Tíminn - 08.02.1957, Blaðsíða 4

4
TÍMJNN, ,fþstudaginn fþfebrúar 1957,
Svifléttur og flaksandi, í hné eða ökia?
BRÉFKORN FRÁ BERLÍN
Eftir Art Buchwald ————io—
Tízkukóngarnir í París eru ekki sammála frekar j
en síiórnmálamennirnir, en kvenþjóíin dansar !
eftir hljócSpípu þeirra í léttum kjólum, sem kaií-
aíiir eru Y-iína eða jafnvel „tappatogara-lína“ i
Fréttatilkynningar tízkukónganna streyma frá París, en|
því meira sem maður les af þeim, því betur kann maður i
að meta sín gömlu föt, segir einn tízkurithöfundur í þlaða-
grein. .Tean Patou segir að pilsið eigi að vera 8—10 sm styttra
en í fvrra, en Dior vill helzt að þau nái niður á ökla. Ma-
dame Fath telur að réttast sé að fötin sitji þar á líkaman-
um, sem eðlilegast er, og ef hún fær að ráða, gerir tízkan
í ár ekki uppreisn á móti anatómíu mannsins og er það ný-:
]unda.
j inn að gatslíta bókstöfunum. Y-
Það er sem sagt ekkðrt sam-, jínan 0g allar hinar línurnar sem 1
komulag í París, og hefðu það, táknaðar voru af lögum bókstaf-
ekki þótt fréttir ef þær hefðu kom ] anna> eru úr sögUnni. Nýja línan 1
ið frá stjórnmálaráðstefnu. En j er eftirlíking af hlutum. Síðasta i
tízkan er ekki ein heldur margföld uppátæki hans er „tappatogara-
Mýtízku byggiugalisl endurvakin
cg hver gerð bundin við nafn ein-
hvers tízkukóngsins, sem hefur
ikomizt upp með að gera sig merki-
legan á undanförnum árum, og vill
enn færa sig upp á skaftið.
Og hvaS eiga blessaðar
tízkudömurnar þá a3 gera?
Hverjum eiga þær að trúa?
Þá er að hyggja að því, hvort
ekki er samkomulag á einhverju
sviði. Þeir virðast vera sammála
um, að efnin eigi að vera létt,
flíkurnar „svifléttar og flaksandi".
Biómskreytt silkimússelín kemur
nú aftur fram á sjónarsviðið. Það
efni hefur að vísu verið í tízku, en
ekki svo skrautlegt. Einlit var tízk
an í fyrra. Nú sézt það í kvöld-
kjólum, bæði hálfsiðu og síðu. —
Með hinum nýju sniðum verða kjól
arnir í sannleika flaksandi og
beyrst hefur að konan líkist helst
fallhlíf, sem ekki opnast nema til
hálfs.
„T appatogaralínan“
En auðvitað var það Christian
Dior sem hneykslaði. Hann kann
þá auglýsingu. Nú er hann bú-
,, ,, , , . , , . _ | Þetta er handtöskutíikan í París. —
hnan . Hann þykist sja snuning Tiiskurnar verSa stærri með hverju
ana á tappatogaranum endurspegl ári. þessj er svo stórkostleg, að sett
ast í löngu jafnsíðu pilsi konunn j ur hefir verið sver kaðalf í hand-
ar og í axlasvipnum. Og kjólarnir 1 reimar stað.
Berlín, 3. febrúar: Fyrir valda-
töku nazista var Berlínarborg ein
helzta miðstöð veraldar fyrir ný-
tízku byggingarlist. Og nú er ver-
ið að taka til þar sem frá var
horfið á því sviði á árabilinu 1920
—1930. Nú eru að rísa upp glæsi-
Ieg hús með nýju sniði. Fjármagn
hefir streymt til byggingariðnað-
arins af ótrúlegum krafti. Meðal
þeirra, sem standa fyrir þessum
byggingum, er Hans Schoszberg,
einn af kunnustu arkítektum Þjóð
verja. Hann er að Ijúka við heilt
byggingahverfi í útjaðri dýragarðs
ins í borginni. í þessu hverfi cru
5 stórhýsi fyrir sambýli. Ilann lét
svo ummælt, er vér hittum hann
að máli: „Fyrstu átta árin eftir
stríðið reyndist erfitt að fá vest-
ur-þýzkt fjármagn til að byggja
upp í Berlín. En nú hefir skoðun |
manna breytzt. Ef til stríðs kem-!
ur verður Berlín auðvitað eyði-1
lögð, en allar aðrar borgir verða |
líka eyðilagðar. En ef friður ríkir j
hlýtur Berlín að vera höfuðborg
hins þýzka ríkis á ný. Þess vegna'
er það, sem viðskipti með lóðir!
og byggingar eru meiri og fjör-j
ugri hér en í nokkurri borg í V.- ]
Þýzkalandi. Bj'ggingahverfi það, l
sem ég hefi með höndum, er gott
dæmi. Eins og sakir standa mun !
sá aðili, sem lagði til fjármagnið,!
ekki fá nema hæfilega vexti. En1
ef Berlín verður á ný höfuðborg, I
þá mun þessi eign tífaldast í verði.
i
I
I BERLIN risa nú upp nýdízku
verzlunar- og skrifstofuhús, og svo
íbúðarhús. Á þessu ári mun verða
opnuð í Berlín alþjóðleg bygginga
1 sýning. Sýningin verður 42 bygg-
ingar, teiknaðar af helztu arkítekt
um veraldar. Þeir, sem sýningunni
Hattur frá Svend í París, gerSur til
aS líkjast ananas-ávextinum. Til eru
hattar sem eru sakleysislegri í lagi.
Svifléttur og flaksandi kjóll, nýjasta Parisartízka.
eiga að framkalla þessa hugmynd
og vera þó svifléttir og flaksandi
um leið!
Hattarnir
Hattarnir hjá tízkuherrunum í
ár eru enn stærri en í fyrra. Mesta
athygli allra hattagerðarmanna
vekur Daninn Svend, sem hefur að |
setur í París, og er orðinn einn
af þeim stóru á sínu sviði. Hattar
hans í ár þykja sérlega skraut-
legir, og varla sú jurt til eða sá
ávöxtur, sem ekki hefur gefið hon
um hugmynd um nýtt módel. Hann
segist sjálfur einkum sækja inn-
blástur til Suður-Ameríku í hatta
sköpunarverkinu. Nú sjást aftur
hattar með barði sem skýla and-
litinu og skyggja aðeins á það. En
þeir eru einkum heppilegir fyrir
andlit, sem hafa misst blóma æsku
iranna.
Hin lævísa tízka
Vitaskuld er það, sem sýnt er i
París þegar líður að vori ekki það,
sem allar konur klæðast' Strax á
næsta sumri. En reynslan sýnir
að innan tíðar er farið að stæla
tízkugerðir tízkukónganna og hug
myndirnar þeirra breiöast smátt
og smátt út, unz þeir kalla stopp
og koma með nýja gerð.
Það kann því að koma að því,
áður en varir, að konur verði að
ákveða, hvort þær ætla að kaupa
öklasíða kjóla í Diorstíl eða kjóla
sem gera betur en hylja hjákoll-
ana eins og Paton vill. Og hvað
höttunum viðvíkur, þá gerist þess
auðvitað ekki þörf að velja sér
hatt sem er eins og ananas að
líta. Til eru ávextir, sem eru sak-
leysislegri í laginu.
Bandaríska NATO-félagiíJ
undirbýr tvegfja mánaSa
kynningu á stefnu NATO
Bandaríska NATO-félagið vinn-
ur nú að undirbúningi tveggja
Líbanon styður
áform Randaríkjanna
við Miðjarðarhaf
Washington, 6. febrúar. Charles
Malik, utanríkisráðherra Líbanon
lýsti því yfir í dag, að Líbanon
myndi styðja hina nýju stefnu
Bandaríkjanna fyrir botni Mið-
jarðarhafsins, sem kölluð hefir
verið Eisenhowerkenningin. Hann
tilkynnti, að hann hefði afhent
Bandaríkjaforseta bréf frá forseta
Líbanon, þar sem lögð sé áherzla
á hina djúpu vináttu þjóða Banda
ríkjanna og Líbanon. Malik kvaðst
hafa hug á því að ræða við Saud
konung sem allra fyrst.
mánaða kynningar á starfi og
stefnu Atlantshafsbandalagsins í
Bandaríkjunum. Kynningartíminn,
hefst í marz-byrjun og lýkur í
apríl-lok og stendur í sambandi
við 8 ára afmæli bandalagsins.
Aðalmarkmið NATO-félagsins
er að kynna sér starf bandalagsins
fyrir bandarísku þjóðinni og
standa að því fjölmargir einstak-
lingar.
ráða, sögðu arkítektunum, að þeir
hefðu frjálsar hendur. HirT| veg-
ar sýndi reynslan, áð. ,t^^r|feikn-
ingarnar komu, varð að gera nokkr
ar breytingar.
Le Corbusier, hinn heimsfrægi
franski arkítekt, sendi teikningu
af sambyggingu, sem mundi hafa
þakið allt það svæði, sem sýning-
unni var ætlað. Sýningarnefndin
endursendi teikninguna og út-
skýrði málið, en Le Corbusier neit
aði að breyta einum pennadrætti.
Þá varð það úr, að yfirvöldin í Ber-
lín fengu Le Corbusier til um-
ráða svæði utan við sýningarsvæð-
ið sjálft, og sögðu honum að gjöra
svo vel og byggja þar eins og
hann lysti. Það hús mun hýsa 300
fjölskyldur. ,
EITT ERFIÐASTA vandamál-
ið, sem sýningarnefndin '^fj.yið
að stríða, var bygging véltmgasála
á sýningarsvæðinu. Hún hafði fal-
ið einum helzta arkítekt borgar-
innar að teikna, en þegar teikn-
ingin kom, var hún svo byltinga-
kennd, að enginn veitingamaður í
gjörvallri Berlín fékksl. Ci.að líta
við því að reka veitingasölu í svo-
leiðis salarkynnum. Loftið.í saln-
um hallaðist eins og skíðaþrekka,
snyrtiherbergin voru sett þár! sem
bezt var útsýnið, og lolcs var alls
ekki gert ráð fyrir neinu eldhúsi.
Þegar arkítektinn var spurður,
hvar eldhúsið væri, svaraði hann:
„Þetta er nýtízku veitingasala, og
maturinn kennir í stórum hitaflösk
um frá matarmiðstöð í miðri borg-
inni.“>
Nefndin hafnaði teikningunni,
kvað fyrirkomulagið of dýrt. Arkí-
tektinn sendi fleiri teikningar, en
nefndinni tókst aldrei að átta sig
á þeim. > -nb-i.
L .iío>í
FRÆGASTI arkjtekt'BrasiIíu-
manna, Oscar NiemeyéV, i'sendi
teikningu af stóru samþýlishúsi og
þar var alls enginniostÍRi’.r.Hann
sagði, að í nútíma þjóðféla^i ferð
uðúst íbúarnir i lyftu í milli hæða.
En í byggingasamþykkt Berlínar
er enn gert ráð fyrir stigum. Nie-
meyer varð að beygja sig. En til
að spilla ekki hugmyndinni, lét
hann setja stigana utan á húsið.
Margir arkítcktar móðguðust af
því að nefndin lét breyta tillögum
þeirra. Nefndin þorði ekki að
biðja um tillögu frá sumum arkí-
tektum, eins og t. d. Frank Lloyd
Wright, hafði grun um að bygg-
ingar þeirra mundu verða nokkuð
dýrar. '
Þegar byggingavinnu er lokið,
flytja fjölskyldur í Berlín inn í
húsin, og þá opnast tækifæri fyrir
félagsfræðinga að kynna séE hvern
ig sambýli í svona nýtízkulegu um-
hverfi gefst.
I SUMUM íbúðum eru engin
skilrúm í milli eldhúss, dagstofu
og svefnherbergis. Ef þaðier ekki
ákaflega samhent fjölskylda, sem
býr í svoleiðis íbúð, gæti orðið ó-
næðissamt þar.
En húsin eru traustlega byggð
af prússneskum handverksmönn-
um, og þau munu standa lengi,
e. t. v. lengur en hugmyndirnar
að baki þeim eru með nýjabragði.
(NY Herald Tribune.)

Danski teiknarinn Bo Böjesen hugsaöi sér tappatogaralínuna þannig.

Hús á alþjóðabyggingasýningu í Berlín