Tíminn - 29.05.1953, Blaðsíða 6

6,
TÍMINN, föstudaginn 29. maí 1953
117. blað.
■1»
PJÓDLEIKHÚSID
|: LA TRAVIATA
ópera eftir G. Vercli
Sýningar 1 kvöld og sunuudag
klukkan 20.
Pantanir sækist daginn fyrir
sýningard., annars seldir öðruni.
Ósóttar pantanir seldar sýning
ardag kl. 13,15.
Koss í huupbœti
Sýning laugardag kl. 20.
Aðeins þrjár sýningar eftir.
ASgöngumiðasalan opiji frá kl.
13,15 til 20. Tekið á móti pönt-
unum. Símar 80000 og 8-2345.
Síml 81936
Rangeygða undrið
Aíburða fyndin og fjörug ný
amerisk gamanmynd um hin
undarlegustu ævintýri og vand-
ræði, sem hrakfallabálkurinn,
söguhetjan í myndinni, lendir
í, sem leikin er af hinum al-
þekkta skopleikara, Mickey
Rooney, ásamt Terry Moore.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Síðasta sinn.
* •? ar'%
NYJA BIO
Vesalingarnir
Vegna mikillar eftirspurnar verð
ur þessi fræga ameríska stór-
mynd með:
Frederic March,
Charles Laughton og
Sir Cedric Hardwicke
sýnd í dag kl. 5,15 og 9,
en ekki oftar.
BÆJARBIO
— HAFNARFIRÐI -
Skautavalsinn
(Der bunte Traum)
Stórfengleg þýzk skauta- ball-
ett- og revíumynd í eðlilegum
litum.
Olympíumeistararnir Maxi og
Ernst Baier og ballettflokkur
þeirra. — Myndin hefir ekki
verið sýnd áður hér á landi.
Sýnd kl. 7.
! AUSTURBÆJARBÍÖI
t
Þjónustustúlkan
(It’s a Great Feeling)
Bráðskemmtileg og fjörug, ný
amerísk söngva- og gaman-
mynd í eðlilegum litum.
Aðalhlutverkið leikur og syng
ur hin fræga
Ðoris Day.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Tónlistarfélag Hafnarfjarðar
TÓNLEIKAR klukkan 9,15.
Sími 9184.
HAFNARBÍÓ
Trommur
Apakkana
(Apache Drums)
Mjög spennandi og atburðarik
ný amerisk mynd í eðlilegum
litum, um hetjalega baráttu
landnema Ameríku við hina eir-
rauðu frumbyggja.
Bönnuð bömum innan 14 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
"X SERVUS GOLD X-
Irxyu—
010 HOLLOW GROUND 0.10
1=
YEUOW BLADE mm
f
SEBVUS QOLD
rakfclððín helmsfrægu

CARRIE
Framúrskarandi vel leikin og
áhrifamikil ný amerísk mynd
gerð eftir hinni heimsfrægu
sögu Systir Carrie eftir Theo-
dore Dreiser.
Aðalhlutverk: Sir Laurence
Olivier og Jennifer Jones.
Sýnd kl. 5 og 9.
GAMLA BÍÖ
Ég þarfnast þín
(I want You)
Hrífandi ný amerísk kvikmynd
gerð af Samuel Goldvin, sem
hlotið hefir viðurkenningu fyrir
að framleiða aðeins úrvals
myndir. — Aðalhlutverk:
Dana Andrews
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLI-
Rrunnurinn
Óvenjuleg og spennandi, ný, am
erísk verðlaunamynd, er fjall-
ar um kynþáttavandamál og
sameiginlegt átak smábæjar til
bjargar lítilli stúlku.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð innan 12 ára.
>♦♦♦♦♦♦♦♦<»♦ ♦ ♦ »•
Blikksmiðjan
GLÓFAXI
Hraunteig 14. Síml 7236.
Þúsunðir vita að gæfan
fylgir hringunum frá
SIGURÞÓR, Hafnarstr. 4.
Margar gerðir
fyrirliggjandi.
Sendum gegn póstkröfu.
Bilun
A víðavangi
(Framhald af 6. Bíðu),
hans sigur, er samið höfðu
við Einar um flóttann. —
Virðist Sjálfstæðisflokkur
inn nú leika svipaðan leik
gagnvart „bændadeild“
sinini á þingi, enda hefir
hann haft bar að jafnaði
„Einar auðmann“ reiðubú-
inn til að flýja frá áhuga-
málum deildárinnar, ef ein-
hver voru.
Vitnið frá Hellu
gerir aldrel orð á undan
sér. —
Munið lang ódýrustu eg
nauðsynlegustu KASKÓ-
TRYGGINGUNA.
Raftækjatryggingar h,f„
Sfml 7691.
RANNVETG
ÞORSTEINSDOTTIR,
héraðsdómslögmaður,
Langaveg 18, siml 89 898.
Skrlfstofutlml kl. 10—11.
tJtbreiðiö Timawu
ætti að gæta þess að segja
„allan sannleikann og ekk-
ert nema sannleikann“ í á-
burðarverksmiðjumálinu
Vitnið veit, hvernig farið
var með áburðarverksmiðju
frumvarpið 1944. Vitnið
skipaði sér þá sjálft í sveit
meff Gísla Sveinssyni o. fl.,
sem höfðu beyg af fram-
ferði nýsköpunarstjórnar-
innar í garð landbúnaðar-
ins, enda þótt það brysti þá
kjark, þegar á reyndi, og
hefðist ekki að, þegar troðið
var á hagsmunum bænda
og samtök þeirra óvirt. Nú
ætti vitnið að herða upp
hugann og viðurkenna for-
göngu þeirra manna, sem
staðið hafa fyrir hinni
miklu framkvæmd í Gufu-
nesi. Varla er vitnið svo ut-
an gátta, að það viti ekki,
hverjir lögðu fram krafa
sína á úrslitastund í þessu
máli innan lands og utan.
Þessvegna ætti vitnið að
endurtaka framburð sinn,
og væri maður að meiri,
hvað sem Mbl. segir.
Aístaðau ...
(Framhald af 3. Bíðu).
á, að þeirra sé að njóta arðs
vinnu sinnar. Þannig verður
verkalýðnum bezt tryggt at-
vnnulýðræði og þá er lang-
sóttu marki náð.
Samvinnustefnan er sú
eina meginstefna, sem klíf-
ur sjálfan kjarnan, sem er að
s^ipta afrakstri þjóðarbús-
ins lýðræðislega. Þess vegna
horfa margir vonaraugum til
samvinnuhreyfingarinnar og
það einmitt nú, þegar sósíal-
isminn hefir sannað heimin-
um úrræðaleysi sitt.
Áskell Einarsson.
La Traviata
(Framh. aí 5. síðu\.
fallegar raddir, en mættu
gjarnan beita þeim meira.
Leikur þeirra var góður. Svan
hvít Egilsdóttir, Ævar Kvar-
an og Einar Eggertsson fóru
vel með sín hlutverk.
Leiktjöldin voru afburða
glæsileg, íburðarmikil, en þó
smekkleg, og annaðist Lárus
Ingólfsson þau með mikilli
prýði, og lagði hinn fagri lita
samsetningur, samfara ágæt-
um ljósaútbúnaði Hallgríms
Bachmanns 1 j ósameistar a
sinn veigamikla skerf til þess
að auka á ánægju þessarar ó-
gleymanlegu kvöldstúndar.
Lófatak og fögnuður áheyr-
endanna var sterkur og inni-
legur, og voru allir þátttak-
endur marg klappaðir fram,
hyer í sínu lagi og sameigin-
lega og þeim voru færðir
blómvendir.
Esra Pétursson.

MARY BRINKER POST:
Jórdan
\ Einbaugax

111. dagnr.
sneri sér við og= sá|jáana og starði á hana, eins og hann
vildi ekki trUa ánuffiþigin augum.
„Hvað ert þú ;að Sra hér?“, sagöi hann lágt.
„Emilía bauff mer^'g ég er að bíða eftir bifreið minni.“
Hann kom í íttiii£j|;til hennar eins og svefngöngumaður
og rétti hendur|iár;pí áttina til hennar. Hún stóð kyrr í
sömu sporum, þeið^.ans og þegar hann tókt ástríðufullt
um herðar hemiaf, Mll hún í fang hans án þess að vilj'a
sporna á móti lÁn! Jg.
„Anna ég ver$ að^fá þig aftur“, hvíslaði hann með var-
irnar upp við vapigálpennar. „Ég mun alltaf elska þig. Ekk
ert hefir breytztf á |S|lli okkar er það“?,
„Nei, Hugi, ekkei^*, sagði hún lágt, en þaö hafði orðið
breyting þau voru bæði gift. Hún átti tvö börn. Allt hafði
breytzt, utan það eina sem gat leyst af þeim fjötraiíá og
gefið þeim frið.
„Pinndu mig á morgun, einhversstaðar. Ég þarf að tala
við þig. Allt frá því að þú hélzt veizluna hef ég ékki húgsað
um neitt nema þig“.
Þau heyrðu létt fótatak. „Á morgun í garðinum klukkap
!fimm“ sagöi hann í hálfum hljóðum og sleppti henni.
Emilía kom til þeirra frá eldhúsinu og í því hringdi Jón
dyrabjöllunni. Anna sneri sér í skyndi að húsmóðurinni.
„Þarna er bifreiðirr mín komin, Emilía. Þakka” þér fyrir
yndislegar móttökur. Verið þið sæl“. Hún treysti sér ekki
1 til að líta á Huga eða yrða á hann.
j Hann opnaöi dyrnar fyrir henni, og Jón stóð fyrir utan
með uppspennta regrihlíf til að verja hana fyrir léttum
!regnúðanum, og hún, sem hafði svo mikla ánsegj«-af ■ því■
’að gagna í regni, hattlaus og með lyftu andliti á möti
regndropunum, gekk riú eins og sönn hefðarkoria til bif-1
I reiðarinnar. Hún séttist. Garðurinn á morgun klukkan
fimm. Hvað gat hann hafa átt við nema garð sjálfboðalið-
anna, þar sem þau höfðu hitzt fyrir svo löngu siðan, þar
sem hann hafði kysst hana í fyrsta sinn?. Og hvað gat hún
gert annað en koma til móts við hann þar?
Það var dimrriur og drungalegur dagur, og graaið cg
runnarnir voru óeðlilega grænir. Það var mjög lágskýjað og
þó ekki rigndi, var löftið mjög rakt. Anna gékk'Iéttúiri skréf-
um til garðsins, og fannst nú allt í einu, að'húri vséfi'möfg-
um árum yngri. Húri minntist þeirra kvöldá.'ér húri vaf
jVinnukona hjá Karltonhjónunum og var vön að flýja þröngt
|herbergi sitt og stefíía til garðsins. Hún minntist þess, er
hún kynntist Ned Víver og hve hún hafði orðið miður sín,
þegar Emilía og Hugi höfðu komið að þeirn, þar sem harin
var að kyssa hana. Hún minntist þess, þegar Hugi háfði
kysst hana þar í fyrsta sinn, hlátursins og hvé 'hjart'a henn
ar hafði slegið ört, siðan flóttans.
j Það voru næstum erigir í garðinum klukkan fimm. Börn-
in voru enn á stjái á eftir óþolinmóðum mæðrum sínúm,
'sem hvöttu þau til að hraða sér heim til kvöldverðar: Fá-
einir menn sátu á bekkjunum og lásu dagblöð. Þeir litu
upp, þegar Anna gekk framhjá og virtu hana fyrir sérl
Húnn fann auðan þekk, skammt frá runnanum. þar sem
þau höfðu mætzt fyrsta kvöldið, þegar hún var enn klunná-
leg og rómantísk stúlka, seytján ára gömul. Nú var hún
tuttugu og fimm ára, eiginkona og móðir og húsrrioðir í
stóru og fínu húsi. Hún var klædd mjög dýrum fötum og
eftir nýjustu tízku, én í hjarta hennar bjó enn hin sama
gamla þrá, og ilmur gróðurá moldar var enn hinn sami.
Sem hún sat þarná og beið þess að Hugi kæmi, farin hún
til þess gamalkunna ótta yfir því, að hann myndi ' ekkí
koma, sem hafði riíst hana svo, kvöldið, þegar hún beið
hans á bryggjunni forðum.
Hún heyrði hratt fötatak hans á gangstígnum og spratt
á fætur. Það var eins og blóðið hyrfi skyndiiegá úf' æðum
hennar og hún fann að' hún skalf öll-sömul.
„Anna, fyrirgefðu að ég er. seinn“, sagði hann. um leið
og hann tók um hendur hennar. Hann hélt þétt 'um hérfd-
ur hennar nokkra stúnd, svo kyssti hann hana, hélt henni
síðan frá sér og horfði djúpt í. augu hennar og þrýsti henni
áð sér á ný. Að lokuríi reyndi hún að losa sig úr faðmlög-
um hans og hann’ sleppti henni. Þau settust á bekkinn og
horfðu hvort á annað!
„Það var ekki méfningin að láta þig bíða, en ég: var á
fundi“, sagði hann. 'C'i-.-H
„Það gerði ekkert til þótt ég biði“, sagði hún og var full-
komlega hamingjúsöm af því einu að verá hjá honum og
heyra rödd hans. „Þetta er ekki í. fyrsta sinn, sem ég hef
beið eftir þér Hugi“.
„Hefði það veriö' Emilía, þá hefði hún skammast þár til
hún varð örþreytt“, sagði hann og hnyklaði brýrnar. Svo
tók hann um hendur hennar. „Anna, mig langar til að þú
vitir það, að í öll þessi ár hefi ég iðrast þess, að ég skildi
sleppa af þér hendinni".
„En þú hefðir ekki komizt eins vel áfram,.Hugi. Þú varst
að hugsa um aðstöðu þína í þjóðfélaginu og ég var aöeins
vinnukona þá“, sagði hún og djúpblá augu hennar horfðu
á hann staðfestule^a. .
„Og nú, þegar ég hef koipizt áfram, hverj.u skiptir það?
Fjandann ekki rieitt. Það héfir ekki gert mig hamingjusam-