Tíminn - 23.05.1956, Blaðsíða 4

T í M I N N, miðvikodaginn 23. wiaí 1956.
Ármann Lárusson sigraði í Íslandsglímurmi
Lagði alla keppinauta sína. — Rúnar Guft-
mandsson yartS annar. — Vel var til gíím-
unnar vandaí, en rétt 50 ár eru sfðan hún
var fyrst háð.
Ísíancfsgh'man 1956 var háð í íþrótfahúsinu að Háiogaiandi
s. i. föstudagskvöld og var sérlega ve! tii giímunnar vandað
í tiiefni af því, að rétf 50 ár eru síðan fyrst var keppt um
Greftisbelfið, en hins vegar var þefta 46. Íslandsglíman, en
hún féil niður á stríðsárunum fyrri. Áhorfendur voru íjöl-
margir á gíímunni og meðal þeirra voru forseti íslands, Ás-
geir Ásgeirsson og frú hans.
Einnig voru viðstaddir ílestir
þeirra manna, sem unnið hafa ís-
landsglímuna frá byrjun, en þeir
eru 18 talsins. Einn er látinn,
Sigurjón Pétursson, en tveir gátu
ekki mætt, þeir Guðmundur Guð-
mundsson og Guðmundur Stefáns-
son. Guðjón Einarsson, varaforseti
íþróttasambands fslands, afhenti
hinum 15 heiðursmerki ÍSÍ, en
það voru Ólafur Valdimarsson, Jó-
hann Jósefsson, sem sigraði tvisv-
ar, Tryggvi Gunnarsson (tvisvar),
. Hermann Jónasson, Sigurður
Greipsson (fimm sinnum), Þorgeir
Jónsson (tvisvar), Sigurður Thor-
arensen (sex sinnum), Lárus Saló-
monsson (þrisvar), Skúli Þorleifs
son. Ingimundur Guðmúndsson
(tvisvar), Kjartan Bergmann, Krist
mundur Sigurðsson, Guðmundur
Ágústsson (fimm sinnum), Rúnar'
Guðmundsson (þrisvar) og Ár-
mann J. Lárusson, sem nú sigraði
í fjórða skipti.
Glíman.
Ungmennafélag Reykjavíkur sá
um glímuna að þessu sinni og
sétti Stefán Runólfsson glímuna,
en síðan flutti Helgi Hjörvar stór-
fróðlegt erindi um Íslandsglímuna,
rakti sögu hennar og gat helztu
viðburða í henni. Lárus Salómons-
son kynnti keppendur, en þeir
voru 12 að tölu. Sigurður Greips-
son var glímustjóri, en Þorsteinn
Einarsson dómari.
Af hinum 12 keppendum gengu
tveir menn úr keppninni, og
glímdu því 10. Úrslit urðu
þau, að sigurvegari varð Ármann
J Lárusson frá Ungmennafélagi
Reykjavíkur. Lagði hann alla
keppinauta sína og hlaut því níu
vinninga. Annar varð Rúnar Guð-
mundsson, Ármanni, sem féll að-
eins fyrir Ármanni og hlaut því
átta vinninga.. Glíma þeirra Ár-
manns óg Rúnars var mjög hörð
og stóð alllengi. Glhndu þeir báð-
ir vel og stérklega, en Ármann
hafði sigur að lokum. Þriðji í röð-
inni varð- Trausti Ólafssbn. írá
’Úngmenna'féfagi*BisRttþSttingna,
sem hlaut sjö vinninga en hann
Téff fyMr tvóimur fyrstu mönnum.
Trausti er mjög vaxandi glímu-
maður......... ■ ■■ ■ .....
LSgS.er .iRgLlPðí'.PÁ . senl sávi
glíiminam að . htíh hafj iarið hið
beizta ‘fi'am, "og vérið þeim, sem
að' henni stóðu til hins mesta
sófná
GretíisbeltiS
Sæmifegur árangur á
frjálssþróttamótum
A annan í hvítasunnu keppti
flökkur frjálsiþróttamanna úr
íþróttafélagi Reykjavikur á Sel-
fossi; og náðist allsæmilegur árang
ur. IR-íngar sigruðu í öllum grein-
um nema einni, hástökki, en í
þeirri grein sigraði Ingólfur Bárð-
arson, Selfossi, stökk 1,76 m. —
Helztu úrslit urðu þessi: 100 m.
hláup: Dariíel Halldórsson, 11,2
sek. Daníel sigraði einnig í lang-
stökki með 6,48 m. 1500 m. hlaup:
Sigurður Guðnason, 4:21,3 mín.
Stangáfstökk: Valbjörn Þorláksson
4.05 m, en það er það hæsta. sem
stokkið hefir verið á Selfossi. Kúlu-
varp: Skúli Thorarensen 15.10 m,
cn hann sigraði einnig í kringlu-
kasti með 37.52m. í spjótkasti sigr-
aði Björgvin Hólm, kastaði 50.52
zn. Veður var gott, en aðstæður
ekki góðar á vellinum.
Flokkur frjálsíþróttamann úr K.
R. keppti í Keflavík á Hvítasunnu-
Meistarafiokkur Akur-
eyringa sigraði Þrótt
Knattspyrnufélagið Þróttur fór Meistaraflokkur Þróttar lék einn
um hvítasunnuna í keppnisferð tilleik við B-lið Akureyringa og sigr
Akureyrar og var keppt við Akuraði Þróttur með 3:1. Sýndu þeir
ureyrarféjögin bæði í knattspyrnumun betri leik en daginn áður,
og handknattleik. enda var við mun lélegra lið að
eiga. Vörn B-liðsins var öll í mol-
um og framlínan fálmkennd og
einkenndist sóknin af háum og
óskiljanlegum sendingum í allar
áttir.
Tvisvar var keppt í handknatt-
leik og var jafntefli í bæði skiptin.
Halla Jónsdóttir var langbezt í
liði Akureyringa. 3. og 4. flokks
lið Þróttar keppti við jafnaldra
sína og unnu þeir sinn hvorn leik-
inn. Hinir ungu knattspyrnumenn
sýndu töluverð tilþrif og er mikils
af þeim að vænta í framtíðinni, ef
áhugi og æfingar fara saman.
Knattspyrnuáhugi er nú mikili
á Akureyri og var mikill mann-
fjöldi á vellinum til að horfa á
leikina. Knattspyrnuráð Akureyr-
ar hélt Þróttar-félögum veizlu á
Iíótel KEA og þökkuðu þeim fyrir
komuna og drengilegan leik.
Um næstu helgi er von á Kefl-
víkingum í keppnisferð til Akur-
eyrar og líta knattspyrnuáhuga-
menn nyrðra hýru auga til þeirrar
keppni, sem án efa verður skemmti
leg. . h.h.
I meistaraflokki fóru leikar þann
ig, að Akureyringar sigruðu Þrótt
með 3:1 og máttu það heita sann-
gjörn úrslit, þar sem lið Akureyr-
inga hafði greinilega yfirburði.
Enn skortir Akureyringa samleik
og snerpu og er það eðlilegt, þar
sem þetta er fyrsti útileikur þeirra
í sumar, en þeir hafa æft vel í
vetur og má vænta góðs af þeim
í sumar.
Tryggvi Georgsson er bezti skot-
maður liðsins og gerði hann glæsi-
legt mark í þessum leik, sem hann
skoraði með skalla rétt undir slá.
Agnar er duglegur í vörninni. Ein-
ar Helgason er oft góður í mark-
inu, en hann skortir öryggi, sem
hann ætti að geta öðlast með meiri
og betri æfingu í sumar.
Samleikur Þróttaranna var held-
ur lélegur og skotmenn skortir
þá tilfinnanlega, en greinilega er
mikill áhugi fyrir hendi svo að ekki
er útilokað, að þeir eigi síðar eftir
að láta til sín taka á knattspyrnu
sviðinu.
KAÐSroFAA/
K.R. SIGRAÐI VIKING 4-0
I sjöunda leik Reykjavíkurmóts-
ins sigruðu KR-ingar Víkinga með
fjórum mörkum gegn engu. Tals-
verður fjöldi áhorfenda var á
vellinum og hafa þeir sennilega
búizt við jöfnum leik, sérstaklega
eftir frammistöðu Vikinga gegn
Val á dögunum. Þeim varð þó ekki
að vón sinni, því KR-ingar náðu
nú sínum bezta leik þáð sem af
er sumrinu, en Víkingar náðu hins
vegar ekki þeim baráttuvilja, sem
einkenndi þá gegn Val. Sennilega
má þó kenna dómaranum Hannesi
Sigurðssyni, meir um það en KR-
ingum, þar sem hreinlega má segja
að hann hafi gefið KR tvö mörk,
en slíkt hefir sjaldan góð óhrif á
þá, sem veikari eru.
Leikurinn var. jafn í fyrstu og
gengu upphlaupin á víxl, en greini-
legt var, að Víkinga vantaði mann
til að skora. Gissur Gissurarson,
sem hefir skorað flest mörk Vík-
ings, lék ekki með. Síðan íókst KR-
ingum smám saman að ná yfirhönd
inni, og má það eingöngu þakka
Gunnari Guðmannssyni, en hann
hefir sjaldan sýnt jafn glæsilegan
dag. Jón Pétursson, KR stökk 1.2 ]aik, og er þá mikið sagt. Gunnar
m í hástökki. Friðrik Guðmunds-
son KR sigraði í kringlukasti með
48.51 m. Svavar Markúss. KR hljóp
skoraði fyrsta mark KR-inga um
miðjan hálfleikinn, en hann lék þá
í gegn og skoráði með föstu jarð-
arskoti, algerlega óverjandi. Að-
800.ni á2:02.7 mín. 1 100 m sigraði i eins sígar skoruðu KR-ingar aftur.
.Höskuldur Karlsson UMFK á ll.lMiðherji þeirra fékk knöttinn um
sek. í langstökki Einar Frímanns-einn til tvo metra fyrir innan Vík-
son, KR. stökk 6.58 m og í sleggju-ingsvörnina og gat óhindrað leikið
kasti Þórður Sigurðsson KR, kast-nær markinu og spyrnt framhjá
aði 47.01 m. Ólafi, sem kom hlaupandi á móti
honum. Línuvörðurinn var illa stað
settur og auk þess blindaður af sól,
svo hann sá ekki hina greinilegu
rangstööu, sem vart fór framhjá
nokkrum manni, sem var að vestan
verðu á vellinum. Greinilegt var að
dómarinn var í vafa, en hann tók
þó enga ákvörðun í rnálinu, enda
gaf línuvörðurinn ekki ástæðu til
þess.
Fyrst í síðari hálfleik skoruðu.
KR-ingar þriðja mark sitt og gerði
Gunnar þao úr vítaspyrnu. sem
sennilega var dæmd vegna hindr-
unar í vítateigshorninu — ef nokk-
uð hefir verið, en það er vægast
sagt einkennilcgur vítaspyrnudóm-
ur, þar sem leikmaður KR hafði
enga aðstöðu til að skora. Má segja
að þetta mark hafi brotið síðasta
viðnámsþrótt Víkingá" — enda leik.
urinn greinilega tapaður. 3—0. KR-
ingar höfðu mikla yfirburði það
sem eftir var, en skoruðu bó ekki
nema eitt mark og gerði Gunnar
það einnig siðast í leiknum, enda
er erfitt að skora, þegar jafn ágæt-
ur maður og Ólafur Eiríksson ver
markið. Rétt áður hafði Víkingur
átt gott tækiíæri, en spyrna Péturs
Bjarnasonar lenti í þverslánni.
KR-ingar léku oft vel í þassum
leik, þeir náðu sæmilegu spili, eink
urn hægra megin, þar sem Gunn-
ar lék listir sínar, og Hörður Felix
son og Sigurður Bergsson aðstoð-
uðu hann vcl. Vörn liðsins er hins
vegar mjög opin, þótt ekki kæmi
það að sök í þessuln leik, gegn
hinni lélegu frafnlínu Víkings. Hjá
Kennlleifi hverfa undir byggðina.
ÞEIR SEM gera sér það að
venju að skreppa burt úr borg-
inni þegar veður er gott og ann-
ir leyfa, vita að víða er íallegt
í næsta nágrenni. Það er óþarfi
að aka langleiðir til að njóta nátt
úrufegurðar, hvort heldur sem
menn vilja fallegt útsýni íil fjalla
og yfir sund og voga, eða þá
fogurð, sern maður sér við fætur
sér. Það eru til ýmsir leiöarvísar
um landið sér umhverfis, svo sem
árbók Ferðafélagsins 193S, en lít-
ið er þar af fögrum náttúrulýs-
ingum, þótt skilmerkilega sé sagt
frá. Og nú eru sum þau lönd, er
þar er rætt um sem gönguleiðir
komin undir hús. Reykjavík hefir
vaxið með undraverðum hraða
þau 20 ár, sem liðin eru síðan
bókin sú kom út. Ýmis kennileiti
eru komin undir byggðina, og
enn heldur sú þróun áfram.
Lautirnar í Garðahrauni.
EN „söm.er hún Esja“ og er
ekki ein um það. Víða er landið
hér í grenndinni eins og það hef-
ir ætjð yeyið.Ég rakst á dögunum
á fairéga, lýsingu á bletti hér í
! nágreúninuji-sem trauðla hefir
mikið1 bréyízt. 'Benedikt Gröndal
segír' þamiifj frá Garðahrauni á
Álftánéáþ 1 Dægradvöl sinni:
iGarðahratin er partur af thin-
um stórkostlega Reykjaneshraun-
um og ‘ eykur. það landsfegurðina
íá Áiftanesi) eigi lítið, einkum á
sumrin, þar .som siifurgrár gamb
urmosi klæðir hvarvetna hraun-
klettana, sums staðar eins og stór
ir flákay, en sums staðar í dæld-
um og djúþsjgnum lautum, en í
gjótunum vaxa.ýmis grös og jurt-
ir og verða hávaxn3ri og sællegar
þar sem þær eru í skjóli fyrir
öllum vindum og geta notið sólar
innar í næði: stórar brekkur með
fagurgrænu .laufskrúði bærast
uppi yfir fjólubláu lyfjagresi og
heiðgulum dvergsóleyjum, sums
staða hallast einstaka jarðarber
upp við græna kúluvaxna kodda,
ofvaxna lyfrauðu lambagrasi, en
geldingahnapparnir Iúta fran: yf-
ir gjótubarmana, þar sem köng-
ulóin hefir dregið sinn smágjörva
vef. Sums staðar mæna undar-
lega vaxnir hraundrangar upp úr
mosabýngjunum, sólskríkjur og
maríuerlur fljúga hingað og þang
að og tísta við og við — annars
heyrist hér ekkert hljóð, nema
niðurinn úr Hraunholtsio'knum,
þar sem hann fellur í Arnarness-
vog.“
Þannig er myndin, sem Gröndal
Víking átti Björn Kristjánsson
rnjög góðan leik, og er hann nú
sennilega bezti frarnvörður Rvík-
urliðanna. Ólafur varði markið
með prýði og Jens og Sigurður
Jónsson voru sterkir í vörninni.
dregur upp af æskustöðvum sín-
um á Álftanesi, en hann var
fæddur á Bessastöoum og uppal-
iun á Eyvindarstögum. Þetta. er
falleg sumarmynd. Það vépri vel
þess virði að fara að leita að
henni. Skammt er að fara. HráUn
in geyma mikla fegurð, éf vel
er að gáð. '
Kennsla, sem bar áyÖxt.
ANNARS ER .ástæðan til þess
að ég fór að hiaða í bókum Grön
dals sú, að ég hlýddi á erindi Vil-
hjálms Þ. Gíslasonar á hvítasunnu
dag um Svenibjörn Egilsson. Það
var skemmtilegt erindi. Svein-
björn var stórmerkur maður, og
hefir tæplega notið sannmælis í
vitund þjóoarinnar fyrr en þá
nú hin síðustu ár. Um Sveinbjörn
er ágætur og mjög skemmtilegur
þáttur í ísiandssögu Jónasar Jóns
• sonar, sem MenníngarsjoJur gaf
út í fyrra. Og um hann er sitt
hvað sagt í ævisögu hins bráð-
gáfaða og brokkgenga sonar hans
m. a. það, sem sennilega hefir
verið of lítill gaunuir gefinn, að
Sveinbjörn og Hallgrímur Sche-
ving hafi með kennslu sinni á
Bessastöðum lagt grundvöll að
málsmekk Jónasar Ilailgrímsson-
ar.
Einkenniiegur maSur.
ÆVISAGA Gröndals er ætíð
skemmtileg og hressandi og mað
ur getur lesið hana sér til ánægju
og fróðleiks með fárra ára miili-
biii. Af því að ég hafði verið á
flakki sér um nágrennið að und-
anfornu, hnaut ég fyrst um hina
fellcgu lýsingu ■ii3n á Garða-
hrauni í upphafi bókarinnar, —
I-Iafði ekki tekíð sérsta clega eftir
henni áður. En si'ða'r er meira um
mannlýsingar en náttúrúlýsingar,
og kennir margra grása, en bezt
er þó, er til lengdar lætur, lýsing
in á höfundinúnl' sjálfum; er stíg-
ur fram úr bókinni. Myndin af
þessum einkennilega, hámennt-
aða, kaldhæðna en samt hjarta-
hlýja rnanni. Ritstörf hans virð-
ast úfin eins og Garðahraun,' o.n
þegar nær er skoðað kemur í
ljós, að þau geyma fegurð og lit-
skrúð eins og lautirnar og brekk-
urnar á Álftanesi. Frosti.
ListamannaklúEjfcisr
(Framhald af 6. síðu.)
róma á fulltrúafundi Bandalags-
ins 21. nóvember síðastliðinn, þar
sem voru mættir fulltrúar frá öll-
um sambandsfélögum.
Bandalag íslenzkra listamanna
var 1929 viðurkénnt sern íslands-
deild deild Alþjóða-P.E.N.-klúbbs-
ins. Starfsemi deildarinnar lá
niðri eftir óíriðinn, en fulltrúar
hennar höfðu síðan 1930 mætt á
fundum og samkomum í Berlín,
Lndon, Buenos Aires, Prag, Am-
sterdam og víðar.