Tíminn - 20.09.1951, Blaðsíða 6

<f.
TÍMINN, fimmtudaginn 20. september 1951.
—
2lzr~.
Götustrákar
(Gategutter)
Ný norsk verðlaunamynd, er
talin er ein af beztu myndum
Norðmanna. Fjallar um
vandamál atvinnulausrar
borgaræsku.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Ilver er black bat?
Spennandi ný amerísk kú-
rekamynd.
Ray Crushlorrey
John Durtkry
Sýnd kl. 3 og 5
NÝJA BÍÓ
Drottning fljjwtsins
(„River Lady“)
Æfintýrarík og spennandi ný
amerísk litmynd.
Drottning flijótsins
Sýnd kl. 9.
Á hálum brautum
Hin sérstæða og spennandi
mynd með:
Tyrone Power,
Coleen Gray.
Bönnuð fyrir börn. -
Sýnd kl. 5 og 7.
BÆJARBÍÓ
HAFNARFIRÐl
Tvö í Purís
(Antoine et Antoinette)
Bráðskemmtileg og spenn-
andi ný frönsk kvikmynd. —
Danskur texti.
Roger Pigaut,
Claire Maffei.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
Útvarps viðgerðir
Radiovimiustofan
LAUGAVEG 166
Auglýsmgasíini
TIMAIVS
er 81 300.
Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. Síml 5833.
Heima: Vitastíg 14.

0CuifeLa$uT%
SjómannaHf
Tekin af Ásgeir Long um borð
í togaranum „Júlí“.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TJARNARBÍÓ
Elsku Rut
(Dear Ruth)
Sprenghlægileg amerísk gam
anmynd gerð eftir samnefndu
leikriti, er var sýnt hér s. 1.
vetur og naut fádæma vin-
sælda.
Aðalhlutverk:
William Holder.
Joan Caulfield,
Sýnd kl. 5, 7 og 9.

GAMLA BIO
Kaldrifjjaðnr
ævintýramaSur
(Honky Tonk)
Amerísk stórmynd með
Clark Gable
Lana Turner
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönr.uð innan 12 ára.
Erlent vfirlit ,
(FraníþaiS af 5. síðu)
hafa haldið sér í skefjum um
skeið, en munu láta meira á sér
bera, þegar Japan hefir aftur
heimt fullt sjálfstæði. Margir
erfiðleikar bíða framundan og
reynt verður að kenna þeim, er
borið hafa ábyrgð á stjórninni,
um allt, sem miður fer. Friðar-
samningarnir kunna líka að
sæta aukinni gagnrýni, er fram
líða stundir, og þjóðernisstefn-
an eflist að nýju. Það hlutverk
hvílir á Yoshida og flokki hans
að sigla hér milli skers og báru
og getur ekki aðeins framtíð
Japans, heldur allrar Asíu, olt-
ið á því, hvernig sú sigling tekst.
HAFNARBÍÓ
Fíorf/« rijjósin
(City Lights).
Ein allra frægasta og bezta
kvikmynd * vipsælasta gaman
leikara allra tíma:
Charlie Chaplin.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BIÓ
Varaskclfa
(Stand In) ___
Skemmtileg og spennandi
amerísk gamanmynd með
hinum heimsfræga leikara:
Leslie Howard
Joan Blondell
Humphrey Bogart
Svnd kl. 5. 7 og 9.
Munið
að
grpiða
blaðgjaldlð

ELDURINN
gerir ekkl boð á undan aér.
Þeir, sem ern hyggnlr,
tryggja strax hjá
SamvinnutryggineiuM

Stark:

Sigge
\ leynum skógarins
Állt vcstfirzkra
kennara
(Framhald af 3. síðu)
Vestfjarða skorar á Alþingi
og ríkisstjórn að láta það
ekki lengur úr hömlu drag-
ast að koma á fót stofnunum höfuðið.
fyrir þau börn, sem ekki eiga
samleið með venjulegum
börnum í skólum landsins.
„Fundur í Kennarafélagi
Vestfjarða skorar á stjórnar-
völd landsins að hlutast til
um a$ öll blaða- og bókaút-
gáfa í landinu fylgi lögboð-
inni stafsetningu“.
„Fundurinn skorar á
fræðslumálastj órn landsins' arsvipur á hann.
að ráða þegar bót á þeim'
erfiðleikum, sem verið hafa á
að fá kennsluáhöld og papp-
írsvörur fyrir skólana. Telur
fundurinn æskilegt að Ríkis-
— Vitið þið, hvort nokkur bar þungan hug til Eiríks?
— Þungan hug? endurtók faðirinn. Þeir voru allir eins og
hundar, sem bítast um bein.
— Vitið þið hverjir voru keppinautar hans?
— O-já. Það er víst ekki leyndarmál. Friörik í Efra-Ási,
Janni í Seli, Ágúst á Bakka og Jóhann Ólafsson, slátrarinn
frá Hvolbæ. Hún hafði um marga að velja.
— Grunið þér einhvern þeirra um að hafa skotið son
yðar?
Gamli maðurinn hvessti augun á sýslumanninn og hristi
— Það gæti verið hver þeirra sem væri, og það gæti líka
verið einhver annar.
— Átti Eiríkur fleiiú óvildarmenn?
11 — Já. Áskel Ólafsson í Hvolbæ. Þeir urðu ósáttir út af
hestakaupum. Og Áskell sagði einu sinni, að hann óskaði
þess, aö hann hitti Eirík einan sins liðs á afviknum stað.
— Hvað ætlaði hann þá að gera?
Jón í Norðurseli rétti dálítið úr sér og það kom fyrirlitling-
— Veit það ekki, sagöi hann. Eiríkur hefði getað varizt
tíu hans líkum.
— Er ekkert, sem getur vakið grun á sérstökum manni?
spurði sýslumaðurinn. Eiríkur hefði getað látið falla einhver
útgáfa námsbóka annizt inn ummæli — eitthvað um einhvern, sem hann hefði hitt eða
vörum“g dreÍÍÍngU á Þessum haft í hótunum við hann.
V°Ennfremur var samþykktl. Jón í Norðurseli hristi höfuðið, og'nú var hann aftur orð-
að athuga hvort tiltækilegt ,mn hapur í bragði.
væri að hefja útgáfu árs- — Eiríkur var ekki orðmargur. Hann vissi líka, að mér gazt
rits um skólamál og önnur ekki aö ferðum hans að Mýri. Hann þagði og fór sínu fram
þau menningarmál, sem^g jét okkur helzt ekki verða vör við ferðir sínar, ef hjá því
Snerta Vest,firði sérstaklega.
Fundurinn lýsti yfir þeirri
skoðun sinni, að hann teldi
það bæði eðlilegt og nauðsyn
legt, að náin samvinna ríkti
milli kennara barnaskólanna
og kennara við héraðs- og
gagnfræðaskóla, og var
stjórn félagsins falið að vinna
varð komizt. En við vissum samt auðvitað um þær. Það er
ekki hægt að dylja þess háttar.
Sýslumaðurinn leit á hann meðaumkunaraugum.
. — Þetta er þungt högg fyrir aldraðan mann, rnælti hann.
Gamli maðurinn kinkaði kolli dauflega. Hann hafði aftur
dregið sig inn í skelina og kærðj sig ekki um, að láta aðrá
verða þess vísari, hvað honum bjó í brjósti. Andrés Foss
að undirbúningi slíkrar sam- 1 horfði þegj andi á hann og forðaðist að láta í lj ós þá samúð,
vinnu. er hann hafði með þessum hugrakka og tápmikla manni,
er bar sorg sína af slíkri stillingu og virðuleik.
Er sýslumaðurinn hafði enn spurt þau feöginin nokkurra
■ hnfiir spurninga, lét hann kalla inn einn mannanna, sem beið í
I dliClOL llöllll eldhúsinu. Jón í Norðurseli kinkaði kolli í kveðjuskyni og
1 sagði við dóttur um leið og þau gengu út:
— Þú getur farið heim og hugsað um kýrnar. Ég staldra
tagli, faxi og á fótum. Mark llér eí e^thvað kynni að koma i ljós.
gagnfjaðrað hægra og gagn-
bitað vinstra. Við aldur. —
Hesturinn fenginn úr Árnes-
sýslu aö Hvarfi í Bárðardal
fyrir ári síðan. Mun hafa
strokið suður á fjöll upp úr
Fnjóskadal.
Þeir, sem kynnu að verða
htstsins varir eru beðnir að
tilkynna það að símastöðinni
á Hvarfi eða afgreiðslu Tim-
ans. —
H§
ÞJÓDLEIKHÚSID
í

99
RIGOEETTO
Sýningar: Fimmtudag og föstu
dag kl. 20,00.
Lénharður fógeti
Eftir Einar H. Kvaran.
Leikstjóri: Ævar Kvaran.
Hljómsveitarstjóri: Róbert A.
Ottósson.
Frumsýning: laugardag kl. 20,00.
Áskrifendur að frumsýningu
vitji aðgöngumiða sinna fyrir
kl. 4 á föstudag.
Kaffipantanir í miðasölu.
Athygli Andrésar Foss beindist nú að manninum, sem inn
kom. Þaö var hávaxni maöurinn með útstæðu kinnbeinin,
er hann hafði tekið eftir fyrr um daginn. Það sást á fram-
komu sýslumannsins og heyrðist á raddblænum, að honum
leizt fremur illa á náungann og haföi litla samúð með hon-
um.
— Jæja, Friðrik Mánason — hvað getur þú sagt okkur?
spurði hann.
— Bara, að ég veit, að Eiríkur var i Mýri i nótt.
— Hvernig veiztu það?
— Ég var þar sjálfur.
— Voru fleiri þar?
Friðrik hló við, og hlátur hans var stuttur og óviðkunn-
anlegur.
— Ekki er því að leyna. Það er mannmargt þar á laugar-
dagskvöldum.
— Hverjir voru þar þá?
— Svei mér þá ég veit þaö. Ég veit bara með vissu, að Eirík
ur var þar — og svo slátrarinn.
— Komuð þið inn?
— Nei. Bara Eirikur. Okkur hinum var ekki hleypt inn —
í þetta skipti.
— Voruð þið drukknir? Til dæmis Eiríkur?
— Ekki svo að ég vissi. En við töluðumst ekkj við. En slátr-
arinn var með pottflösku.
— Hann hefir þá ekki verið allsgáður?
— Það er varla hægt að segja, að hann væri drukkinn.
— Og þú sjálfur?
— Ég drakk ekk/ mikið.
— Og hvað gerðist þá? Hvað voruð þið þarna lengi?
-ir.iiriiiif:
i íiT ,
I ÖÖ3
Ujd
hfWVAi Víi
m stsBY'íJ
; j