Tíminn - 02.09.1956, Blaðsíða 9

Tíminn - 02.09.1956, Blaðsíða 9
f ! T í IVÍI N N, sunnndaginn 2. september 1956. - 7 - 9 Illlllllll£llllllllllll!llUIIIIIIIIIII!llllllll!l|l|l||i!I!l||II||[|l[[||||[|I||||||||[|||||||||||||i|||||||||||||||||[|)||||||||,|||||||||r s S | Ní. 10/1956. = efíír MAR6IT SÖDERHOLM lífi í skógum Kanada, ogi— það veit ég. Susan sagoi Harry — áður en hann var fluttur til Austurríkis höfð- um við fjarlægst hvort annað. Nú höfurn við ekki sézt í tvö ár og ég kann bréfið utanað, sem ég fékk frá Jill Aber- crombie fyrir hálfu ári. „Mér finnst það vera skylda mín að láta þig vita, að maöurinn þinn sést oft úti með austur- riskri konu, hún er ekkja og frjáls ferða sinna, ákaflega venjuleg kona að mínum dómi meö hárið sett upp í hnút og klút um hálsinn og andlits- farðalaus, en þú veizt hvernig karlmennirnir eru — das eioig weibliche, og svo framvegis“. Eg hafði ekki haft miklar á- hyggjur af því þá, heldur hugsað að ef til vill væri það merki þess að ég væri að verða gömul, allar þrár mínar væru aö deyja, verða að ösku, sem enginn neisti leyndist í — útdauðum eldi, grárri ösku .— að vita manninn, sem ég eitt sinn hafði elskað, Harry minn, sem ég hafði búið með í hamingjusömu hjónabandi í næstum tuttugu ár, hafa yfirgefið mig vegna annarrar konu, án þess það kæmi sárt við mig, án þess að ég yrði þess meira vör en ég hefðij látið öskuna renna milli' fingra mér. Það var sök styrj - aldarinnar. En nú firin ég allt í einu hve einmana ég er. Enginn kærir sig um mig, ég er eng- um neitt — kannske Jack í nokkur ár ennþá. Hvers vegna [óttast ég? Af hverju þessi nagandi ótti? Eg þýt áfram eins og ég sé rekin. Eg er á flótta, ég er hrædd. Það er eitthvað, sem liggur ógnandi í leyni fyrir mér, eins og ein- hver hætta bíði mín. Það er eitthvað, sem varar við hættu í sjálfum hitanum, í kyrrð- inni. Allt í einu stend ég fyrir framan hús Lottu frænku, án þess að ég geri mér ljóst, á hvern hátt ég komst þangað. Eg stari forviða á gluggarað mér það. Lotta er dáin — vingjarnlega, hrukkótta and- litið og eirðarlausu hendurn- ar horfið. Fritz hefir haldið eftir hluta af húsgögnunum, en selt hitt, og sjálfur býr hann annars staðar. Æ, guð minn góður, hvílík leiksýning er lífið ekki. Að hugsa sér, ef ég hefði vitað, þegar ég fór héðan hvernig endurkoman myndi verða — hve einmana ég rnyndi ganga eftir þessum götum, sem viö Gerhard læddumst efir heimleiðis, hvernig ég myndi stara á læst ekki kominn ennþá? Mig verkjar í fæturna af þreytu. Það er kveljandi hiti í her- berginu, þótt glugginn sé op- inn, og þóít það sé á þriðju hæð, heyri ég ískriö í heml- um bifreiðanna niðri á göt- unni, svo mér finnst eins og heilinn sé að sogast út úr höfðinu. Eg læt fallast niður fyrir framan spegilinn, og horfi á bólgið, útgrátiö and- lit mitt. Nú ætti Harry að sjá mig — eöa hin óbilgjarna Lil. En íiú verð ég aö vera skynsöm. Eg fer í þunna silki sloppinn, og nudda farða á Allir þeir, sem selja vörur beint til neytenda skulu, i að svo miklu leyti, sem því verður við komið, merkja 1 vörurnar með útsöluverði eða auglýsa útsöluverðið á 1 svo áberandi hátt á sölustaðnum, að auðvelt sé fyrir við- |j sldptamennina að lesa það. Á þetta undantekningarlaust við um þær vörur, sem g settar eru til sýnis í búðargluggum, sýningarkössúm eða 1 á annan hátt. i Verðið má setja á vöruna sjálfa á viðfestan niiða eða i á umbúðir vörunnar. |i Reykjavík, 31. ágúst 1956. ... |j VERÐGÆZLUSTJÓPJNN. Jj llllllllllllllllllllllllll!!lllll|!!!!||l||!l!!ll!ll!!llll|||||||||[|I[|||||||||||||[||||||||||[|||||||II|[|||||l|||||)j|||i;ilÍinj||l!|||[|ll]]‘ njiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiijiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii'ijftjlminminiHiij hliðið, þar sem hann kyssti andlitið, þar til það lítur út mig í fyrsta sinn — kyssti ejns 0g gríma. Eg er óstyrk mig svo ákaft, að við skjögr-!0g þrcytt eftir ferðalagið, það uðum skref fyrir skref inn í ^ er aut og sumt. Eg tek fram garðinn. j eyrnaskjólin mín, sem ég læt Þegar ég fór héðan — það mig aldrei vanta á ferðalög- var á Westbahnhof, sem við um, tek síðan svefntöflu og héldumst í hendur, og það var |sef til niorguns. Eg er hingað eins og glerhjálmur væri yf- j komin til þess að sýna dóttur ir okkur í miðri mannþröng- minni dásemdir Vinar í nokkra inni. Þú skrifar — þú kemurjdaga, þar til hátíðahöldin í aftur. Hann hljóp meðfram Ealzburg hefjast — það er lestinni — gráu augun hans! mergurinn málsins. voru uppglennt áf ótta, afj Eða er ekki svo? Tárin fara sársauka. Eg grét ekki — ég að renna niður farðaðar kreisti leöurólina í gluggan- j kinnarnar. um, svo að hún skarst inn í fingurna. Þetta var ekki að- ANNAR KAFLI eins skyndisöknuður ung-J Hér í viðhafnarsal lands- meyjar — þetta var eitthvaö: bókasafnsins er svalt og þægi meira. Eg minnist þess enn. j legt, og ég andvarpa um leið Hvers vegna fór ég? Mamma;og ég dreg hanzkana á hend- var veik, átti að ganga undir j urnar og býst til að halda til | fyrir árið 1956 verður haldið í skrifstofu mínni áð 1 | Neðstutröð 4, fimmtudaginn 6. september 1956 kl. 16. 1 I Faíla þá í gjalddaga skattar ársins 1956. | Bæjarfógetinn í Kópavogi, 30. ágúst 1956. I Sigurgeir Jónssöii'. í]Í!lllllimillllllllll!llll[lllllllll!llimill|j|||||||||l!lllllll|[||llll!llllll!lllll!lllll!llllllll!lllllll!IIIIIIII|l||!|l|lllll!|l|||ié; NllllllllllllllllllllllllllllllillIlllllllllllllllllllíllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllM | Félag austfirzkra kvenna | | heldur sína árlegu kynningar- og skemmtisamkomu I | fyrir austfirzkar konur í Breiðfirðingaheimilinu, Skóla- |i | vörðustíg 6 A. miðvikudaginn 5. sept. kl. 8 stundvíslega. |i | Stjórnin hefir ákveðið að bjóða öllum austfirzkum ■ i | konum þátttöku, sem vilja, með sama gjaldi og félágs- §j 1 konur. . || 5 w _ 4 Ei 1 Félagskonur vinsamlegast gefi stjórninni upplýsingar 1 uppskurð. Var ég að hverfa! Kahlenberg, þar sem ég hefi i 1 um Þær austfirzkar konur, sem þið þekkið, og sam- 1 á burt frá hinu raunverulega j lofað að snæða miðdegisverð | kvæmt félagslögum hafa rétt til að vera gestir félagsins. i lífi þá? Hafði allt verið inn- j með þeim Ralph og Lil. Marm- antómur hégómi síðan? Eða' araiíkneskin af Habsborgur- voru atburðirnir, sem ég upp- unUm horfa með aðdáunar- lifði í Vín, hégómi? Aöeins ef, verðum virðuleika niður á mig ég vissi það. meöan ég læt augun líða að Hliði var skellt ofar í göt- j skilnaði yfir kórintsku súl- unni. Fótatak nálgst ég vakna urnar og loftmálverkin. Gull- af draumnum. Jane Winter: bryddingarnar á bókbandi — ert það í rauninni þú, sem i prins Eugens glitra meðfram stendur síðla kvölds á mollu- 1 veggjunum. Skyldi vera til legri götu í Vin og grætur gráa ösku? Hver var það, sem hæddist að Susan, sem vildi lífga upp æskuminningarnar, og sem hafði kallaö það dauðadæmt áform? Og hvað gerir þú sjálf? Ráfar um, irnar. Húsið er óskaddað, gul j dauðþreytt í sumarhita Vín- kalkhúðin farin af glugga- j ar> sem Þu veizt, að hefir orð- syllunum, stóra hliðið lokaðiið' íyrir sprengjuárásum, ag með lás og slá. Eg hefi geng- jer breytt,, og grætur gamla ið framhjá húsum, sem orðið jkossa, og það, aö enginn þekk hafa fyrir sprengjum, drauga jir Þig aftur. Þú ættir að húsum með gapandi gluggum, 1 skammast þín — þú gamla húsum, sem við höfum eyöi- skynsama kona, sem átt upp- lagt — skyldi enn búa. fólk; komna dóttur. Eg skamma sjálfa mig alla leiðina til gistihússins. Til allrar hamingju geng ég fram á bifreiðastöð — það er að segja, það rénnur ekki upp fyrir mér þegar í ’ stáð, að þetta eru leigubifreiðar þéssi íimm eöa sex hrörlegu öku- tæki, sem nokkrir þunglama- legir menn eru á vakki i kring um. En ég kemst fljótt til gistihússins, og þar aö auki ódýrt — tötralegi maðurinn við stýrið er, þegar allt kem- ur til alls, viðkunnanlegasti Í'iáungi og vingjarnlegasti. — Skemmtiatriði. , , |i Kvikmyndasýning. ‘ |: I Aðgöngumiðar seldir við innganginn. |í | Stjórnin. |i 3 =i «BlUllUlllUllllUIIIIIIIIII!llllllllilllllllIilll!U!ll!llIllIimi!l!III!lll!IUIIIIIIIIllllltlllHlll!!llll!!milllliUlill!lllimilUa lllllllll!llllllllltllll!!llllllllllllltll!llll!lll!ll!lllll!tl!ll!lllllll!llllllllllllllllltl!llllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllll!l!lin undir þökum þeirra? — En hér er allt eins og áður, ó- hreyft, kyrrt, en dálítið úr sér gengið. Það var gengiö inn um innganginn til hægri, upp tvær slitnar steintröppur — íbúðin sneri út í garðinn, og allt var kyrrt og hljótt, þegar undan eru skilin höggin lrá smíðavcU’kstæðinu neðar viö götuna. Stóra anddyrið, mat- stofan„ setustofan í einfcld- um virðuleika sínum, sveín- herbergið sem við höfðum, maðurinn hafði á leigu, öll maghóníhúsgögnin - og Lötta írænka,. Líklega allt horfið Skyldi Harry annars hafa í hyggju að senda bílinn eftir okkur? Hvers vegna er hann fegurra bókasafnsherbergi nokkurs staðar í veröldinni? Eg hefi átt rnjög skemmti- lega stund hér á Goethe- sýningunni, eftir önnum hlað inn morgunn, bankaviðskipti og árangurslausar tilraunir til þess að ná í Harry. Þreyt- an og óstyrkurinn i gær gerði það að verkum, að mér fannst öll menning vera hér útdauð, borgin hertekin, sprengd og eyðilögð af okkar völdum, en í dag hefi ég orðið þess vör, að menningin lifir hér enn þrátt fyrir allt, í þessurn fögru sölum í barok-stíl, og að hér er ennþá fólk, sem hefir ánægju af andlegum f éfnum sem þessum. Miskunn^'rlaust sólskinið, sem skín á móti mér á Jóseps j h torginu, fær mig til aö við-1 = urkenna með sjálfri mér, aö, s Lil hafi rétt fyrir sér — Vín i j§ sé alis ekki staður til þess i 1 ao dvelja á í júlímánuði. Að- j ,§j éins ef Harry myndi nú senda' j§. okkur bílinn, þá gætum við g handariunsókn, ásamt upplýsingum um nám ■ eg me'ð- i komizt héðán. Við erum svo h g sem ekki i neinu lífstíðarfang- s mælum, ef fyrir hendi eru, sendist afgreiðslu blaðsins elsi héi. = fvrir 8. september merkt: Skrifstofustarf. Eg sakna bilsms meira en = - r =• noklcru sinni, er ég stíg upp j § í fyrsta bílinn í röð hrörlegra [ uuinillliiliiiliiiiiiiiiilumililiiliiiiilllllllllillUiiliilllliilliiluiluiiiiiliUillliliilimuimiimtiiiiimiililiríilUHUuTa 1 Kaupmenn - Kaupfélög (! 1 Súkkulaðiverksmiðjan Linda h.f., Akureyri, hefir nú |j | frá 1. september, tekið að sér dreifingu og sölu á fram- |i | leiðsluvörum sínum. |i | í Revkjavík og riágrenni eru viðskiptavinir vorir vin- || | samlegast beðnir að snúa sér til afgreiðslunnar Baróns- |j | stíg 11 A, sími 7672. |j | Súkkuiatuverksmiiijjan Linda h.f. 1 Akureyri. i ÍltlItlllliimiiHiltUMHUIIUIlllil!UI!UI[iÍUi:i!i!mil!illlUIIII>IIIIUIillHUIIIli!lllllillllllll|[llliHilI!lim!i:!l!iUI!lilin iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiíiinliiiiiiiiiiiiiiiiiiilnn tofus i = Opinber: stofnuri æslíir eftir skrifstofustúlkú. Eigin- |j

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.