Tíminn - 29.01.1957, Blaðsíða 2
T í 'iYÍ IN N;1 þi*iðjridagiaM'‘ 29. jamiár 19fJ;
Grace og Caroline
Þetfa or fyrsta myndin, sem send
var út frá Monte Carlo af Grace
furstafrú og Karólínu dóttur henn-
ar. Urðu handalögmál meðal frétta
manna, er þeir kepptust um hana
í myndir fyrir blöð sín. Aætlunar-
flugvélar dokuðu við til að geta
íekið myndina með og svo birtist
hún i flestum heimslns blöðum og
nú er hún sem sagt komin til ís-
lands. Grace og Karólína, og þetta
verður áreiðanlega ekki síðasta
blaðaljósmyndin.
Sagt upp vegna gagnrýni
á áform Eisenhowers
mn i
Bermuda
i vor
Sendiherra Bandaríkjanna
í V-Þýzkalandi veitt
lausn frá störfum
WASHINGTON, 28. jan. — Skýrt
var írá því í Hvíta húsinu í dag,
að sendiherra Bandaríkjanna í V-
.Þýzkalandi, dr. Conant, hefði vcr-
ið veitt lausn frá störfum samkv.
eigin ósk. Dr. Conant, sem var eiít
sinn forseti Harvard-háskóla skýrði
Bandaríkjastjórn frá því fyrir
skömmu, að hann vildi draga sig
:í hlé af persónulegum ástæðum.
Eftirmaður hans hefir enn ekki
verið skipaður.
Þríveldafundurinn hald
AðaSáherzIan íögð á að brúa bilið, sem skap
aðist eftir herförina til Egyptalands
LONDON: — Einum starfsmanni
upplýsingaþjónustu Bandaríkjarina
:t fjarlægum Austurlöridum, var
fyrir skömmu sagt upp embætti
eftir að hann hafði gagnrýnt harð
.lega áform Eisenhowers við Mið-
jarðarhaf. í uppsagnartilkynning-
'íinni sagði, að starfsmenn upplýs-
jngaþjónustunnar eigi að fram-
kvæma stefnu stjórnarinnar, en
ekki mynda hana.
Brezkur flugforingi á
Kýpur sakaður um
skemmdarverk á sinni
eigin flugvél
NICOSIA-NTB, 28. jan. — f dag
var brezkur flugforingi, Raymond
Kenyon að nafni, kallaður fyrir
brezkan herrétt í Nicosía á Kýp-
ur, og sakaður um að hafa vilj-
andi skemmt sprengjuflugvél
sína, sem er af Canberra-gerð,
þann 1. nóvember síðastl., er
hann átti að leggja af stað í
sprengjuárás á Egyptaland, á
meðan á herför Breta og Frakka
stóð yfir.
Ákærendur halda því fram, að
Xenyon hafi skemmt flugvél sína
þar sem hann hafi verið mótfall-
:inn herför Breta og Frakka.
Kenyon hafði verið skipað að
:fára á loft, ásamt öðrum flugvél-
'Lim og gera sprengjuárás á stað,
skammt fyrir utan Kairó. Er Keny
on hafi verið kominn í stjórnklef-
ann og sett einn hreyfilinn af
stað, féll neðra stélið allt í einu
til jarðar og skemmdist nokkuð.
AÐEINS ÓHAPP.
Flugforinginn mótmælti því fyrir
réttinum, ao þetta hefði gerzt fyr
ir tilverknað hans, og tveir aðrir
flugforingjar báru það fyrir rétt-
inum, að þetta hafi aðeins verið
óhapp.
Hinsvegar hefir Kenyon borið
það, a'ð hann hafi frá fyrstu verið
mótfallinn herförinni til Egypta-
lands.
Washington—NTB, 28. jan. —
Hér í Washington er það talið
líklegt, að æðstu menn Bret-
lands, Bandaríkjanna og Frakk-
lands haldi með sér ráðstefnu á
Bermúda seint á vori komanda.
Það mun hafa verið Eisenhow-
er, sem lagði til, að ráðstefnan
yrði haldin á Bermúda. Síðasta
ráðstefna æðstu manna stórveld-
anna var haldin á Bermúda í
desember 1953, þar sem Winst-
on Churchili, Joseph Laniel og
Eisenhower ræddu heimsmálin.
Undirbúningur mun þegar haf-
inn. Fréttamenn hér segja, að á
ráðstefnu þessari muni mikið
verða rætt um vandamálin fyrir
bolni Miðjarðarhafsins, en aðalr
málið verði þó vafalaust hin nýju
viðhorf, sem sköpuðust við herför
Breta og Frakka til Egyptalands.
Er talið að aðaláherzlan verði
lögð á að brúa það bil, sem óneit-
anlega skapaðizt á þeim tíma, er
m. a. hefir haft það í för með
sér, að Bandaríkjamenn hafa nú
tekið upp nýja stefnu í málefnum
landanna fyrir botni Miðjarðar-
hafsins án samráðs við bandamenn
sína.
Miklar annir í Washington.
Fréttamenn benda á, að Eisen-
hower hafi lýst því yfir fyrir
skömmu á blaðamannafundi í
Washington, að annir hans í em-
bætti forseta gerðu honum erfitt
að ferðast mikið. Það sé m. a.
þess vegna sem Eísenhower hafi
kosið að ráðstefnan yrði haldin á
Bermúda, en þangað ,er aðeins 3
klst. flug frá Washington.
Þrír menn
(Framh. aí 1. síðu).
ir að óttast iim mennina, og var
sendúr kranabiil frá Selfo3.si 11!
þess að brjótast níður veginn og
svipast eftir beim, Var komið tll
þeirra urs kl. 10 í morgun, og um
sama leyti kom mjólkurbíl leinn-
ig á vettvang. Piltarnir voru sæmi
lega hressir, þótt þeim hefði verið
nokkuð kalt. BT.
M j ólkur íramleiÖsIan
(Framh. af 1. síðu).
Mjólkurstöð Kaupfélags
ísfirðinga.
Innvegin mjólk varð 886,2 þús.
kg. og er það 64,2 þús. kg. meira
en árið áður og aukningin 7,8%.
í 1. og 2. flokk fóru 95,9% mjólk-
urinnar og er það svipað og árið
■áður. Mjólkursvæði stöðvarinnar
er ísafjarðarsýsla. Framleiðendur
er 127. Stöðvarstjóri er Páll Sig-
urðsson.
Mjólkursamlag Húnvetninga.
Innvegin mjólk varð á árinu 2,5
millj. kg. og er það 448,8 þús. kg.
meira en ário áður og aukningin
22,1"í 1. og 2. flokk fóru 94,3%
mjólkurinnar og er það nokkru
betra en árið áður. Mjólkursvæði
búsins er Húnavatnssýslur og Bæj
arhreppur í Strandasýslu. Á þessu
samlagssvæði eru 302 íramleiðend
ur. Samlagsstjóri er Sveinn Ellerts
son.
Mjólkursamlag Skagfirðinga.
Innvegið mjólkurmagn 2.6 millj.
kg, og er það 128,4 þús. kg. meira
en árið áður og aukningln 5,13%.
I 1. og 2. flobk fóru 95,13% mjólk
urinnar og er það nokkru minna
en á næsta ári á undan. Samlags-
svæðið nær yfir Skagafjarðarsýslu
að ffádregnum Skefilsstaða- Holts-
og Haganeshreppum. Á samlags-
svæðinu eru 309 framleiðendur.
Samlagsstjóri er Jóhann S. Þor-
steinsson.
Mjólkursamlag KEA.
Innvegin mjólk var 11,6 millj.
kg. og er það 1,3 rnillj. kg. meira
en árið áður og er auknlngin 12,3%
[ 1, eg 2. ílokk fóm 96.7% mjótkur
innar og er það nokkru nneira en
ário áður. Mjólkursvæði samligs-
ins nrer yfir Eyjafjat-oarsýslu, frá
Ólafsfjarðarmúla og Svalbafðs-
strandar- Grýthbakka- og Háls-
hreppa í S-Þing. Á svæðinu eru
564 framleiðendur. Samlagsstjóri
er Jónas Kristjánsson.
KVIKMYNDIR
Uppreisnin á Caine
Myndin er bandarísk, bvggð
á ssmnefndri sögu efiir Her-
man Vouk. Aðolhi'jtverk: Hurn
phrev Eogart, Van Jchnson,
José Ferrer. Sýn'ngarsí_Sur:
Stjörnubíó.
UncSirritaSur hefir ekki íesið söguna
og veit ekki hvort höfundur hefir
verið að burðnst með tilgangslaust
ástnrævlntýri i hehni, eins oe þeir
gera i rttvndintíl. Þar upnhefst ann
ars mlklð verk á gjörsatnlega meln
ingarlnusu snorti irýbaltaðs sjó-
llfírforingja og dregurlagnsönpkonu
og endar á því nð þnu ná ssman,
en inn' í milli er bað; sem við íör-
um til að sjá og hfifum gamsn af,
enda er um töluvert að ræðn. Ilef-
ir éinhver verið illa fjarri með
skærin að ekki skyidti vera klippt-
ir úr þeir kaflar, sem fjalla um
það selíl gæti heitlð Belimans-
raunir; stúlkuna handan Main-
street og piltinn og móður hans.
sem evu of rík til að ganga yfir
götiina.
Þa6 liggur við allir menn fari
bleyður út úr myndinni, bæði þeir
sem eru sækjendur og verjendur í
hinu stóra og nýtlzkulega spurs-
máli um taugakerflð. Bogart leik-
ur skipstjórann, sem hefir ekki
lengur kjark tll að hafa á hendi
það starf að stjórna skipi, hvort
heldur er um að ræðá \-ont veður
eða stríð. Hetjan er leikin af Van
Johnson. í rauninni er skipstjór-
inn fárinn maður, þegar hann tek-
ur við stjórn skipsins í upphafl
myndar, þótt ekki keyrl um þver-
bak fýrr en í ofViðrinu, en þau
handtakaskipti, sem þá verða á
stiórttvölhum leiða síðan til rétt-
arhaldanna þar sem sá h'uti manns
sálstinnar, sem blevðimennskan
ræður er einkum til yfirheyrslu.
Niðurstöðurnar ent flóknar og
maður veit ekki hvort deildar
meiningar hafa orðið milli skip-
stióra og stýrimanns eða ■ihvort
skinstióri hefir gefizt uop. JAftur
á móti gefst sá maður upp fyrir
sjálfum sér og öðrum. sem vé-
fensdi valdboð skinstlóra í Unphafi
og læddi inn grun uni óhæfni
hans. er síðan átti mrl’n þátt í
að fór sem fór og fær framan úr
sig úr vínglasi verjanda stýrimanns
að unnu máli. Kemur þá upp iir
dúrnum. að skinstiórinn á . mikið
til slns máls vegna þess aö hann
hafði verið að verja lnndið með til-
heyranöl taug-brcytu meðan hin-
ir voru að alast upo og safna kröft
um til a'ð geta orðlð hetjur í skjóli
þeirrar þreytu.
Þetta er í rauninn! rrtlkil lífssága og
bítur í skottíð á sér eins og vel-
flestar lífssögur. Leikur er góður.
Bogart heitinn skilar hlutverki
sínu með prýði og: er eftirmlnni-
legur þar sem hann sitiir .í réttar-
salnum við að verja það, sem hann
hefir tapað, kjarki sínum, og hef-
ir það aldrei þótt nema mannlegt
að tapa honum undir vissum kring
umstæðum. Ferrer leikur lögfræð-
inginn. Það er tvímælalaust hlut-
verk, sem telst annað Þ i'öðinhi;
mjög vel gert og áhrifamikio á
sinn hátt. Van Johnsoh hefir feng-
ið vont uppeldi í kviKmyndum og
fær ekki mikil tækifæri þarna tií
að sýna hvað í honum býr, en hon-
um tekst sæmilega svona Ester
Wiliams-lausum. — I. 6- Þ.
Mjólkursamlag Þingeyinga.
Innvegin mjólk varð 2,3 millj.
kg. á árinu og er það 414,4 þús.
kg. meira en árið áður og er aukn
ingin 21,7%. í 1. og 2. flokk fóru
95,7% mjólkurinnar og er það að-
eins meira en árið áður. Mjólkur-
svæði samlagsins er Suður-Þing-
eyjarsýsla að frádregnum^ þrem
vestustu hreppum hennar. A svæð
inu eru 245 framleiðendur. Sam-
lagsstjóri er Haraldur Gíslason.
Mjólkurbú Kjupfélags
A-Skaftfellinga.
Þetta mjólkurbú tók til starfa
í marz 1956, og er mjólkursvæði
þess frá Almannaskarði að Breiða
merkursandi. Mjólkurframleiðend
ur éru 27 að tölu. Mjólkurbústjóri
er Gísli Bjarnason. Frá því að búið
tók til starfa og til ársloka var
innvegin mjólk 178 þús. kg. í 1.
og 2. flokk fóru 99,46% mjólkur-
innar, en afgangurinn í 3. flokk,
og reyndist engin mjólk vera í
4. flokki.
Sömu laun karla
og kvenna
Framhald af 12. sfðu).
kvæði er starfsmönnum ríkisins,
konum og körlum, tryggður sami
réttur til launa fyrir sömu vinnu.
Sams konar reglur munu gilda
almennt hjá bæjarfélögum. Þá fá
konur, sem lokið hafa iðnnámi,
sama kaúp og karlar í þeirri iðn-
grein, sem þær. hafa lært.
Á síðari árum hefir það mjög
farið í vöxt, að konur fái sama
kaup og karlar við margvísleg
störf, einkum þau, sem karlmenn
hafa aðallega unnið áður. Má í
því sambandi néfna, að í samn-
ingum atvinnurekenda og verka-
lýðsfélaga eru allmörg störf á
hinum almenna vínnumarkaði nú
greidd með sama kaupi, hvort sem
þau eru unnin af körlum eða kon-
um.
Hér á landi er kaup almennt á-
kveðið með samningum milli at-
vinnurekenda og launþega og hef-
ir rikisstjórnin ekki bein afskipti
af ákvörðun kauptaxta.
Ríkisstjórnin getur þó á ýmsan
hátt stuðlað að því að koma á
reglunni um sömu laun til karla
og kvenna fyrir jafnverðmæt
storf og fullnægt þannig skyldum
þeim, sem samþykktin leggur
henni á herðar, því að skyldur
henhar miðast við þær reglur, sem
hér gilda um afskipti ríkisvalds-
ins af ákvörðun kaupgjalds.
Af skýrslum Alþjóðavinnumála-
stofnunarinnar er ljóst, að ríkis-
stjórnir fullnægja skyldum sínum
samkvæmt samþykktinni á mjög
mismunandi hátt.
í einstökum ríkjum hefir verið
látið nægja að hvetja samtök at-
vinnurekenda og launþega til þess
að fylgja reglunni um sömu laun
til karla og kvenna. Annars staðar
hafa ríkisstjórnir haft frumkvæði
að því, að stofnaðar hafa verið
nefndir, að þessu máli.
Áður en samþykkt þessi var
gerð tjáði ríkisstjórn íslands sig
fylgjandi því, að gerð.yrði alþjóða
samþykkt um sömu laun til karla
og kvenna fyrir sömu störf, og í
samræmi við þá afstöðu stjórnar-
innar er áðurnefnt ákVæði lag-
anna um réttindi og skyldur starfs
manna ríkisins.
Þá gerði Alþingi ályktun 1954,
þar sem skorað var á ríkisstjórn-
ina að undirbúa nauðsynlegar ráð
stafanir til þess, áð hægt væri að
fullgilda samþykkt þessa hér á
landi.
Alþýðusamband fslands og fé-
lagssamtök kvenna háfa þetta mál
einnig á stefnuskrá sinni.
Það virðist því vera vakándi al-
mennur áhugi fyrir því að koma
á hér á landi jafnrétti karla og
kvenna í launamálum, og vill rík-
isstjórnin leggja því máli líð með
fullgildingu þessarar sámþykktar
og þeim ráðstöfunum, sem hún
telur við eiga á hverjum tíma.
Samþykkt þessi, sehi venjulega
er nefnd Jafnlaunasamþykktin,
var gerð á 34. þingi Alþjóðavinnu-
málastofnunarinnar í Genf 1951.
Ilöfðu undirbuningsumræður um
þetta mál farið fram á þinginu
næsta á undan.
Frá upphafi var nokkur and-
staða gegn því, að um þetta efni
yrði gerð samþykkt, og vildu ýms-
ir fremur hafa þann hátt á, að
samþykkja einungis um það til-
mæli til ríkisstjórna aðildarríkj-
anna, og báru ríkisstjórnarfulltrú-
ar Ástralíu, Bretlands, Danmerk-
ur, Indlands og Svíþjóðar fram
breytingartillögu í þá átt við loka
afgreiðslu málsins. Sú breytingar-
tillaga var felld með 103 atkvæð-
um gegn 68.
Við lokaalkvæðagreiðslu um
samþykktina greiddu 105 fulltrú-
ar atkvæði með henni, 33 á móti
og 40 sátu hjá.
Samþykktin gekk I gildi 23. maí
1953, og hafa nú samtals 18 ríki
fullgilt hana, en þau eru þessi:
Argentína, Austurríki, Belgía,
Búlgaría. Dóminíkanska lýðveldið,
Filippseyjar, Frakkland, Hondur-
as, ftalía, Túgóslavía, Kúba, Mexí-
kó, Pólland, Sovétlýðveldin, Sovét
lýðveldið Hvítarússland, Sovétlýð-
veldið Úkranía, Ungverjaland og
Sambandslýðveldið Veslþr-Þýzka-
land.