Tíminn - 19.04.1952, Qupperneq 3

88. blað.
TÍMINN, laugardaginn 19. april 1952.
3.
/ slendingaþættir
Dánarminning: Sesselja Vigfúsdótfir
Árið 1873 hinn 29. júlí fædd
ist hjónunum á Króki í Ása-
hreppi, þeim Vigfúsi Jónssyni
og Vilborgu Tómasdóttur fag
urt meybarn, var hún vatni
ausin og hlaut nafnið
Sesselja.
Hjá foreldrum ungu stúlk-
unnar var lífsbaráttan hörð.
Efnahagurinn átakanlega
þröngur, enda var býlið lítið ]
% partur úr jörðinni Krókur
kallað á „Bjallanum“. Var,
það ekki líklegt til góðrar af
komu, því ræktaða landið var ]
lítið ekki síður þar en ann- j
arsstaðar á þeim tímum.
Unga stúlkan var því aðeins
til tveggja ára aldurs í for-
eldrahúsum.
Móðurbróðir i
Athugasemd
Það var ekki laust við, að
ég yrði dálítið hissa, er ég
las frásögn Tímans um
í Skíðalandsmótið.. Aðalfyrir-
' sögnin var „Þungt færi skap-
ar óvænt úrsíit.“
Þessi fyrirsögn virðist hvað
helzt eiga við það að hinir
rösku göngumenn ísfirðinga
voru óheppnir með áburð. En
veit ekki þessi góði íþrótta-
Fréttabréf úr Austur-
Landeyjahreppi
Tíðarfar síðastl, vor var hér
mjög kalt og mikill klaki í jörðu
langt fram eftir vori. Gras-
spretta var sein og hæg fram-
eftir vori og tún mjög kalin. Yf-
irleitt var spretta í rýrara lagi
og sumstaðar vantaði V4 af töðu-
falli vegna kalskemmda, miðað
fréttaritari Tímans aö ein list (vjg meðallag. Þrátt fyrir kalt og
sklðamannsins er að átta sig j gróðurlítið vor, voru skepnu-
á færinu og velj a réttan á-: j^öid í góðu lagi og reyndust
'3U.r®- dilkar í meðallagi til fráiags síð-
I skíðabókinni, sem tekin | astiiðið haust. Garðar voru ekki
var saman til leiöbeiningar \ unnir fyrr en urn mánaðamót
fyrir norska þátttakendur í maj 0g junj 0g gjjjý i0ijig fyrr en
Olympíuleikunum 1936, og iq,—15. júní.
gefin var út af Mímir h. f. í I uppskera varð þó víðast í
íslenzkri þýðingu árið 1938, ] meðallagi. Nýting heyja varð
'mjög góð.
ina að smyrja.
í'frétt frá síðustu Olympíu
leikum var sagt frá því að ís-
lenzku þátttakendurnir hefðu
verið óheppnir með áburð,
virðist þvi svo sem norski
þjálfarinn hafi vanrækt eitt
Haustið var með afbrigðum
gott og var unnið að jarðyrkju
fram undir miðjan nóvember-
mánuð. Gerði þá frost og tók
fyrir alla útivinnu.
Sauðfé var ekki tekið á gjöf
fyrr en um 20. desember. Þá
og merkilegt ævinstarf.
Eins og áður er sagt kvon-
Samgöngur.
Samgöngur tepptust hér sem
hennar Halldór Tómasson mikill og hann var. T. d. má Sðálatilði^ gönguþjálfunarinn 1 gergi mikinn snjó. Janúar var
bóndi á Sauðholti í Ásahreppi nefna að Guðmundur annaö- ,ar smurningu skiðanna. |mjög illviðrasamur, tók fyrir
tók hana til fósturs. Þar ólst ist jafnan vöggubarnið uml Síðar í Tímagreininni er m. ana haga bæði fyrir sauðfé og
hún upp þar til hún var full- nætur, en það hygg ég að fáir a- saSt fra úrslitum í tví-^hross. Héldust alger jarðbönn
tíða og gjafvaxta og gekk að eiginmenn geri. Svo kom keppni, sigri þeirra nafnanna, ■ fram yfir miðjan febrúar og.
eiga Guðmund Jóhannsson á önn dagsins og þá varð auð- Þar stendur: „og má segja að voru ísalög og áfreðar meiri en
Seli árið 1899. Þessi unga vitað hlutur Sesselju að taka frammistaða þessara manna j eidn menn muna. Upp úr miðj-
stúlka var Sesselja Vigfúsdótt Þar við, sem eiginmaðurinn hafi komið hvað mest á óvart um febrúar brá til hlýrra veður-
ir húsfrú á Seli. Hún andað- lauk starfi með unga barn- a mótinu“. jfars 0g hefir síðan verið ein-
ist að heimili sínu 11. febr. 'iS. Og þegar Sesselja var far-j Þar hefir maður það, sigur muna góð tíð.
s. 1. þá fullra 78 ára að aldri. in að heilsu og fæturnar orðn þeirra stafaði af þungfæri.
Þrotin að heilsu eftir mikið ir ónýtir, en setuvinna þol- Gjafn- eru þeim gefnar í blaði
j anleg, þá gat hún ekki leng- j dreifbýlsisins.
í ur stigið spunarokkinn, en þá j E& Þekki lítið þessa ágætu ,.t ð ð iólk kki
stéie: Guðmundur na Sesselia skiðEimenn, en af ummælum annars'jlaóar °S varö mjoiK ekki
gaðist Sesselja Vigfusdottir steig Guðmunaur og besseija mpgal Tímans lkomlð tu Floábusins nema 14
1899 Guömundi Jdhannes- ‘elgs‘ s“ ef ““\þ!“ ‘ 1"e.5“ÁJrS slm’“m 1
syni. Byrjuðu þau búskap að.Þau oft staifa. Sitjandi a Magnúsar Andréssonar lmeð m3ög miklum erfiðleikum.
o á sama rummu og 1 augum og ler11 Magnusar Andressonar. |
andliti speglaðist ánægjan og j ES hygg það hafi verið á
ástúðin. Já eins og hjá ný- pálmasunnudag 1951 sem
trúlofuðum persónum. Þá Tíminn birti þá frétt að einn,
voru þau búin aö vera í hjóna bezfi skíðamaður Stranda- I ■ ves.irnir mok
bandi í meir en 40 ár i manna hafi slasast við æfingu ai °§ aldrei voiu vegirn r mok
ÞÓ ' X sumir nð enoin 1 á ísafirði, skíðastafur hafi ■ aðir- Astæðan var SÚ‘ að síðast-
Þo segja sumir, að engm ... p.eenum káifann iliðið haust var lokið við upp"
ást sé til. Sé það rétt ályktað ,st t=egnum Kanann' I bvea'iiiEii vegar af aðalveeinum
Þó Þr, htítío m ír I Skommu síðai1 birti sv0iD>gs ngu vegar ai a0alvegmum
þa er þo þetta m. k. varan- M a blaðig banka umi°g er Þa Landeyjavegur syðn
legur kærleikur, sem hér M0 fu 0 aö 0 panLa . uin allur vel uppbyggður í A -Land-
sneelasf í samhúð hpscara ! væntanleg urslit við 1 hond jauur vel uppoyggour 1 nana.
spegiast 1 sambuö pessara . slf{ðamhti vnrn hpi eyjahreppi. Þott omalborið se
hjóna, því ekki var alltaf létt faranöl> skiðamoti, voru þe r|
y, „„ íaf„ sjaanlega tekir saman aður, • ’ p
ur róðuiinn og fatt er jafn ^ Magnús slasaðist þyí þar • yfirferðar, þegar hann var fros-
Seli og bjuggu þar í
Fluttust þau þá búferlum að
Bala í Þykkvabæ. Þar bjuggu
þau aðeins í 4 ár. Fluttust
þau þá aftur að Seli og bjuggu
þar upp frá því til ársins 1932.
Mann sinn missti Sesselj a ár
ið 1947. Þau hjón Guðmund-
ur og Sesselja dvöldust eftir
að þau hættu búskap hjá
syni sínum Vigfúsi og tengda
dóttur Margréti Friðriksdótt-
ur og nutu þar hjá syni og
tengdadóttur sérstakrar um-
hyggju og alúðar. Þurfti
Sesselja sín síðustu ár holla
hönd því heilsan var þrotin.
Þegar Sesselja og Guðmund
ur hófu búskap voru þau efna
lltil, að fjármunum, en þau
voru rík af dugnaði, bjart-
sýni og myndarskap. Enda
þurftu þau á öllum slíkum
eiginleikum að halda, því lífs
baráttan var hörð. Barnahóp
urinn stór. Þau eignuðust 14
börn, sem öll komust til full-
orðins ára og eru 13 þeirra
enn á lífi 6 synir og 7 dætur.
Allt mesta myndar og mann-
dóms fólk.
Það er hægt að gera sér í
hugarlund hvílíkt starf þess-
ara hjóna hefir veriö. að
koma upp þessum stóra
barnahóp án nokkurar að-
stoðar opinbera aðilja á kosta
ríru býli, og það með slíkum
myndarskap um allt uppeldi,
háttvísi og snyrtimennsku.
Enda voru þau Sesselja og
Guðmundur sérstaklega sam
taka í starfi og ábyrgðartil-
finningu fyrir barnauppeld-
inu, hag og heill heimilisins
og öllu því er laut að heimilis
prýði. Ég sem þessar línur
skrifa þekkti Selsheimilið frá
fyrstu tíð þeirra hj óna og var
þar tíður gestur og þykist því
dómbær um þetta. Hjónalífið
var líka eins gott og á verður
kosið. Enda hefðu þau ekki
lokið dagsverki sínu eins og
þau gerðu, ef ekki hefði sam-
takamáttur þeirra veriö jafn
að snjór væri með mesta
móti hér i sveit, olli það ekki
miklum erfiðleikum innan sveit-
mikill kærleikspillir, sem
erfiðleikar. En ekkert slíkt
er hann taiinn hafa sigur-
vann bug á samstarfi þeirra möguleika í göngu 17-19 ára,
en í þeim flokki kepptu
og ég leyfi mér að segja var-
anlégri ást. j
Sesselja var fríð kona og,
einkar prúð og mild í allri'
meðal annars ísfirzku garp-
arnir Ebenezer og Oddur.
í svigi var Magnús talinn
meðal þeirra, sem sigurmögu-
framgöngu. Veit égaðbörnin leika höfSu> sörnuleiois
hennar munu minnast henn
ar með orðum skáldsins: „Móð
ir mín, mildin þín“. í starfi
var Sesselja bæði afkastamik
il og myndarleg einkum um
allan fatatilbúnað. Að sníða
og sauma lék í hennar hönd-
um. Er ekki ólíklegt, að þar
hafi hún erft hagleik föður
síns, en hann var „þjóðhagi“
eins og afburða hagleiks-
menn eru nefndir.
Trúhneigð var Sesselja,
enda mun það hafa verið
hennar mikli styrkur eins og
allra, þar sem einhver al-
vara er á bak við trú. Hugsið
ykkur það mikla starf, að i
kenna öllum þessum stóra
barnahóp bænir og vers.
Ganga á milli rúmanna að
kveldi og láta börnin hafa
yfir bænir og vers. En þetta
gerði Sesselja eins og ótal
mæður hafa gert m. k. fyr á
tímum. Þetta er ef til vill
talið óþarft nú? En hversu
mörgum manninum hefir þó
ekki orðið þetta að „akkeri“
í lífsbaráttunni, þegar allt í
hversdags önninni þraut.
Við sem Sesselju þekktum
minnumst-hennar, sem fyrir-
myndar húsfrú og móður.
(Framhald á 5. síöu)
bruni, og var því í Mogganum
settur við hliöina á Ásgeiri
Eyjólfssyni, Magnúsi Bryn-
jólfssyni og hinum efnilega
Hauk Sigurðssyni.
Magnús Andrésson keppti í
sex greinum á mótinu, gefur
það minni möguleika til þess
að hreppa fyrstu sætin. En
að vinna norræna tvíkeppni
með 242 stigum mun vera
met niður í við, enda er þar
sennilega um prentvillu að
ræða.______________ _
Að lokum vil ég óska hin-
um ágætu skíðamönnum vor
um vaxandi gengis og blaða-
mönnum vorum heppilegri
fyrirsagna.
Jóhann Kristmundsson
Ath. Þess skal getið til að
f yrirbyggj a misskilning, aö
þegar fyrirsögnin á greinina
um skíðalandsmótið var sam
mn, en þar sem vegur er vel
uppbyggður og heldur lítil um-
ferð á sléttlendi, munu þeir
sjaldan teppast af ófærð. Varð
manni þá að hugsa til Holtaveg-
arins, sem var versti kafli á leið-
inni frá Selfossi, að hann er víða
ekkert hærri en mýrin utan við
og auk þess víða lágir garðar
utan við mjög skammt frá veg-
inum. Væri ekki hagkvæmt að
gera vetrarveg yfir verstu kafl-
ana með skurðgröfu og jafna
ruðninginn með ýtu? Mundi sá
vegur ekki fljótur að borga sig? I
Enda þótt þetta væri ekki lausn
nema þegar vegurlnn væri fros-
inn, fer það jafnan saman, frost
og ófærð. Framtíðarlausnin
hlýtur að verða vel uppbyggðir
vegir og ýtur undir öruggri
stjórn til þess að ryðja þá jafn-
skjótt og þeir teppast.
Félagslíf er hér nokkurt.
Kvenfélag er hér starfandi með
flestum konum sveitarinnar.
Hefir það unnið mjög þýðingar-
mikið starf. Einnig er hér starf
andi ungmennafélag og til af-
reka verður það að teljast, að
félagið æfði og sýndi sjónleik-
inn Mann og konu í vetur og
gerði því góð skil, varð þó að
taka næstum því hvern félaga
uð. Nokkur vönduð fjós hafa
Verið byggð á síðustu árum og 2
síðastliðið ár. Votheysgryfjum
fjölgar ört og á búnaðarfélag
sveitarinnar gryfjumót, sem
það lánar félagsmönnum. Nokkr
ir menn hafa þegar komið sér
upp votheysgeymslum fyrir
i/3—V2 hluta töðufengsins. Árið
1946 var stofnað jarðræktar-
samband Landeyinga, sem nær
yfir Austur- og Vestur-Landeyj
ar. Skurðgröfu hefir það haft
leigða frá Vélasjóði ríkisins frá
haustinu 1947 og hafa þegar ver
ið grafnir 67,4 km. 156163 ten-
ingsm. á félagssvæðinu. Einn.
bóndi mun þegar vera búinn að
láta grafa hjá sér 4,3 km. að
lengd. 1949 eignaðist félagið
jarðýtu, ásamt plóg og herfi,
sem hefir gengið um félagssvæð
ið og haft nóg að gera, nema
sláttuvikurnar. Kostnaður síðast
liðið ár var kr. 253 á uppgrafinr
teningsmetra i skurðum, en kr.
70 um klukkustund fyrir jarðýt-
una að viðbættu 50 kr. töku -
gjaldi.
Binda menn hér miklar von-
ir við framkvæmdir þessar, enda
má segja, að skurðgrafan hafi
markað algjör tímamót í rækt-
unarmálum sveitarinnar þai:
sem víðast var ekkert þurrlend:'.
til túnræktar, en jarðlagi þann-
ig háttað, að víðast er sandur
undir, svo landið gjörþornar
með stóru skurðunum og lok-
ræsi því óþörf. Hins vegar ei
það mikið átak, sem þessi kyn-
slóð verður að inna af hendi,
fyrst að þurrka, síðan að rækta,
og þykir mörgum bóndanum lít-
ill stuðningur hins opinbera til
ræktunarinnar, þar sem jarða-
bótastyrkurinn borgar varla sáí
vörurnar, ef sæmilega er sáð í.
flögin, en jarðvinnslan kostn-
aðarsöm, því mýrin er seig og
seinunnin. Nokkur uggur er í.
mönnum vegna fyrirhugaðra
fjárskipta, þar sem ennþá ei
hér heilbrigt fé en víða ræktur.
það skammt á veg komin ac
erfitt er að auka nautgriparækt
ina.
Heilsufar hefir mátt heiu
gott. Á síðastliðnu ári önduðus
tvær konur, Árný Oddsdóttn,
Vatnahjáleigu, og María Magn-
úsdóttir, Krossi. Voru þær báð
ar dugmiklar sæmdarkonui,
sómi sinnar stéttar.
1. apríl 1952.
B.
in, var Magnús Andrésson sem heima var, til þess að fara
alls ekki hafður í huga. Fyr-
ir mótið var Magnús álitinn
af mörgum sem eitthvaö hafa
fylgzt með skíðamótum und-
anfariö, líklegur sigurvegarl
í norrænni tvíkeppni, mest
fyrir það, að Haraldur Páls-
(Framhald á 6. sISiw
með hlutverk.
Framkvæmdir.
Byrjað var á einu íbúð-
arhúsi og Iokið að mestu
við tvö önhúr, sém býrjað
var á árinu áður. Eru þetta vönd
uð steinsteypt hús, vel einangr-
iiiiiiimimiiiimiiiiiiuiiininniuiimiiiimiiiimiiiimc'l
Fínpúsning
Skeljasandur
Hvftur sandur
Perla í hraun <1
Hrafntinna
Kvarz o. fl.
Finpúsningargerðln
| Sfmi 69DS
iiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiimiiimiiiiimmimiccj

Blikksmiðjam
GLÓFAXI
Hraunteig 14. — Sími 723C
Gerist áskrifenður að
3
tmanum
Askrif turslmi 23TU
§