Tíminn - 02.09.1956, Blaðsíða 9
f !
T í IVÍI N N, sunnndaginn 2. september 1956.
- 7 -
9
Illlllllll£llllllllllll!llUIIIIIIIIIII!llllllll!l|l|l||i!I!l||II||[|l[[||||[|I||||||||[|||||||||||||i|||||||||||||||||[|)||||||||,|||||||||r
s S
| Ní. 10/1956. =
efíír
MAR6IT SÖDERHOLM
lífi í skógum Kanada, ogi— það veit ég. Susan sagoi
Harry — áður en hann var
fluttur til Austurríkis höfð-
um við fjarlægst hvort annað.
Nú höfurn við ekki sézt í tvö
ár og ég kann bréfið utanað,
sem ég fékk frá Jill Aber-
crombie fyrir hálfu ári. „Mér
finnst það vera skylda mín
að láta þig vita, að maöurinn
þinn sést oft úti með austur-
riskri konu, hún er ekkja og
frjáls ferða sinna, ákaflega
venjuleg kona að mínum dómi
meö hárið sett upp í hnút og
klút um hálsinn og andlits-
farðalaus, en þú veizt hvernig
karlmennirnir eru — das eioig
weibliche, og svo framvegis“.
Eg hafði ekki haft miklar á-
hyggjur af því þá, heldur
hugsað að ef til vill væri það
merki þess að ég væri að verða
gömul, allar þrár mínar væru
aö deyja, verða að ösku, sem
enginn neisti leyndist í —
útdauðum eldi, grárri ösku
.— að vita manninn, sem ég
eitt sinn hafði elskað, Harry
minn, sem ég hafði búið með
í hamingjusömu hjónabandi
í næstum tuttugu ár, hafa
yfirgefið mig vegna annarrar
konu, án þess það kæmi sárt
við mig, án þess að ég yrði
þess meira vör en ég hefðij
látið öskuna renna milli'
fingra mér. Það var sök styrj -
aldarinnar.
En nú firin ég allt í einu
hve einmana ég er. Enginn
kærir sig um mig, ég er eng-
um neitt — kannske Jack í
nokkur ár ennþá. Hvers vegna
[óttast ég? Af hverju þessi
nagandi ótti? Eg þýt áfram
eins og ég sé rekin. Eg er á
flótta, ég er hrædd. Það er
eitthvað, sem liggur ógnandi
í leyni fyrir mér, eins og ein-
hver hætta bíði mín. Það er
eitthvað, sem varar við hættu
í sjálfum hitanum, í kyrrð-
inni.
Allt í einu stend ég fyrir
framan hús Lottu frænku, án
þess að ég geri mér ljóst, á
hvern hátt ég komst þangað.
Eg stari forviða á gluggarað
mér það. Lotta er dáin —
vingjarnlega, hrukkótta and-
litið og eirðarlausu hendurn-
ar horfið. Fritz hefir haldið
eftir hluta af húsgögnunum,
en selt hitt, og sjálfur býr
hann annars staðar. Æ, guð
minn góður, hvílík leiksýning
er lífið ekki. Að hugsa sér, ef
ég hefði vitað, þegar ég fór
héðan hvernig endurkoman
myndi verða — hve einmana
ég rnyndi ganga eftir þessum
götum, sem viö Gerhard
læddumst efir heimleiðis,
hvernig ég myndi stara á læst
ekki kominn ennþá? Mig
verkjar í fæturna af þreytu.
Það er kveljandi hiti í her-
berginu, þótt glugginn sé op-
inn, og þóít það sé á þriðju
hæð, heyri ég ískriö í heml-
um bifreiðanna niðri á göt-
unni, svo mér finnst eins og
heilinn sé að sogast út úr
höfðinu. Eg læt fallast niður
fyrir framan spegilinn, og
horfi á bólgið, útgrátiö and-
lit mitt. Nú ætti Harry að sjá
mig — eöa hin óbilgjarna
Lil. En íiú verð ég aö vera
skynsöm. Eg fer í þunna silki
sloppinn, og nudda farða á
Allir þeir, sem selja vörur beint til neytenda skulu, i
að svo miklu leyti, sem því verður við komið, merkja 1
vörurnar með útsöluverði eða auglýsa útsöluverðið á 1
svo áberandi hátt á sölustaðnum, að auðvelt sé fyrir við- |j
sldptamennina að lesa það.
Á þetta undantekningarlaust við um þær vörur, sem g
settar eru til sýnis í búðargluggum, sýningarkössúm eða 1
á annan hátt. i
Verðið má setja á vöruna sjálfa á viðfestan niiða eða i
á umbúðir vörunnar. |i
Reykjavík, 31. ágúst 1956. ... |j
VERÐGÆZLUSTJÓPJNN. Jj
llllllllllllllllllllllllll!!lllll|!!!!||l||!l!!ll!ll!!llll|||||||||[|I[|||||||||||||[||||||||||[|||||||II|[|||||l|||||)j|||i;ilÍinj||l!|||[|ll]]‘
njiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiijiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii'ijftjlminminiHiij
hliðið, þar sem hann kyssti andlitið, þar til það lítur út
mig í fyrsta sinn — kyssti ejns 0g gríma. Eg er óstyrk
mig svo ákaft, að við skjögr-!0g þrcytt eftir ferðalagið, það
uðum skref fyrir skref inn í ^ er aut og sumt. Eg tek fram
garðinn. j eyrnaskjólin mín, sem ég læt
Þegar ég fór héðan — það mig aldrei vanta á ferðalög-
var á Westbahnhof, sem við um, tek síðan svefntöflu og
héldumst í hendur, og það var |sef til niorguns. Eg er hingað
eins og glerhjálmur væri yf- j komin til þess að sýna dóttur
ir okkur í miðri mannþröng- minni dásemdir Vinar í nokkra
inni. Þú skrifar — þú kemurjdaga, þar til hátíðahöldin í
aftur. Hann hljóp meðfram Ealzburg hefjast — það er
lestinni — gráu augun hans! mergurinn málsins.
voru uppglennt áf ótta, afj Eða er ekki svo? Tárin fara
sársauka. Eg grét ekki — ég að renna niður farðaðar
kreisti leöurólina í gluggan- j kinnarnar.
um, svo að hún skarst inn í
fingurna. Þetta var ekki að- ANNAR KAFLI
eins skyndisöknuður ung-J Hér í viðhafnarsal lands-
meyjar — þetta var eitthvaö: bókasafnsins er svalt og þægi
meira. Eg minnist þess enn. j legt, og ég andvarpa um leið
Hvers vegna fór ég? Mamma;og ég dreg hanzkana á hend-
var veik, átti að ganga undir j urnar og býst til að halda til
| fyrir árið 1956 verður haldið í skrifstofu mínni áð 1
| Neðstutröð 4, fimmtudaginn 6. september 1956 kl. 16. 1
I Faíla þá í gjalddaga skattar ársins 1956.
| Bæjarfógetinn í Kópavogi, 30. ágúst 1956.
I Sigurgeir Jónssöii'.
í]Í!lllllimillllllllll!llll[lllllllll!llimill|j|||||||||l!lllllll|[||llll!llllll!lllll!lllll!llllllll!lllllll!IIIIIIII|l||!|l|lllll!|l|||ié;
NllllllllllllllllllllllllllllllillIlllllllllllllllllllíllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllM
| Félag austfirzkra kvenna |
| heldur sína árlegu kynningar- og skemmtisamkomu I
| fyrir austfirzkar konur í Breiðfirðingaheimilinu, Skóla- |i
| vörðustíg 6 A. miðvikudaginn 5. sept. kl. 8 stundvíslega. |i
| Stjórnin hefir ákveðið að bjóða öllum austfirzkum ■ i
| konum þátttöku, sem vilja, með sama gjaldi og félágs- §j
1 konur. . ||
5 w _ 4 Ei
1 Félagskonur vinsamlegast gefi stjórninni upplýsingar 1
uppskurð. Var ég að hverfa! Kahlenberg, þar sem ég hefi i 1 um Þær austfirzkar konur, sem þið þekkið, og sam- 1
á burt frá hinu raunverulega j lofað að snæða miðdegisverð | kvæmt félagslögum hafa rétt til að vera gestir félagsins. i
lífi þá? Hafði allt verið inn- j með þeim Ralph og Lil. Marm-
antómur hégómi síðan? Eða' araiíkneskin af Habsborgur-
voru atburðirnir, sem ég upp- unUm horfa með aðdáunar-
lifði í Vín, hégómi? Aöeins ef, verðum virðuleika niður á mig
ég vissi það. meöan ég læt augun líða að
Hliði var skellt ofar í göt- j skilnaði yfir kórintsku súl-
unni. Fótatak nálgst ég vakna urnar og loftmálverkin. Gull-
af draumnum. Jane Winter: bryddingarnar á bókbandi
— ert það í rauninni þú, sem i prins Eugens glitra meðfram
stendur síðla kvölds á mollu- 1 veggjunum. Skyldi vera til
legri götu í Vin og grætur
gráa ösku? Hver var það, sem
hæddist að Susan, sem vildi
lífga upp æskuminningarnar,
og sem hafði kallaö það
dauðadæmt áform? Og hvað
gerir þú sjálf? Ráfar um,
irnar. Húsið er óskaddað, gul j dauðþreytt í sumarhita Vín-
kalkhúðin farin af glugga- j ar> sem Þu veizt, að hefir orð-
syllunum, stóra hliðið lokaðiið' íyrir sprengjuárásum, ag
með lás og slá. Eg hefi geng- jer breytt,, og grætur gamla
ið framhjá húsum, sem orðið jkossa, og það, aö enginn þekk
hafa fyrir sprengjum, drauga jir Þig aftur. Þú ættir að
húsum með gapandi gluggum, 1 skammast þín — þú gamla
húsum, sem við höfum eyöi- skynsama kona, sem átt upp-
lagt — skyldi enn búa. fólk; komna dóttur.
Eg skamma sjálfa mig alla
leiðina til gistihússins. Til
allrar hamingju geng ég fram
á bifreiðastöð — það er að
segja, það rénnur ekki upp
fyrir mér þegar í ’ stáð, að
þetta eru leigubifreiðar þéssi
íimm eöa sex hrörlegu öku-
tæki, sem nokkrir þunglama-
legir menn eru á vakki i kring
um. En ég kemst fljótt til
gistihússins, og þar aö auki
ódýrt — tötralegi maðurinn
við stýrið er, þegar allt kem-
ur til alls, viðkunnanlegasti
Í'iáungi og vingjarnlegasti. —
Skemmtiatriði. , , |i
Kvikmyndasýning. ‘ |:
I Aðgöngumiðar seldir við innganginn. |í
| Stjórnin. |i
3 =i
«BlUllUlllUllllUIIIIIIIIII!llllllllilllllllIilll!U!ll!llIllIimi!l!III!lll!IUIIIIIIIIllllltlllHlll!!llll!!milllliUlill!lllimilUa
lllllllll!llllllllltllll!!llllllllllllltll!llll!lll!ll!lllll!tl!ll!lllllll!llllllllllllllllltl!llllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllll!l!lin
undir þökum þeirra? — En
hér er allt eins og áður, ó-
hreyft, kyrrt, en dálítið úr sér
gengið. Það var gengiö inn
um innganginn til hægri, upp
tvær slitnar steintröppur —
íbúðin sneri út í garðinn, og
allt var kyrrt og hljótt, þegar
undan eru skilin höggin lrá
smíðavcU’kstæðinu neðar viö
götuna. Stóra anddyrið, mat-
stofan„ setustofan í einfcld-
um virðuleika sínum, sveín-
herbergið sem við höfðum,
maðurinn hafði á leigu, öll
maghóníhúsgögnin - og Lötta
írænka,. Líklega allt horfið
Skyldi Harry annars hafa í
hyggju að senda bílinn eftir
okkur? Hvers vegna er hann
fegurra bókasafnsherbergi
nokkurs staðar í veröldinni?
Eg hefi átt rnjög skemmti-
lega stund hér á Goethe-
sýningunni, eftir önnum hlað
inn morgunn, bankaviðskipti
og árangurslausar tilraunir
til þess að ná í Harry. Þreyt-
an og óstyrkurinn i gær gerði
það að verkum, að mér fannst
öll menning vera hér útdauð,
borgin hertekin, sprengd og
eyðilögð af okkar völdum, en
í dag hefi ég orðið þess vör,
að menningin lifir hér enn
þrátt fyrir allt, í þessurn
fögru sölum í barok-stíl, og
að hér er ennþá fólk, sem
hefir ánægju af andlegum f
éfnum sem þessum.
Miskunn^'rlaust sólskinið,
sem skín á móti mér á Jóseps j h
torginu, fær mig til aö við-1 =
urkenna með sjálfri mér, aö, s
Lil hafi rétt fyrir sér — Vín i j§
sé alis ekki staður til þess i 1
ao dvelja á í júlímánuði. Að- j ,§j
éins ef Harry myndi nú senda' j§.
okkur bílinn, þá gætum við g handariunsókn, ásamt upplýsingum um nám ■ eg me'ð- i
komizt héðán. Við erum svo h g
sem ekki i neinu lífstíðarfang- s mælum, ef fyrir hendi eru, sendist afgreiðslu blaðsins
elsi héi. = fvrir 8. september merkt: Skrifstofustarf.
Eg sakna bilsms meira en = - r =•
noklcru sinni, er ég stíg upp j §
í fyrsta bílinn í röð hrörlegra [ uuinillliiliiiliiiiiiiiiilumililiiliiiiilllllllllillUiiliilllliilliiluiluiiiiiliUillliliilimuimiimtiiiiimiililiríilUHUuTa
1 Kaupmenn - Kaupfélög (!
1 Súkkulaðiverksmiðjan Linda h.f., Akureyri, hefir nú |j
| frá 1. september, tekið að sér dreifingu og sölu á fram- |i
| leiðsluvörum sínum. |i
| í Revkjavík og riágrenni eru viðskiptavinir vorir vin- ||
| samlegast beðnir að snúa sér til afgreiðslunnar Baróns- |j
| stíg 11 A, sími 7672. |j
| Súkkuiatuverksmiiijjan Linda h.f.
1 Akureyri. i
ÍltlItlllliimiiHiltUMHUIIUIlllil!UI!UI[iÍUi:i!i!mil!illlUIIII>IIIIUIillHUIIIli!lllllillllllll|[llliHilI!lim!i:!l!iUI!lilin
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiíiinliiiiiiiiiiiiiiiiiiilnn
tofus
i = Opinber: stofnuri æslíir eftir skrifstofustúlkú. Eigin- |j