Tíminn - 22.06.1956, Blaðsíða 8

6
'mertrtskú sem ævtstarí ÁÍS' érfðúfri
og uppeldi var hann bundinn
traustum böndum við hina gró-
andi jörð, enda brá hann á það
ráð að gerast bóndi á föðurleifð
sinni Knarrarnesi; en.nutijsí eftir
íá ár, ð Reykjum í Mosfellssveit.
Varð Jxað ráð til heilla fyrir hann
og lánd Og þjóð, því að eftir það
gafst honum betri kostur á að
sækja fram tíl beggja handa, bæði
sem bóndi og þjóðmálamaður.
Það gat vitanlega ekki hjá þvi
farið, þótti snemma einsýnt, að
maðui með slíkar gáfur, glæsileik
og vinsældir, hlyti að berast inn
í strauiiiröst stjórnmálanna. Árið
1927, ) . ^ar Framsóknarflokkurinn
vann eínn sinn stærsta sigur, var
hann , „sinn alþingismaður fyrir
æskutu iað sitt Mýrasýslu, og var
þingm; o u- þess kjördæmis æ síð-
an, þav til hann hvarf af landi
burt lh 1, eða í 24 ár. Bjarni var
á allar. nátt mjög glæsilegur þing-
maður. dlaut hann á þingi margan
trúnað iokks síns og gerðist að
síðusti xandbúnaðarráðherra 1947
—1950 Þarf ekki frá því að segja,
ao þar somdi hann sér vel og fékk
miklu áorkao til margskonar fram-
fara. í p.ví vandasama starfi, fylgd
ist að einlægur áhugi í garð land-
búnaða i.is, djúpstæð þekking og
kunnugleiki á þeim málum, sam-
liliða séi'stæðum vinsældum í
stjórnarsamstaríinu, sem annars
staðar, sem urðu málstað landbún-
aðarins notadrýgri til framdráttar,
en kalt og óvægið kapp, þegar
sækja þurfi samþykki um fjárfram
lög og margs konar fyrirgreiðslu
tit harðsnúinna andstöðuflokka.
Sania ár og hann gerðist þing-
maður Mýramanna var hann kos-
inn í stjórn Búnaðarfélags íslands
og varð stjórnarstarf hans þar
jafnlangt þingmennskunni, en 12
ár vai' hann formaður félagsins.
Krá 1930—1938 var hann banka-
stjóri Búnaðarbankans. Auk þess
hlóðust á hann margs konar önn-
ur störf í þágu landbúnaðarins.
Má af því sjá, sem samtíðarmenn
vita, að Bjarni var á þessu tíma-
bili einn allra áhrifamesti maður
í landbúnaðarmálum.
Þegar Bjarni Ásgeirsson hætti
stjórnmálastöi’fum og forustu í
landbúnaðarmálum til þess að ger
ast fulltrúi íslands á erlendri
grund, mun honum og hinn ágætu
konu hans frú Ástu Jónsdóttur,
ekkt hafa verið það sársaukalaust
að liverfa frá margra áratuga starfi
og .áhugamálum, skilja við börn
sín; og venzlafólk ásamt hinum
stóra vinahópi. Mér er það
vel kunnugt, að þau hjónin brugðu
ekki á það ráð að taka við þessu
vandasama starfi, af því að vegur
til vaxandi metorða og veraldar-
gengis freistaði þeirra svo mjög.
Orð[ Bjarna sjálfs, er hann lét falla
þegár islenzku bændurnir heim-
sóttu þau hjónin í bændaförinni
1953, eru sönnun þess, að svo var
ekki. Það var í rauninni metnaður
hans fyrir hönd íslenzkra bænda,
að hann tók við embættinu. Það,
að hann var fyrsti íslenzki bónd-
inn, sem boðin var slík tignar-
staða, réði úrslitum. Slík ákvörð-
un var í fullu samræmi við allt líf
hans og starf.
Ög nú er Bjarni Ásgeirsson horf
inn af veraldarvegum, því er harm
uv í hjarta konu hans, barna og
annarra vandamanna. En fjölmenn
ur vinahópur og samstarfsmenn
harma líka hinn góða dreng. Öll
þjóðin saknar hans. Saknar þess
iíka að hafa ekki fengið að njóta
hans ápætu starfskrafta lengur,
þótt mikið dagsverk liggi að baki.
Eg man það, er ég sá Bjarna í
fyrsta siiin, að þá fannst mér hann
eldri ei árin sögðu til. Og þó var
hann svo æskubjartur, sviphreinn
og gáfiúxgur. Seinna fann ég, að
þetta k m af því, að hann fór á
undan jafnöldrum sínum í óvenju
legum andlegum þroska, ljómandi
gáfum o>' glæsimennsku. Því gafst
honun. s‘rax á æskuárum, forusta
unga félksins. Bjarni tók því dag-
inn sn: mma, dagurinn varð lang-
ur og cií gsverkið mikið, enda þótt
örlögi iddu hann til hvíldar áð
ur er okkur, sem eftir lifum,
fannst ciágur að kvöldi kominn.
En )>' gar Bjarna er að verðleik-
um þs; að mikið starf, minnumst
við þess að við lilið hans stóð hin
ógæfáp' kona frú Ásta Jónsdóttir,
göfug glæsileg, hjartaprúð og
hámer ti^ð. .Þf §• ifrlýnaðt (SJúRb/í-
liuga, .'■m komu á hið glæsilega
heimiii peirra hjóna, bæði heima

'á -Reykjúm óg í O'slo/ Gestúrinn
hlaut að finna það, að frú Ásta
átti ríkan þútt í lífi og starfi manns
síns. Sem sendiherrafrú á frænda
vorra fold, var hún hinn ákjósan-
legasti fulltrúi þjóðar sinnar. Eg
færi frú Ástu þakkir fyrir þann
heillaríka þátt, sem hún átti í
starfi hins gifturíka manns henn-
ar.
Vin minn, Bjarna Ásgeirsson,
kveð ég með söknuði og hjartans
þökk fyrir löng og ljúf kynni, gott
samstax’f og velvild í minn garð.
Og bændastéttin öll kveður hann
með virðingu og þakklæti og minn
ist hans sem hins mætasta for-
ustumanns íslenzks landbúnaðar.
Þorsteinn Sigurðsson.
Mjög misjafnlega verða menn
minnisstæðir þeim, sem mörgum
kynnast. — Þegar litið er til baka
yfir langa ævi, eru það jafnan oin-
stakir atburðir og einstakir menn,
sem minnisstæðastir eru, og stund-
um svo, að þeir gnæfa eins og varð
ar upp úr þokuhafi minninganna.
Einn af slíkum mönnum var Bjarni
Ásgeirsson á Reykjum.
Fyx’stu kynni mín af Bjarna Ás-
geirssyni eru frá fyrstu árum ung-
mennaíélaganna, þegar ris þess íé-
lagsskapar var einna hæst og vax-
andi grózka í þjóðlífi voru. Þá kom
hann sem gestur hér í sveit, ungur,
glæsilegur, orðsnjall og hugsjóna-
ríkur. Á hann þótti öllum gott að
hlýða. Og þau fyrstu kynni gleymd
ust ei.
Síðar fluttist hann hingað bú-
ferlum og hugði ekki aftur til
brottfarar fyrr en að ævilokum. En
örlögunum getur enginn ráðið og
því varð sendidvöl hans erlendis
nokkru skemmri en vera átti og
heimkoman önnur en ætlað var.
Starfsemi Bjarna inrian ung-
mennafélaganna var eins konar að-
dragandi að því er síðar varð. Það
hlaut svo að fara, að á slíkan mann
sem Bjarna hlæðust ýms umboðs-
og trúnaðarstörf, enda varð raunin
sú, að hann mun hafa gegnt fleiri
trúnaðarstörfum og setið í fleiri
virðingarstöðúm en flestír menn
aðrir. Varþað afleiðing mannkosta
hans og hæfileika. — Kunnastur
er Bjarni fyrir þátttöku sína í
stjórnmálum og félagsmálum
bænda. En þjóðmálastarfsemi hans
um 30 ára skeið, og þó nokkru
lengur, mun verða getið að nokkru,
af öðrum, sem minnast hans hér í
blaðinu í dag.
Eftir að Bjarni Ásgeirsson flutt-
ist að Reykjum árið 1921, varð
hann fljótlega fulltrúi sveitunga
sinna í ýmsum félagsmálum og
þótti þá vel séð fyrir forsvari þar.
M. a. var hann lengi í hreppsnefnd
Mosfellssveitar og sýslunefndar-
maður í mörg ár. Þótti hann jafn-
an ráðhollur og tillögugóður og það
því betur, sem um meiri vandamál
var að fjalla. Á mannfundum var
hann manna skemmtilegastur og
eftirsóttur er vanda þurfti til mál-
flutnings eða mannfagnaðar. Það
fór því mjög að líkum að vinsæld-
ir Bjarna og Ástu Jónsdóttur konu
hans, urðu fljótt almennar og ein-
lægar. Og á þær vinsældir hefir
ekki slegið fölva þótt árin hafi lið-
ið og þau oft verið fjarverandi um
árabil.
Við sveitungar Bjarna Ásgeirs-
sonar kveðjum hann með söknuði
og þökk. — Guðm. Þorláksson.
Bjarni Ásgeirsson, fæddur 1.
ágúst 1891 á Knarrarnesi á Mýr-
um, andaðist í Osló 15. júní 1956.
Lauk námi í Verzlunarskóla fs-
lands og búfræðinámi frá Hvann-
eyri 1913. Framhaldsbúnaðarnám
í Danmörku og Noregi. Bóndi í
Knarrarnesi á Mýrum 1915—21 og
að Reykjum, Mosfellssveit 1921—
1951. Alþingismaður Mýramanna
1927—51. í stjórn Búnaðarfélags
íslands frá 1927 og formaður 1939
—1951. í stjórn Söfnunarsjóðs fs-
lands 1928—51 og í bankaráði
Landsbankans í 3 ár. Bankastjóri
Búnaðarbankans 1930—38. í utan-
ríkismálanefnd 1928—51. Land-
búnaðarráðherra 1947—49. Kjör-
inn formaður Bændasambands
Norðurlanda (N.B.C.) 1951—52.
Skipaður sendiherra í Osló 28. maí
1951 frá 1. júlí að telja. Jafnframt
skipaður sendihen-a í Póllandi
með aðsetri í Osló 9. október 1951.
Jafnfi-amt skipaður sendihei’ra í
Tékbðslóvakiu í janúar Í952. Fori-
maður í samninganefndum við
Tékka 1952, 1953 og 1955. Skipað-
T1W 1N N, föstudagurinn 22. júm 1956.
Forseta bárust heilla-
óskir frá mörgum
pjoohofoingjum
Á Þjóðhátíðardaginn bárust
forseta íslands meðal annars árn-
aðai’óskir frá konungum Danmerk-
ur Noregs og Svíþjóðar, forseta
Finnlands, forseta Bandaríkjanna,
forseta Æðstaráðs Sovétríkjanna,
forseta Frakklands, forseta þýzka
sambandslýðveldisins, forseta
Brasilíu, forseta Forsetaráðs Ung-
verjalands, forseta Rúmenska þjóð
þingsins, forseta Tékkóslóvakíú,
forseta Póllands, forseta ísraels,
keisara írans og forsætisróðherra
Túnis.
Vesfmannaeyjabréf
(Framhald af 5. síðo..)
Skýrsla um síldarvörpu
Varpan, er notuð var, var ætluð
einum bát til dráttar. Hún var bú
in til úr baðmullargarni og styrkt
með mjóum strengjum úr slálvír.
Notaðir voru venjulegir botn-
vörpuhlerar hæfilega stórir fyrir
bátinn. Varpan var lipur og með-
færileg og tók stuttan tíma ao
kasta henni. Hún virtist opna sig
mjög vel og vera í góðu lagi. Bát-
urinn var búinn Asdic-tækjum og
hafði þar að auki Hughes dýptar-
mæli.
Veiðitilraunirnar með vörpuna
fóru fram í Garðsjó og Grindavík-
ursjó, þar sem mest var af síld-
inni á tilraunatímabilinu. Varpan
var dregin með 2—5 mílna ferð,
og aðeins kastað, þar sem berlega
var næg síld fyrir. Sumar síldar-
torfurnar mældust allt að 10
faðma þykkar, og var reynt að
draga bæði ofarlega og neðarlega
í gegnum þær. En árangurinn
reyndist ætíð enginn, eða hálf til
fjórar körfur í drætti.
Til þess að finna út hæð vörp-
unnar í sjónum var notaður sér-
stakur hornamælir með gráðuboga.
Hæðin síðan fundin eftir töflu, og
virtist það prýðilega nákvæmt.
Eftir þessar tilraunir lét skip-
stjórinn þá skoðun sína í Ijós, að
það mundi vera hlerarnir, sem
styggðu síldina og yllu því, að hún
skirrtist veiðarfærið og næðist
ekki í það. Einnig telur hann tog-
vírana geta valdið nokkrum trufl-
unum.
Síðast segir Pálmi skipstjóri í
skýrslu sinni, að með einhverjum
ráðum verði að vera tök á að hafa
hlerana miklum mun fjærri vörp-
unni, ef takast eigi að nota botn-
vörpu til síldveiða.
Reynsla Dana
Nú er það vitað, að Danir veiða
síld í vörpu við vesturströnd Jót-
lands. Að vísu er þar grynnra vatn
en hér og ef til vill veidd þar við
botninn. Á það ber ég ekki skyn.
Það er okkur hins vegar Ijóst, Eyja
búum, að það er okkur hinn mesti
bjargræðisvegur, ef takast mætti
að veiða síldina í vörpu og ná
henni á svo að segja hvaða dýpi
sem er. Þá mundum við geta veitt
næga síld hér við Eyjar á þeim
tíma árs, sem flotinn hefir nú
annars lítið fyrir stafni og liggur
að mestum hluta í höfn. Það er
dýrt að eiga allan þennan mikla
og dýrmæta bátaflota liggjandi í
höfn hálft árið sökum skorts á
tækni til síldveiða. Þá tækni verð-
um við að öðlast og fá vald yfir
henni, þó að miklum fjármunum
verði fórnað til þess. Þá mundu
Eyjarnar verða einhver allra mesta
síldarverstöð landsins, því að næg
er auðlegðin í hafinu hér umhverf-
is. — Góðar stundir.
Eyverji,
ur ambassador í Osló 25. október
1955. — Stórriddarakross Fálka-
orðunnar með stjörnu 1954, heið-
ursmerki Alþingishátíðarinnar
1930, heiðursmerki lýðveldisstofn-
unar á íslandi 1944, Stórkross St.
Olavsorðunnar 1951, kommandöi'-
kross Norðstjörnuorðunnar 1955,
kommandörkross ‘ annars stigs
Dannebrogsorðunnar 1955, Hákons
VII. 50 ára jubileumsorða 1955.
Kona hans: Ásta Jónsdóttir skip-
stjóra í Reykjgvík Þórðarsoriar.
Oiíubirgaageymirinn vi3 FáskrúðsfiöiS.
Afgreiðsla á olíu hafin úr nýjum
800 kgl. birgðageymi í Fúskrúðsfirði
ÖII skilyrði aZ verða til fullkcminnar aígrei(5s!u
togara í Fáskrúísfirði. Vöttur var fyrsti „vijji-
skiptavinurinn“ \ fyrradag
Nú er lokið merkum áfanga í olíuafgreiðslumálum Aust-
fjarða því að í fyrradag var tekinn í notkun nýr og allstór
birgðageymir í Fáskrúðsfirði, sem getur boðið togurum og
öðrum viðskiptavinum upp á þykkustu og ódýrustu tegundl
brennsluolíu. Þetta er eini staðurinn á Austíjörðum, sem
hefir slíka olíu til sölu. Olíufélagið h.f. á þennan geymi og
hefir byggt hann, en byggingu annaðist Vélsmiðjan Oddi,
Akuréyri.
Þetta er alistór birgðageymir,
sem rúmar átta hundruð kílólítra,
eða um sjö hundruð og fimmtíu
lestir af olíu. Byggingin var tekin
fyrir í tveimur áföngum vegna
mikils kostnaðar, þannig, að
grunnurinn var lagður fyrst, en
geyminum sjálfum komið upp [ kveðið hefir verið að endurbyggja
fyrir siðast liðin áramót. Frekari \ bryggjuna í sumar, en hafnarskil-
1
Bráðlega mun svo kaupfélagið
einnig geta boðið malaðan ís úr
vélum til þeirra togara, sem á
því þurfa að halda, og er þá að-
eins eftir að bæta og stækka
bryggjuna til þess að geta boðið
upp á fyrsta flokks afgreiðslu tog
urum hvaðanæfa af landinu. Á-
framkvæmdum þá frestað vegna
skammdegis og veðráttu.
Afgreiðslan.
í vor var svo aftur hafizt handa
um lokaframkvæmdirnar, þ. e.
lögn á olíu- og gufuleiðslum á-
samt hitara og dælu. í fyrradag
fór svo fram fyrsta afgreiðsla olíu
frá geyminum í hinn nýkeypta
togara, Vött, sem þá var að koma
úr fyrstu veiðiför fyrir Austfirð-
inga. Afgreiðslan tókst úgætlega,
þar sem afgreiddar voru hundrað
lestir af hinni hituðu olíu á rétt-
um tveimur klukkustundum, og
eru merin að vonum mjög ánægðir
með slík skilyrði. Telja Fáskrúðs-
firðingar og þó einkum kaupfé-
lagið, það mikils virði, að svo
mikilvægum áfanga hefir verið
náð og vænta aukinna viðskipta
fyrir frystihús og verksmiðju, þar
eð nú er unnt að bjóða togurum
upp á slíka afgreiðslu á þeirri olíu
tegund, sem þeir sækjast eftir.
Kaupfélagið rekur hraðfrystihús
og beinamjölsverksmiðju og er
það til mikilla hagsbóta fyrir þau
fyrirtæki að geta fengið ódýra olíu
til rekstursins.
yrði eru hin ákjósanlegustu í Fá-
skrúðsfirði. Það er ekki einungis
áhugamál kaupfélagsins að geta
tekið að sér afgreiðslu togara með
þessum hætti, heldur er þetta í
þágu alls byggðarlagsins vegna
hinnar auknu atvinnu sem við
þetta skapast.
Fullar sættir með Tító
og Krustjoff
Moskvu, 19. júní. — Allt var í
dag tilbúið til að fram færi há-
tíðleg undirskrift sameiginlegrar
yfirlýsingar Títós og rússnesku
leiðtoganna að afstöðnum viðræð-
um þeirra í Moskvu. Erfiðlega virð
ist samt hafa gengið að koma
henni saman því að fresta varð
undirskriftinni til morguns. Tító
hélt ræðu í dag fyrir miklum
manngrúa. Kvað hann nú fullt sam
komulag hafa náðst milli komm-
únistaflokka Rússlands og Júgó-
clafíu, en þetta myndi í engu
breyta sambúð Júgóslafa við vest-
urveldin.
Lokað eftir hádegi í dag vegna jarðarfarar Bjarna
Ásgeirssonar, sendiherra.
Teiknistofa landbúnaÖarins.
Landnám ríkisins.
Vegna útfarar Bjarna Ásgeirssonar, sendiherra, Reykj-
um, Mosfellssveit, verður verzlun vorri lokað eftir há-
degi í dag. t
Kaupfélag KJalarness.
Jarðarför mannsins míns,
Jóns Jónssonar,
bónda, Þjórsárholti,
sem andaöist 18. þ. m., fer fram a3 Stóra-Núpi laugardsginn 23. þ. m.
kl. 2 e. h.
Helga Stefánsdóttir, börn og fengdabörn.