Tíminn - 22.06.1956, Blaðsíða 5
■< Vt f Jí I I
T í M~.I N K. fösiúdagiirian 22. júní 1956.
stefna kommúnista hefir hindrað
Áki Jakobsson hefir upplýst hvernig hags-
muniím vinnnstéttanna var fórnað á
altari fbkksáróðurs
lomniáiiisiar síjórna Alþýðii-
baiidalaginu og ern ekki sam-
starfsbæfari ee fyrrum
Kommúnistar og liSsmenn Hannibals ásaka aðra fyrir aS
hafa ekki stofnað til vinstri stjórnar í landinu og segjast
jafnan hafa verið reiðubúnir til samstarfs og séu það enn.
í þessum áróðri er í fyrsta lagi gengið framhjá þeirri stað-
reynd, að kommúnistar eru engir vinstrimenn, heldur arg-
vítugustu hægrimenn í viðhorfi til frelsis og mannréttinda.
í öðru lagi er hér um hreina fölsun á staðreyndum að ræða.
Kommúnistar hafa jafnan hindrað sameiningu vinstri afl-
anna, hafa rekið neikvæða og ábyrgðarlausa stefnu 1 efna-
hagsmálum, sem hefir verið miðuð við flokksáróður en ekki
hagsmunamál þjcðarinnar.
raunhæf málefnaaSstaða hefir ver-
ið leiðarsteinninn, en kjölfestan
ætíð takmarkalaus undirgefni við
útlenda ofbeldisstefnu og ofbeldis-
stjórn.
Vitnisburður Ákl
Um þessi vinnubrögð er til vitn-
isburður manns, sem gerla þekkir
til á heimili kommúnista, Áki Ja-
lcobsson, fyrrv. ráðherra og mið-
stjórnarmaður, hefir lýst vinnu-
brögðunum m. a. á þessa leið:
„Ég hafði lengi verið óánægð-
ur ;með stefnu þeirra JEinars og
Brynjóffs og var raunar ekki
einn um það, t. d. vorum við
Sigfús heitinn Sigurhj V'tarson
oft sammála. Ég taldi þá marka
fiökknum neikvæða stefnu, sem
eiukenndist af óraunsæi og
skrumi, sem kom fram í því að
bera fram vanhugsaðar kröfur,
sem þeir töldu að tryggðu það,
að .flokkurinn yrði ekki kvaddur
til. þess að standa við orð sín,
en. hefði góða áróðursaðstöðu
gegn öðrnm flokkum. Þessi mál-
efnaaðstaða flokksins, ásamt því
ofsjæki og kreddufestu, sem
Brynjólfi Bjarnasyni er í blóð
borin, varð þess vandandi að Sós-
íalistaflokkurinn sagði sig raun-
verulega úr lögum við aðra Is-
lendinga og tók engan þátt í
því að leysa vandamál íslenzku
þjpðarinnar....“
Slíkir msnn eru e!tki
samstarfshæfir
Þessi skilmerkilega lýsing Áka
Jakóbssonar tekur af öll tvímæli
um það, a'ð kommúnistar hafa okki
verið samstarfshæfir því að þeir
hafa í rauninni ekki verið í lög-
um ,við aðra landsmenn, hafa tælt
til sín fylgi á röngum forsendum,
ástunda ábyrgðarlaust skrum og
lodaraskap í stað þess að taka
á vandamálunum af festu. Yfir-
boð; miðtið við kjörfylgi, en ekki
Á þessari afstöðu byggir
ihaldið
Þessi afstaða kommúnista og sú
sundrung, sem þeir hafa staðið
fyrir meðal vinstriaflanna, hefir
verið undirstaðan undir veldi í-
haldsins. Meðan hálfútlendur
stjórnmálaflokkur hefir getað tæll
til sín nokkurn hluta af vinstri
sinnuðu fólki, hefir vinstrifylking-
in ekki verið nógu sterk til að
sigra íhaldið.
Nýja nafnið og gömlu
andlitin
Nú eru kommúnistarnir, sem
rálcu þessa pólitík, búnir að draga
sauðargæru yfir úlfshárin og segj-
ast ekki lengur vera kommúnistar
og Stalínistar.
En það er hin argasta
blekking. Sama fólkið ræður
Alþýðubandalagi og komm-
únistaflokki, þar eru sömu
sndlitin, sömu blöðin, sömu
skrifstofurnar, sama stefnan
í meginatriðum. Og þess
vegna sama ábyrgðarleysið
og sama skrumið og Áki Ja-
kobsson lýsir. Sauðargæran
gerir kommúnistana ekki að
cðrum niönnum eða vitund
samstarfshæfari nú en áður.
Ekki samstarfshæfir nú
fremur en endranær
Með tilliti til vinstristjórnar í
landinu er ástandið óbreytt að því
leyti, að kommúnistarnir eru ekki
samstarfshæfir fremur nú en
endranær, hvaða nafn sem þeir
nefna sig, en útlitið er breytt að
því leyti, að nú eru fyrir hendi
miklir möguleikar til að veita
bandalagi vinstrimanna meirihluta
og koma vinstri stjórn á með þeim
hætti að kjósa frambjóðendur um-
bótaflokkanna.
Þegar menn skoða þessi mál
niður í kjölinn sjá þeir, að en er
klofningsstarf kommúnista vatn á
myllu íhaldsins. Eftir fall Þjóð-
varnar mænir íhaldið vonaraugum
á alþýðubandalag kommúnistanna
og biður þeim sigurs í klofnings-
starfinu. Sigurvon þess er við þá
bundin.
Vestmannaeyjabréf:
Ný síldveiðitækni mundi gera Eyjarn-
ar að einni allra mestu síldarverstöð
landsins
Merkileg tilraun meS síldarvörpu
Vestmannaeyjum, 17. júní 1956.
Sláttur er nú hafinn á stöku stað hér í Eyjum. Tún eru þó
ekki mikið sprottin enn. En bændur skilja nú orðið almennt
þær staðreyndir, að snemmslegið gras er miklum mun betra
eða kraftmeira fóður en síðslægjan.
Ef þurrkur gefst á snemmslegið
grasið, skiptir það miklu, að hann
sé notaður. Sumir óttast óþurrka-
sumar eins og í fyrra, og er þá
hafður í huga einhver spádómur,
þar um, sem á að hafa gengið úl
frá vísindalærðum veðurvitum á
Keflavíkurflugvelli. Leikmaðurinn I miðju sumri, en ætla ekki að
hefir hins vegar svona yfirleitt I stunda veiðarnar fyrir Norðurlandi
litla trú á því, að kleift sé að spá
veðri marga mánuði fram í tím-
ann, svo að af viti sé.
Reknetaveiðar hér syðra
Nokkrir útgerðarmenn hér
hyggja til reknetjaveiða upp úr
Persónudýrkunin
Smjaður og persónudýrkun
fyrir fórlngjunum, keyrir svo
úr hófi í Morgunblaðinu, að
Hafa þeir ekki lækkað
í áliti?
Þjóðviljinn segir svo frá því
í gær, í framhaldsfrásögn af
það gengur fram af öllu skikk- línu Togliattis> aS forustumenn
anlegu fólki, þótt gjarnan vilji Sovétríkjanna, þeir Krusjeff og
unna Ólafi og Bjarna sannmæl
is. En rithöfundar Mbl. munu
hafa fundið, að „nú dugar ekk-
ert nema stórt átak“, eins og
Búlganin & Co. hafi „lækkað í
áliti“. Og hvers vegna? „Vegna
þess“ segir Þjóðviijinn, „að þeir
liafi ekki beitt sér gegn vcxti
sagt var í Mbi. í fyrradag. Svo stalíndýrkunarinnar meðan Stal
gengdarlaust er skrumiö um
ín var enn á lífi.“ Það er nú
Ólaf, að nú á hann að hafa kom astægan- gn hvað um Einar og
ið til vegar allslierjar tollalækk Brynjólf og Kristinn og alla
un í öðru ríki bara með því að hina> er grétu Austurbæjar-
hitta stjórnmálamenn þar í
veizlusölum. Lætur Mbl. sig
engu skipta, þótt furðufregnir
bíó um árið? Hafa þeir ekki
lækkað í áliti fyrir að reyna að
troða Stalínsdýrkun upp á fs-
þess af verkum Olafs séu í al- lendinga? Ef nokkur snefill af
gerri mótsögn við opinberar rokvisi væri [ kommúnistasálun-
heimildir erlendis. Þeir, sem unl> ættu þeir ag lysa yfir for.
ekki viija trúa á snilldina eru dæmingu ;l þeim, sem í áratugi
bara „öfundsjúkir“. I Mbl. var skriðll a fjórllm fótllm við fæt.
nýlega rætt um Olaf, nokkuð ur Stallns> og þar með öl]um
eftir fyrstu rosafregnina um forustumönnum kommúnista-
tollana, og þá komist svo aS
orði, að engan mann mætti land
ið síður missa en Ólaf Thors,
þann mann, sem mest munaði nm‘'
um til farsællar og viturrar
hugsunar um stjórnmál lands-
ins . . .“ Finnst mönnum þetta
ekki líkt því að hér riti menn
uppréttir á tveimur fótum? Hve
flokksins hér og framámönnum
„Alþýðubandalagsins“ að ó-
gleymdum Þjóðviljanum sjálf-
Mikill, meiri og lang-
mestur
f gær var rakið hér í blaðinu,
nær byrjar Mbl. að ræða uni hvernig Bjarni Benediktsson
„Ólaf mikla“. Það er ætíð næsta lætur einkamálgagn sitt, Flug-
skrefið í svona fáránlegri og ó- vallarblaðið, bera á sig óstjórn-
geðslegri persónudýrkun á mis- legt lof og skrum. f gær er
vitrum og slysagjörnum stjórn- þessari dýrkun einstaklingsins,
málamanni, sem almenningur
hefir gefið nafuið „strandkap-
teinninn.“
Nýja línan
(sem kommum varð hált á)
lialdið áfram í Mbl. og Vísi.
„Glæsilegur málflutningur
Sjálfstæðismanna við umræð-
urnar í gær, ræður þeirra báru
af ræðum andstæðinganna“ —
Nýja línan vefst enn fyrir stór fyrirsögn í Vísi. og í Mbl.:
kommúnistum. Þeir hafa ekki „Útvarpsumræðurnar sýndu
þorað að birta ræðu Krusjeffs málefnalega yfirburði Sjálfstæð
og ekkert um hana talað. Með- ismanna.“ Um ræðu Ólafs „Hún
an hún var aðalumræðuefni var „kröftug, skelegg, rökföst,
blaða um allan heim, horfði markviss“. Hvaða orð á tungan
Þjóðviljinn í aðra átt og þótt- fleiri til að túlka svona yfir-
ist ekkert vita. Aðeins lifnaði burði? Var rithöfundur íhalds-
yfir blaðinu þegar Togliatti, blaðsins kominn í þrot hér.
ítalski kommúnistaforinginn, hann geymdi tvö orð handa
fór að malda í móinn, og þykj- borgarstjóranum: Ræða hans
ast vita betur en Krusjeff. Þá var „hnitmiðuð, og vel upp-
fékk Þjóðviljinn allt í einu mál- byggð“. Þarna var öllu vísdóms-
ið og fór að segja frá skoðun- lega niður raðað, foringinn á
um Togliattis, og endurtók svo sínum stað, undirgefnir í hæfi-
þá frásögn í gær, með viðauk- legri fjarlægð, stórfelld upp-
um. Með þessu virðast kommún- talning um snilli Ólafs en Gunn
istar vera að feta sig varlega í ar ekki látinn komast með tærn
átt til títóisma. En enn er lín- ar þar sem Ólafur er með hæl-
an óljós, og enn er mikið stríð ana. Þannig eru þeir þrír í
háð með í sálum þeirra, sem réttri röð, Gunnar, Bjarni og
trúðu. Og enn þegja þeir Brynj- Ólafur, mikill meiri og lang-
ólfur, Finar og Kristinn. mestur.
j;^,1 -j1 ‘jj ^'ai ‘l---l*l5 - V - ................. r 1 i iSm3B
að þessu sinni. Þeim þykir það sem
eðlilegt er, súrt í brotið að vita
næga síld hér í námunda við Eyj-
ar á vissum tímum ársins og gets
ekki náð til hennar sökum skorts
á tækni. Síldin stendur oft það
djúpt, að hún næst ekki í reknet,
þó að gnægð sé af henni. Þá skort-
ir vörpu eða annað tæki til að
veiða síldina með. Bæjarsjóður
kaupstaðarins styrkti í fyrra skip-
stjóra einn hér í bæ til þess að
gera tilraunir með að veiða síld í
vörpu. Það var á tímabilinu frá 15.
ágúst til 30. september. Skýrsla
skipstjórans, Pálma Sigurðssonar
frá Skjaldbreið hér í bæ, er hin
athyglisverðasta, og leyfi ég mér
að birta hér útdrátt úr henni.
UTramhald á 8. siðu)
Sýnishorn af kjörseðli í tvímenningskjördæmi
í tvímenningskjördæmum er lista FramsóknarFlokksins B-listi. Þessi kjördæmi eru: Skaga-
fjarðarsýsla, Eyjafjarðarsýsla, Norður-Múlasýsla, Suður-Múlasýsla, Rangárvallasýsla og Ár-
nessýsla. Héra fer á eftir sýnishorn af kjörseðli úr einu þessara kjördæma, Árnessýslu.
x B Listi Framsóknarflokksins D Listi Sjálfstæðisflokksins F Listi Þjóðvarnarflokksins G Listi Alþýðubandalagsins
Ágúst Þorvaldsson Vigfús Jónsson Guðmundur Guðmundsson Gunnar Halldórsson Sigurður Óli Ólafsson o. s. frv. Ólafur H. Guðmundsson o. s. frv. Magnús Bjarnason o. s. frv.
A B D F G
landlisfci landlisti \ landlisti landlisti landlisti
: Alþýðuflakksins . Framsóknarflokksins S j álf stæðisf lokksins Þj óðvarnarf lokksins Alþýðubandalagsins
Þúliliig litilr kjörseðillinn út, þegar frambjóðendur Framsóknarflokksins, Ágúst Þorvaldsson og Vlgfús Jónsson, hafa
verið kjörnir þingmenn Árnesinga.