Tíminn - 20.11.1953, Blaðsíða 6

8
TÍMINN, föstudaginn 20. nóvember 1953.
264. blað.
PJÖDLEIKHtíSID
Valtýr á grœnni '►
treyiju
Sýning í kvöld kl. 20,00.
Næsta sýning sunnudag.
Sumri hállar
Sýning laugardag kl. 20,00
Bannað fyrir börn.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
13,15—20. Símar 80000 og 8-2345.
i
AUSTURBÆJARBÍÓ ! Vrunivarv
Eigmgirnl
Stórbrotin og sérstæð ný am-
erísk mynd, tekin eftir sögu,
er hlaut Pulitzer-verðlaunin,
og sýnir heimilislíf mikils
kvenskörungs. Mynd þessi er
ein af 5 beztu myndum árs-
ins. Sýnd með hinni nýju
breiðt j aldsaðf erð.
Joan Crawford,
Wendell Cerey.
Sýnd kl. 9.
a
„Lífið er elýrt'
Áhrifamikil stórmynd eftir sam
nefndri sögu, sem komiö hefir
úi í íslenzkri þýðingu.
Aðalleikarar:
John Derek og
Humprey Bogart.
Sýnd kl. 7.
Gene Autry
í Mexíhó
Sýnd kl. 5.
NYJA 310
í stílarhúsha
(Whirlpool)
Mjög spennandi urða vel
leikin, ný, amerísk mynd, er fjall
ar um áhrif dáleiðslu og sýnir,
hve varnarlaust fólk getur orðið,
þ dávaldurinn misnotar gáf
ur sínar.
Aðalhlutverk:
Gene Tierney,
Jose Ferrer,
Kichard Conte.
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 7 og 9.
Hin fræga ítalska mynd með:
Anna Magnani,
verður eftir ósk margra sýnd
ld. 5.
TJARNARBÍÓ
Sá hlœr bezt, sem
sí&ast hlær
(The Lavcntler Hill Mob)
Heimsfræo' ' k mynd. Aðal-
hlutverl __ snillingurinn
Ale ss.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Síðasta sinn.
BÆJARBÍÓ
— HAFNARFIRÐl —
Leikfélag Hafnarfjarðar
HVÍLIK
FJÖLSKYLÐA
Þjóðvegur 301
(Highieay 301) ,
I
Sérstaklega spennandi og við-
burðarík, ný, amerísk kvikmynd,
er byggist á sönnum viöburðum
um glæpaflokk, er kallaöist „The
Tri-State Gang“. Lögregla
þriggja fylkja í Bandarikjunum
tók þátt í leitinni að glæpamönn
unum, sem allir voru handteknir
eða féllu í viðureigninni við
hana.
Steve Cochran,
Virginia Gray.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 5 og 9.
Síðasta sinn.
Hljómleikar kl. 7.

GAMLA BlÓ
Sýnir á hinu nýja, bogna
„PANORAMA“-TJALDI
amerísku músík- og ballet-
myndina
Ameríhuma&ur í
P'arís
(An American in Paris)
Músík: George Gershwin.
Aðalhlutverk:
Gene Kelly
og franska listdansmærin
Leslie Caron.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.

TRIPOLI-BÍÓ
Auschtvitz
fanyabúðirnar
(Ostatni Etap)
Ný, pólsk stórmynd, er lýsir á
átakanlegan hátt hörmungum
þeim, er áttu sér stað í kvenna
deild Auschwitz fangabúðanna í
Þýzkalandi í siðustu heimsstyrj-
öld. Myndin hefir hlotið með-
mæli kvikmyndaráðs Sameinuðu
þjóðanna.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
HAFNARBÍÖ
CSiilllaellirissM
(Cave of Outlavs)
Peikispennandi ný amerísk j
kvikmynd í eðlilegum litum umj
ofsafengna leit að týndum fjár-
sjóði.
Mae Donald Cary,
Alexis Smith,
Edgar Buchanan.
Bönnuö börnum innan 16 ára.'
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Noíið vatnsorknna
Bændur og aðrir, er áhuga
hafa á vatnsvirkjunum!
Hefi fjölda af túrbínum
og rafstöðvum á góðu verði
til sölu. — Leitið tilboða.
Útvega koparvír, staura,
rör og allt,
er tilheyrir virkjunum.
Ágúst Jónsson
ravm.
Skólavörðustíg 22 sími 7642
Reykjavík
tílireiðið Tíniann
Al|íýðiifIokkslns
(Framhald af 3. síðu).
tölur frambjóðenda þeirra
flokka, sem gert hafa með sér
kosningabandalag í kjördæm-
inu, reiknast öll atkvæðin
þeim frambjóðanda banda-
lagsflokkanna, er hæsta at-
kvæðatölu hlaut, og nær hann
þá kosningu.
í tvímenningskjördæmum
skal á sama hátt leggja sam-
an atkvæðatölur framboðs-
lista þeirra stjórnmálaflokka,
sem gert hafa með sér kosn-
ingabandalag í kjördæminu,
ef þeir fá ekki tvo frambjóð-
endur kjörna í kjördæminu
án þess. Skulu öll atkvæðin
talin þeim framboöslista
bandalagsflokkanna, sem flest
fékk atkvæði. Skal sú at-
kvæðatala skera úr um það,
hve margir frambjóðendur
hafa náð kosningu af listan-
um. Sama gildir um vara-
menn. Atkvæði skulu talin
hvorum eða hverjum banda-
lagsflokki um sig, ef samtala
atkvæðanna nægir ekki til
þess, að stærri eða stærsti
bandalagsflokkurinn fái kjör-
inn frambjóðanda, sem ella
hefði ekki náð kosningu.
Reglur 109. gr. skulu og
gilda um kosningu í Reykja-
vík. Ef frambjóðandi nær
kosningu af framboðslistum
beggja eða allra bandalags-
flokkanna án bandalags, skal
samanlögð atkvæðatala lista
bandalagsflokkanna ráða því,
hve margir frambjóðendur
þeirra ná kosningu alls. Fái
bandalagsflokkarnir fleiri
menn kjörna vegna banda-
lagsins en þeir hefðu fengið
án bandalags, skal til viðbót-
ar sá frambjóðandi teljast
kjörinn, sem næstur stóð kosn
ingu. Sama gildir um vara-
menn.
Ákvæði þessa kafla koma þó
því aðeins til framkvæmda,
að stjórnmálaflokkur, sem
fengi kjörinn þingmann vegna
þeirra, hafi fengið kjörinn
þingmann án kosningabanda-
lags.
í kjördæmum, þar sem
stjórnmálaflokkar hafa með
sér kosningabandalag, skulu
kjörseðlar vera þannig úr
garði gerðir, að kjósandi geti
látið í ljós, ef hann vill ekki
láta telja atkvæði sitt fram-
bjóðanda eöa lista bandalags-
flokks. Skulu slík atkvæði þá
ekki talin með í þeirri heild-
aratkvæðatölu bandalags-
flokkanna, sem sker úr um
þaö, hvaða frambjóðandi hafi
nájð kosningu eða hversu
margir frambjóðendur af
framboðslista eða listum.
Ef stjórnmálaflokkar nafa
haft með sér kosningabanda-
lág og fengið vegna þess
kjörna fleiri þingmenn en
ella, skulu við úthlutun upp-
bótarþingsæta þeim flokki,
sem viðbótarþingsæti fær,
talin öll atkvæði bandalags-
flokkanna í þeim kjördæm-
um, þar sem viöbótarþing-
mennirnir voru kjörnir. Ef
frambjóðendur af framboðs-
listum beggja eða allra banda-
lagsflokkanna í Reykjavík
hefðu náð kosningu án banda
lags, en bandalagsflokkarnir
fá samt fleiri frambjóðendur
en ella kjörna vegna banda-
lagsins, skal þeim flokki, sem
viðbótarþingsæti fær, þó að-
eins talið svo mikið af atkvæð-
um hins eða hinna, að nægi-
legt hafi reynzt til þess að fá
kjörna þá tölu þingmanna,
sem hann hefur fengið.
Pearl S. Buck:
Dularblómið
frá Japan og Bandaríkjunum á síðustu árum.

AtígtýAiÍ i Tmmum

m <►«
hún ekki eins fögur og aðlaðandi og hann minntist hennar
nú eftir sumarlanga dagdrauma um hana.
í‘| ! t < = •» !
Sumarið hafði líka verið heitt í Kyoto, en Sakai læknir
hafði engan tíma til að hugsa um það. Hann var nú tekinn
að undirbúa trúlofun Josui en fór þó að öllu meö gát. En
hvað hann harmaði nú að hafa eytt öllum þessum mörgu
árum í Ameríku. Ef hann hefði alltaf dvalið heima mundi
hann nú hafa þekkt frá barnæsku'alla japönsku giftingar-
siðina, en nú neyddist ann til aö lesa gamla og þykka bók
um þessi efni og spyrja f-ólk spjörunum úr. Hann blygðaö-
ist sín fyrir fávizkuna. Það var laglegt að verða nú að
ganga á milli fólks og' spyrja það, hvernig góður Japani
ætti að haga sér, þegar hann gifti dóttur sína inn í göfuga
og auöuga fjölskyldu í Japan. Þótt hann væri önnum kafinn
við læknisstörfin dag hvern, fannst honum sem hann kæm-
ist ekki hjá því að velja sjálfur lit og tegund þess efnis,
sem nota ætti í nýja kyrtilinn. Hann vildi þó hafa Josui
með í ráðum um þetta. Hún varö að fá vilja sínum fram-
gengt um þetta, ef hann braut ekki í bága við hefð og
venjur, og móðir hennar varð líka að leggja blessun sína
yfir valiö, en það var aðeins fyrir siða sakir. En þrátt fyrir
nærveru þeirra beggja var það hann, sem tók lokaákvörö-
unina, og við þetta val hafði hann ætíð Matsui-fjölskyld-
una í huga, og reyndi að styðjast við kunnleik sinn af
smekk hennar og siðvenjum.
Hann vildi ekki heldur krefjast af dóttur sinni blindrar
hlýðni. Ef hún óskaði þess, var hann fús til þess að leyía
henni að hitta Kobori og ræða við hann hér á heimilinu. En
hann mundi ekki láta það viðgangast, aö þau sæjust saman á
almannafæri fyrr en þau væru gift, en Kobori gat að sjálf-
sögðu komið að heimsækja hana að degi til, þegar foreldrar
hennar voru heima.
Þess vegna kom hann nokkrum sinnum í heimsókn fyrir
brúðkaupsdaginn, sem ákveðinn hafði verið um miðjan sept-
ember, en hann spurðist ætið fyrir um það áöur, hvort Sakai-
fjölskyldan gæti tekið á móti honum. Sakai læknir og kona
hans tóku ætíö sjálf á móti honum, þegar liann kom. í fyrsta
sinn vo.ru þau nærstödd hverja stund meðan hann dvaldi þár.
Þá tóku þau eftir því, að Josui var mjög þögul. Hún hneigði
sig lítillega, þegar Kobori sagöi eitthvað, og sagði aðeins já
eða nei við spurningum hans, en hún hóf ekki máls á neinu
umræðuefni.
— Það er kannske betra, að við látum þau vera ein stund
og stund, sagði Sakai læknir við konu sína í svefnherberg-
inu um kvöldiö.
— Já, þegar á allt er litið höfum viö búið mörg ár í Ame-
ríku, sagði frú Sakai.
— En nú erum við í Japan, svaraði hann meö festu. Hann
vildi ekki á neinn hátt ganga til móts við þá siði, sem ríkt
höfðu í Kaliforníu. Ilann minnti vini sína oft á einangrun-
arbúðirnar, sem Japönum höfðu verið ætlaðar í Ameríku, og
hann hélt því áfram, þótt hann vissi, aö öllum Japönum
hafði verið sleppt úr búðunum fyrir löngu og þeir höfðu llú
dreifzt um öll Bandaríkin.
— Josui man alltaf eftir Ameríku, sagði frú Sakai hóglát.
Henni finnst það kannske óþægilegt, að hún skuli ekki einu
sinni fá að tala við heitmann sinn í einrúmi.
Næsta sinn, er Kobori var í heimsókn hjá þeim, gaf Sakai
læknir því konu sinni merki í laumi, þegar þau höfðu öll
talað nokkra stund um veðrið og árferðið. Þegar hiónin voru
gengin út, sneri Kobori Matsui sér að Josui og hló lágt. Það
var auðséð á svip hans, að honum var skemmt.
— Faðir þinn er sannarlega kynlegur maður, sagði hann
mjúkri röddu. Röddin var djúp og dimm og aö’ henni heföi
verið mikill valdsmannsbragur, ef hann hefði hækkað hana.-
En hann hækkaði aldrei röddina.
— Að hvaða leyti er hann kynlegur? spurði Josui alvarleg.
— Hánn er enn japanskari í háttum sínum en nokkur
okkar hinna. Og þó er svo margt í fari hans, sem aldrei verð-
ur japanskt, hve mikið sem hann leggur sig frarn. Ameríka
heíir sett mark sitt óafmáanlega á hann.
— Hún hefir líka sett mark sitt á mig, sagöi Josui.
— Já, þig líka, sagði Kobori. En mér gezt vel af Ameríku-
mönnum.
— Líka þeim, sem hér dvelja nú og hafa hernumið landið?
spurði Josui hikandi.
— Já, einnig þeim að vissu leyti, sagði Kobori. Mér gezt
að vísu ekki ætíð að því, sem þeir gera, og mér rennur oft
í skap við þá. En ég finn, að hlutverk þeirra hér er mikið.
— Hvert er hlutverk þeirra hér? sagöi Josui.
Kobori hló aftur. — Að gera Amerikumenn úr okkur. En
það er ógerlegt.
— En samt breyta þeir ýmsu í fari okkar og högum, sagði
Josui.
— Já, þeir breyta sumum okkar, sagði Kobori.
— Heldur þú, að allt verði sem áður, þegar þeir eru farnir?
spurði Josui.
— Fyrst í stað munum við verða enn japanskari en fyrr.
Við munum leita þess, sem japanskt er, með sjúklegum á-
kafa, dýrka allt sem er gamalt og japanskt, leita með þeim
hætti að sálum okkar. En þegar ein eða tvær kynslóðir eru
gengnar hjá, breytist þetta aftur. Við munum þá á nýjan