Tíminn - 05.05.1949, Blaðsíða 3

89. blað’
TÍMINN, fimmtuðaginn 5. maí 1949.
3
m „Afturelding“ oj
Noíagildi húsgagna er fyrir öllu
No';agildi liúsgagna er fyrir
öllu, segir Sveinn Kjarval hús
gagnaarkitekt í viðtali, sem
ég hafði við hann skömmu
' eftir, að hann útskrifaðist.
Hann hefir stundað nám við
Kunsthándværkerskolen i
Kaupmannahöfn, og Jauk
námi sínu núna á dögunum
meö sérlega góðum vitnis-
burði. Skólinn, sem hann hef
ir stundað nám sitt í, er einn
bezti skóli í þessari grein hér
á Norðurlöndum. Ég spyr
hann, hvernig náminu sé liátt
aö og hve langan tima það
taki.
Námið tekur 3 ár, segir
hann, þ. e. 3 vetur meö 6
mánaða sumarleyfum á milli.
En inntökuskilyrði í skólann
er, að menn séu útlærðir hús
gagnasmiðir, og það er 4 ára
nám, svo að í raun og veru er
námið alls 7 ár.
Lærðirðu smiðarnar heima
eða erlendis?
Ég lærði þær hér í Kaup-
mannahöfn fyrir stríð, fór
svo heim rétt um það bil, sem
stríðiði skall á, og varð að
geyma lokanámið þar tíl í
stríðslok. En öll stríðsárin
vann ég mest að húsganga-
smíði heima í Reykjavík.
Var ekki slæmt fyrir þig að
hætta námi svona lengi? |
Nei, því meiri hagnýta1
starf sþekkingu, sem menn
hafa, því betri undirstöðu'
hafa þeir fyrir l'okanámið. |
Hvað er lögð mest áherzla
á við námið?
Kúsateikningarnar, frí-
hendisteikningarnar og lita-
samsetningu, auk þess
sem mikið er gert af því aö
mæla upp gömul húsgögn,
sem enn eru nothæf hvað
form áhrærir, og þau færð í
nútímastil.
Á hvað er einkum lögð á-
herzla við smiði húsgagna?
Það er unniö út frá því
grundvallaratriði — til hvers
á að nota húsgagnið — enda
er það aðalatriöið, segir sér-
fræðingurinn með áherzlu.
Og þetta grundvallaratriði
gildir bæði um húsgagnagerð
og innréttingu húsa, hvort
sem er í heimahúsum eða á
opinberum stöðum, þ. e. á.
skrifstofum, í verzlunum og
víðar.
Hverng áklæði mælir þú
með?
Ljós ullaráklæöi. Áklæði úr
ull eru sterkust, ef þau eru vel
ofin, og dökk áklæði setur
drungalegan blæ á stofuna. T.
d. þótti fyrir strið áklæði unn
Ið úr íslenzkri ull langbezt
hér í Danmörku, en þaö var
því miður ekki unnið heima,
heldur hér.
Hverng áferð er bezt að
að hafa á húsgögnum?
Áferð á húsgögnum er
bezt að hafa óskyggöa, því
það sést svo fljótt á gljáandi
húsgögnum, einkum þar sem
börn eru. Stofur eru til þess
gerðar, að þær séu notaðar
og hægt sé að hreyfa sig í
þeim. en ekki til að hafa „upp
á punt.“
Hvað segir þú okkur um ís-
lenzk húsgögn samanborið
við húsgögn gerö í Danmörku
og á Norðurlöndum?

j íslendingajDættir
Svcinn Kjarval
Hvað vinnugæði snertir
standa islenzku húsgögn þeim
fullkomlega á sporði, og eru
jafnvel ofan við meðallag
hér. En stilinn þarf að lag-
færa. íslenzkir húsgagnasmið
ir þurfa að fylgjast betur með
tímanum og þeim nýjungum,
sem koma fram erlendis. Og
vonast ég til að geta átt ein-
hvern þátt í þvi. — Annars
er verst, hvað efniviðurinn er
fábreyttur og úrvalið lítið.
Þeir, sem kaupa viðinn ættu
að vera vandfýsnari. Það er
eiginlega mikið tilviljun
hvaða viöur kemur til lands-
ins og hvernig hann er, en
oft er hann misjafn.
Bólstrun er yfirleitt góö
heima — en of lítið úrval í
áklæði, þrátt fyrir hið ágæt-
asta hráefni í landinu til að
framleiða það úr.
Húsgögnin heima eru yfir-
leitt of þung og erfið hús-
mæörunum, einkum yfir-
bólstruðu stólarnir. Svo verð-
ur fólk að kaupa þessi'stóru
og þungu húsgögn eins og t.
d. sófasettin, sem taka svo
mikið rúm, og illmögulegt er
að nota í litlar nýtízku íbúð-
ir — og raunar hvar sem er.
í sveitirnar vantar okkur
sérstaklega að fá góð hús-
gögn, annars gildir auðvitað
nokkurnveginn það sama
þar og í bænum, — og sömu
grundvallaratriðin gilda á
báðum stöðum.
Hvaða stíll ræður þessa
stundina, og hvernig eiga hús
gögnin helzt að vera?
Það, sem nú er mest lagt
upp úr allstaðar er, að hús-
gögnin séu þægileg, einföld,
létt falleg og ódýr,
Bæði í Svíþjóð og Dan-
mörku hafa verið rannsökuð
húsgögn á mismunandi heim
ilum og talað við húsmæðurn
ar, til að fá réttan skilning á,
hver eru aðalvandamál hús-
freyjunnar gagnvart hús-
gögnunum. Yfirleitt hefir
það sýnt sig hjá þeim flest-
um, aö þær sjá eftir að hafa
keypt þau húsgögn, sem þær
keyptu, þegar þær hófu bú-
skap. Yfirleitt leitar unga fólk
ið of litiö ráða hjá þeim, sem
vitið og reynsluna hafa, þeg
ar það kaupir húsgögn, en læt
ur pranga inn á. sig í' hús-
gagnaverzlunum ríkmannleg-
um húsgögnum, og það sem
verra er — húsgögnum, sem
svara engan veginn til útlits
(Framhald á 7. slSu).
I siðasta tölublaði sínu (3.
—4. tbl. 1949) hefir „Aftureld
ing, blað Hvítasunnusafnað-
arins hér á landi, tekið að sér
að kynna trú og kenningu S.
D. Aðventista lesendum sín-
um. í tilefni þessa viljum við
taka það fram, að sú rnynd,
er „Afturelding" hefir dregið
upp af trú og kenningu Að-
ventista í nefndri grein, er
mjög villandi, og viröist
mögnuð óvild liggja henni til
grundvallar.
Það er okkur nokkurt undr-
unarefni, að blað, sem telur
sig vera kristilegt, skuli flytja
slíka grein. Augljóst er að
greinarhöfundur er annað-
hvort mjög ókunnur kenning
um Aðventista eða að hann
fer vísvitandi með rangt mál.
í blöðum okkar höfum við aft!
ur og aftur gert grein fyrir
trú og kenningu okkar, svo
að sá, sem vill, hefir gott tæki
færi til að afla sér réttra upp-
lýsinga. I
Við höfum ekki í hyggju að
rökræða trúarleg efni við
„Aftureldingu“, enda er það
óþarft, rökvillur greinarhöf-
undar hljóta að liggja hverj-
um hugsandi lesanda í aug-
um uppi. Segir hann m. a. á
einum stað, að Aðventistar
kenni, að „allir, sem haldi
sunnudaginn i heiðri, muni
að endingu glatast." Litlu sið-
ar segir hann um kenningu
okkar: „eilífri glötun er neit-
að.“
Það skal tekið fram, að Að-
ventistar kenna auffvitað
ekki, að allir, sem halda helg-
an sunnudaginn, muni glat-
ast. Annað mál er, að við höld
um sjálfir laugardaginn helg-
an, hinn rétta biblíulega
hvíldardag. Ennfremur skal
það tekið fram, að Aðventist-
ar aðhyllast ekki þá óbiblíu-
legu og ókristilegu slcoðun, að
Guð láti nokkra lifandi veru
kveljast í brennandi eldi um
alla eilífð.
í tilefni þess, sem greinar-
, höfundur segir um hinar 144,
000 í Opinb. 7. kap. viljum við
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦««♦
t:
t:
»♦
**
J
Sjötugur: Daníel Jónsson frá Tannsiöðum
Á páskadaginn síðasta varð
sj ötugur að aldri Daníel bóndi
Jónsson frá Tannstöðum við
Hrútafjörð, nú til h.eimilis að
Engihlíð 14 í Reykjavík. Hann |
fæddist á Bálkastöðum innri
við Hrútafjörð 17. apríl 1879.
og voru foreldrar hans Jón
Brandsson og Ólína Ólafsdótt!
ir. Jön faðir hans var sonur |;
Brands Jónssonar, sem lengi j;
bjó á Fellsströnd í Dalasýsíu ’
en síðast á Bálkastöðum.
Ólína var dóttir Óiafs Björns
sonar, bðnda á, Kjörseyri og
víðar, og Ingibjargár sýstur
Daníels hreppstjcra og d.anne
brog.smanns- Jónssonar á Þór
oddsstcðum. Meðal systkina
Ólínu var Björn, föðurfaðir1
doktors B.iarnar Guðfinnssón landsmál og fylgir skoðunam
ar. Jón Brandsson lézt árið i slnum fram meo piúð-
1932 en Ólína árið 1943, bæði; mennsku, en af fullri einurð
háöldruð. Þau létu eftir sig
við hvern sem er.
stöðum, þar sem þau bjuggu
eftir það alla sina búskapar-
tíð, og þar áttu þau heimili
til æviloka. Þar ólzt Daniel
upp. Tæplega tvítugur að
aldri fór hann fyrst suður til
sjórcðra á vetrarvertíð eins
og þá var títt, og síðan sam-
fleytt í um það bil 10 vetur.
Honum féll vel sjósóknin og
var góður sjómaður. í fyrstu
réri hann á opnum skipum,
en var síðan margar vertíðir
á þilskipum, skútunuin svo-
nefndu. Mörg.haust fór hann
líka til sjóróðra í verstöðvar
við ísafjarðai’djúp, en á milli
vertíða var hann heima við
bústörfin hjá foreldrum sín-
um.
Árið 1911 kvæntist Daníel
benda á það, að talan 144.000 f1 gefQinni og myn^rlegri
er aðeins lítiö brot af tölu | *0nU’„ SveJnS1
þeirra Aðventista, sem nú lifa
og lifað hafa.
Eins og að líkum lætur er
fjögur börn, Hólmfríði, Val-1 ^0 a® atvikin hafi hagað
gerði, Jónu og Daníel, en auk Því sv0’ Daníel og kona
eigin barna höfðu þau alið i ^ans hafi flntt sig til Reykja
upp mörg fósturbörn að meira \ vikur> eins °8 fleiri nú á tim-
eða minna leyti. I um- eftir að börn Þeirra voru
Þegar Daniel var á fyrsta! Þan8að komin> er örofið sam-
árinu fluttist hann með for-I band ben;ra við sveitina og
eldrum sínum vestur i Dali, f0rðina’ þar. "em þau . aöur
að Gerði í HvammsSveit, en bÍU8'gu> °g ut lt er f
tveimur árum síðar að Tann £aö baldlst afram' Þar áttU
þau lengi gott hexmili, ólu
i dóttur, frá • Krossnesi í
. Strandasýslu. Hún er dóttir
Ifienjamíns Jóhannessonar og
, . , . , : Rósu Sólveigar Daníelsdóttur.
engmn kuixnugri tru og kenn
• . . t Moöir Rosu Solveigar var Sig-
mgu S. D. Aðventista en þeir
isjálfir. „Afturelding" hefði
I verið það innan handar að fá
| réttar upplýsingar sjálf, áð-
, ur en hún byi'jaði að fræðá
■ aðra. Þá hefði blaðið komizt
| hjá því að fara með staðlausa
. stafi, sem varpa skugga á það
| sjálft í augum allra heið-
virðra manna, hvort sem þeir
eru meðlimir Hvítasunnixsafn
aðaríns e'ða ekki.
Johs. Jenseii,
prestur Aðventista-safnaðar-
ins.
Eldurinn
gerir ekki boð á undan sér!
Þeir, sem eru hyggnir,
tryggja strax hjá
SamvLnnutryggmgum
Endurskoffunarskrifstofa
EYJÓLFSÍSFELDS
EYJÓLFSSONAR,
lögg. endusk. Túngötu 8.
Sími 81388
ríður Olafsdóttir pg Vatns-
enda Rósu.
Daníel og Sveinsína. kona
hans bjuggu á Tannstöðum í
35 ár, til vorsins 1946, en þá
fluttust þau til Reykjavíkur.
Þau eignuðust fhnm börn, tvo
syni og þrjár dætun Annan
soninn, Jón að nafni, misstu
þau fyiúr tveimur árum, en
hinn, Daníel, er nýlega
kvæntur og býr á Tannstöð-
um. Dæturnar eru állar gift-
ar og búsettar i Reykjavík.
Daníel Jónsson er mjög
starfshneigður að eðlisfari og
hefir unnið mikið. Eins og áð-
ur segir var hann sjómaður
á yngri árum, og eftir að
hann fór að búa stundaði
hann oft veiðiskap samhliða
búskapnum, eftir því sem
tími og ástæöur leyföu. Heim
ilisfaðir er hann ágætur og
umhyggjusamur. Hann er
maður bjartsýnn, glaðlyndur
og hlýr í umgengni, hefir
all,a tíð verið vinsæll og vel
metinn af nágrönnum og öðr
unx kunningjum og á áreið-
anlega engan óvildarmann.
Áhugasamur er hann um
þar upp börn sín og kornu
þeim vel til manns. Þar lxafa
þau því unnið sitt aðalstarf.
Fyrir þeirra verk eru Tann-
staðir nú betri og byggilegri
en þeir voru þegar þau bvrj-
uðu þar búskap, og vist er
þeim þaö ánægjueíni, að son
ur þeirra heldur þar áfram
starfi þeirra, en hann er lík-
legur til þess að vinna þar
að' áframhaldandi umbótxxm.
Og skilyrðin til framfara í
landbúnaöi eru aö rnöi'gú
leyti betri nú en þau háfa
áður verið.
Daniel er enn við góða
heilsu og gengur að vinnu
hveni virkan dag. í janúar-
mánuði í vetur fcr hann norð
ur að Tannstöðum og var þar
í nokkrar vikur til aðstoðar
syixi síixunx við búskapiixn.
Þó að hann sé oi'ðinn sjötxxg-
ur munu viixnuafköst hans
áreiðanlega ekki minni en
nxargra þeirra, sem enn eru á
léttasta skeiði. Og sú afixxæl-
isósk skal honum hér flutt,
að honum endist emx um
möi'g ár heilbrigði, lifsgleði
og þrek til starfa.
Skúli Guffmixndsson.
Notuð íslenzk
frímerki
kaupi eg avalt hæsta verðL
Jón Agnars, P.O. Box 356,
Reykjavík.
Kaupum
tuskur
BaldursgÖtu 30.
Sími 2292.
tfuglfyéii í Tmamm