Tíminn - 23.10.1955, Blaðsíða 9

Tíminn - 23.10.1955, Blaðsíða 9
241. blaff. TÍMINN, sunnudaginn 23. október 1955. 9. Sameinuðu þjóðirnar tíu ára á morgún Sameinuffu þjóffirnar eru 10 ára á morgun og verður þess afmælis minnzt jafnt í aðalstöðvum þeirra í New York sem í hverju landi, sem eru aðUar að þessum víðtæk- ustu og áhrifaríkustu samtök um heims. Hér á landi mun þessa afmælis verða minnzt í ríkisútvarpinu og flytja á- vörp forseti íslands herra Ás geir Ásgeirsson, dr. Kristmn Guðmundsson, utanríkisráð- herra, og Thor Thors, am- hassador. Óskir guUs mannkyns bein- ast i þá átt á þessum tíma- mótum,- að Sameinuðu þjóð- unum: takist um ókomna frahltíð að stilla til friðar í heiminum og varðveita frið- ipn. En .auk þess eru verkefn in óþrotleg, hjálparstarfsemi við frumstæðar þjóðir, aukin menning og kynning, er leiða megi af sér vinsamlega sam- búð og, gagnkvæman skilning sem er eini trausti grundvöll ur varanlegs heimsf«ðar. Avarp Dag Hammarskjölds framkvæmdastjóra S.Þ. í ár, fremur en nokkru sinni fyrr, munu miljónir manna um allan heim. af öllum þjóðernum og trúar- skoðunum, minnast stofn- skrárúmar og tilgangs henn ar á þingi Sameinuðu þjóð- anna. Tíu ára afmæli stofnskrár innar er aff sjálfsögðu sér- stakur viffburður. En ég held, að bað sé önnur ástæða fyrir almennari þátttöku aff þessu sinni. Ástæðan er vaxandi skilningur, sem á sér djúpar rætur í hugum okkar og hjörtum, á samfélagi mann- kynsins og sameiginlegum forlögum allra þjóða verald- ar.Við sjáum gremdega hvað á milh ber, en v’ð gerum okk ur Ijósara en áður, að við þurfurn hver á öðrum að halda og að friðurinn í heim 'num er und'r okkur öllum kom'nn. Uppgötvanir kjarn orku | vísindamannanna er okkur v'ðvörun um þær eyði leggingar, sem bíða okkar allra. ef t'l styrjaldar skyldi koma og enginn verður s'g- urvegari. Um leið hafa kjarn orkuvís'ndin veitt betra tæki færi en þekkzt hefir áður t*l betra lífs fyr'r mennina. Margt höfum viff Iært síð- an 1945, ekki aðeins hve erf itt þaff er að halda fr'ð'nn, heldur og hvers v5rði friður- inn er cg hve nauðsynlegur hann er. Okkur er nú Ijóst Víða lætur hj álparstarfsemi S. Þ. að sér kveða. Á Borneo framkvæmir stjórnin nýja áætlun um bætta heilbrigðis- þjónustu og barnavernd með styrk S. Þ. Ungar stúlkur á Borneo læra að fara með ung börn, og sjúkrahús eru sett á laggir. Hér kemur hjúkrunarkona til borneoskrar móður og kennir henni meðferð ungbarnsins. hvað Same'nuðu þjóðirnar eru. Ekk* trygging gegn ó- friffi, heldur verkfæri til að halda frið. Viff skiljum betur en áður, að við erum rétt að hefja uppbygg'ngarstarf, er mun taka langan tíma og hvetur mannsandann t*l dáða. Megi dagur Sameinuffu Á Filippseyjum heÞr fræðslu- og vísindadeild S. Þ. haft mikilsvert starf með höndum og er það liður í tæknihjálp S. Þ. Hér sést Svissneskur vísindamaður kenna stúdentum meðferð rannsóknartækja. Uen vegamál i Pakistan hefir tæknihjálpin leyst mikil störf af hendi. Viðfangsefnið er meðal annars að gera mikla áveitu," sem á að breyta 200 þús. ekrum eyðilands i frjósamar ekrur. Hér sjást innlendir menn. sem þátt taka í þessu uppbyggingar- ; ' 1 starfi fyrir lánd sitt. ÞAKSKÍFUR Hauðár „Eternit“ asbest-sement þakskífur, stærð 30 x 60 cm. eru til sölu, er klæða 165 fer- metra flöt. Upplýsingar á sunnudag kl. 12—3 í síma 1485. (Framhald af 8. síðu.) á minni tiltölulega stuttu ævi. Á Ketilsstaðagrundum og í Kotahlíðum hafa skriðu föll. hins vegar verið miklu fátíðari. Það er þvi ekki em ungis sparnaðurinn og áhætt an við brúargerð um Skelj- ungshöfða, sem komast má hjá heldur og versta hættu- svæðið í Silfrastaðafjalli. Enda mun öryggi ein af þeim meginstefnum, sem uppi eru i samgöngumálum nú. Væri brúað við Skeljungshöfða, mun þess þegar krafist og það ótæpilega, að þjóðvegur verði lagður ekki einungis að Egilsá, heldur og alla leið fram í Borgargerði og Egilsá brúuð, svo að leggja verður veg þessa leið hvort eð er. því að ekki skal því trúað; að tveir afskekktir bæir verði alveg skildir eftir af fábýlli byggð. Útkoman verður því þessi, að leggja verður veg að Gvendarnesi hvort eð er og auk heldur lengra. Dæmi þetta verður aldrei fullreikn- að fjárhagslega af neinum, því að viðhald verður aðems eftir áætlun. Ekki væri mér það hagur að gerast málsvari þess að vegurinn lægi sunn- anmegin allt til Öxnadals- heiðar, en geta má þess, sann leikans vegna, að skriðuföll virðast hafa verið mjög fátíð í Borgargerðisfjalli og að regn ið í fyrra, sem olli skriðu- föllunum úr Kotahlíðum gekk að sjálfsögðu jafnt yfir þröng an dal. Virðist fleira en halli lands valda skriðuföllum. Ekki þarf að svara óbeinni spurningu Gunnars, hvort ég ætlist til að Blönduhlið legg- ist í 'eyði. Blönduhlíð er ein af góðsveitum þessa lands og þar er auðvitað þjóðveg- ur, sem haldið verður við. Þó að óeðlilegt sýnist, að þjóðleiðin eigi ekki annars völ, þegar umferðatruflanir verðá þar. Munu flestir hafa skiíið að átt var við þetta í grein minni. Af þvl, sem hér hefir verlð sagt, má öllum ljóst vera, að í framtíðinni verður það Kjálkabúum lítið eða ekkert hagsmunamál, að brúað sé af Skeljungshöfða. Virðist því liggja næst að ætla, að skilyrðislausar kröfur þeirra um brú þar sé fyrst og fremst stífnismál dagsins, sem fell- ur um sjálft sig er tímar líða. í greinum mínum hefir ein- ungis verið leitast við að benda á nokkrar staðreyndir og að upplýsa málið. Þær einu kröfur, sem ég hefi gert er að þessi þáttur samgöngu málanna verði rannsakaður sem bezt og ekki hrapað að neinu því, sem ef til vill yrði dæmt slys í framtíðinni, en rök lát'n ráða og hlutleysis gætt. Ennfremur að bæirnir tveir, sunnanmegin í Norð- urárdalnum. verði ekki skild ir eftir. Mun ég fylgja þess- um kröfum fram éftir megni. Lýsi ég þvi yfir, að ég hefi engin tök á valdamönnum, hvað þetta snertir nema hvað rnér kann að takast að skírskota til almennrar döm greindar og réttra raka. Held ég, að ég hafi nú gert máli bessu og grein Gunnars nokkur skil og verð ég að játa að þunnur þótti- mér grautur hans í upphafi, en nú ætla ég að lítið hafi um batnað, og tel ég þá menn ekki vandfædda, er giua við slíku athugunarlaust. Og þó að Gunnar ætli loks að mata lesendur á bví góöæti, að ég kalli valdamenn landsins á- burðarjálka, mistekst honum þar sem í öðru. Ég sagði, að ég kynni ekki við, að öll þjóð in væri smánuð með því, að hvaða fólk sem er ÞÆTTIST ge+a lagt sokkabönd sín við æðstu valdamenn landsins. Eða hvaöa nafn á að gefa því, ef menn halda, að ekki þurfi annað til að breyta stór málum, en senda eitthvert kröfuskjal með misjafnlega fengnum nafnalista, eða skreppa til Reykjavlkur, og þjóðanna og helgun hans stuðla aff því, að við öðlumst vizku og þrek t'l þess aff mæta þessari köllun. ferðqst svo á eftir um sveitlr til að útmála ímynduð afrek sin. En ummæli mín bera það óbeint með sér, að ég trúi því trautt að óreyndu, áð slíkt beri árangur á æðri stþð úm. Ekki svara ég geypi Gurin ars um mig og persónulegum lítilsvirðingarorðum, svo sem því, að ég gangi erindis þröhg sýni og afturhalds. Ætla ég að verk mín, þó lítil séu, muni fremur sýna það gagh- stæða. Og um spádóm haris, að mér muni ganga jafnilla að afla máli minu fylgis með þjóðinni eins og sveitunfea minna, er það að segja, áð þar læt ég reynsluna skera úr. Hefi ég hér að framán gert grein fyrir hve mikla á- herzlu ég hefi lagt á að hafa áhrif á sveitunga míná í þessu efni og af hvaða ástæð um. En nær er mér að halda, að ég hefði getað fengið eitt- hvað af fólki á sjálfum Kjálk anum Þl hlutleysis við þetta mál, hefði ég lagt framt á, en ég bjóst við, að það fólk mundi ekki verða vel séð þar á eftir. Ætlaði aldrei að stofna til illdeilna, þótt ég neyðist nú til að verja mál mitt og heiður. Þykir mér enn- vandséð hverjir verða lið sterkari um það er lýkur. Én því, sem rök mæla með, :að sé réttlæti, mun ég leitást við að fylgja, hvort sem ég hlýt að standa aleinn eða í hópi þúsunda. Ég hefi orðið að halda mig nokkuð innan þess þrönga hrings, er mér var markað- ur í grein Gunnars. En ekkt skil ég þá íslendinga, sem ekki vilja sjá nema niður 'fyr ir fætur sér. Hinu er þó ekkl að leyna, að ég læt mér annt um framtíð jarðar minnar, sem ég hefi gælt við um nokk ur ár og gefið sjálfan mig að mestu. Er það satt, að sár þykja mér fósturlaunin af þjóð minni, ef ég og jörð mín fá ekki að njóta sömu réttinda og annað slíkt £ sömu byggð. Skal þó enginn taka neitt af því, er hér hef- ir sagt verið. sem æðru eða vll frá minni hendi. Skrifað 1 ágúst 1955, Guðm. L, Friðfinnssoflk

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.