Tíminn - 28.07.1949, Blaðsíða 7

157. blað
TÍMINN, fimmtudaginn 28. júli 1949
Fuglalíf í Breiðafjarða reyjum
(Framhald af 3. síðu).
löndum. Sérstaklega er hon-
um uppsigað við hrafninn.
Hann er staðfugl að mestu
leyti.
Hrafninn er staðfugl í eyj-
unum eins og annars staðar á
landi hér. Hann verpur hér
og þar í klettum og rænir
eggjum og ungum annarra
1919. Ein hjón munu hafa
oröið innlyksa um vorið og
orpið. Það er í eina skiptið,
sem ég hef heyrt þess get-
ið, að rjúpa hafi orpið í eyj-
um.
Álft er tíður gestur, einkum
á haustin — eða var það, með
an leirvogarnir voru þaktir
grænum marhálmi. Nú er hún
fugla, þó aldrei í námunda ’ sjaldgæfari. Dæmi munu til
við hreiðrið sitt. — Það gerir , þess, að hún hafi orpið í eyj-
hann af klókskap. Hreiður unum.
hans er hlýtt og cft vel gert.
Venjulega á hann 5 egg.
Stelkur er aigengur varp-
fugl i mýrum og móum. 4 egg. I
í góðum vetrum er slangur af
honum í fjörunum allan vet-|
urinn. I
Óðinshani (skrifari) verpur '
dálítið í mýrum og á tjarnar- I
bökkum. Alger farfugl. .
Þórshani er sjaldgæfari en
óðinshaninn, en verpur á svip-
uðum slóðum. Alger farfugl.
Rauðbrystingur kemur í
stórum flokkum á vorin, á leið
sinni til varpstöðvanna norð-
ur í óbyggðum á Grænlandi.
Hefir aldrei orpið í eyjunum,
svo að vitað sé með vissu.
Sandlóa er algeng. Verpur
á sandbökkum • við sjóinn. Á
4 egg.
Sendlingur er algengur allt
árið, en verpur hvergi í eyj-
unum.
Tildra er nckkuð algeng allt
komast aftur til sinna réttu
heimkynna.
Svartf uglarnir: langvía,
stuttnefja, álka og haftyrð-
ill, eru algengir við yztu eyj-
arnar á Breiðafirði síðari
hluta sumarins — naftyrðill-
inn þó einkum að vetrinum.
En ekki veit ég, hvort þeir
geta talizt til eyjafugla, því
að þeir eru ekki svo land-
fastir, að þeir tylli sér upp
á stein um bláfjöruna.
Súlan hættir sér líka stund
um inn á sundin milli eyj-
anna, en fremur er hún þar
sjaldséður gsstur.
Gráhegra hef ég séð í
Brciðafirði, en aldrei nema á
íastalandi viö tjarnir og vötn.
Þess ber að geta. að fugla-
tal betta er aðallega mið-
að við Vestureyjar á Breiða-
firði. Það kann að vera 1
einhveriu frábrugðið því sem
gerist í Suðureyjum, en varla
að verulegu leyti.
Þökkum auðsýnda samúð við andlát og jaröarför
ÞÓRMUNDAR VIGFÚSSONAR,
Bæ í Borgarfiröi.
Aðstandendur.
Fálki er mjög algengur út
til eyjanna, en aldrei veit ég
til, að hann hafi orpið þar.
Hann á oft í snörpum or-
ustum við lundann og hefir
jafnan sigur.
Smyrill er algengur. Hann
má heita staðfugl í eyjunum,
en verpur þar aldrei.
Örn. Til skamms tíma hef-
ir örn ekki verið ýkja sjald-
séður gestur í eyjunum, og
til þess eru dæmi, að hann
hafi orpið þar. Hann er hinn
versti vargur, sem kemst í
varplönd. Hann hirðir bæði
„motur og mey“. Byrjar á
kollunni og endar á eggjun-
um. Ekki var hann skotinn,
meðan ég þekkti til í eyjun-
um, en reynt var að fæla
hann frá varplöndunum með jr steinunni Finnsdóttur í
því að bræla þangi, þara og Höfn og með þeim það litla,
öðru, er sterka lykt lagði af, er til var óprentað af kvæða-
dsœndi
ur:
Munið það þegar haustar, að hirða vel um gærurn-
ar af heimaslátraða fézru, og leggja þær inn í kaup-
félagið.
Þá er tryggt að verðiö verður það hæsta, sem fáan-
legt er.
£atnían4 til. Aatntiimufiélaga
HÍBiíiiafélag’ið
(Framhald af 4. síðu).
um Fræðafélagsins (í útgáfu
Jakobs) þau önnur rit hans,
íslenzk og latnezk, er geymst
höfðu óprentuð. Þá eru og
lengi, of lengi, búnar að vera
í prentun tvennar rímur eft-
en verpur þar hvergi. i
Heiðlóa er algeng haust og
vor, og ber við, að hún verp-
ur úti í eyjunum. Á 4 egg.
Lóuþræll er oft innan um
lóuhópana haust og vor, en
verpur ekki í eyjunum.
Spói er algengur haust og
vor, en verpur ekki út til eyj-
anna.
Hrossagaukur er algengur
haust og vor, og ber við, aö
hann verpi í eyjunum. !
Lómur verpur dálítiö við
tjarnir ,en aldrei nema einn |
við hverja tjörn. Hann á 2
dökkmóbrún egg. I
Himbrimi sést stundum á
eyjasundunum, en e^kki veit ég
til, að hann hafi orpið í eyj-
unum. I
Stóri hvítmávur er algengur
allan ársins hring í eyjun-
um, en verpur þar hvergi. En ’
í björgum beggja megin fjarð
arins eru mávabyggöir. Hann
rænir eggjum og ungum frá
þeim fuglum, sem hann þorir
við. I
Sjótitlingur er algengur
sumar og vetur. Hann gerir
sér vönduð hreiður og fóðrar
þau innan með fjöðrum og
dún. Verpur mest undir stein-
um og i grjótgörðum, sjald-
an heima við bæi. Eggin eru
5—6.
Steindepillinn er álíka al-
gengur varpfugl og snjótitl-
ingurinn og gerir sér svipuð
hreiður á sömu slóðum. Eggin
eru 6—8.
Þúfutitlingurinn riðar sér
vandaða körfu úr stráum og
verpur í þúfum. Eggin 5—6.
Máríuerlan er spök og ger-
ir sér vönduð hreiður og verp
ur oft heima við bæi og í
klettum með sjó fram. Egg-
in eru 6—7.
Músarrindillinn er allal-
gengur, en varpstaðir hans
hafa ekki fundizt í eyjunum.
Auðnutittlingur er allal-
gengur á síðustu árum og hef-
ir orpið í hreiðurkassa heima
við hús.
Skógarþröstur er algengur
á vorin, en hefir aldrei orp-
ið í eyjunum.
Rjúpa flæktist út í eyjar
frostaveturinn mikla 1918—
og virtist það bera nokkurn
árangur. Annars er hinn
klóguli konungur fuglanna
engan veginn svo styggur né
var um sig, sem margir vilja
vera láta. Það er oft ofur auð
I velt að fá hann í gott skot-
' færi. — Nú segja fræðimenn,
að tvenn eða þrenn arnar-
hjón séu til á öllu landinu.
I Undarlega ört hefir honum an Ólafssonj. Þá er og félagið
fækkað síðasta áratuginn, ef , 8<g jata prenta erindi það
i það er rétt. Það eru ekki er gjr 'william Craigie flutti
! meira en 9—10 ár síðan, að ég pér j fyrra, en samtímis kem
þekkti vel til þar, sem þrenn ^ ur pag ut j tímaritinu Verð-
amli á Akfanesi. Loks eru þeir
Craigie og Finnur Sigmunds-
son í sameiningu með Hrólfs
rimur kraka eftir séra Eirík
hrafli eftir hana. Steinunn
var amma séra Snorra
Björnssonar á Húsafelli, sem
einnig var rímnaskáld. Á með
al afkomenda séra Snorra
eru allmörg skáld, einkum í
Borgarfirði (t. d. Kristleifur
á Stóra-Kroppi og Sigurður
á Gilsbakka), en líka víðar
(hér í Reykjavík t. d. Kjart-
JajjHatö
et vinsælastQ blaö unga íólksins.
Flytut fjblbreyttar greinar um et-
lenda sem innlenda jazzleikara.
Sérstakar frétta- spurninga- texta-
og harmonikusíður.
.iUndirritaður óskar að gerast á-
skrifandi að Jazzblaðinu.
Enðurskoðunarskrifstofa
EYJÓLFSÍSFELDS
EYJÓLFSSONAR,
lögg. endusk. Túngötu
8.
Sími 81388
Nafn
Heimili
Staður
O
Notuð íslenzk
fríraerki
kaupl eg avalt hæsta verðl.
Jón Agnars, P.O. Box 356,
Reykjavik.
Jazzblaðift
Rdngrgötu 34 — Reyk]aví<r.
arnarhjón urpu í sama fjall-
inu og komu upp sínum ung-
anum hvert.
Annars má geta þess um
örninn, að þótt hann sé svo
skæður vargur, sem að fram-
an er sagt, þá er það fremur
sjaldgæft, að hann sæki
mjög í varplond á vorin eða
leggist á unglömb um sauð-
burðinn. Hann er spakur við
hreiðrið, sé hann ekki áreitt-
ur. Og þeim fáu einstakling-
um, sem eftir eru í landinu,
ætti sannarlega að reyna að
forða frá tortimingu.
Helsingjar eru algengir far-
fuglar haust og vor, en verpa
hvergi í eyjunum.
Margæs ep álika algeng og
helsinginn. Heyrt hef ég, að
ein hjón hafi orpið í Skál-
eyjum fyrir fáum árum, en
veit ég ekki sönnur á því.
Grágæs sést stöku sinnum.
Ein hjón munu hafa orpið í
Hvallátrum s.l. vor.
Snæugla hefir sézt í eyjun-
um, en aldrei orpið þar„
Brandugla er ekki fátíð á
síðustu árum, en ekki mun ______________________________
hún hafa orpið þar. j
Bláhrafn (Færeyjahrafn) , - /gthísifaK
sást að vetrarlagi fyrir aii- »*5rRJuin ulI,*illaö
Hailsson og Þorvald Magnús
son, en þær eru ekki enn
komnar í prentun. Og Her-
mann Pálsson, stud. mag. er
að búa Ambalesrímur untíir
prentun.
Varla mun öllum sýnast að
þetta sé beinlínis dauðamerki
á félaginu í svininn, og ekki
er vitað að öll þau félcg,
sem eldri eru, hafi í svip-
; inn stærri athafnir með hönd
um. Stjórnin (Jörundur
Brynjólfsson albm., Lúðvik
! Kristjánsson ritstjóri og Arn-
ór Guðmundsson skrifstofu-
stjóri) virðist róa náegilega
vel fram í til þess að leitt
t væri fyrir okkur óbreytta fé
: lagsmenn að láta skutinn
frj>ja skriðar.
Bókavörður félaasín.s cr
I Friðaeir Biörnsson stlórnar-
ráðsfiiútrúi. Fiá honum geta
menn fengið lög þess.
Sn. J.
Eldurinn
gerir ekkl boð á undan sérl
Þelr, sem eru hyggnlr,
tryggja strax hjá
SamvinnutryggingLim
ffiaðstofnhjal
(Framháld af 4. síðu).
veriö sett um það, hversu menn
mættu færa sér þaö í nyt og
eigna sér, líkt og sett voru lög
um það, hversu stór lönd menn
máttu nema sér. En hvergi mun ,
finnast einn stafur um það í I
neinum heimildum.
Landnáma segir svo frá övöl
Naddoös víkings hér: „Þeir
gengu upp í Austfjörðum á fjail
eitt hátt og sást um víða, ef þeir
sæi reyki eða nokkur lílsindi til
þess að landið væri byggt, og sá
þeir þaö ekki.“ Ef þeir hefðu séð
cjýr, má fullvíst telja, að beirn
hefði íundizt það merki um hef ég eins og að undanförnu.
HNAKKA
og
BEIZLI
mörgum árum í Skáleyjum,
annars er hann mjög sjaldséð
ur.
Vepja heimsækir stundum
eyjarnar, einkum snemma á
vorin.
Svartþröstur hefir einnig
sézt, en sjaldgæfari.
j Framháld af 8. síðu.
j landinu, að Menningar- og
minningarsjóður kvenna, veit
ir nú gáfuðum og efnalitlum
stúlkum, betri skilyrði en áð-
ur voru til í landinu til áfram
haldandi þroska á mennta-
; brautinni, við þökkum af al-
Svala sést einstöku sinnum. hug þeim konum og körlum,
Þegar fimm síðasttaldir sem unnið hafa að Því að svo
fuglar sjást, eru þeir á stjórn mætfi verða-
Lausum flækingi og vita ekk- 1------------------------------
ert, hvað þeir eiga af sér að
gera. Sennilega gefa þeir all-
ir upp öndina, áður en þeir
byggð. Benda því.allar líkur til,!
að þeir hafi ekki orðið varir við
nein dýr. Sömuleiðis er harla1
ótrúlegt, að þess væri hvergi I
getið í heimildum ,ef hér hefðu
verið skepnur.
Ef framantalin rök eru athug-
uð, er augljóst, að þegar ísland
f annst, hafa engar skepnur verið
hér nema íuglar og e. t. v. refir.
Þó væri hægt að íæra enn fleiri
rök að þessu en að framan hefir
verið gert, en ég læt hér staðar
numið, þvi að ég hygg, að þeirra annast hvers konar raflagn-
þurfi ekki með. Þetta nægir til'ir og viðgerðir svo sem: Verk
að sýna, að það búfé, sem hér er, smiðjulagnir, húsalagnir,
Afgreiði gegn kröfu.
Gunnar Þorgeirsson
Óðinsgötu 17 — Reykjavík.
Tengill h.f.
Sími 80694
Heiði við Kleppsveg
tftimW Titnann
sé flutt hingað á skipum land-
námsmanna, en hafi ekki geng-
ið hér frá alda öðli.“
Sjálfur læt ég ósagt um þetta
deiluatriði, en illa þekki ég
Benedikt, ef hann lætur ekki til
sín heyra og vonandi gerir hann
það í því formj, að. hann rúmist,
eins og Vöggur, ,hér .í. baðst-oí-;
unni. . Heimamaður.
skipalagnir ásamt viðgerðum
og uppsetningum á mótorum,
röngtentækjum og heimilis-
vélum.
Ilver fylgist með
Timanum ef ekkl