Tíminn - 19.01.1955, Blaðsíða 6

Tíminn - 19.01.1955, Blaðsíða 6
6. TÍMINN, miðvikudaginn 19. janúar 1955. 14. blaS, WÓDLEIKHÚSID Operurnar PttgKacci ogr Cavalería Rusticuna Sj'ning í kvöld kl. 20.00. Gullna hltöið eftir Davíð Stefánsson frá Fagraskógi Sýning föstudag kl. 20.00, í tilefni af 60 ára afmæli hans. UPSELT Þeir homa í haust Sýning laugardag kl. 20. Bannað fyrir börn innan 14 ára. Aðgöngumiðasalan opin frá kl. 13,15—20.00. Tekið á móti pönt- unum, sími: 8-2345, tvær línur. Pantanir sækist daginn fyrir sýn ingardag, annars seldar öðrum. 1. apríl áríð 2000 Afburða skemmtileg, ný aust- urrísk stórmynd, sem látin er eiga sér stað árið 2000. Mynd þessi, sem er talin véra einhver snjallasta „satíra“, sem kvik- mynduð hefir verið, er ívafin mörgum hinna fegurstu Vínar- stórverka. Myndin hefir ahs staðar vakið geysiathygli. Til dæmis segir Aftonblaðið í Stokk hólmi: „Maður verður að standa skil á ví fyrir sjálfum sér hvort maður sleppir af skemmtileg- ustu og frumlegustu mynd árs- ins“. Og hafa ummæli annarra Norðurlandablaða verið á sömu lund. í myndinni leika „estir snjöllustu leikarar Sýnd kl. 7 og 9. Þjófuriim frá Damaskus Geysispennandi ævintýramynd f litum með hinum vinsæla leik- ara Paul Henreid. Sýnd kl. 5. NÝJA BÍÓ — 1544 — Ný Abbott og Costello-mynd Að fjaUabahi (Comin ’round the Mountain) Sprenghlægileg og fjörug amer- ] ísk gamanmynd um ný ævintýrij hinna dáðu skopleikara Bud Abbott Lou Costello ásamt hinni vinsælu dægurlagaj söngkonu Dorothy Shay. Sýnd kl. 5, 7 og 9. BÆJARBÍÓ — HAFNARFÍRDl - Vanþahhláta hfarta Caria del Poggio hin fræga nýja ítalska kvik- myndastjarna. Frank Latimore. Danskur skýringartexti. Sýnd kl. 7 og 9. Slmi 9184. ♦♦♦♦♦♦ Vandaðtr tnilohmarhringir JonDaímannsson tS ■ - QMlUvÍWiÍO’y i'\ . SK'ÓLÁV®é!;SÍ.ÍS#'r s![wi JA4.C LEDCFÉIAG reykjavíkur' NOI Sjónleikur í 5 sýningum. Brynjólfur Jóliannesson í aðalhlutverkinu. Sýning í kvöld kl. 8. Aðgöngumiðasala eftir kl. 2. — Sími 3191. AUSTURBÆJARBÍÓ Frænka Charleys Afburða fyndin og fjörug, ný, ensk-amerísk gamanmynd lit- um, byggð á hinum sérstaklega vinsæla skopleik, sem Leikfélag Reykjavíkur hefir leikið að und anförnu við metaðsókn. Inn í myndina er fléttað mjög fallegum söngva- og dansatrið- um, sem gefa myndinni ennþá meira gildi, sem góðri skemmti- mynd, enda má fullvíst telja að hún verði ekki siður vinsæl en eikritið. Sýnd kl. 5, 7 og 9. Sala hefst kl. 2 e. h. ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦< GAMLA BÍÓ Sími 1475. Macao Ný, bandarísk kvikmynd, spennandi og dularfull. Aðalhlutverkin leika hin sælu: Robert Mitchum, Jane Russel. Bönnuð börnum innan 14 Sýnd kl. 5, 7 og 9. afar vin- ára. TRIPOLI-BÍÓ Siml 1182 Xald örluganna (La Forza Del Destino) Frábær, ný óperumynd. Þessi ópera er talin ein af allra beztu óperum VERDIS. Hún nýtur sín sérstaklega vel sem kvikmynd, enda mjög erfið uppfærsla á eik sviði. Leikstjóri: C. Gallone. Aðalhlutverk: Nelly Corrady, Tito Gobbi, Gino Siniberghi.. HIjómsveit og kór óperunnar í Róm undir stjórn Gabriele Santinni. Myndin er sýnd á stóru breið- tjaldi. Einnig hafa tóntæki verið endurbætt mikið, þannig að söngvamynd sem þessi nýtur sín nú sérlega vel. Sýnd kl. 5, 7 og 9. Bönnuð börnum yngri en 14 ára Sala hefst kl. 4. >♦♦♦♦ ♦♦♦♦♦ [TJARNARBIO Óskars verðlaunamyndin Gleðidagnr i Róm jPRINSESSAN SKEMMTIR SÉR (Roman Holiday) Sýnd kl. 9. Golfmeistararnir (The Caddy) Aðalhlutverk: Dean Martin Jerry Lewis. Sýnd kl. 5 og 7. >♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦4 HAFNARBÍÓ Síml 8444 Eyja leyndar- J dómanna (East of Sumatra) [ Geysispennandi ný amerísk kvik Imynd í litum, um flokk manna, jsem lendir í furðulegum ævin- jtýrum á dularfullri eyju í Suð- S urhöfum. Jeff Chandler, Marilyn MaxwcII, Anthony Quinn. Bönnuð innan 12 ára. Sýnd kl. 5, 7 og 9. Nýjar leiðir. . (Framhald af 3. síðu). TogaraauðMrinn skóp Reykja vík það forskot, sem tryggt liefir bænum forustw og al- gjöra yfirbwrði í efnahagslífi þjóðarinnar. Þetta er dálítið kátbroslegt nú, þegar togaraútgerðin er orðin að styrkþega en verzlun og iðnaður blómgast, sem til veru sína eiga mest að þakka þeirrl aðstöðu, sem útgerðar auðurinn skóp. Þannig er öf- ugþróun síðustu ára í reynd. Á fyrstu áratugum þessar- ar aldar færðist mikið fjör í útgerðina í dreifbýlinu, jafnt því sem þéttbýlið efldist. Smærri útgerð dafnaði vegna aflasældar og góðra mark- aðsmöguleika. Sjávarþorpin þutu upp og fólkið þyrptist úr sveitinni í þau. Síldveið- arnar skópu mikla velmegun í stórum landshlutum við sjávarsíðuna. Allt í heimi er fallvallt, smærri útgerðin drógst saman og fólkið flúði sjávarþorpin, flutti til bæj- anna við Faxaflóa. Ástæð- urnar eru margar t. d. mark aðshrun, aflabrestur, svo þær séu nefndar í höfuðdráttum. Sjávarútvegurinn hefir brost ið sem hin trausta undir- stöðuatvinnugrein, sem réði hlutföllum í byggð landsins. Margvíslegar ráðstafanir hafa þegar verið gerðar til að efla útveginn í dreifbýlinu t. d. stækkun landhelginnar, bygg i]lig fiskiðjuvera og skipa- kaup. f þessum efnum hefir máske stundum gætt meira kapps en forsjár t. d. er gagns laust að reisa fiskiðj uvter, sem fyrirsj áanlega mun búa við hráefnaskort, aðeins til að halda lífinu í fólkinu á meðan verið er að reisa þau. Útgerffiin hlýtut jíafnan að blómgast næst beztw fiskimið nnum. Þetta Iögmál er gagns lanst að sniðganga, vegna þess að það stendur óhaggað þrátt fyrir það. Leita þarf nýrra úrræða til þess að tryggja atvinnujafn vægi í þeim landshlutum, er slæma aðstöðu hafa til út- gerðar. Efling útflutnings- iðnaðar í sambandi við nýt ingu fossorku landsins verð- ur að haga þannig, að komi þeim landshlutum að notum sem afskiptastir eru um út- gerð. Staðsetning útflutningsiðn- aðar sé þannig að jafnvægi skapist. Sú þjóð sem á meginhluta fossorku sinnar ónotaðan þarf ekki að örvænta eða horfa með dimmum augum á framtíðina. Þó er þjóðinni bezt að halda fullri vöku. Nú mun láta nærri að um 2500 verkfærir menn séu við ýmis störf hjá varnarliðinu. Þessi tala lætur nærri að vera um það bil einn árgangur verkfærra manna í landinu. Augljóst er ef varnarliðsvinnan hyrfi mundu núverandi atvinnu- vegir ekki geta mett allt það Vinnuafl, sem þyrfti ný verk efni. Hugsanlegt er að sjá þyrfti 500—1000 verkfærum mönnum fyrir verkefnum, er gæfu þ j óðinni útflutnings- tekjur í aðra hönd. Væri ekki rétt að vísa þessu umfram- vinnuafli á ný til dreifbýlis- ins og efla það til mótvægis viö Faxaflóabyggðirnar? Þetta er nauösynlegt vegna þess meðfram af því, að við Faxaflóa eru ekki atvinnu- skilyrði fyrir lausa vinnuafl ið. Uppi eru raddir um að HJONABAND augum. Hann varð gagntekinn ástríðu við það eítt að koma í návist hennar, jafnvel um miðjan dag. Og hún gafst honum öll, hvenær sem hugur hans kaus í skjald- borg heimilis þeirra, gaf honum allt með kvenlegri gleði og hikleysi. Það var sem hjónaband þeirra hæfist að nýju, begar húsið varð fyrst og fremst heimili þeirra. Honum fannst hann nú fyrst skynja dýpt ástar hennar. Og þá kom fyrsta barnið þeirra til sögunnar. Þetta var að vori á öðru ári samvista þeirra. Án þess að nokkuð væri til orða tekið um það, hvort þau ættu að vera hér áfram eða fara, vissi hann að þau mundu hvergi fara, þótt ekki váeri vegna annars en þess, að hér var heímili ástar þeirra. Hann mundi aldrei geta farið með hana burt frá þessum bæ eða þessum dal. Hér nærðist hún til fulls þroská. Við störfin, sem hún unni, greri feg urð hennar og kvenlégur þroski til svo mikillar fullkomn unar, að hann mundi ekki dirfast að rjúfa það samband eða eyðileggja þá grósku. Hann tók að veita nánari athygli landslaginu og fólk- inu, sem bjó í dalnum og leita þar nýrra myndarefna. Hann málaði Harnsbarger tvisvar, öðru sinni í gamla armstólnum hans, sem faðir hans hafði líka setið í, og hitt sinnið utan dyra á björtum sumardegi, þegar and- varinn lék að gráu hári gamla mannsins. Hann sendi þess ar myndir til New York og fékk þann dóm, að myndir , þessar bentu til, að hann væri að leggja inn á nýtt þróun- arstig á listabraut sinni. — Það er mildi í þessum mynd- um, og það er alveg nýtt í myndum Williams Bartons, las h.ann eftir listgagnrýnendurna. Hann reiddist þessu. — Ég er of alinn, hugsaði hann. Hann velti þessu fyrir sér nokkurn tíma en lagði það síðan alveg á hilluna. Það var gömul skoðun, að engin list gæti þróazt í ríkidæmi og kyrrð allsnægtanna. En þó varð því heldur ekki á móti mælt, að listin þróaðist bezt, þegar listamennirnir voru frjálsir undan oki ótta um afkomu komandi dags. Hann ákvað með sjálfum sér að hætta að mála eftir. m.ennlegum fyrirmyndum en snúa sér að landinu, fegurð þess og fjölbreytni, grósku og auðlegð. Honum fannst, að hann fyndi enga hvöt til mynda í sveitabæjunum eða þorpun um, þau voru sem samvaxin landslaginu. Hann sneri sér að fjarlægum fjöllum og himni eða hvítum hlyni, sem. vindurinn ýfði blöðin á, eða æðistormur hafði brotið í ofsa bræffi. Hann málaði rauðan sandstein eða einstæðan klett1 á hæð. Eina myndin, sem hann sendi til New York næsta ár, var Rauðisteinn. Hann beið fæðingar fyrsta barns þeirra með enn meiri eftirvæntingu en Rut sjálf. í hennar augum var ekkert sjálfsagðara en vígjast móðurhlutverkinu, og henni virt i?t ekkert nýtt í þessum efnum. — Það er sjötti ættliðurinn, sagði Harnsbarger gamli. — Það verður auðvitað drengur. Við höfum það alltaf drengi fyrst. Og það varð drengur. William horfði undrandi á þetta litla, rjóða andlit og reyndi að átta sig á þeirri staðreynd,- að þetta var sonur hans. En hann sá enga líkingu við sig, þetta var aðeins afsprengur allra þeirra ættliða, sem höfðu átt heima í þessum bæ. tiltækilegt sé að fá erl. fjár magn til stóriðju hérlendis. Eitt er víst, ekki verður kom- ist hjá því að þessi leið sé reynd. Þess ber að gæta að rasa í engu um ráð fram í þessu efni. Nauðsyhlegt er að hagsmuna dreifbýlisins sé vendileg agætt um alla stað- setningu orkuveranna. Tök- um dæmi. Sláum föstu að reisa eigi hér aluminiumverk smiðju og til mála komi aö virkja í því sambandi annaö hvort vatnsfall sunnanlan’ds eða austanlands. Þá er nauð sj'nlegt að gera sér fyllilega grein fyrir frá efnahagslegu sjónarmiði, hvernig það muni verka á byggð landsins, hvort vatnsfallið væri valið. Ef huganum er rennt lauslega yfir afstöðuna er ljóst, að staðsetning aluminiumverk- smiðju austanlands mundi auka verulega á jafnvægi í hyggð landsins, með öðrum orðum dreifa þéttbýlinu. Hins vegar, ef slík verk- smiðja væri staösett sunnan lands væri síðustu leifum jafnvægismyndarinnar í toyggð landsins raskað, nema jafnoka fyrirtæki væri stað- sett annars staðar á landinu. Af þessu er awgljóst að það cr þjóðhagsleg nauðsyn að slík fyrirtæki sem þessi sei: staðsett í Iandshlutwm, sem eru afskiptir atvinnulcga og hafa ekki sérlega góða að- stöðu til stórfelldrar útgeí ð- ar. -[ Stóriðjan verður því á ný að skapa jafnvægi í byggð landsins. Iðnaðalauðurinn hef ir því sama hlutverki aö gegna og útgerðarauðurinn áður. í kjölfar undirstöðuiðn aðar til útflutnings mun verzlunin og neyzluiðnaður- inn hverfa út á hinar dreifðu byggðir. Að athuguðu máli er þetta stórvirkasta leiðin til að skapa jafnvægi í byggð landsins. Þjóðfélagið verður að nýta orkulindir sínar til þess að halda velli í eingin landi. Veita veröur raforku út uni byggðir landsins og í kjölfar ið komi stóriðja til útflatn- ings, aukin léttaiðnaður. Jafnvægi í byggð landsins næst ekki með því að auka dreifbýlið, heldwr með því að lreifa þéttbýlinu í hæfdega stóra bæi í hlatfalli við dreif- býlð wm hinar strjálu byggð- i r. t

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.