Tíminn - 20.04.1949, Blaðsíða 6
6
TÍMINN, miðvikudaginn 20. apríl 1949
78. blað
%> Síó
iiiiiiuim
[ Síðasti áfangiim i
(The Homestretch)
1 Palleg og skemmtileg amerísk |
| mynd í eðlilegum litum.
= Aðalhlutverk leika:
| Cornel Wild E
Maureen O’Hara
Glenn Langan
Sýnd kl. 5, 7 og 9
IMMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIÍIIIIIIIIIIIIIIIIWI
VIP
5KÚIA GOTU
VERDI“
i Mikilfengleg söngvamynd um ;
I kíí ítalska tónskáldsins Gius- ;
: eppe Verdi.
Sýnd á annan i páskum
Sýnd kl. 9
„Þrenniiigiii“
Fjörug sænsk gamanmynd
Sýnd kl. 5
Mtiimiim
1111111111111111111111111111111111111111111111111
I Ævi tónskáldsins i
Berlioz
| (La Symphonie Fantastique) I
1 Hrífandi frösnk stórmynd, er E
\ lýsir á áhrifamikinn hgtt ævi §
| franska tónskgllsins Hector f
Sýnd kl. 9 f
I Krókódílafljótið. I
I Vi® I
(Untamed Fury)
E Sýnd kl. 5 og 7 I
iiiiiiiiimiMiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiin.iiiiiii
llllllllllll! 7'jarHarkíc ■11111111111
Stórmyndin E
Rauðu skórnir [
E (The Red Shoes) f
E Heimsfræg ensk verðlauna i
| balletmynd, byggð á ævintýri f
E H. C Andersen Rauðu Skórnir. f
I Myndin er tekin í litum.
| Aðalhlutverk leika:
| Anton Walbrook,
| Marius Goring i
Sýningar kl. 5 og 9 i
Sala hefst kl. 1 e. h. i
•lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllliiiiiiiiiiiiiinmiiiii
il
! Hafinarföariarbíó \ I..........M ^dccjat*(tic
1 HAFNARFIRÐI 1
„Carnival44 I f
í Costa Rica f = Pósíferð
Palleg og skemmtileg ný ame- | 1 |
1 rísk gamanmynd í eðlilegum lit- = = =
= um — full af suðrænum söngv- | | Þessi mynd þykir einna mest f
| um og dönsum. ák ” | spennandi mynd sem hefir veriö \
3 = \ Aðalhlutverk leika: | sýnd hér um skeið. =
1 Dick Haymes \ | !
=. Vera Ellen E É i Sýnd kl. 7 og 9 \
= Cesar Romero 2 * " ■ =
r = Sýnd kl. 7 og 9 § l =
E I 5 Sími 9184
Síðasta sinn! = =
•niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiM 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
a,.l..1.111.1 ...
Balletskóllun f
(The Unfinished Dance)
f Hrífandi fögur dans- og músik- E
i mynd í eðlilegum litum. í mynd f
f inni eru leikin tónverk eftir i
i Tschaikowsk, Smetana, Gounod i
i og Kreisler. E
Aðalhlutverk leika:
Margaret O’Brien f
og dansmeyjarnar E
Cyd Charisse og E
Karin Booth
Sýnd kl. 5, 7 og 9
J111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
lllllllllllli
~[ripcli-(HC
<Be, 'nhcu’d 1 (orclfi:
czCciró í
= i
Erlent yfirlit
(Framhald af 5. siöu).
egi og Danmörku inn í Atlants-
hafsbandalagið. Við væntum þess,
að við þurfum ekki að hverfa frá
hlutleysisstefnunni, en þó er full
ástæða til að bæta við. „eins og
sakir standa." Ytri aðstæður geta
þó fyrr en varir neytt okkur til að
breyta um stefnu. Ef Rússar létu
t. d. hervarnarsamninginn við Finn
land koma til framkvæmda og
Finnland yrði hernumið af rúss-
neskum her, verðum við að taka
til gaumgæfilegrar athugunar,
hvort hlutleysisstefnan sé heppileg
lengur. Slík aðstaða myndi krefjast
svo öflugra hervarna, að við gæt-
um ekki risið undir þeim fjárhags-
lega. Við yrðum því að leita til-
styrks sterkari aðila. Það er spurn-
íng, sem svarar sér sjálf, hvert við
rnyndum snúa okkur.
g Við teljum hins vegar slíkan
g&ng málanna óheppilegan fyrir
Finnland og Svíþjóð og því mun-
ijm við íylgja áfram óháðri stefnu
og'Sjá hverju fram vindur. Við vilj-
um ekki láta segja, að við höfum
með aðgeröum okkar stutt að slíkri
þipun.
Hver þjóð vorður að' stefna að
því að geta varið land sitt sjálf.
Smáþjóðir, •• •sem eru nágrannar,
geta á margan hátt komið vörnum
betur við,!ef þær standa saman. Á
þeirri hugmynd var fyrirætlunin
um norrænt varnárbandalag byggð.
Smáþjóðirnar þurfa jafnframt her-
gögn og hjálp annars staðar frá, ef
þær eiga að geta háð varnarstríð.
Hvernig, sem utanríkisstefnu okk-
ar verður háttað í framtíðinni, er
það óhjákvæmilegt grundvallar-
atriði, að við getum átt svo góða
samvinnu við stórveldin í vestri, að
þau láti okkur fá vopn og aðra að-
stoð til að verja sjálfstæði okkar,
ef því væri ógnað. Hervarnir okk-
ar þarf 'að auka og fullkomna. Það
getum við ekki gert, ef við fáum
ekki vopn og tilheyrandi vörur frá
Bandaríkjunum og Bretlandi. Við
verðum að vænta þess, að stjórn-
máíamönnum og stjórnarerindrek-
um okkar heppnist að gera vestur-
veldunum ljóst, hvað veldur sér-
stöðu okkar og að við þrátt fyrir
hapa ^tilheyriun vestrænu lýðræðis
þjóðunum. Andlega hlutlausir erum
við ekki og getum aldrei orðið. Við
erum andstæðingar sérhverjar ein-
ræðisstjórnar, án tillits til þess
■hvaða nafni hún nefnir sig.
/ktylijrit í Tíntanum
JERIKO
I Hin bráöskemmtilega músík- I
E æynd með hinum heimsfræga 1 ‘
E aegrasöngvara =1
I Paul Ribeson | i
E Sýnd á annan í páskum
Sýnd kl. 7 og 9
Gissur Gullrass
| Hin bráðskemmtilega ameríska =
i gamanmynd, gerð eftir hinum |
E heimsfrægu teikningum af Giss I
| ur og Rasminu sem allir kann- |
| ast við úr Vikunni. |
| Sýnl kl. 5 |
I Sími 1182. 1
1111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
Samleiknr öfg'a-
flokkanna
(Framjiald af 5. síöu).
menn og telja þá aftaníossa
kommúnista. Þannig á að
sundra Framsóknarflokknum,
sem hefir verið off er miðfylk-
ing umbótaaflanna í landinu.
Þessi sameiginlega sókn
kommúnista. og Sjálfstæðis-
flokksins til að kljúfa þjóð-
ina í tvær öfgafylkingar má
ekki og skal ekki heppnast.
Það er verkefni Framsókn-
arflokksins að koma nú í veg
fyrir, að þjóðin skiptist í tvær
illvígar fylkingar, sem hafa
það markmið að kúga hvor
aðra og byggja upp voldugar
sérréttindastéttir á undirok-
un annarra, líkt og viðgengst
nú í Rússlandi og viðgekkst
í Þýzkalandi í tíð Hitlers. Það
er verkefni Framsóknarflokks
ins að afstýra þessari tvískipt
ingu og beina hug þjóðarinn-
ar frá þessari valdabaráttu
öfgaflokkanna að lausn hinna
stóru viðfangsefna, er bíða á
sviði fjármála og atvinnu-
mála og framtíðarafkoma
þjóðarinnar byggist á.
Aldrei hefir þörfin verið
meiri að Framsóknarflokkur-
inn efldist og styrktist en ein-
mitt nú. Hver Framsóknar-
maður þarf nú að vinna tvö-
falt verk á við það, sem hann
vann áður, til að efla flokk-
inn, auka útbreiðslu á blöð-
um hans, styrkja áhrif hans
á aílan hátt. Auknu blekk-
ingamoldviðri og æsingum
öfgaflokkanna til hægri og
vinstri þarf að svara með enn
öfíugri sókn Framsóknar-
flokksins. Markmiðið er að
láta sjónarmið hans móta
stjórnarfarið með því að
skapa honum möguleika til
að ráða miklu meiru um
stjórnarstefnuna en hann
hefir nú aðstöou til. Réttlát
umbótastefna er öruggasta
leiðin til að sigrast á f járhags
erfiðleikunum og offorsi ofga
flokkanna, sem nú ógna frelsi
almennings og sjálfstæði
þjóðarinnar. X+Y.
CLPZ
3. DAGUR
segja Abraham, hvernig þetta átti að hafa gerzt. Hann
sagðist hafa verið á gangi undir klettunum og ekki vitað
fyrr til en Lappinn hrapaði niður rétt fyrir framan hann.
Abraham hlustaði varla á þessa sögu. Hann starði á Mikael,
sem lá þarna eins og hrúgald á jörðinni með andlitið niður
í grasið. Hann kinokaði sér við að nálgast líkið og skoða
áverkana.
— Við verðum að flétta börur og bera hann heim á þeim,
sagði hann, þegar Jón virtist ekki ætla að lengja sögu sína.
— Til hvers væri það?
Það var eins og glóandi járnhring væri þrengt um enni
Abrahams, og tungan festist við góminn.
— Til hvers væri það? endurtók hann seint og þungt.
Lappi er þó að minnsta kosti maður, og annaðhvort verðum
við að fara með hann til Fattmómakk eða gera ættingjum
hans orð, svo að þeir geti sótt líkið.
— Og bjarndýrsspjót í bakið, þegar maður hefir kvatt.
— Ég býðst til þess að segja Löppunum tíðindin, ef aðrir
þora það ekki sagði Abraham kuldalega. Ég sá hreindýra-
hjörð við landamærin.
Jón þagði um hrið og tuggði strá. Honum virtist veitast
erfitt að orða hugsanir sínar á heppilegan hátt. Hann vissi
betur en þessi stráklingur 'frá Helsingj alandi, hvers sá mátti
vænta, er segði Löppunum dauð» Mikaels. Abraham hlust-
aoi þegjandi á mótbárur hans.
— Jæja — þá berum við hann heim og flytjum hann á
báti til Fattmómakk.
Jón leit svipuðum augum til Abrahams og hann væri að
siða lítinn dreng.
— Tii Fattmómakk! hrópaði hann gremjulega. Það fréttir
það á Saxanesi, og svo rýkur það með söguna í sýslumann-
inn.
— Og því má það ekki? Það er þó ekki hægt að sækja
neinn til saka, þótt slys beri að höndum.
Jón yppti öxlum.
—- Ja, viljir þú endilega fá sýslumanninn hingað, skal ég
koma í veg fyrir það. Hann færi svo sem ekki erindisleysu
hingað, ef hann frétti af þinni dvöl hér!
Abraham rann kalt vatn milli skinns og hörunds. En svip-
brigði sáust engin á andliti hans.
— Þú getur fengið þetta land við Marzvatnið, sagði Jón
allt í einu. En þá liggur þetta með Mikael líka í þagnar-
gildi. Það er bezt fyrir alla aðila, að Mikael hverfi bara.
Hann er hvort eð er ekki sá fyrsti, sem hverfur hér um
slóðir — og verður ekki heldur sá síðasti....
Klukkustund siðar gengu Abraham og Jón austur Darra-
skarðið. Til beggja handa voru langar og brattar skriður,
og hér var stundum svo hvasst í hriðum og stórviðrum á
veturna, að maður og hestur og sleði voru eins og sinustrá
í þeim feiknum. Það voru ekki nema tíu ár síðan frum-
býlingur frá Malgómaj-vatni hvarf hér, ásamt sleða og
hesti. Líkið fannst eitthvað tuttugu skraf frá hrossskrokkn-
um og sleðanum urn Jónsmessuleytið árið eftir.
En þetta júlíkvöld var lygnt í skarðinu.
Abraham rölti þegjandi á eftir Jóni og stundi þunglega.
Hann bjóst eiginlega við því, að fjallið gleypti þá þá og
þegar eða einhver ægileg vofa kæmi flögrandi út úr urð
eða gjótu og réðist á þá.
Þegar þeir voru komnir í gegnum skarðið, létti heldur yfir
Abraham. Byggðin umhverfis Kolturvatnið blasti nú við
honum. Aftanskinið hvíldi enn á efstu tindum Marzfjalls-
ins. í suðurhlíðum þessa fjalls var landið, sem honum hafði
nú verið lofað.
Það sá ekki á Jóni, að hann væri nýbúinn að gefa land.
sem þótt hefði tilvalinn staður undir allstórt sveitaþorp, ef
I það hefði vei'ið lengra austur frá. Hann lrafði ef til vill ekki
imisst af neinu. Þaö var auðvitað gott undir bú við Marz-
j vatnið. En leið Lappanna lá um Marzhlíðna, bæði vor og
íhaust. Sumir sögðu að álög hvíldu á staðnum, hryllileg óp
heyrðust stundum frá fjallinu og heyrzt- hafði um haus-
lausa drauga, sem sóttu aö mönnum og málleysingjum. Og
I eftir það, sem nú hafði gerzt, voföi hönd hefndarinnar yfir
hverjum þeim, er þar tók $ér bólfestu.
J Abraham hafði verið hálfhræddur um, að Jón myndi taka
loforð sitt aftur, þégar hann hefði fengið vilja sínum fram-