Tíminn - 30.01.1957, Blaðsíða 9

»iwWNj’^vötuaafeiiife-^í^sSiííir'iéái' ...
59
viss, hann á líka eftir að verða
iraunverulegur eiginmaður. En
ef þú þarft að hata einhvern
núna, þá er það barnið. Það
verður keppinautur þinn í
framtíðinni.
— En það hefur þú aldrei
Verið, sagði Charlotte. ■— Ég
hef aldrei þurft að gera mér
áhyggjur út af þér.
— ÞatS er alveg rétt, ég
kannast fúslega við það. Þú
réðir öllu lífi hans, þú vannzt
virðingu hans og traust. En
það getur þó orðið mér til á-
nægju, að sjá þig bíða ósigur
íyrir þessari litlu stúlku uppi
á lofti. Og þú kemur engri
vörn við á þessu sviði, mín
kæra Charlotte.
— Við sjáum nú til, sagði
Charlotte. Eða að minnsta
kosti ég. Eins og þú sagðir
sjálfur áttu ekki eftir að lifa
brúðkaup hennar og þangað
til getur sitthvað gerzt.
Harry kom inn með bakk-
ánn.
— Til hamingju, frú.
— Takk, Harry.
Hann fór og Ben tók kampa
vínsflöskuna og bjó sig til
að opna hana. Skyndilega
snerist hann við til hálfs, féll
niður af sófanum og missti
flöskuna. Charlotte hörfaði
frá og starði á hann. Augu
hans voru lokuð og hann dró
þungt andann, það sogaði í
honum og varir hans skulfu.
— Ben, hvíslaði hún
hvasst. Ben.
Ekkert svar.
Ekkert svar.
— Ben Chapin, hvíslaði hún
aftur.
Það var greinilegt að hann
lifði enn. Hann lá hálfvegis
— Komdu strax með hana
hingað og svaraðu engu þó
þú verðir spurður. Og, frú
varla við því, sagði Joe.
— Er hugsanlegt að hann
hafi fengið slag án þess að
Chapin, ég held það væri betra nokkur yrði þess var?
að þér færuð héðan líka.
Harry fór.
— Það held ég ekki, sagði
Charlotte.
— Ég held það.
— Mér líður ágætlega hér,
sagði Charlotte.
— Já, það veit ég, sagði
English. En það er ekki það
sem fyrir mér vakti. Ef þér
viljið ekki vera einar getið
þér tekið Marian með yður
en ekki son yðar.
— Hvað eruð þér eiginlega
að gefa í skyn?
— Verið þér svo góðar að
gera það sem ég segi yður,
sagði English. Strax og skrif-
stofan opnar í fyrramálið út-
vega ég hjúkrunarkonu.
Þér skiljið að það eiga að
vera tvær fullgildar hjúkrun
arkonur hér í húsinu.
— Ég skil það, sagði Char
lotte.
— Þá skiljum við áreiðan
lega hvort annað, sagði Engl
ish.
Hún brosti hálfvegis til
hans.
— Þér eruð býsna óskamm-
feilinn, Billy English.
— Kannski. Kannski Billy
English sé óskammfeilinn en
nú er það English læknir sem
— Það er ekki óhugsandi.
Það getur hafa verið svo létt
að hann hafi ekki einu sinni
vitað af því sjálfur eða ekki
skilið hvað var raunverulega
að gerast.
— Hefurðu áhyggjur af
honum?
— Hvort ég hef áhyggjur?
Kannski ekki jafnmiklar og
ég ætti að hafa.
— Ættir að hafa?
— Það finnst mér.
— Hvers vegna? spurði Ed
ith. Sagði læknirinn þér eitt
hvað nýtt .
— Það var kannski öllu
meira sem hann sagði ekki.
— Og hvað heldurðu að það
sé?
— Tja . . . Mér virðist hann
halda að nú hefði pabbi tví-
vegis fengið slag og í næsta
skipti væri voðinn vís.
— En hann sagði það þó
ekki beinlínis?
— Ekki beinlínis. Læknar
eru líkir lögfræðingum að
þvi leyti að þeir segja aldrei
meira en þeir geta staðið við.
Það sem maöur hefur ekki
sagt verður ekki notað á móti
manni.
— Það er sannarlega leið-
inlegt ef faðir þinn á ekki
9
..................
Kostakjör
§z Veljið að eigin vild úr neðantöldum nrvals skemmtibókum. =
| Afsláttur fer eftir því hversu pöntun er há, eða: 200 kr. 20% f
g afsl. 300 kr. 25% afsl. 4—500 kronur 30% afsláttur. S
| Utlaginn e. Pearl Buek, 246 bls. ób. 24,00, ib. 34,00 §
j§ Ættjarðárvinurinn, e. P. Buck, 385 bls. ób. kr. 37.00. j|
| Lögreglustjóri Napóleons, e. Stefan Zweig, 184 bls. ób. kr. 32,00 j§
= ib 50,00 og 75,00 skb. j|
§j Bor2 örlaganna, e. Bromfield, 202 bls. ób. kr. 23,00.
§ Nótt í Bonibay, e. L. Bromfield, 390 bls., ób. kr. 36.00. 5
| Dalur örlaganna, e. M. Davenport, 920 bls. ób. kr. 88,00, ib. {§
1 kr. 115,00. =
Ævintýri í ókunnu Iandi, 202 bls. ib. 28,00.
Njósnarinn Císeró, 144 bls. ib. 38,00 =
Á valdi Rómverja, e. R. Fischer, 138 bls. ib. 25,00. S
Levndarmál Grantleys, e. A. Rovland, 252 bls., ób. 25,00. i
A valdi örlaganna, e. A. Rovland, 132 bls. ób. kr. 10,00. É
Hallarleyndarmálið, e. G. Wilder, 122 bls. ób. 10,00.
Unaðshöll, e. B. Lancken, 130 bls. ób. 12,00. j |j
Dularfulla stúlkan, e. Rowland, 162 bls. ób. 14,00.
Örlaganóttin, e. J. E. Priestley, 208 bls. ób. 14.00.
Við sólarlag, e. A. Maurois, 130 bls., ób. kr. 12,00.
Smyglararnir frá Singapore, e. M. Toft, 130 bls. ób. 12,00. 1
Astin sigrar allt, e. H Greville, 226 bls. ób. 15,00.
Kafbátastöð N. Q. e. D. Dale, 140 bls. kr. 13,00. =
Hringur drottningarinnar af Saba, e. R. Haggard, 330 bls. 20,00 1
Klippið auglýsinguna úr blaðinu og merkið með X við þær |j
bækur sem þér viljið fá og setjið — strik undir bundið =
eða óbundið. =
Undirrit--- óskar að fá þær bækur sem merkt er við j§
í auglýsingu þessari sendar gegn póstkröíu. =
Heimili ........ .................. ................................ =
jjj^miiiiimiiiiiimiiiiiiiiiiiimmimmiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiimimmimiiimmmmimmmmmmimmimmm —
ödýra bóksalan, Box 196, Reykjavík. I
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimniiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiininii
talar og mér finnst þér verajiangt eftir ólifað.
óskammfeilin. j _ pað er satt, sagði Joe.
— Jæja, þá verðið þér að En hvers vegna segirðu þetta
hafa mig afsakaða, sagði Char
lotte og fór út úr stofunni.
á þennan hátt?
Af því að honum þyk-
Nú voru tvær hjálparlaus' ir vænt um Ann og mundi
ar manneskjur niðurkomnar hafa mikla gleði af henni.
í North Fredrick Street nr. 10
Mömmu þykir þó vænt
út af sóffanum eins og hún
hafði oft séð hann sitja 0g 'með sér í heimilishaldi og fram
og tvær manneskjur að auki Um hana líka.
sem höfðu þann starfa að — Hún bíður eftir þvi að
hjálpa þeim. Þetta hafði óneit .ég fæði þeþ- son. En faðir
anlega ýmsar breytingar í för þinn er hamingjusamur yfir
sofa í stól en hún vissi að
þessi svefn hafði komið svo
skyndilega yfir hann var
merki um heilablóðfall. Hún
greip í klukkustrenginn og
Harry kom næstum samstund
is. Hann gekk að Ben án þess
að yrða á Charlotte.
— Slag, sagði hann.
— Þú verður að kalla á
komu heimilisfólks.
Ann.
— Það liggur í augum uppi
Ég er alltaf að rekast að hana langar til að eignast
á hitt og þetta fólk í stigan
um, sagði Joe við konu sína
einhverju sinni.
— Já, lífið og dauðinn eru
í návígi við okkur núna. Hús
ls er orðið eins og dálítið
sjúkrahús.
— Og það ekkert lítið, sagði
Joe. — Ég var að tala við Billy
English lækni.
English kom niður í stof- j English áðan.
una, hann var snöggklædd- — Og hvað sagði Billy?
ur. Hann rannsakaði Ben og! — Ég talaði við hann um
hagræddi honum í sóffanum pabba.
með hjálp Harrys. Síðan
sneri hann sér að Charlotte.
— Hann hefur fengið slag.
Það má ekki hreyfa hann. En
ég þyrfti að fá ís.
— Það er ís í kælinum,
herra, sagði Harry.
— Það vildi vel til, sagði
Eriglish. Féll hann svona um
allt í einu.
— Já, sag'ði Charlotte. Við
vorum að tala saman og
Harry kom inn með kampa-
vínið. Ben ætlaði að fara að
opna flöskuna en þá féll hann
jallt í einu um. Hvað er hægt
aö gera fyrir hann?
Harry, farðu upp og sæktu
.Verkfæratöskuna mína.
— Fyrst um sinn ekkert
nema leyfa honum að sofa.
— Já, mig renndi grun í
það, sagði Edith.
— Billy heldur að þetta
hafi ekki verið fyrsta slagið
sem hann hefur fengið. Hann
hefur væntanlega aldrei haft
orð á því við þig?
— Drottinn minn dýri, nei.
— Ja, það var hugsanlegt.
Mér hefur fundizt hlýtt milli
ykkar pabba, sagði Joe.
— Það var nú bára af því
ég gekk með barriið. Hann bar
umhyggju fyrir mér meðan á
því stóð.
— Ekki hefur hann sagt
neitt við mig.
— Og varla við móður
þína heldur, sagði Edifh.
— Onei, ég hef að vísu ekki
spurt hana að þvi en ég býst
sonarson en ég held samt ekki
að hún biði beinlínis eftir því
að þú fæðir hann. Henni þyk
ir mjög vænt um þig eins og
ég hef reyndar sagt þér áður.
— Það hefur þú gert oftar
en einu sinni. En ég held samt
að við móðir þín skiljum hvor
aðra en þú skiljir okkur þó
ekki. Sérðu til . . . við móðir
þín þurfum alls ekki að elska
hvor aðra.
— Nei, þið þurfið þess
náttúrulega ekki.
— Þurfum þess ekki og ger
um það ekki. Ég er konan þín
og var heldur ekkert annað áð
ur en Ann fæddist. Þú verður
að hætta því að ætlast til að
okkur móöur þinni þyki vænt
hvor um aðra. Það er eitt af
mörgum hugarfóstrum þín-
um.
— Það er ýmislegt sem ég
trúi á ef þú átt við það.
— Það eru þessi hugarfóst
ur þín sem ég er að tala um
Þú hefur ímyndað þér árum
saman a‘ð faðir þinn og móð
ir elskuðu hvort annað en það
gera þau reyndar ekki. Þau
hata hvort annað. Hvers
vegna horfistu ekki í augu við
staðreyndirhar og viðurkériri-
Nafn
Kveðjuorð
Fr við nú flytjum alfarin úr Keflavík eftir 15 ára
samfellda dvöl, viljum við flytja héraðsbúum alúðar
kveðjur og þakklæti fyrir góða sambúð. Ennfremur
þökkum við fyrirhugað kveðjusamsæti, svo og rausnar-
legar gjafir, er oddvitar hreppanna ásamt bæjarstjórn
Keflavíkur færðu okkur hjónunum fyrir hönd héraðs-
búa (Málverk og klukku) og óskum þeim alls hins bezta
/) á ókomnum árum.
Elín Jónsdóffir og
Karl G. Magnússon,
fyrrv. héraðslæknir.
•V.V.V.’.V.V.V.V.V.V.V.V.V.’.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V
í
Eg þakka öllum þeim, er sýndu mér vinarhug á sjö- I;
tugsafmæli mínu. >
Guð blessi ykkur öll. >j
Guðbrandur Benedtkfsson, ■!
Broddanesi. ;■
V.V.V.V.V.V.V.V.’.V.V.V.’/.V.V.’.V.’.V.’.’.’.V.V.V.V.V.'
HELGA INGIMUNDARDÓTTÍR
andaðist 29. þessa mánaðar.
Vigdís G. Blöndal, Victoria Blöndal.
Hiartans þakklr fyrir auðsýnda samúð og vináttu við andlát og
jarðarför
Stefáns Diðrikssonar,
Minni-Borg. ,
Guð blessi ykkur öll.
Ragnheiður Böðvarsdótfir,
börn og fengdabörn.
Eiginmaður minn,
Helgi Bergs,
forstjóri,
andaðist á heimili okkar bann 29. þ. m.
Elín Bergs.