engu máli.
Hlíðarfólkið hafði setzt rétt fyrir framan kirkjuna, og
þangað beindust margra augu. Mest forvitni lék mönnum á
að sjá Nikka Brandsson. Alla útmánuðina og vorið hafði
verið talað um þennan mann, sem keypti býli Hans Péturs-
sonar fyrir sjötíu mjölpoka, og nú gafst mörgum í fyrsta
skipti kostur á að sjá hann. Sumir sögðu, að þetta væri þá
hálfgerður stráklingur. En það dró ekki úr lotningunni.
Hann var kannske ekki nema stráklingur, en hann var þó
að minnsta kosti maður, sem í hallæri átti á reiðum hönd-
um sjötíu mjölpoka, og af slikum manni mátti margs vænta.
Þær voru margar konurnar, sem litu með hálfgerðri til-
beiðslu á þennan unga, skegglausa mann, og sátu um tæki-
færi til þess að ná tali af konu hans.
En það var ekki aðeins Nikki, sem athygli fólks beindist
að. Þótt enn væri ekki nógu áliðið dags til þess að gefa sig
að fólki úr öðrum byggðum, varð samt ýmsum ungum mönn-
um reikað þar framhjá, sem Hlíðarfólkið sat, í heiðarlegri
viðleitni til þess að draga að sér athygli þess. Það var aug-
Ijóst, hvert stefnt var. Marta var ekki lengur lítil og feimin
telpa, sem hékk í pilsum móður sinnar, og Stína Brands-
dóttir.... jæja, þetta var þá ekki í fyrsta skipti, að karl-
maður liti þangað, sem hún var. Það voru nokkrar vikur
síðan Stína kom að Marzhlíð, og þangað hafði hún komið
til þess að geta verið á Jónsmessuhátíðinni í Fattmómakk.
Enn var langt þangað til, að guðsþj ónustan átti að hefj-
ast. Pétur frá Miklanesi og fáeinir bændur aðrir settust
hjá Hlíðarmönnum og hófu viðræður. En Marta og Stína
virtust ekki sólgnar í að hlusta á þær, því að þær stóðu
upp og gengu niður að Lappakofunum. Þar námu þær stað-
ar í hæfilegri fjarlægð, eins og þær væru feimnar við að
fara lengra. Geltandi hundar komu undir eins hlaupandi
til þeirra.
Ungur Lappi kom aðvífandi og rak hundana taurt. Hann
Heilsaði stúlkunum dálítið undirfurðulegur á svip, en Marta
brosti örvandi til hans, og það var allt, sem þurfti, því að
nú herti hann upp hugann og bauð þeim að koma með sér.
Því miöur fór þó sú fyrirætlun piltsins, að gefa stúlkunum
vel útilátinn kaffisopa, algerlega út um þúfur. Ellý kom í
þessum svifum út úr einum kofanum og flýtti sér til stúlkn-
anna. Hún var í litskrúðugum hátíðabúningi. Við hliðina
á hávöxnum nýbyggðastúlkunum var hún líkust fallegri
brúðu.
Lappastúlkan heilsaði Mörtu ástúðlega, en rétti Stínu
höndina með nokkru hiki. Marta sagði, að Stína væri frá
Björk, og bróðir hennar hefði keypt hluíá af Marzhlíðinni.
Ellý horfði stórum augum á hana.
— Ætlar þú að búa í Marzhlíð? spurði hún.
— Nei, ég hefi bara verið þar fáeinar vikur, svaraði Stína.
Það birti yfir Lappastúlkunni.
hægt að hugsa sér en þá full-
yrðingu, að eitt aðalatriði
banðalagsins sé að gera ís-
land að atomsprengjustöð.
Allir þeir, sem vilja hindra
það, að ísland verði atom-
sprengjustöð, hljóta því að
æskja þess, að þessi friðar-
samtök lýðræðisþjóðanna
geti orðið sem öflugust. Það
er leiðin til að koma í veg
fyrir það, að ísland verði
stríðsvettvangur og áþján og
tortíming leidd yfir íslenzku
þjóöina.
X+Y
Erlent yfirlit
é (Framhald af 5. síðu).
en þó ekki gegn vilja þeirra sjálfra.
Þessir erindrekar Rússa hafa
reynt að telja flóttamennina á að
hverfa heim aftur, en sjaldnast
orðið neitt ágengt. j
Margir baltnesku . flóttamann-
anna hafa nú fengið sænskan borg
ararétt og nær allir þeirra, sem
Vinnufærir eru, hafa fengið eina
ui' farið til Bandaríkjanna.
Orðsendingar Rússa nú eru vart
taldar stafa af þvi, að þeir telji
sig geta fengið Svía til þess að
veita frekari tilslakanir í þessum
efnum. Líklegt þykir því, að þær
séu þáttur í taugastríði Rússa við
Svía og eiga að vera Svíum til
áukinnar aðvörunar um að sýna
hinum volduga nábúa í austri
fyllstu tillitssemi.
Við vötnin ströiig.
(Framhald af 3. síöu).
smærri móta í tugatali og
læt ég þá menn, sem gjörst
þekkja, dæma .um. hversu ég
héfi þar áð únníð.
Hér heima í Haukadal hafa
Héraðsmót Skarphéðinssamb.
stundum verið liáð og lands-
mót U.M.F.f. 1940. Hver vill
bera vitni um það^ að þetta
hafi verið drykkj usamkom-
ur? Þetta eru nærtæk dæmi,
sem ég vil minna á.
Ég satt að segja efast nú
um tilganginn hjá Drauml.
í útvarpsvirkjun óskast. Þarf
að hafa sem bezta undirbún-
ingsmenntun, sérstaklega í
ensku og reikningi. Einnig
algjör reglumaður. — Tilboð
með sem gleggstum upplýs-
ingum sendist í pósthólf 113.
eftir allt þetta þrástagl, sem
kemur fram í greinum hans.
Mér er nær að ætla, að þetta
sé „engin þjóðrækni og það-
an af síður guðrækni" — held
ur munu þetta leifar af gam
alli hvellmennsku drengja-
orma. Eins og kunnugt er
hafa margir strákar gaman
af hvellum, gera hvell og
hlusta á hvell og í hvellæðinu
hafa þeir það jafnvel til að
hlaupa á brunaboðann og
brjóta hann án sérstaks til-
efnis.
Þeir ætla nú sjálfsagt ekki
að brenna húsið sitt, þessir
piltar, en þeir þrenna sig
samt.
— Komið þið inn og fáið kaffi, sagði hún og flýtti sér á
undan inn í kofann. Stína laut snöggt að Mörtu og spurði
hana hvíslancji:
— Er þetta hún?
Marta þrýsti handlegg hennar. Já, þetta var hún!
Turri, Vanna og nokkrir fleiri voru fyrir í kofanum, en
Stína veitti þeim litla athygli. Hún sat hreyfingarlaus á
hreindýrsfeldi með kaffikönnu í hendinni og gaf ekki gaum
að neinu nema Ellýju. Svona lítil og falleg! Skyldi hún —
skyldi Jónas....? Hún dró andann djúpt og starði á Lappa-
stúlkuna, eins og hún væri að reyna að lesa leynd örlög úr
svip hennar.
★
Rétt eftir að messan var byrjuð var blístrað hátt hinum
megin við víkina, og Lappadreigur hljóp niður að vatninu,
ýtti bát á flot og reri yfir.
Það var Jónas, sem beið ferjunnar hinum megin. Bátur-
inn náði ekki einu sinni að kenna grunns. Jónas tók á móti
honum, ýtti honum frá landi aftur, stökku upp i sagði drengn
um að sétjast í skut, en tók sjálfur árarnar.
— Eru þeir byrjaðir? spurði hann.
— Já, það var nýfarið inn.
Jónas reri með hægð yfir víkina. Hann var búinn að jafna