Tíminn - 28.07.1949, Blaðsíða 6

TÍMINN, fimmtudaginn 28. júlí 1949
157. blað
6
8
ií-
Z
7rjatMtbíQ
Hverfleiki
ástarinnar
1 Glæsileg og viðburðarík ame |
| rísk mynd. f
| Aðalhlutverlc: i
JOAN FONTAINE f
GEORGE BRENT
DENNIS O’KEEFE.
= Sýnd kl. 5, 7 og 9. |
X =
jiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiimiiiiiiiiiiiimiiitiiiiiiiiiiiiisrtiiiiiiir
Erlent yfirlit
(Framhald at 5. slOu).
ír.amt hafa þeir einnig rætt við
fiina brezku keppinauta sína.
Bretum var það þegar ljóst,
að mótmæli þessi gátu verið
undanfari enn alvarlegri og
hættulegri aðgerða. Þeir hafa
því gert víðtækar ráðstafanir til
þess að þóknast hinum banda-
rísku olíufélögum — án þess þó
að tapa nokkru af dollurum eða
breyta gerðum samningum. Af-
leiðingin af því er sú, eftir því
sem „New York Times“ hermir,
að brezk útibú bandarískra olíu-
félaga hafa fengið leyfi til þess
að kaupa olíu, til þess að selja í
Egyptalandi, og bandarísk olíufé
lög í Argentínu hafa fengið lof-
orð um brezka olíu, þannig að
þau geti haldið starfsemi sinni
áfram og haldið markaðinum.
Bandaríkjamenn eru samt
ekki ánægðir með þetta. Áætl-
anir um, að reisa nýjar olíu-
hreinsunarstöðvar í Evrópu,
hafa einnig skotið þeim skelk í
bringu. Ef þessar hreinsunar-
stöðvar verða reistar, geta (
mörg af Evrópulöndunum í
íramtíðinni komist af með að
kaupa hráolíu af t. d. Bretum,
Hollendingum eða Frökkum, er
þau síðan hreinsa sjálf, í stað
þess að greiða dollara fyrir
hreinsaöá^ bandaríska olíu, eins
og þau eru nú neydd til þess að
gera. Þegar hefir verið hafin
bygging á fjórum stórum olíu-
hreinsunarstöðvum í Bretlandi
og munu þær geta fullnægt allri
innanlandsþörfinni. Við það
verður hægt að spara um 200
milj. dollara á ári.
Ilættan á alvarlegum árekstri
milli bandarískra og brezkra
olíufélaga hefir enn aukizt við
það, að framboðið er nú meira
af olíu á heimamarkaðinum en
eftirspurnin, gagnstætt því, sem
var í fyrra. Varan selst ekki
iengur fyrirhafnarlaust. Þvert á
móti eru erfiðleikarnir á því, að
selja olíuna, svo miklir, að
stærsta bandaríska olíufélagið
erlendis, Arabiska-ameríska ol-
iufélagið hefir ákveðið að tak-
rnarka framleiðsluna. Vegna
þessa ástands eru ýmsir farnir
að velta því fyrir sér, hvað gera
eigi við alla þá olíu, sem kemur
a markaðinn, er áætlanir um
að auka olíuframleiðslu land-
anna fyrir botni Miðjarðarhafs
um 100%, hafa verið fram-
. kvæmdar.
, Bretar líta svo á, að það sé
ekki nema ein leið til þess að
-koma í veg fyrir yfirvofandi
kapphlaup um olíuverð og olíu-
markaði og tryggja samræmi
milli framleiðslu og eftirspurn-
arií heiminum. Það er, að brezk
jg bandarísk olíufélög myndi
neð sér alheimshring, er ákveði
íramleiðsluna, verðlagið og
.skipti markahirium bróðúrlega á
TIL
30. JÚLÍ
f vegna sn,v?arleyfa I
«iiiiiiiiiiiiiiiii*ii/iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
■ IUIIIIIIIB
í
Sœjarbíc
iiiiiiiiuih
| HAFNARFIRÐI [
| Dótíir slétíniinar §
| Zwichen strom und steppe i
| Spennandi mynd frá I
| sléttum Ungverjalands eft i
í ir skáldsögu Miihaels i
i Zorns. — Danskur texti. 1
Attila Hörbiger
H'cidemarie Hatheyer \
Sýnd ld. 7 og 9.
Sími 9184. f
i Myndin hefir ekki verið í
| sýnd í Reykjavík. 1
• iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii -
Fasteignasölu-
miðstöðin
Lækjargötu 10B. Sími 6530.
Annast sölu íasteígna,
skipa, bifrelða o. fl. Enn-
fremur alls konar trygging-
ar. svo sem brunatryggingar,
lnnbús-, líftryggingar o. fl. 1
umboðl Jóns Finnbogasonar
hjá Sjóvátryggingarfélagi ís-
lands h.f. Viðtalstlmi alla
virka daga kl. 10—5, aðra
ttma eft.tr samkomulael.
Lamlssamband
lilaiulaði’a kóra
(Framhald af 3. sídu).
esson, hljóðfæraviðgerðam.,
form., Númi Þorbergsson og
Hálfdán Brandsson.
Tónlistarfélagskórinn, Rvk.,
stofnaður 24. nóv. 1943. Söng-
stjóri: dr. Victor v. Urbants-
chitsch. Stjórn: Ólafur Þor-
grímsson, hæstaréttarlögm.,
form., Baldur Pálmason,
Sveinbjörn Þorsteinsson, Á-
gústa Andrésdóttir og Þór-
unn Þorsteinsdóttir.
Vestmannakórinn, Vest-
mannaeyjum, stofnaður
forml. 1937 (en til óformlegur
frá 17. júní 1911). Nú söng-
stjcralaus. Formaður Sveinn
Guömundsson, forstjóri. (Gaf
ekki fullkomna skýrslu nú).
milli sín. Vitanlega verður það
Bretum í hag, ef unnt reynist
að mynda slíkan olíuhring nú,
meðan þeir standa traustum
fótum. Það getur orðið þeim dýrt
spaug, ef ekki verður hægt að
komast að samkomulagi um
slíkan hring, fyrr en að afstað-
inni olíustyrjöld. En hvernig
svo sem þeim málum lyktar,
verður myndun voldugs olíu-
hrings aldrei í hag neytendum
meðal smærri þjóðanna. Þær
munu standa máttvana and-
spænis svo allsráðandi einokun.
ýant/a Síc
Jfættulegur leikur
(The Other Love)
Áhrifamikil og spennandi
amerísk kvikmynd gerð eft
ir skáldsögunni „Beyond“,
nýjustu sögu hins heims-
fræga rithöfundar Erich
Maria Remarque. Aðalhlut
verk leika:
Barabara Stanwyck
David Niven
Richard Conte
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
I Börn innan 12 ára fá ekki
| aðgang.
| var lokið, mokuðu þeir göng frá bæjardyrunum að fjósinu.
I Aron var himinlifandi yfir þessu fannkyngi öllu og stalst
I til þess að klifra upp á húsþakið og renna sér niður af
| því á skíðum. Páll leit þykkjulega til bróður síns. Hann
| hefði kannske sjálfur tekið þátt í þessum leik, ef faðir
i íians hefði verið heima. En eins og á stóð, var þetta ó-
| verjandi athæfi.
iiilliiiiillllilillllllllllililllllilliillllliliiiilllilllinililliiiin
| Adolf sterki |
í Afar spennandi og bráð- |
| skemmuieg sænsk riddara- 11
í liðsmynd, um ástir og f
| skylmingar.
Adolf Jahr
I ásamt Weyler Hildebrand \
| — Alice skoglund — Georg I
i Rydeberg o. fl. f
Danskur texti.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
I Sala hefst kl. 1 e. h. |
- iiiiiiiiiiiiiimiiiiimmi*iiii!iiiiiiiiitiiimiiiiuiiiiiiiii Z
Á víðavangi
(Framhald af 5. slðu).
með að bera ábyrgðina. En
það er í samræmi við annað,
að Mbl. gali hæst um eining-
arþörfina einmitt á þeim
tíma, sem Sjálfstæöisflokk-
urinn er að eyðileggja stjórn
arsamstarfið með sérréttinda
sjónarmiðum sínum.
★
Mbl. segir í áöurnefndri,
grein, að það sé undarlegt, I
að Framsóknarflokkurinn j
hafi ekki krafist stjórnar- I
slita strax í vor, fyrst hann
geri það nú, ef fyrirheit stjórn 1
arsáttmálans og umbótatiliög
ur hans fást ekki fram. |
Þetta er ekki undarlegt.
Framsóknarmenn vildu í
fyrsta lagi ekki efna til stjórn
arslita og kosningabaráttu
á þeim tíma, sem séð var, að
úrslit í kauphækkunarbarátt
unni yrðu ráðin. Það myndi
áreiðanlega hafa gert þau
enn óheppilegri. í öðru lagi
vildu Frajmsóknarmenn svo
enn einu sinni gera lokatil-
raun til samkomulags áðhr
cn málum yrði skotið til þjóð
arinnar. Náist þetta samkomu
lag ekki, telur Framsóknar-
flokkurinn hinsvegar oflangt
að bíða eftir úrskurði þjóð-
arinnar til næsta vors.
Ef einingarvilji Sjálfstæðis
flokksins er nú orðinn eins
mikill og Mbl. vill vera láta
í gær, ætti hann að fagna
yfir því að fá þetta tæki-
færi, en að úrslitin skyldu
ekki knúin fram í vor. Hann
hefir enn tækifæri til að af-
stýra samvinnuslitum. Hann
þarf ekki annað en að setja
hagsmuni almennings ofar
hagsmunum braskaranna.
Sannarlega eru það ekki af-
arkostir. Vissulega ætti mál-
gagn hans ekki að vera með
ólund yfir því, að honum
skyldi enn gefið tækifæri til
að bæta ráð- sitt.
Dagur leið að kvöldi, og Birgitta reyndi að vera sem
rólegust meöan börnin voru á fótum. En þegar þau voru
sofnuð, gat hún ekki lengur harkað af sér. Lars var ekki
kominn — og kæmi aldrei. — Hann hafði sýnilega ekki
náð til bæjar við Gaukavatn, því að þá væri hann þegar
kominn heim. Hún þorði ekki að vænta þess, að hann hefði
setið um kyrrt í Króknum. Lars vildi ævinlega vera sem
skemmst að heiman, og teljandi farangur hafði hann ekki
getað verið með. Hann hafði ekkert til þess að kaupa fyrir,
því að veiðin hafði brugðizt, jafnt tófur sem rjúpur.
Hver klukkutíminn leið af öðrum, og Birgittu kom varla
dúr á auga fremur en nóttina áður. Loks hélzt hún ekki
lengur við inni. Hún snaraðist í gæruskinnsúlpu og fór út.
Það var heiðríkt og grimmdargaddur, tindrandi stjörnu-
dýrð og bragandi norðurljós. Það glitraði á endalausa mjall-
breiðuna.
Birgitta stóð lengi í sömu sporum og horfði til himins.
Augnaráðið var fjarrænt, eins og allur lífsþróttur væri þorr-
inn úr rauðum og þrútnum augum hennar. Dauðaþögn rikti.
Hvergi bærðist kvistur, og hvergi sást neinn lífsvottur.
Allt líf var drepið í heljardróma gadds og fanna.
Loks sneri Birgitta inn aftur. Hún settist við borðið og
grúfði andlitið í hendur sér. Það var hálfbjart inni, og
hún sá greinilega skrítið kartöflunefið á litlu _ telpunni
milli gæruskinnanna. En hún horfði aðeins á það eins og
í draumi. Hún gat aðeins hugsað um þetta eitt: Lars kom
ekki aftur.
Þannig sat Birgitta lengi hreyfingarlaus. Aðeins við og
við fóru kippir um axlirnar á henni. Skyndilega leit hún
upp. Augu hennar beindust fyrst að kollinum á barninu.
Hún reikaði að rúminu og strauk mjúka kinnina, og svo
breiddi hún ofan á Jónas. Hann sparkaði ofan af sér
aftur, og þó var hann ekki eins harðfengur og bræður
hans. Þegar hún hafði hlúð að minnstu börnunum, leit
hún til hinna fimm, sem sváfu í efri rúmunum. Þarna var
Páll — en hvað hann var líkur Lars. Það var sama fest-
an kringum munninn. Aron sá hún ekki framan í. Hann
hafði hjúfrað sig niður í gæruskinnið svo að aðeins sást á
svartan og úfinn kollinn. Hún varð að klippa hann bráð-
um. Enn varð henni litið til Páls — bara, að hann væri
orðinn svo sem fimmtán ára. En hann var ekki nema tólf
ára.
Birgitta settist aftur við borðið. Það var þýðingarlaust
að hátta, hún gat það ekki heldur. Breiða tunglskins-
rák lagði inn um gluggann og varpaði á hana fölri og
drungalegri birtu, þarna sem hún sat. Svona húkti hún
langa hríð, unz hún seig fram á borðið.
Allt í einu kipptist hún við, rétti úr sér og starði ringl-
uð í kringum sig. Hvað var þetta? Henni heyrðist krafsað
í útidyrahurðina.
Hún spratt á fætur, eins og hún hefði brennt sig á gló-
andi járni, og gekk út að glugganum. Hún titraði öll.
Var hana að dreyma — eða hvaða skuggi var þetta, sem
henni sýndist votta fyrir úti? Hún áttaði sig ekki, fyrr en
hurðinni var hrundið upp.
— Þú kominn, Lars? stundi hún og hljóp á móti honum
til þess að sannfæra sig um, að þetta væri hann sjálfur.
Lars kinkaði kolli. Skegg hans og hrúnir var hvítt af
hélu. Dóni, sem hafði veriö með í ferðinni, trítlaði beina
leið að hlóðunum. Þar lagðist hann á gólfið, neri trýninu
við aðra framlöppina og vældi lágt.
Meðan Lars sleit klakakleprana úr skegginu, skaraði Birg-
itta í eldinum og setti upp pott. Hana langaði til þess að
hlæja og gráa í senn. Henni hafði ekki komið til hugar,
að hún sæi Lars framar, og heimkoma hans gerði hana
ringlaða. En hún jafnaði sig smátt og smátt eftir geðs-
hræringuna, og þegar hún reiddi fram matinn, var engin
svipbrigði að sjá á henni.
— Þetta hefir verið ljóta áhlaupið..
ýtíreilil Tíiiunm
Jú — Lars féllst á það. Hann varð aldrei uppnæmur, þótt
hurð skylli nærri hælum.