Tíminn - 21.05.1954, Blaðsíða 6

6
TÍMINN, föstudaginn 21. maí 1954.
113. blað.
tílf
KTÖDLEIKHÖSIÐ
Piltnr og stúlha
Sýning laugardag kl. 20.
49. sýníng — næst síðasta sinn.
VILLIÖNDIN
Sýning sunnudag kl. 20,
Aðgöngumiðasalun opin írá kl.
13.15—20.00. Tekið á móti pönt-
unum. Sími: 8 -2345 tvær línur.
Drottning hafsins
Bráðspennandi, ný, amerisk lit-
mynd um baráttu landnema við
miskunnarlausa sjóræningja og
írumbyggja og dulmögn frum-
skógarins undir forystu kvenna
á timum spönsku landnemanna
í Ameríku.
Bönnuð börnum innan 12 ára.
John Hall,
Marie Windsor.
Sýnd kl. 5 og 9.
Einn hoss er ehhi
synd
Sýnd kl. 7.
♦•
NÝJA BÍÓ
— 1544 —
Bláa lónið
Hin undurfagra mynd frá suður
höfum, með
Jean Simmons og
Ðonald Houston,
eftir samnefndri sögu H. de Vera
Stackpool. — Sýnd eftir ósk
margra í kvöld kl. 5, 7 og 9.

TJARNARBlÓ
Siml 6485.
Faldl f jársjóðurinn
(Hurricane Smith)
Afar spennandi ný amerísk
mynd um falinn sjóræningja'
fjársjóð og hin ótrúlegustu æV'
intýr á landi og sjó í sambandi
við leitina að honum.
Aðalhlutverk:
John Ireland,
James Craig.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd ki. 5, 7 og 9.
BÆJARBÍÓ
— HAFNARFIRÐI -
Glötuð æska.
(Los Olvidados)
Mexikönsk verðlaunamynd, sem
alls staðar hefir vakið mikið
nmtal og hlotið metaðsókn. —
Mynd, sem þér munið seint
gleyma.
Bönnuð fyrir börn.
Danskur skýringartexti.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
íleikfelag:
[REYKJAyÍKIJíC!
,Frænka Charleys’
Sýning í kvöld kl. 20.00.
Aðgöngumiðasala frá kl. 2
í dag. — Sími 3191.
AUSTUR3ÆJARBÍÓ
Holl læknir
vDr. Holl.)
Mjög áhrifamikil og vel leikin,
ný, þýzk kvikmynd, byggð á
sannri sögu eftir Dr. H. O. Meiss
ner og komið hefir sem fram-
haldssaga í danska vikublaðinu
,Familie-Journal“. - Danskur
texti.
Aðalhlutverk:
Dieter Borsce,
Maria Schell.
Engin þýzk kvikmynd, sem sýnd
hefir verið á Norðurlöndum eft-
ir stríð, hefir verið sýnd við
jafn mikla aðsókn, sem þessi
mynd.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
GAMLA BÍÓ
— 1475 —
Réttvísin gegu •
O’IIara
(The People Against O’Hara)
Spennandi og áhrifamikil ný
amerísk sakamálamynd.
Spencer Tracy,
Dianna Lynn,
John Hodiak.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Börn innan 14 ára fá ekki aðg.
Trá og siðgæði
(Framhald af 4. síðu ?
vandræðunum valdið, með
þessari skemmdarstarfsemi |
sinni, með sífeldri niðurníðslu
og óhróðri á almenna kirkju
og presta.
Það væri óskandi aö okk
ar almennu íslenzku kirkju
mætti auðnast það að verða
hinni íslenzku þjóð til -sannr
ar uppbyggingar, með djarfa
samhuga og framsækna trú
aða menn f fararbroddi, sem
ekki hika við að ryðja af
veginum því, sem má verða
til þess að eyðileggja gott
starf. Það eru vissulega marg
ir hér á meðal, sem líður
sálarneyð, sem upp á hefir
faliið, og mörgum beinlínis
verið búin til, og hjálpar það
til nieð sjúkdóma og þján-
ingu, sem veldur svo óbætan
legu tjóni, andlegu og efna-
legu fyrir einstaklinginn og
þjóðfélagið.
Það sem sagt hefir venð
hér að ofan eru að sjálfsögðu
aðeins nokkrir punktar um
siðgæðið og trúna, en sið-
gæðið er sprottið af trúnni,
ef eicki vitandi þá óafvitandi
TRIPOLI-BÍÓ
Bfml 1182.
Korsíhubrœður
(The Corsican Brothers)
Óvenju spennandi og viöburða-
rík amerísk mynd, gerð eftir
hinni heimsfrægu skáldsögu
Alexandre Dumas, er komið hef
ir út í íslenzkri þýðingu.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
AHra síðasta sinn,
Bönnuð bömum.
HAFNARBÍÓ
— Sími 6444 —
Dularfulla hnrðin
(The Strange Door)
Sérstaklega spennandi og dul-
arfull ný amerísk kvikmynd,
byggð á skáidsögu eftir Robert
Louis Stevenson.
Aðalhlutverk:
Charles Laughton,
Boris Karloff,
Sally Forrest.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRICO
brelsMU' allt, Jaínt gólfteppl
eem fínasta silkivefnað.
Heildsölubirgðir hjá
CHEMIA H. r.
ÚB OG KLUKKUR
— Viðgerðir á úrum. —
JÓN SIGMUNDSSON,
skartgripaverzluw,
Laugavegi 8.
’JC^SERVUS^GOLD 50
—JOÍ
0.10 H0LL0W GROUND 0.10
' mrr. YELLOW BLADE mni
Metjur
SKÓGARINS
eftir J O. CURWOOD
65.
r
aftur. Hann beið þó enn hálfa klukkustund, en hélt síðan
einn áfram til St. Methode.
Það var liðið að miðnætti, er hann kom til Mistassini.
Daginn eftir fór hann ekki úr herbergi sínu fyrr en hann
sá Angelique og Catherine koma út úr húsi sínu. Þær vorú
í reiöstígvélum, reiðbuxum og gulum jökkum og báru hvor
sinn bakpoka.
Hann gladdist af að sjá, hve skynsamlega þær bjuggu sig
til skógarlifin. Catherine hafði brugðið síðu hári sínu í
langa fléttu, sem sólin gerð'i að gullinni festi á herðum
hennar.
Clifton tók eftir þessu, en það var þó Angelique, sem
fremur dró að sér athygli hans. Hann gekk út til móts við
þær, og þótt hún reyndi að bjóða honum eðlilega og hispurs-
laust góðan daginn, sá hann gerla, hve forvitin og eftir-
væntingarfull hún var. Hún beið auðsjáanlega eftir fréttum
af Gaspard, langaði til að vita, hvort hann hefði fengið
bréf hennar og hvaða orðsendingu hann sendi henni aftur.
^ Þegar þau höfðu snætt morgunverð saman, bauð Clifton
og kemur uppeldi þar mikið (j^ana að tala einslega við sig. Þau gengu niður að ánni og
til; mco tillitsemi og íágun, Skildu Catharine eftir hjá ungum verkfræðingi, sem átti
í sérhverri mynd. Vanþakk ag Verða þeim til leiðbeiningar fyrsta daginn milli hinna
læti, tillitsleysi, dómsiki, j ýmsu búða.
— Við hefðum auðvitað átt að vera lagðar af staö fyrir
góðri stundu, sagði Angelique við Clifton, en Catherine var
svo lengi að flétta á sér hárið. Ég skil nú reyndar vel, að
hún vill vera nærgætin við það, því að hún er mjög hár-
prúð. Hún er þegar orðin bálskotin í unga verkfræðingnum,
og mér sýnist hann líka líta hana hýru auga. Þau reyna bara
að leyna því hvort fyrir öðru, þangað til nokkur tími er
liðinn. í gær gekk hann eins og af tilviljun fram hjá, er
við sátum báðar með slegið hár niðri við ána, og það var
mikillæti, stóryrði og hroki,
á sér andstæðan uppruna við
líf og starf Jesú Krists. Því
þótt játning varanna geti ver
ið mikils virði, verður hún þó
verri en engin, þar sem verk
in eru ekki í samhljóðan,
með öðrum orum einskær
hræsni.
Góðir menn og konur: —
Komið til móts við presta
ykkar og leiðtoga til starfs,
og látið ekki blekkjast fyrir
utanaðkomandi annarlegar
stefnur, ykkur sjálfum og
börnum ykkar til óheilla. —
Leitist Við, sjálf að styoja
og styrkja sérhvern, sem lið
ur og á bágt á einn eða ann
an hátt með því göfgið og
gleðjið þið ykkur sjálf. —
Látið ekki fjármuni ykkar af
hendi við neinn, til þess að
ætla að líkna á þann hátt,
gerið það sjálf, þá hafið þið
sönnun fyrir því að fjánnun
irnir fóru til þess sem til var
ætlast, en annars ekki. —
Verið ekki orsök í því oð
leiða þjáningu eða úeyð yfir
neinn, og munið, að skrifað
stendur: — Það sem þér ger
ið einum hinna minnstu
bræðra, það hafið þið mér
gert, segir drottinn, og á það
að sjálfsögðu við, hvort sem
það er gott eða illt.
Dréf til... .
(Framhald af 4. síðu.)
að viðkomustaðir væru færðir
á bersvæði, þar sem húseigend
ur í Faxaskjóli hefðu ekki
fært fram nein frambærileg
rök . Gerðum við og ráð fyrir,
að forstjóri S.V.R. eða bæjar-
ráð mundi sýna okkur þann
sóma, að kalla til sín fulltrúa
frá báðum aðilum, svo að
hægt væri að ræða málið, en
svo varg eigi.
gaman að sjá aðdáunina í svip hans^ er hann horfði á
Catherine. Á mig leit hann auðvitað ekki. Ég býst við, að
hann hefði falliö á kné og tilbeðið hana eins og gyðju, ef
ég hefði ekki verið nærstödd. Og nú hefir hún komizt á
snoðir um, hve hrifinn hann er af hári hennar, og þá er
ekki að sökum að spyrja, að hún eyðir öllum stúndum við
að bursta það og snyrta. Finnst yður það ekki heimskulegt
af karlmanni að vera svona ástfanginn? Hún gaf honum
hornauga.
— Ef til vill, en við karlmennirnir erum nú ekki vitiborn-
ari en þetta og verðum það líklega aldrei. Lítið nú til dæmis
á Gaspard St. Ives. Fyrsta daginn, sem ég hitti hann, hélt
hann langa ræðu yfir mér um dýrð hárstrísins á einhverri
bóndastelpu, mig minnir að hún héti Angelique Fanchon,
og þegar ég leyfði mér aö brosa svolítið að þessum dýrðar-
óði hans ætlaði hann að ráðast á mig. En ég hef aftur á móti
aldrei heyrt hann minnast einu orði á Önnu Gervais.
— Já, ég hef víst hagað mér ákaflega heimskulega.
— Áreiðanlega.
— Afhentuð þér Gaspard bréfið?
— Já, en hann vildi ekki lesa það, þegar ég sagði honum,
að það væri frá Önnu Gervais.
— Ó, það var léiðinlegt.
— Jæja, en svo neyddi ég hann til þess.
— Nú, kveljið mig ekki lengur, Brant. Sýnist yður það
vel gert að leika sér svona að mér eins og köttur að mús?
Hún var orðin hvasseyg.
— Leika með yður. Clifton hló mjúklega. — Það geri ég
aðeins vegna þess, hve glaður ég er vegna yðar, góða mín.
Ég held, að ég hafi ekki kynnzt Gaspard til fulls fyrr en ég
sá hann lesa þetta bréf. Ég held, að hann hafi verið að því
kominn að gefa upp alla von, en þréf yðar bar hann á svip-
stundu upp í sjöunda himin. Hann sagði ekki margt, en
það varð meira skilið á augnaráði hans og fasi. Orðsending
hans var á þessa leið: „Segðu henni, að ég sé nú hamingju-
samasti maður í heiminum, og að ég komi til hennar, þegar
nauðsynlegustu störfunum er lokið. Ég vildi auðvitað helzt
þjóta til hennar þegar í stað, en ég veit, að hún vill heldur,
að ég láti það bíða um sinn“. Svo lét hann mig lesa bréf yðar.
Hann fann, hve hönd Angelique, sem hvíldi á handlegg
lians, titraði. — Og í þessu bréfi minntust þér á mig, sagði
Clifton. — Ég er yður þakklátur fyrir góðvildina. Og sé það
satt, sem þér skrifuðuð um hug Antoinette tU mín, þá held
ég, að ég mundi vera nær því eins hamingjusamur og Gas-
pard, en hafið þér skrifað þessar línur í hugsunarleysi, án
Allmargir hafa spurt mig ^ þegg ag vi^a um sanmndi þeirra, held ég, að ég muni eiga
bágt með áð fyrirgefa yður.
Hann leit fast í augu Angelique. — Ég skrifaði aðeins það,
sem ég vissi sannast og réttast, og nú er ég enn sannfærðari
um þetta en þegar ég skrifaði það. En þér hafið á einhvern
hátt misboðið henni, og hún vill hegna yður, alveg eins og ég
hegndi Gaspard, en það tekur hana engu að síður sárt.
Hvernig gæti annars staðið á því, að augu hennar eru stund-
um rauð og þrútin af gráti. Þannig var ég líka þetta hálfa ár,
sem ég lét Gaspard halda. að ég hataði hann, þótt ég elskaðl
hann meira en lífið í brjósti mínu.
— Það er kannske hugsunin um Hurd, sem þjakar hana,
sagði Clifton.
B. I. — Nei, þegar hún hugsar eða talar um Hurd, kemBC
um, hvað málinu liði og er það
að vonum að fólk langi til aö
vita, hvers atkvæði þess er
virt. Þess vegna skrifa ég ykk
ur þessar línur.
Reykjavík, 7. apríl 1954.
Bjarnheiður Ingþórsdóttir.
Morgunblaðið tók bréf
þetta til birtingar hinn 8.
apríl s. 1. en hefir ekki vegna
rúmleysis (!) í blaðinu séð sér
f-ært að birta það.