Tíminn - 05.09.1951, Blaðsíða 3

199. blad.
. _..TIMJNN. iniðyikudaginn 5. september 1951.

3.
lslend'Ln.gaJpættir
Dánarminning: Stefán Magnússon
„Þú hvarfst mér undir sól að i
sjá
með sólu rístu að morgni".
Eftir langan og erfiöan
vinnudag er gott aö sofna og
vakna aftur við sólris að
morgni, meö endurnýjuöum
kröftum og starfsáhuga.
Þeir, sem trúa á framhald
lífsins og telja sig hafa feng-
ið óyggjandi sannanir fyrir
þeirri trú álíta, að eitthvað
svipað gerist, þegar „hinn
mikli háttatími“ kallar þreytt
an og aldurhniginn mann til
hinstu hvíldar. Og þá eru um
skiptin miklu fremur fagnað-
arefni en hryggðar.
Stefán Magnússon frá Beru
nesi, sem við kveðjum í dag, taprekstur varð á útgerðinni
hefir lokið langri göngu, rösk'
lega 80 ára að aldri og aldrei
látið bugast þótt stundum
og mun því efni hafa
gengið mjög til þurðar. Þá
voru þau hjónin ávalt frem
ur veitandi en þyggj andi, enda
voru þau bæði þannig skapi1
farin að þeim hefði orðið það
,, mikil þolraun, ef þau hefðu
Stefán var Austfirðingur að þurft til annara að leita.
íþróttamót að
Fiskilæk
Sunnudaginn 2. sept. s. 1.
var háð íþróttakeppni að
Eiskilæk milli U. M. F. Haukur
i Leirársveit og U. M. F. Þrast
ar í Innri-Akraneshreppi.
100 m. hlaup.
1. Jón Eyjólfsson H.
i 2. Gísli Búason H.
; 3. Jón Ottesen Þ.
| 4. Gunnar Sigtryggsson Þ.
400 m. hlaup.
1. Huldar Ágústsson Þ.
2. Böðvar Eyjólfsson H.
3. Þórður Guðmundsson Þ.
4. Bjarni Guðbjartsson H.
Hástökk.
1. Jón Eyjólfsson H. 1,48 m.
2. Skarph. Sigursts. Þ. 1,48
3. Jón Guðmundsson Þ. 1,45
4. Böðvar Eyjólfsson H. 1,40
Langstökk.
1. Jón Eyjólfsson H. 5,70 m.
2. Jón Ottesen Þ. 5,48 m.
3. Játmundur Árnas. Þ. 5,42
4. Gísli Búason H. 5,30 m.
Árni á Bakka
Ný úr faðmi Núpasveitar
náfrétt barst, sem marga vekur.
Hljóður þangað hugur leitar,
heillaferil mannsins rekur:
Ungur byggði Árni Bakka,
ástrik honum giftist kona.
Fólkið má þeim fjölda þakka
fríðra dætra og hraustra sona.
Starfsöm hönd og sterkur vilji
stóðu þar að verki saman.
Þreyttu fang við frost og bylji
frumbýlings sem væri gaman.
Gæfan fyllti glæstum mundum
gjöfum sínum nýja bæinn.
ilmur barst frá æskulundum,
ástargeislar þíddu snæinn.
Dauðinn tekur æsku og elli.
— Oft að morgni hvarf hinn
sterki. —
Hann að kveldi hélt þó velli, Ætíð þyngsta byrði bar hann,
hér var Iokið dagsins verki. brattann kleif á undan hinum.
» • • - ■ ■; I
Ekkjan þó í hljóði hjúfri Vann sér ást og virðing manna
lirifin tökum blíðra minna, víða — þó að heima sæti.
hjartað vermist hugsjón ljúfri: Gróðurmagn hins göfga og
Heim skal stefnt til vinakynna.1 sanna
________ | gaf þar verðug lífsins mæti.
Man ég garp með glaða lundu
„lægi fjall í fang“. Vöggugjaf
ir hans og ferðanesti — bjart
sýni og lífsgleði entust honum
til hinstu stundar.
ætt, oftast kenndur við jörð
ina Berunes í Fáskrúðsfjarð-
arhreppi. Þar hóf hann bú-
skap og þar vóru tengd
tryggðabönd við konu hans
Ásdísi Sigurðardóttur, sem á-
vallt var hans önnur hönd,
hvað sem á reyndi. Þar eign
Uðust þau hjónin 5 .efnileg
börn, sem öll ná6u fullörðins-
aldri. Þar sáu þau vonirnar
rætast og nutu ávaxta af
ötulu starfi — byggðu myndar
legt íbúðarhús og útihús, allt
úr steinsteypu, og munu þetta
hafa verið fyrstu steinbygg-
ingarnar í hreppnum. Og
jarðabætur voru gerðar á
hverju ári. svo töðufengur
margfaldaðist. Það er á-"
nægjulegt, að þeir sem hafa
búið á Berunesi síðan Stefán
fór þaðan, hafa haldið áfram
að prýða og bæta jörðina svo
hún er nú ein af snotrustu og
farsælustu bújörðum bygggar
lagsins.
Eftir 16 ára búskap á Beru
nesi brugðu þá hjónin Stefán
og Ásdís búi, aðállega vegna
vanheilsu konunnar, og
fluttu til Eskifjarðar. Þar
voru þau í 15 ár. Stundaði
Stefán þar ýmsa vinnu og
fékkst nokkuð við útgerð um
skeið. En þá voru aflaleysisár
á Austfjörðum, svo verulegur
Reyndar kjósa allir dugandi
menn, að sjá sér sjálíir far-
borða. En það var þó næstum
gaman að biðja Stefán bónar,
svo innilega gladdi það hann
að gera öðrum greiða.
Frá Eskifirði fluttu þau
hjónin hingað til Reykjavík-
ur, enda börn þeirra komin
þangað 'áður. Þá var Stefán
kominn á sjötugsaldur og átti
því ekki góðra kosta völ. Tók
hann þá að sér afgreiðslu í
Sæbúðinni hér á hafnarbakk
anum og gengdi því starfi í
10 ár. Og þótt þar væri ekki
hátt til lofts eða vítt til veggja
og bæði kalt og óvistlegt munu
margir .sjómenxi, sem þar litu
inn, minnast með ánægju og
þakklæti gamla mannsins,
sem veittj - þeim skj óta af-
greiðslu og hressingu svo sem
föngu stóðu til, og hafði allt-
af á reiðum höndum spaugs-
yrði og gamansögur til þess
að skemmta viðskiptavinun-
um.
Síðustu árin hafa gömlu
njónin notið skjóls hjá böm-
um sínum og hefir verið hljótt
um þau, svo sem ávallt vill
verða, er horfið er af athafna
sviðinu. Þeirra mesta ánægja
hefir verið að leika við barna
(Framhald á 6. síðu)
Þrístökk.
1. Jón Eyjólfsson H.
2. Jón Ottesen Þ. 11,42
3. Sigurður Eyjólfsson H 10,65
4. Skarph. Sigurstss. Þ. 9,78
greiðviknari flestum hinum.
Átti hverja ævistundu
ærinn hóp af góðum vinum.
11,80 Barnsins hreinhug brosið sýndi,
brúnin lýsti styrk og festu.
Aldrei nokkurs trausti týndi,
tveggja maki var í flestu.
Stangarstökk.
1. Jón Eyjólfsson H. 2,60
2. Sig. Eyjólfsson H. 2,37
3. Skarph. Sigurstss. Þ. 2,37
4. Sigurbjarni Guðnas. Þ. 2,05
Kúluvarp.
1. Jón Eyjólfsson H. 12,02
2. Sig. Eyjólfsson H. 10,87
3. Gunnar Sigtryggs. Þ. 9,26
4. Játmundur Árnason Þ. 7,36
Kringlukast.
1. Jón Eyjólfsson H. 39,70
2. Sig Eyjólfsson H. 35,23
3. Gunnar Sigtryggs. Þ. 25.50
4. Skarph. Sigurstss. Þ. 20,88
Þetta var stigakeppni og
stigin reiknuð þannig 5-3-2-1.
Haukur vann keppnina með
55 stignum, en Þrestir hlutu
33 stig. Veður var mjög óhag-
stætt. Um kvöldið var dansað
í Umf.'-húsinu að Sunnuhvoli.
Sinna var hann skjól og
skjöldur,
skeytti lítt um fánýtt glingur.
Tryggur, prúður, hygginn höldur
heill og sannur íslendingur.
Allt var hreint frá innstu rótum,
athöfn vígð af kostum manns-
ins.
Ómaði sterkt frá öllum nótum
ástarþel til heimarannsins.
Fremstur æ í fylking var hann,
fyrstur mæta vildi hrinum.
Skært á andans hreinu heiði
helgistjömur fagrar skína,
vísa oss frá lágu leiði
ljúft og blítt á stefnu þína.
Milt frá slíkum mönnum
streyma
máttargeislar hreinna dáða,
hjörtun sem að hulda geyma.
Hljótt þeir dafna og sköpum
ráða.
Minning fögur signd af sólu,
sumardýrð og björtum vonum
lýsti dauðans lygna njólu.
Lán var æ í fylgd með honum.
Virðing hrein í vitund manna
visnar ei við haustsins svala.
Ofar gröfum gleymskufanna
glöggt og lengi verk hans tala.
Jón Guðmundsson.
Garði-
Dvölin í Bandarikjunum hefir
verið fróðleg og skemmtileg
Úr bæjarreLkrLLngurLum II:
Sorphreinsunin
Síðastliðin fimm ár hefir sorphreinsunin í Reykja-
vík kostað eins og hér segir:
1946
1947
1948
1949
1950
kr.
1588345,86
1755245,04
1852701,10
1822323,96
2007685,12
Samtalr. eru þetta rúmar níu milljónir á fimm ár-
um. En þrátt fyrir þessa háu upphæð, er þó ólyktin
frá sorpgeymslum í bænum oft lítið aðlaðandi.
Á sama tíma hefir gatnahreinsunin kostað rúmar 9
mi!j. kr., eins og áður hefir verið greint frá, svo að alls
hefir gatnahreinsunin og sorphreinsunin kostað milli
18—19 milj. þessi fimm ár.

Pressuliðið og lands
liðið mætast í kvöld
í kvöld kl. sjö fer fram á
íþróttavellinum mjög skemmti
legur knattspyrnuleikur milli
tveggja beztu knattspyrnuliöa
landsins. Annars vegar er
landsliðið, sem keppti við
Norðmenn og Svía með mjög
góðum árangri, en hins vegar
er pressulið, sem knattspyrnu
gagnrýnendur blaðanna
völdu. Eftir því sem bezt er
vitað, munu allir þeir, sem
valdir voru, bæði hjá lands-
liðinu og pressuliðinu, mæta
til leiks.
Má búast við jöfnum og
skemmtilegum leik og úrslit
eru tvísýn. Yfirleitt virðist
mikil ánægja með niðurröð-
un pressuliðsins og eru mehn
á eitt sáttir meö að erfitt
hefði verið að skipa það bet-
Ul'. —
Þá er einnig að sumir 1
pressuliðinu leika nú í stöð-
um, sem þeir hafa ekki áður
leikið í sumar, og er því gam
an að vita, hvernig þeim tekst
þar upp.
Allir þeir, sem gaman hafa
af góðri knattspyrnu ættu
því að mæta á vellinum í
kvöld, og allar líkur benda til
að þeir ættu ekki að fara von
sviknir þaðan.
Einn af þeim 10 bænda-
sonum, sem fóru vestur
um haf síðastliðið vor til
^ynnisdvalar þar, hefir
sent Tímanum bréf það, er
hér fer á eftir:
Það, sém vekur einna mest
athygli mína í sambandi við
búrekstur bænda hér er hin
mikla áherzla, er þeir leggja
á ræktun, hvort sem um er
að ræða nytjajurtir eða þá
búfénaðinn, enda er árangur
af starfi þeirra auðsær og
bera hinir blómlegu akrar og
búfénaðuirinn þess glögg
merki, að til ræktunarinnar
hefir verið vandað.
Sáðskipti á ökrum bænda
er athyglisverður þáttur i
framleiðslu og ræktunarstarf
inu, fara þau fram eftir viss-
um kerfisbundnum reglum og
samkvæmt áætlun margra
ára í senn.
Búskapur í
stórum stíl.
Búskapuf er yfirleitt rekinn
heysturn, útheimtir það mik-
inn vélakost, er því hagkvæmt
að einn bóndinn eigi þessi
tæki, en vinni svo með þeim,
f^rir sína nágranna. (Þess
skal getið að það er ekki eins
langt milli bæjanna eins og
heima á íslandi).
Búfjárræktin.
Árangur af ræktun búfén-
aðarins virðist vera í mjög
góðu horfi, og ber þar sér-
staklega að nefna mjólkur-
kýrnar, sem með margra ára
tilraunum og kynbótastarf-
semi hefir tekist að bæta svo
að ótrúlegt má þykja og er
mjólkurmagn sumra kúa sér-
staklega mikið. Hin einstöku
kúakyn eru hreinræktuð og
er því algengt að sjá í hóp,
tugi og jafnvel hundruð kúa
sem bera svipaðan lit og líkj -
ast hver annari.
Fóður nautgripanna er
nokkuð frábrugðið þvi sem
gerist heima. Það er gefið
meira korn og vothey, en
í stórum jstíl, og veldur þar J minna af þurheyi. Sumarhag-
nokkru um hinar stórbrotnu ar mjólkurkúnna eru vel rækt
vélar, sem notaðar eru við aðir.
framleiðslustörfin. Hin j
smærri bú standa ekki undir Félagslíf unga
kostnaði við kaup véla, og' fólksins.
leggja bændur því kapp á að Unga fólkið hefir sín sam-
hafa reksturinn sem mestan
til að geta hagnýtt hinar full
komnustu vélar við fram-
leiðslustörfin. Sameign hinna
stærri véla er nokkuð algeng
meðal bænda, einnig það að
leigja vélar til hinna ýmsu
starfa. T. d. við að setja í vot
tök hér sem annarsstaðar og
miða þau að talsverðu leyti í
þá átt að glæða áhuga fyrir
framleiðslustörfunum Þetta
eru sterk félagssamtök, sem
njóta fjárhagslegrar aðstoðar
hins opinbera. Er mikið um
(Framhald á 6. síðu)