Tíminn - 15.07.1949, Blaðsíða 6

TÍMIXN, föstudaginn 15. júli 1949
147. blað
d Výj# Stc ""
Ráðskona
Bakkabræðra
1 Bráðskemmtileg sænsk gam- |
I anmynd, eftir leikriti Oscar §
I Wennerstens, er hlotið hefir |
I miklar vinsældir hér á landi. |
Sýnd kl. 5 og 9.
GÖG og GOKKE
• -
í flutnmgum.
| Fjörug grínmynd með þess- |
um vinsælu skopleikurum. |
Sýnd kl. 7.
iiniiiiiimiiiiiiuiiiuiMntuna*
SlíUiAGOTU
Loðni Auiim
(The Hairy Ape).
1 Hin sérstaklega spennandi
§ ameríska kvikmynd. Aðalhlut
| verk: William Bendix, Susan
[ Hayward, Jobn Loder.
f Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
... Iff'ipctí-kíi/ ....
Afbrotamaðnr
(The Guilty)
Leyndardómsfull og spenn-
andi amerísk sakamáiamynd.
Aðalhlutverk: Bonita Gran-
ville, Don Castle.
Bönnuð innan 13 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
iiitiiniiiiiMU>irt«iiiiiiiiifmiiin.nmiii
iiniiimiK
LOEAÐ
frá 2.-15. júlí I
vegsia sumarleyfa |
i
e
■■niMiimfiiiimiiiiliiiiiiiiiimnmuinnniiiimTmiiMif
Á víðavaiigi
(Framhald af 5. slðu)
að óþörfu. Það hefur þegar
birt um þetta langar greinar,
en aldrei getað fært minnstu
rök fyrir réttmæti þátttök-
unnar.
Alþýðublaðið getur ekki
heldur bent á, að forsætisráð
herrann hafi neitt lært á því
að sitja þing stofnunarinnar
og för hans þangað hafi því
raunar ekki verið annað en
ódýrt sumarfrí. Helzt reynír
það að afsaka þetta með því,
að Hermann Jónasson ha.fi
setið á þingum Sameinuðu
þjóðanna! Alþýðublaðið ætti
ekki að minna á þing Samein
uðu þjóðanna, því á meðan
Framsóknarflokkurinn lét
sér nægja að senda þangað
einn mann í fyrra, sendi AI-
þýðuflokkurinn þangað tvo
tnenn, Ásgeir Ásgeirsson og
Finn Jónsson. Var það vegna
þess, að Alþýðuflokkurinn
þyrfti að koma þeim báðum
i ódýrt sumarfrí? Eftir skrif-
íim þess um Hermann Jón-
asson liggur beinast við að
álykta svo.
Annars skal það tekið fram
áð þótt S. Þ. sé enn ekki
áhrifamikil stofnun, er þátt-
taka íslands í henni ólíkt
nauðsynlegri en í alþjóölegu
vinnumálaskrifstofunni. Þess
vegna er úmræddur saman-
liurður Alþbl. út í hött.
» x + y.
Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65, sími 5833.
IHeima: Hafnarfirði, sími 9234
J0hann.es Elíasson
— lögfræðingur —
Bkrifstofa Austurstræti 5, III. hæð
(Nýja Búnaðarbankahúsinu)
Viðtalstími 5—7. — Sfml 7738.
Sœjarbíé .............
1 HAFNARFIRÐI
Súmafélk
(Bra Mennesker).
1 Bráðskemmtileg og eftir-
I tektarverö norsk kvikmynd,
| gerð eftir leikriti Oskar Braal
1 en. Danskur texti.
Aðalhlutverk:
Sonja Wigert,
Georg Lökkeberg.
I Bönnuð börnum innan 16 ára.
\ Sýnd kl. 9.
§ - --
| ÆVINTÝRI HETJUNNAR
Sýnd kl. 7.
| Sími 9184.
lllllllllllUlllllllllllllltflúttlliS'aitliiaiiiiiniuui'...
Ilsmdalíf lajá
ESIosidie
(Liíe with Blondie)
Sprenghlæileg gamanmynd
tkin úr hinni þekktu mynda-
seriu Blondie. Aðalhlutverk:
Penny Singleton, Arthur Lake
og Larry Sims. — Sýnd kl. 5.
Tjarnaf'íic
LOKAÐ
E! d u r I n n
gerir eksl boð a unclan sér'
Þelr, sem eru hyggnlr,
tryggja strax hjá
SamvinnLLtryggingum
y
fehCuóvn
4pMapmtm aímm kúMrpn

Ferguson dráttarvél með sláttuvél
Einkaumbob á Islandi:
Hafnarstræti 23
Reykjavík — Sími 81395

Frestið ekki lengur, að gerasí
áskrifendur TÍMANS
AUGLÝSIÐ í TÍMANUM
(jýfei'n h cit'cl jjordh:
cjCctró í Wjcirzhlífi
61. DAGUR
og lamdi blóðtrumbunni af öllu afli í hellisvegginn og fleygði
síðan brotunum á eldinn. Síðan reikaði hann fáein spor,
hrasaði og skreið út úr hellinum Þegar hann kom út undir
hert loft, var sem allan mátt drægi úr honum. Hann hneig
niður í grasið . . .
★
Nokkrum klukkustundum síðar var allt sem fyrr á hin-
um gamla bólstað Lappanna. Þar heyrðust hvorki kvein né
trumbusláttur. Engan eldsbjarma lagði út um hellismunn-
ann, og engar mannverur læddust á milli runnanna. Það
glampaði á vatnið í næturkyrröinni, ekkert laufblað bærð-
ist í kjarrinu, og grasið, sem nýlega hafði verið fótumtroð-
ið, var búið að rétta sig aftur. Það var aðeins dauður hrein-
kálfurinn, sem vitnaði um það, er hér hafði gerzt. En jafn-
vel hann lá skamma stund óhreyfður. Uppi á einum kletta-
stallinum hafði örninn gert sér hreiður, og nú kom hann
svífandi og hlammaði sér niður í kjarið.
Sólin skein enn á fjallatindanna, og i þrengslunum niður
af hamradalnum var á ferð maður, sem bar byrgði á baki
sér dauðan mann. Hann nam aldrei staðar til þess að hvila
'sig. Það var eins og hulinn kraftur ræki hann áfram suður
á bóginn. Hann skálmaði upp mosagróna skriðu, bar snögg-
vast við loft, er hann kom upp á brúnina, en hvarf svo í
áttina til Fattmómakk....
XVI.
Það voru hræðilegir þurrkar þetta sumar. í júlímánuði
kom ekki dropi úr lofti í Marzhlíð. Jafnvel kartöflugrösin
hættu að spretta — þau skorpnuðu í sólarhitanum undir
brattri fjallshlíðinni. Grasiiý varð gult og kyrkingslegt. í
mýrarsundum og brokflám var þó dágott gras, svo að Lars
þurfti ekki að kvíða því, aö hann fengi ekki hey til vetrar-
ins, þótt þetta væri reytingssamar slsegjur og e rfitt um
heimflutning.
Lars var hér um bil búinn að byggja fjósið, þegar heyann-
ir hófust. Hvorki Lapparnir né björinn höfðu gert lífið súrt
þetta sumarið. Lapparnir voru langt í burtu um hásumarið,
að Lars var farinn að álíta, að þá þyrfti hann ekki að ótt-
ast um sinn. Hann vissi ekkert er för Anta og Níelsar norð-
ur í blótdalinn — hann grunaði ekki, að Lappinn, sem
skaut að honum broddstafnum, var reiðubúinr^til þess að
selia sál sína, ef hann gat með því móti fundið úrræði til
þess að ráða hann af dögunum.
Dag einn snemma i ágúst kom Eiríkur Eiríksson frá Saxa-
nesi gangandi yfir tangann milli vatnanna. Hann átti í
rauninni ekkert erindi, heldur hafði aðeins tekið sér þessa
ferð ,á hendur fyrir forvitnis sakir. Þegar hann var kominn
heim undir bæinn í Marzhlíð, réðist allt í oinu að honum
grátt ýlfrandi kvikindi. Eiríkur átti fullt í fangi með að
verja sig fyrir því. Hann var orðinn lafmóður, er Lars kom
hlaupandi og rak Dóna burt. Því að kvikindið, sem réðis á
Eirík, var auðvitað ylfingurinn.
Dóna var mjög nauðugt að hætta bardaganum. Hann
hljóp hringinn í kringum mennina, urraði og byrsti sig.
Saxa.nesbón,dinn þorði ekki að líta af honum.
j — Hvaða bölvaður hundvargur er þetta, sem þú ert búinn
að fá? sagði hann.
| — Það er nú eiginiega ekki hundur, sagöi Lars seinlega.
Ég dró þetta upp úr úlfabæli í vor.
J Eiríkur stóð ekki lengi við í Marzhlíð. Hann þurfti allt í
einu að flýta sér —- það var nóg að gera um sláttinn. Hann
\ sagðist bara hafa ætlað að líta heim, af því að hann átti
leið um. Og svo flýtti hann sér burt. Það var einkennilegur
svipur á honum, er hann kvaddi. Hailn var varla öruggur
jum líf sitt, fyrr en hann var búinn að ýta báti sinum frá
landi.
Ferð Eiríks aö Marzhlíð varð að miklu umtalsefni á bæj-
unum við Kolturvatnið. Sumir tölðu um það, að Hlíðarbónd-
inn myndi hafa selt sig fjandanum. Einhver fullyrti, að Ei—
ríkur á Saxanesi hefði sagt sér, að það hefði staðið eldur
fram úr vitum úlfsins í Marzhlið, og annar hafði þá sögu
að segja, að á honum væri ekki venjulegar klær, heldur
klaufir eins og á geit. Eiríkur gat ekki gefið skýr svör, er
hann var spurður um þetta — en þetta var skelfilegt kvik-
indi..
Sá'gan um úlfinn varð brátt fyllri og greinilegri. Nú fóru