Tíminn - 22.03.1949, Blaðsíða 8

ERLEJVT YFIRLIT
Mtdtishu flóttamennirnir í Svíþjóð
BS. árg.
Reykjavík
99
A FÖRlKimi VEGI“ t DAG:
Blót oc; bölbasnir í
Bremerhafen
22. marz 1949
63. blað
Skógræktarfélag Suöur-Þíngeyinga hefir
gert 51 bæjarskóg
Eru fsnð samtals um 68 ha. lands og’ hcfir
verið gróðursett í það um 40 þús.
trjáplöntur
Ahugi manna um skógrækt hefir mjög farið vaxandi á
síðari árum hér á landi og allvíða um land eru nú risin á legg
■skógræktarfélög, sem hafa tekið sér fyrir hendur að vinna
skípulagsbundið og markvisst að þessum málum. Eru þau
siðan í Skógræktarfélagi íslands og njóta styrks hins opin-
;>era, þótt í of litlum mæli sé. Eitt af fyrstu héraðsskógrækt-
arfélögunum, sem starfaði í deildum i hreppunum, er Skóg-
tæktarfélag Suður-Þingeyinga. Tíðindamaður Tímans hitti
: .ýlega að máli einn af stjórnendum þess og mikinn áhuga-
:mann um skógrækt, Jón Kristjánsson, bónda og kennara á
Víðivöllum í Fnjóskadal, og fékk hjá honum og Einari G. E.
Sæmundsen, sem var skógarvörður á Vöglum, nokkrar upp-
xýsingar um starfsemi félagsins.
Mefir starfað í sex ár.
Skógræktarfélag Suður-
Þingeyinga var stofnað 19.
apiíl 1943 og hefir starfað mik
:.(> a þessu árabili. Það var frá
ipyhafi skipulagt þannig, að
cleildir þess störfuðu í hrepp
• m sýslunnar, og eru þær nú
: ollum hreppum hennar
neraa tveim. Félagar voru
339 í árslok 1948.
Starf félagsins á þessum ár
';m hefir nær eingöngu verið
unnið í deildunum sjálfum,
en Skógræktarfélag Suður-
Þingeyinga er samband
beirra og úthlutar styrkjum
u þeirra frá hinu opinbera
og véitir þeim þann stuðning,
er verða má.
Mæjarskógar aðalverkefnið.
Aðalverkefni félagsins
hefir verið að koma upp
bæjarskógum, og er það
markmiðið, að skógarreit-
ar verði á hverju byggðu
býli í sýslunni. Á þessu
tímabili hefir verið gerð 51
bæjarskógagirðing, .. sem
eru að flatarmáli um 68
ha. f þessar girðingar hef-
ir verið plantað 41 þús.
trjáplöntum, mest birki.
önnió í sjálfboðavinnu.
Flestar þessar skógargirð-
ingar eru um ha. að stærð og
neíir oftast verið látið hlut-
kesti ráða um það, hvaða bæ-
.u skyldu teknir hverju sinni.
jiiðingunum hefir verið kom
ið upp með sjlfboðavinnu
iélaga í deildunum og í sum-
um sveitum hafa ungmenna-
iéiogin lagt mikið af mörkum
og tekið málið á sína arma.
. umars hefir skortur á girð-
íngarefni og trjáplöntum stað
ið því mjög fyrir þrifum, að
svo mikið ynnist í þessu efni,
sem hugur fólksins stendur
tu.
A stöku stað hefir reynzt
nóg að girða landið, því að
skógarrætur leynast víða og
fræ berst að, þar sem skógar
eru í námunda, t. d. í Fnjóska
dal.
Bæjarskógarnir vel hirtir.
Fólk hirðir yfirleitt mjög
vel um bæjarskógana, þar
sem til þeirra hefir verið
stofnað og vakir yfir þeim,
svo að þroski þeirra verði
sem beztur. Er þegar kom-
inn vísir að vöxtulegum
skógi í sumum elztu girð-
ingunum.
Skógræktarfélagið hefir
notið styrks til starfsemi sinn
ar frá Skógræktarfélagi ís-
lands, sýslu og Kaupfélagi
. Þingeylnga.
I Stjórn félagsins skipa nú:
Tryggvi Sigtryggsson, Lauga-
, bóli, formaður, og meðstjórn-
endur þeir Einar J. Reynis,
Húsavík, Ketill Indriðason,
Ytra-Fjalli, Jón Kristjánsson,
Víðivöllum og Jón Sigurðs-
son, Yztafelli.
I
i Skyldi snemma nauðsyn
■ friðunar.
I Ketill Indriðason á Ytra-
Fjalli er mikill áhugamaður
um skógrækt og hann skyldi
manna fyrst hvaða árangri
er hægt að ná í skógrækt með
því einu að girða og friða
land, sem geymir skógarræt-
ur, þótt urið sé að mestu af
ágangi. í fjallshlíðinni fyrir
ofan bæinn hjá sér girti
hann fyfir 20—30 árum nokk
urt landsvæði, sem skógarræt
ur leyndust í, og eftir nokkur
ár tók hlíðina að skrýðast
skógi og er nú kominn þarna
efnilegur skógur í brattri
fjallshlíðinní.
Tveir áhugasamir skóg-
ræktarmenn.
Tveir eru þeir menn, sem
öðrum einstaklingum fremur
hafa lagt sig fram um skóg-
rækt -í Suður-Þingyejarsýslu
á síðustu árum. Eru það þeir
Héðinn . heitipn Valdemars-
son og Sigurður O. Björnsson,
preritsmiðjústjóri ■á’'Akureyri.
Héðinn Valdemársson efndi
til mikillar skógræktar í
Höfð| í Mývatnssveit fyrir all
mörgum árum, óg hefir því
starfi verið haldið áfram
síðan. Er þar nú kominn mik-
ill og efnilegut ungskógur,
sem er glöggt dæmi um það,
sem hægt er að gera í þess-
um efnum.
Sigurður O. Björnsson hóf
fyrir nokkrum árum skógrækt
á eyðijörðinni Sellandi í
Fnjóskadal, en þar hafði áð-
ur verið allmikið skóglendi
eins og á mörgum jörðum í
mikið land til skógræktar og
hefir plantað þar mörg þús-
und plöntum á ári. Mun nú
vera búið að gróðursetja þar
20—30 þús. trjáplöntur, og
mun rísa þarna upp fagur
skógur með tímanum.
Erlendar trjátegundir.
Skógræktarfélagið mun
halda áfram aö gera bæjar-
skóga eftir því, sem geta leyf-
ir, en þar stendur einkum í
vegi vöntun á girðingarefni
! og trjáplöntum til gróðursetn
I ingar. Kemst tæplega nægi-
i legur skriður á þessi mál, fyrr
en hægt er að láta ókeypis
í té mikið af trjáplöntum til
gróðursetningar. í ráði er nú
að auka mjög gróðursetningu
erlendra trjáplantna, eftir
því sem fræ fæst og uppeld-
I inu miðar í gróðrarstöðvun-
j um, og er þar einkum að
ræða norska furu, greni og
lerki.
Skíðaraót Reykja-
víkur
Skíðamót Reykjavíkur hófst
síðastliðinn sunnudag. Fór
þá fram brunkeppni. Úrslit
í keppninni urðu þau að brun
meistari karla varð Stefán
Kristjánsson en brpnmeistari
kvenna Ingibjörg Árnadóttir.
Báðir sigurvegararnir eru úr
Glímufélaginu Ármanni.
Keppnin fór fram við Skála
fell og var veður hið bezta,
þegar keppnin fór fram.
Austurmörkin felld
úr gildi í Berlín
Hernámsstjórnir vesturveld
anna hafa numið úr gildi
austur-þýzk mörk, sem verið
hafa verið gjaldgeng í Vestur-
Berlín. Borgarstj órnin hefir
látið í ljós ánægju sína yfir
þessari fj ármálaaðgerð.
Qvenju harðindasamur vet-
ur á Snæfellsnesi
Hiu rnestu snjóþyngsli, snm komið hefir í
f jöldauiörg ár
Frá því fyrir nýár hefir verið einstaklega snjóþungt á öllu
Snæfellsnesi, svo að slík eru ekki dæmi I fjölda mörg ár. Hef-
ir fénaður bænda staðið allur á gjöf að heita má óslitið frá
því í desember. Kerlingarskarð hefir verið algjörlega ófært
síðastliðin hálfan mánuð, en annars hefir verið bílfært milli
Stykkishólms og Borgarness lengst af í vetur, þrátt fyrir
snjóþyngslin. í viðtali sem tíðindamaður blaðsins átti í gær
við Sigurð Steinþórsson kaupfélagsstjóra í Stykkishólmi eru
þar nú ágætar gæftir og afli sæmilegur.
Fnjóskadal. Girti hann þar
Menn de Gaulle
fylgismestir —
kommúnistarnæstir
Saanfylking de Gaulle hefir
hlotið flest atkvæði allra
flokka við bæjarstjórnarkosn
ingarnar í Frakklandi, feng-
ig 171 mann kjörinn og fjórð
ung atkvæðamagnsins. Komm
únistar hafa fengið næst-
mest fylgi, fimmtung at-
kvæðamagnsins, en aðeins 16
menn kjörna. Jafnaðarmenn,
katólski flokkurinn, radíkalir
og kristilegir demókratar
hafa fengið 300 menn kjörna,
og alls fengu stjórnarflokk-
arnir rúman helming at-
kvæðamagnsins.
Næsta sunnudag verður aft
ur kosið á þeim stöðum, þar
sem frambjóðendur fengu
ekki meirihluta.
Harðindi til landsins.
Bændur á Snæfellsnesi
hafa átt óvenjulegum harð-
indum að mæta í vetur og
hefir ekki verið jafn snjó-
þungt á Snæfellsnesi í mörg
ár og nú í vetur. Tíðarfarið
hefir verið frámunalega um-
hleypingasamt og þó að blot-
að hafi öðru hvoru hefir jafn
an snjóað aftur, svo að jörð
hefir aldrei náð að verða auð.
Er nú meiri snjór en nokkru
sinni áður og snjókoma allt-
af öðru hvoru. Fyrir hálfum
mánuði varð vegurinn um
Kerlingarskarð ófær vegna
snjóa og hefir ekki þótt til-
tækilegt að gera ráðstafanir
svo að sú leið yrði aftur faér/
Eins og áður er sagt hefir
allur búpeningur bænda á
Snæfellsnesi staðið inni
vegna snjóanna síðan í des-
ember og er það orðinn ó-
venjulega langur innistöðu-
tími.
Fjárskipti í vændum.
Bændur á Snæfellsnesi
hafa nú um margra ára bil
verið hart leiknir af mæði-
veikinni, eins og víðast hvar
annars staðar. Nú stendur til
að til fjárskipta komi næsta
haust ef það verður sam-
þykkt á fundi bænda, sem
haldinn verður um máliö á
næstunni. Verður þar tekin
endanleg ákvörðun.
Ef til kemur, sem líklegt
má telja, verður skorið niður
af sjálfu Snæfellsnesi að
mörkum gamallar varnar-
girðingar. Skógarströnd verð
ur því ekki með í þeim niður-
skurði, en þar er veikin búin
’að herja lengst vestra, því
þangað kom hún skömmu eft
ir að hún kom til sögunnar í
Borgarfiröi. Yrði það þá ekki
fyrr en næsta ár, sem hér-
uðin að Hvítá í Borgarfirði
fengu að skipta fé, en um það
mun allt óráðið ennþá.
Góður fiskafli.
Það sem af er þessum mán-
uði hafa verið góðar gæftir
hjá Stykkishólmsbátum og
afli sæmilegur. í janúar var
hins vegar ekki róið og sára
fáir róðrar í febrúar vegr.a
gæftaleysis. Afli er því ekki
| orðinn í meðallagi ennþá, en
haldist góð róðratið og afli
|verði góður getur heildar ver-
tíðaraflinn orðið í meðallagi
, og meira en það, ef heppnin
j er með.
; Framan af vertíðinn þurftu
Stykkishólmsbátarnir ■ að
sækja óvenjulangt til fiskjar.
Nú er fiskurinn genginn inn
ar að því er virðist og róðrar
bátanna^íiafa stytzt verulega.
Afla bátarnir yfirleitt vel, en
afliiin er'samt ákaflega mis-
jafn og fiskurinn mun mis-
jafnari, en áður þegar lengra
var-sótt. Hafa bátarnir verið
að undanförnu með 6—14
skippund í róðri.
Sex stórir bátar stunda veið
arnar frá Stykkishólmi.
Minni bátar eru ekki enn
byrjaðir, vegna þess að enn
er of lattgt að sækja fyrir þá.
Byrja þeir ekki fyrr en fiskur
gerigur innar síöar um vorið.
Frakka og Itala
Sforza greifí* fer til Parísar
í næsta mánuði, og mun hann
undirrita þar samning um
fransk-ítalskt tollabandalag.
Er gert ráð fyrir, að afnumin
verði smám saman öll höft
á viðskiptum milli Frakk-
lands Qf, ítaliu.
Mikill afli í Eyjiim
(Framhald af 1. siðu)
fyrr í vetur borizt á land jafn
mikill afli í Eyjum og síðast-
liðinn laugardag og nóttina
þar áður, en þá var landað
þar alls um eitt þúsund smá-
lestum af fiski.
Var það að langmestu leyti
afli togbátanna, bæði heima-
báta og. aðkominna, sem
gerðir eru út frá Vestmanna-
eyjum á þ.essum árstíma. En
auk þess var einnig mikill
afli ,frá Eyj abátum, þeim sem
veiðar stunda með önnur veið
arfseri.
Hér hefir á einum sólar-
hring borizt á land afli, sem
fróðir menn telja að nemi
að útflutningsverðmæti um
tveimur milljónum króna.
Enda er þá miðað við að fisk
afurðirnar séu fullunnar til
útflutnings. Þó að þetta sé
mikill afli ér það ekki víst
taliö að þetta sé mesti afli,
sem borizt hefir á land í Eyj-
um á einum degi, því að Vest
maimaeyjar hafa ætíð verið
fengsæl verstöð. Mun al-
menn viðurkennt að engin
verstöð bregðist jafn sjaldan
með aflabrögð og Vestmanna
eyjar, enda eru þar sjósóknar
ar miklir, því að torsóttara er
þar á miðin en víðá annars
staðar.