Tíminn - 21.12.1956, Blaðsíða 9

TÍMINN, föstudaginn 21. desember 1956.
9
•T
[fO ^Silfurtunglið:
hafið sorglega lítið álit á með
bræðrum yðar.
— Ég hef þrívegis verið op-
inber ákærandi í forföllum
annars og var tvisvar opinber
ákærandi meðan ég var í hern
um í fyrstu heimsstyrjöldinni
og ég ólst upp í óeirðahverfi
að við tölum nú ekki um allt
það sem ég hef séð í starfi
mínu eða síðan ég varð dóm-
ari. Mér finnst að mínir kæru
meðbræður geti prísað sig
sæla ef þeir ná fimmtugu án
þess að hafa setið inni og þetta
á við um alla — sjálfan mig
líka. Þér sáuð þennan náunga
sem ég var að ráðleggja við
billjarðinn — haldið þér að
hann hafi verið langt frá því
að fremja manndráp? Ég hef
komizt að þeirri niðurstöðu
að bezt sé að lifa þannig: pro
primo að erfa peninga, pro
secundo að giftast konu sem
hefur gaman af kynferðislegri
sérvizku manns, pro trio að
hafa nóg að gera við eitt-
hvert starf sem ekki brýtur í
bág við lögin, pro quarto að
hafa ekki eina ástríðu til
drykkjuskapar, pro quinto að
vera í einhverjum stórum söfn
uði, pro sexto að lifa ekki allt
of lengi.
— Ég þekki annars mann
sem . . .
— Það liggur í augum uppi:
Joe Chapin. Hvernig haldið
þér eiginlega að ég hafi hugs
að mér annars? Pro septimo
að bera alltaf verndargrip —
og þetta meina ég sem lík-
ingu. Það gildir lika um Joe
Chapin. En til þess þarf
heppni. Það kemur stundum
fyrir að ég sit þarna í dóm-
arasætinu og hlusta á mál
þar sem hinn ákærði hefur
hegðað sér eins og ég hefði
sjálfur gert við sömu aðstæð-
ur . . . Jæja, þá er það eins
og spennandi glæpasaga og
ég fygist með af áhuga til að
heyra niðurlagið. Fólk er
kannski fínna hér í klúbn-
um en þar sem ég lærði að
spila billjarð og það hefur náð
vissri sjálfstjórn. En það er
ekki neitt helvíti mikill mun-
ur á náunganum sem sagði
að halda kjafti á svona kurt-
eisiegan hátt og einhverjum
róna sem rotaði mig með
staur. Drottinn minn dýri,
þér vitið sjálfur hvað er að
gerast út um allan heim ein-
mitt þessa dagana. Menn
drepa hver annan og fá heið-
ursmerki fyrir. Fyrst eru þeir
þjálfaðir til þess arna, eru á-
líka lengi að læra manndráp-
in og það tekur að læra múr-
verk eða annað slíkt. Svo er
þeim skipað að ganga út og
drepa fólk. Drepa. Eyða
mannslífum. Drepa. Ég hata
þetta orð. Og ég reyni ekk-
ert til að blekkja sjálfan mig.
Ég veit að ég er að drepa þeg-
ar ég sendi mann í rafmagns-
stólinn og ég vissi að það
myndi liggja fyrir mér áður
en ég varð dómari. Já, þér
hafið rétt fyrir yður, ég hef
heldur lítið álit á meðbræðr-
um mínum. Þeir eru ámóta orðinn félagi get ég séð um
illgjarnir og það er ekkert lít- mig sjálfur. Ef þeir kæra sig
ið. En nú er ég dómari svo umfð sparka mér — þá þeir
er mínum eiskulegu meðbræðr um leysl/ð"r un??n
. . allri abyrgð varðandi þetta.
um fynr að þakka og Mike, Kiúbburinn hefur ekki kynnzt
Slattery. Meðbræður mínir og fyrirbærum af minni tegund
Mike Slattery urðu á eitt sátt síðan English ungi bylti hér
ir um það — og það var býsna öllu fyrir fimmtán eða tutt-
skynsamlegt af þeim — að ég ugu árum.
gæti ekki gert líkt því jafn' — Þeir hafa kannski gott
mikið illt af mér ef þeir tylltu ai. t>a® s® ærlega við
mér upp í dómarasætið og ef j^eim' En lrva® um þennan
VKri a faraldsfæti. Ég veit vel.^M™ gf han.
ss ™
En áður en notkur maður er 1,effaL“u“lr' „
skipaður dómari ætti að rann M „ JC ’ " " g
saka hann með sérstöku tilliti, Hann hjálpa5i dómaranum
í frakkann. Williams lagði
höndina á öxl McHenrys.
— Sjáið þér til, Arthur. Þér
eruð kannski ekki mesti mála
til þess hversu glæpsamlega1,
hann er innrættur og ef hann
er það í hæfilegum mæli er
hann sjálfkjörinn til starfs-
ans. Til dæmis þér Arthur:
Þér yrðuð lítilfjörlegur dóm-
arii
McHenry brosti og sagði:
— Það vona ég ef yðar mæli sej^u^h&unSi
kvarði er gildur. Annars
þakka ég fyrir hrósið.
færslumaður síðan Fallon leið
en þér eigið alltaf eitthvað
í pökahorninu. Og þér eruð
Mc
legt fyrirkomulag fyrir alla aö
ila. Dómarinn gat alltaf lagt
bílnum sínum á sama stað og
hann þurfti ekki að gefa að-
stoðarmönnum drykkjupen-
inga, það einasta sem menn
bjuggust við af honum var að
hann heilsaði vingjarnlega.
(Það var harla ósennilegt, að
eigendurnir bæðu hann
nokkru sinni að gera sér
og færi svo, myndi
hann sýna öðru bifreiðastæði
Þakk, Lloyd, sagði
Henry.
— Og nú hef ég hugsað mér' Bifreið dómarans stóð á bif
að drekka mig hæfilega drukk reiðastæðinu í Landengo
inn og brjóta þar með lögin. stræti, beint á móti hótelinu.
Ég er nógu skýr í kollinum á Hann gat lagt henni þar ó-
morgnanna, man hvern para- keypis. Það var einn heiðurs-
graff úr lögbókunum. En nú votturinn sem hann hlaut sem
ætla ég mér að innbyrða hæfi dómari, og honum fannst sjálf
legt alkóhólmagn til að ég j um ag hann sjhidi eigendun-
verði ófærumað aka bifreið j um heiður með þvi að nota
tí Hann tók ei^i
ræddri bifreið heim til ,mín j | við ókeypis benzini, oliu, þvotti
Collieryville. Enginn fær hug|e®a öðrum vörum eða þjón-
mynd um að ég sé undir áhrif j ustu. Það, að dómarinn skyldi
um en mér verður sjálfum full jleggja bílnum sínum einmitt
ljóst að viðbrögð mín og sjón þarna, var meðmæli og aug-
eru ekki sem skyldi. Ef ég væri lýsing fyrir staðinn og ánægju
einn af þessum umerðadóm-
urum hefði ég fyrir löngu úr
skurðað að ég ætti að missa
ökuskírteinið. Maður heyrir á
hverjum degi um umferðadóm
ara í Los Angeles eða Toledi
sem dæmir sjálfan sig í sekt
fyrir að brjóta bifreiðalögin.
Jæja, hef ég þá látið yður
hafa eitthvað að hugsa um,
Arthur?
— Einhver ósköp, sagði Mc
Henry- ereiða
— Gleymið því bara ekki1 g
að ég er stráklingur úr fá-,, . _
tækrahverfi sem hlotið hef Þann heiður að flytja þangað.
blessun bóklærdóms. Þvílíkt °g neyddist hann til þess, yrði
getur valdið allmikilli ó- Það álitshnekkir fyrir bifreiða
ánægju, einkum vegna þess aö stæðið við hótelið).
nú er ég orðinn götustrákurj Lloyd Williams ætlaði sér
í augum hinna siðmenntuðu! ekki að fara að skoða tuttugu
og siðmenntaður maður í aug dollara hórurnar í vínstúku
um götustrákanna. Ihótelsins, en hann hafði ekk-
Var ekki Lincoln af svip
aðri tegund? Það ætti aö geta
ert á móti því að Arthur Mc
orðið yöur til huggunar. I Henry imyndaði sér það. Lloyd
— Nei, það get ég fullviss! Williams var æfður í því að
að yður um að ekk er. Hver.feta hinn gullna meðalveg.
einasta self-made mannherfa Þegar tvihneppt föt og hand-
í andaríkjunum líkir sjálfum máluð hálsbindi voru í tízku,
sér við Lincoln. Það er of slit-
ið fyrir mig. En ég hef gefið
yður dálitla tuggu að jórtra.
Það er ágætt. Þótt ég kunni
ekki þá kúnst að afla mér vin
sælda get ég að minnsta kosti! Pe^ai
haft viss áhrif á fólk. Rétíin sumrm. Hann var í hvítri
var klæðaburður hans áber-
andi lítið áberandi. Hann
gekk venjulega í einhnepptum
fötum og dökkgráu vesti nema
hitinn var mestur á
^óíct tpéá^a
ClCjllClÚlP
um er slitið.
— Eruð þér aö leggja af
stað, dómari?
— Já — en eitt fyrst Arth-
ur. Þér komnð mér hér inn
og ég er yður þakklátur fyr-
ir það. Mig hefur alltaf lang
að til að verða félagi í þess-
um klúbbi. En þér megið ekki
halda að þér hafið einhverj
ar frekari skyldur gagnvat
skyrtu með mjúkan flibba og
svört eða blá hálsbindi og í
svörtum, einföldum skóm.
Hann bar ekki neina skart-
gripi en armbandsúr hans var
úr gulli og með leðurreim sem
dálítið var farin að trosna.
Hatturinn var ævinlega á ská
og oft og tíðum lá hárlokkur
franj á. ,ennið eða gagnaugað.
verða haldnir í Silfurtunglinu kl. 3 e. h. dagana 27.
des., 23. des. (uppselt), 29. des. (uppselt) og 30. des.
Jólasveinninn Giljagaur og dóttir hans Góia koma
í heimsókn.
Hljómsveit ieikur og skemmtir.
Veiíingar.
Dans.
Ódýrasta skemmtun ársins. Aiit fyrir aSeins 2J krónur.
Tryggið yður miða í tíma. Pantanir teknar frá í síma:
82611 frá kl. 1—4 e. h.
SiSfirrfuiígliS.
Ú T B O Ð
Tilboð óskast í að reisa-samkomuhús við Dvalar-
heimili aldraðra sjómanna, Laugarási. Útboðslýsinga
og uppdrátta má vitja í Dvalarheimilið, föstudag og
laugardag 21. og 22. desember, gegn 500 króna
skilatryggingu.
Byggingarnefndin.
"nimumimxiniuiiviniuiiaimmummimmmimmiimmimmimnmumimmmnuiimmmmmumiiiiii*
mér. Fyrst ég er á annað borðHann bar dökkbláan frakka
Útsölumann
vaniar fyrir Tímann í JárngerðarsfaSahverfi í =
Grindavík frá áramótum. H
Dagbíaðið Tíníinn |
iiiiiiiiiiiiiiiiiminiiiuiimmiiiiiuuiiiiiiuuiiiimiiiimmuimiummmmmmiHimiuiiiiimmiiiiiniimimmmu