Tíminn - 17.07.1949, Blaðsíða 3

149. blaö
TÍMINN, sunnudaginn 17. júlí 1949
3
«tn»tnnmnt:tnw«t»t«i«:tnm:wt:wt:»»:t»tn:n{n»n»tn«»ttmt«tt»
í ÞRÓTTIR 1
UM VIÐA VERÖLD:
Héraðs- og íþróttamót
Ums. Austur-Húnvetninga
Héraðs- og íþróttamót U.S.1
A. H. (Ungmennasambands
Austur-Húnavatnssýslu) fór
fram á Blöndósi 17. júní 1949.
Formaöur sambandsins
Guðmundur Jónasson, bóndi
að Ási, setti mótið og stjórn-
að því. Mótið hófst með
guðsþjónustu. Sr. Þorsteinn
B. Gíslason í Steinnesi prédik
aði. Síðan fóru fram íþrótt-
ir, ræðuhöld, söngur og loks
var dansað fram á nótt. Fór
mótið hið bezta fram, þó veð
ur væri kalt og rigning..
Úrslit í einstökum íþrótta-
greinum urðu þessi:
80 m. hlaup kvenna:
Elín Guðmundsdóttir Umf.
Svínavatnshr. 12,2 sek. Bryn
hildur Vilhjálmsdóttir, Umf.
Fram 12,3 sek., Fríða Haf-
steinsd., Umf. Fram 12,4 sek.,
Ásta Tómasdóttir, Umf. Hvöt
12,5 sek.
100 m. hlaup karla:
Þorvaldur Óskarsson, Umf.
Fram 12.2 sek., Haukur Ey-
þórsson, Umf. Svínav. 12,3
sek., Jóhann Baldurss. Umf.
Hvöt 12.3 sek., Lúkas Kára-
son Umf. Fram 12,4 sek.
400 m. hlaup:
Þorvaldur Óskarsson Umf.
Fram 65,5 sek., Lúkas Kára-
son, Fram 66,0 sek., Jökull
Sigtryggsson, Fram 67,9 sek.,
Ægir Einarsson Fram 68,3
sek. ' 1
1500 m. hlaup:
Lárus Konráðsson Umf.
Vatnsd. 10,31.2 mín. (sýslu-
met) Sigvaldi Sigurjónsson
Umf. Svínav. 10,51.8 mín.,
Guðmundur Theódórsson
Umf. Hvöt 11,16.9 sek., Kristj
án Ragnarssön Umf. Fram
11,17.0 mín.
4x100 m. boðhlaup:
B- sveit Fram 53,6 sek.,
Leitin að örkinni hans Nóa
A-sveit Fram 54,0 sek.,
Sveit Hvatar 55,8 sek., Sveit
Vatnsdæla 57,0 sek.
Þrístökk:
Haukur Eyþórsson Umf.
Svínav. 11.68 m., Ægir Ein-
arsson, Fram 11.33 m., Jó-
hann Baldurs, Hvöt 11,30 m.,
Hannes Guðmundsson, Umf.
Svínav. 11.20 m.
Langstökk:
Bæring Kristinsson, Fram
5,58 m. (sýslumet), Haukur
Eyþórsson, Svínav. 5,55 m.,
Jóhann Baldurs, Hvöt 5,37 m.,
Hannes Guðmunds. Svínav.
5,10 m.
Hástökk:
Jón Bjarnas. U. Va. 1,55 m.
Einar Þorláksson, Hvöt 1,53
m. Jón Hanness. Va. 1.53 m.
Jóh. Baldurs Hvöt 1,53.
Kúluvarp:
Jón Hanness. Va. 11,43 m.
(sýslumet) Lúkas Kárason
Fram 10,67 m., Einar Þorl.
Hvöt 10,47 m., Kristj. Hjart-
ars, Fram 10,14 m.
Kringlukast:
Kristj. Hj artarson Fram
31,55 m. (sýslumet) Einar
Þorláksson Hvöt 30.40 m., Jón
Hanness. Va. 28,40 m., Jóh.
Pétursson Sv. 26,90 m.
Spjótkast:
Jón Hannesson Va. 36,11 m.
Einar Þorlákss. Hvöt 33,07 m.
Einar Evensen Hvöt 32,62 m.
Haukur Eyþórsson Sv. 31,87
m.
Ungmennafélagið Fram í
Höfðakaupstað vann mótið
með 43 stigum. Umf. Hvöt,
Blönduósi fékk 26 y2 stig,
Umf. Svínvetninga 25 y2 stig
og Umf. Vatnsdælinga fékk
25 stig.
Keppt var um farandbikar
sambandsins og vann Fram
hann í þriðja sinn.
Margt hefir verið rætt um það í seinni tíð, hvort leyf-
arnar af örkinni hans Nóa finnist enn á fjallinu Ararat,
eins og hermt er í biblíunni. Norskur blaðamaður, Björn
Hallström, hefir nýlega verið á þessum slóðum og birt síð-
an í „Várt Land“ frásögn þá, sem hér fer á eftir:
Snævi þakinn tindurinn á
Araratfjalli gnæfir upp yfir
hásléttuna. Suður frá rótum
fjallsins liggja frjósöm akur-
lönd Tyrkja með einstökum
skógi vöxnum ásum inn á
milli. Norðan fjallsins eru
rússnesk lönd, en í aústri er
yfirráðasvæði Persa eða Iran,
eins og það heitir nú. Þar lá
hinn gamli lestavegur kaup-
manna með úlfandaflokka
sína, fjölfarinn áður en
skurðurinn við Súes opnaðist.
Þannig mætast þrjú ríki við
hlíðar þessa fjalls og jafn-
framt myndar það vatnaskil
milli þriggja hafa: Svarta-
hafs, Kaspíahafs og Miðjarð-
arhafs. Þar að auki falla úr
því ár í stöðuvötn, sem ekkert
afrennsli hafa.
Leiðangrar, sem
voru vandaðir
Þrír leiðangrar hafa ákveð-
ið að koma á þessar slóðir í
sumar. Einn er frá Englandi,
annar frá Holiandi og þriðji
frá Ameríku. Allir höfðu þeir
pantað gistingu í smábænum
Bayazit. Þeir höfðu samið um
framköllun mynda fyrir sig
og búið pósthús bæjarins
undir það, að frá því yrðu
send um allan heim hin miklu
tiðindi, að örkin hans Nóa
væri fundin, steinrunnin eða
innifrosin.
En þegar til kom gáfu tyrk-
nesk yfirvöld neitandi svar
Vanta börn eða
unglinga
til að bera út blaðið í Laugarneshverfi strax. Talið við
afgreiðsluna, sími 2323. Flytjum blaði heim.
Afgreiðsla Tímans
Lindargötu 9A
Gyðingar áttu heima í þess-
um héruðum fyrir herleiðing-
una til Babýlon. Nokkru sunn-
ar stendur hinn forni bær
Van við samnefnt vatn. Fjall
með þverhnýpta hlíð gengur
fram í vatni, en uppi á því er
rammgerð virkisborg, sem
Gyöingar hafa byggt í forn-
eskju. Hún er efalaust eldri
en Úr í Kaldealandi.
Gamlar sagnir
um örkina
Samkvæmt frásögnum Niku-
iásar frá Damaskus, en hann
var sagnaritari sem uppi var
á dögum Krists, „var það
fjöldi fólks, sem leitaði bjarg-
ar á háu fjalli þegar flóðið
mikla gekk yfir. Sumt af því
fólki kom þangað í örk, og
mátti sjá leifar hennar á fjall-
inu lengi síðan. Ef til vill er
það sama fólkið og löggjafi
Gyðinga, Móses, talar um.“
Um öll hin nálægu Austur-
lönd rekumst við á frásagnir
af flóðinu mikla, einkum þó
í dölunum við Efrat og Tigris.
Full sexhundruð þessara
sagna eru skrásettar. Þær
koma heim við frásögn biblí-
unnar og sumar fylla hana
upp i einstökum atriðum.
Eins og Henrik Schúek hefir
fært rök að, er saga bíblíunn-
j ar um flóðið byggð á 2 mis-
j munandi frásögnum, en auk
l þess hafa fundizt leifar af
við beiðninni um heimsókn- hinni þriðju, þar sem tyrknesk
ina. Rússar tortryggðu þessa 1 ar skreytingar eru dregnar frá
leiðangra og grunuðu þá um 1
að vera í hernaðarlegum
I
Mjólkurostur
fyrirliggjandi
FRYSTIHÚSIÐ HERÐUBREIÐ
i
Sími 2678
njósnarerindum um þau
svæði, sem liggja í grennd viö
Kars og Ardahan, sem eru
þýðingarmiklir staðir í tauga-
stríðinu rússneska. Auk þess
er þetta í nágrenni við íranska
Aserbeidsjan, þar sem spornað
er gegn áleitni Rússa. Pravda
réðist harðlega á þessa leið-
angra, ekki sízt af því að
brezkur stjórnmálamaður á
eftirlaunum stjórnaði einum
þeirra. Hvað náið samband
kann að vera milli þessara
rússnesku árása og neitunar
Tyrkja, vita menn ekki. Vera
má, að umhyggja Tyrkja fyrir
því að varðveita landamæra-
friðinn, valdi þvi, að þeir vilji
heldur fá leiðangrana öðru
sinni.
Eru leyfar arkarinnar
enn til?
Hverjar líkur eru til þess, að
eitthvað sé eftir af örkinni á
Ararat? Ég er hvorki forn-
leifafræðingur né kunnáttu-
maður' á uppgröft fornminja
og því hefi ég ekkert með það
að gera að ganga sjálfur á
fíallið aö leita arkarinnar. Ég
verð því að láta mér lynda
að tala við fólk, sem býr í
næsta nágrenni við fjallið,
hefir komið upp á það, og
þekkir erfðasagnir um örk-
ina. Það er enginn efi að eitt-
hvað er að sjá þarna uppi
undir jöklinum eða rétt við
jökulröndina. Um það ber öll-
um frásögnum saman. Spurn-
ingin er aðeins sú, hvort þetta
„eitthvað" sé örkin eða leifar
af gömlu musteri Armena eða
Gyðinga.
og staðreyndir einar hafðar
með.
Kaldeu kristnir menn í
Mosul eiga sér arfsögn um
örkina og flóðið og samkvæmt
því hafa leifar hennar fundizt
500 árum fyrir Krist.
Lenti örkin ekki
á Ararat?
Annars segir þssi söfnuður,
að örkin hafi lent á allt öðru
fjalli en Ararat, töluvert sunn
ar. Þar halda þeir guðsþjón-
ustur í minningu um lending-
una, og öðru hvoru eru farnar
þangað pilagrímsferðir frá
Mosul. Kaþólska kirkjan virð-
ist viðurkenna þessa land-
fræðilegu kenningu Kaldea.
Hún viðurkennir skoðun
þeirra um landtöku arkarinn-
ar og lítur á söguna um örk-
ina á Ararat sem missögn.
Ýmsir tyrkneskir fornfræð-
ingar eru hér á sama máíi.
Hins vegar halda kristnir
menn í Armeníu fast við það,
að örkin hafi lent á Ararat,
sem er líka þeirra fja.ll. í fjalls
hlíðinni óx vínviður, sem tal-
inn var ættaður frá þeim tíma,
sem Nói gróðursetti. Og það
eru ekki meira en hundrað’ ár
síðan armensk kirkja hélzt við
hátt uppi í Ararat. Inni í
henni voru geymdir fornir
hlutir, sem áttu að vera úr
örkinni.
Gamall kirkjuhöfðingi átti
að hafa tekið þá með sér þeg-
ar hann gekk upp á efstú
brúnir fjallsins árið 330.
Kirkjan sjálf, þessar forn-
minjar og vinviðurinn týndist
í jarðskjálíta fyrir hundráð
árum.
Athuganir á
síðari tímum
Margir hafa fetað í fótspor
þessa kirkjuhöfðingja á þeim
öldum, sem síðan eru liðnar.
meira og minna menntaðir í
fornum fræðum. Marko Polo
talar um örkina og staðsetur
hana ekki á Ararat. Aftur og
aftur hafa Ameríkumenn,
Rússar, Englendingar og Tyrk
ir sagt, að þeir hafi séð örk-
ina í fjallgöngum sínum. —
Nestorianshur prestur gekkst
íyrir því að flytja örkina á
heimssýninguna í Chigago. En
hann varð að hætta við það
sakir fátæktar. En hann fór í
leiðangur og mældi nákvæm-
lega þær minjar sem hann
fann, til að vita hvort þær
kæmu heim við tölurnar í
biblíunni.
Nú hafa gamlar heimildir
um þessar minjar uppi á Ár-
arat komizt á dagskrá á síð-
ustu tímum. Árið 1916 var í
fyrsta sinn flögið yfir fjallið
í rannsóknarskyni. Það gerði
Rússi nokkur og skýrsla hans
varð til þess, að keisaripn
sendi leiðangur til fjalls(ps,
en byltingarmenn stöðvuðu
hann. ,
Rússneskir flóttamenn, sem
flýðu suður yfir Ararat vegna
byltingarinnar sögðu svo-frá,
að örkin lægi í helli neðan við
jökulröndina. Enskir flug-
menn,' sem í seinni heims-
styrjöldinni flugu yfir Ararat,
tala um „eitthvað“ uppi á
fjallinu.
í skjalasafni í Ankara er
skýrsla ein um opinberan
tyrkneskan leiðangur, sem var
á Ararat um aldamótin. Þar
er sagt frá, „stórkostlegu
smíði við jökulröndina með
annan endann undir fönn.
Talið er, að þetta sé ekkert
annað en hin forna örk, sem
Nói og fólk hans bjó í á.tím-
um flóðsins mikla.“ Skýrslan
segir, að örkin hafi verið
hærra á fjallinu en borizt nið-
ur með jöklinum á liðnum öld-
um. Einn leiðangursmanna
segir, að sá hlutinn, sem í
jöklinum sé, muni vera vel
geymdur, varinn samfelldu
frosti og ís. Samkvæmt hans
skoðun hefir Ararat ekki ver-
ið jökli hulið er örkin lenti,
en loftslag orðið' kaldara síð-
ar er tímar liðu.
Hefur stefni arkarinnar. uv.„_
fundizt?
Fyrir einu missiri hitti
tyrkneskur bóndi úr nágrenni-
fjallsins fyrir sér mikinn gr4p,
sem líktist skipsstefni aö Lpg-
un og var stór sem hús. Hann
stóð út úr jöklinum. Bóndinn
reyndi að ná flís úr þessu með
hnífnum sínum, en festi ekki
járnið í því, þar sem það var
hart sem steinn.
Frásögn hans flaug óðara
um nærliggjandi sveitir og
menn flykktust hópum sam-
an upp á þetta þrjú þúsund
metra háa fjall. Öllum kemur
saman um, að það sem þeir
sáu, líkist skipsstafni. . ,.,r
Það er því „eitthvað“ þarna
uppi á fjallinu. En getur þetta
„eitthvað“ verið örkin? Hug-
leiðingar um það vaxa eftir
því sem fjær dregur. .Tyrkir,
sem öðru hvoru ganga upp á
fjallið, segja að þar uppi sé
víða að sjá myndanir, sem
hafi ýmiskonar ásigkomulag,
einkum við jökulröndina. En
(Framliald á 6. siðúJ.