Tíminn - 25.10.1957, Síða 8

8
TI M IN N, föstudagiim 25. október 1951.
Rætt við Gísla Jónsson
(Framhald af 7. síðu).
Og Gísli hefir ekki legið á liði
sínu í vegamálunum frekar en
annars staðar, þar sem hanrujiefir
komið við sögu. Eftirfarandi vísa
var kveðin um hann af félaga hans
í sýslunefnd Árnessýslu:
Um hann kvfslast orkuflóð
ekkert píslarlega.
Er því GísLa ævislóð
afbragð sýsluvega.
— Ég sagði honum, að hann
aetti ekki að vera að yrkja þetta
bull; hann ætti bara að yrkja
díápu.
Drápan var ort og flutt afmælis-
barninu í hófinu að Þiiigborg.
B. Ó.
frjósemd fjárlanda
og frjálsum anda.
Vinmargur víst
er hann vinur sízt
svarthyggju-presta
og sauðfjárpesta.
Margt í minni kemst
þó man ég fremst,
er saman við undurn
á sýslufundum.
Las við lýðs þögn
sín lögmálsgögn
vísir inn vel dáði
í vegaráði.
Verk hans vitrast oss:
Vegir í kross,
vegir vegum dýrri
á vagnöld nýrri
vegur um vallarbörð
og vota jörð,
búsældarlegur
hinn breiði vegur.
(jíila
oniionar
Afmæliskveðja til Gísla Jónssonar
á Reykjum á áttræðisafmæli hans
3. sept. 1957.
Vænt er veizluborð,
en vegleg orð.
Skal því skáld mæra
skörung inn kæra
þann, er leiddi Iýð
um langa tíð,
hlaut ei hlut rýran,
en hróður dýran.
Var í æsku ör
með elju og fjör
Gísli vor garpur,
í gerðum snarpur.
Varð því vísra spá,
að víst mundi hann fá
forráð í Flóa
og frægð nóga.
Ungur ýtti úr vör
með augu snör,
drap með áhrínsorði
önglum frá borði.
Sást í sæferð
af sjókindamergð
gleypt Gísla beita,
mátti galdur heita.
Reis önnur öld
með orku og völd.
Vél rammefld réri
rösklegum kneri.
Sukku net í sjó
og silfur dró
og gull úr græðishyljum
garpur á þiljum.
Heim hélt hans far,
og hratt hann bar
hugur áttahaga
Hló um vordaga
fögur grasagnótt,
en gullský um nótt.
Voru lömb við leiki
og Ijómi um Reyki.
Reis blómlegt bú
við bóndans trú
á gróðrardísir góðar
og giftu þjóðar.
Húsfrú hlúði að byggð
af hollri tryggð.
Blessun óx með börnum
sem blik af stjörnum.
Loguðu lífsþrár,
og lýsti um brár
eldur áhuga
ættjörð að duga.
Kvað hann kraft í lýð
á krepputíð,
mælti af málkynngi
á mannþingi.
Færði hann fríðri sveit
sín fyrirheit,
lét á teig leiða
lífsvatn heiða.
Réttur ríki í búð,
að rækt skal hlúð.
Rök reisti hann máli
jafnt ráðsnjall Njáli.
Man ég mót vort eitt.
Var mungát veitt.
Vér í höll hlógum
í heimboði að Skógum.
Öld var gleðigjörn.
Góðmáll var Björn,
rekkur inn rómslyngi
í Rangárþingi.
Rann huggun harms
til hölda barms.
Gladdist Gísla sinni
með görpum inni,
færði mjöður móð.
En mærði þjóð
fylkis frægð sanna
Flóamanna.
Logum laust í sál
yfir lögmanns skál.
Slíka brjóstbirtu
bændur mjög virtu.
Entist ölgnótt,
unz andlitsrjótt
lyftist lið á fætur.
Lifði skammt nætur.
Kvöddu höldar hlýtt
og hétu, að títt
skyldu ferðir farnar
á fund Bjarnar.
Bliki sló um ból,
er brenna lét sól
eld á ísstöllum
yfir Eyjafjöllum.
Hló hetjulið
og hófust við
breiðir brúnagarðar
Bjarnar lögvarðar.
Héldust handtök löng
í höldaþröng.
Glaður gekk frá leikjum
Gísli á Reykjum.
Að austan með oss
og allt til Selfoss
flutti hann fyrirlestur
sem fagnaðsgestur
af lífi og sál.
Var það lengsta mál,
er ort var méð sanni
af einum manni.
Með öflgum ym
sem öldubrim
flóðu örvar orða
af ærnum forða.
Buldi um bónda og klerk
hans brýning sterk.
Brann af hugbáli
blik frá gómstáli.
Hress er önd hans enn,
og árna menn
honum heilla stórra
‘ og heimsdáða frjórra.
Metum fremdarmann,
og muna þann
skörung skal vor sýsla.
Skál fyrir Gísla!
Séra Helgi Sveinsson,
Hveragerði.
iiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiimii
Birtu ber hann enn
fyrir búandmenn.
Enn er orðsnarpur
áttræður garpur.
Kátt er karls þel,
og kann hann vel
saklausum glettum
og söng í réttum.
Sæmdur situr hann
og sífellt ann
Takið eftir
| Óska eftir að taka á leigu i
| upphitaðan skúr, eða fokhelt i
i pláss, helzt í Vesturbænum. i
| Upplýsingar í síma 2 47 65 §
iiimiiimiiiiiiiiiiimmiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiimiiiimiiií
Verðmæti vinningakr. 130.000.00
Happdrættí
HNATTFERÐ g (jj F °
model ’57
I
'
Freemantle
í happdrætti Sambands
ungra Framsóknarmanna,
sem efnt var til nýlega, eru
tveir vinningar: Opel bifreið,
módel 1957, og hnattferð
með s.s. „Southern Cross",
20 þús. tonna línuskipi. —
Grein þessi er hin fimmta í
greinaflokki þeim, er fjallar
um fyrirhugaða hnattferð,
og eru þeir lesendur, er
fylgzt hafa með frá byrjun,
þegar orðnir kunnugir í
Southampton í Bretlandi, Las
Palmas á Kanaríeyjum, Cape
Town og Durban í S-Afríku.
Freemantle
Ferðin yfir hið víðáttumikla
Indlandshaf hefur gengið að ósk
um og veðrið verið hagstætt að
undanskildum síðasta sólarhring,
en þá blés hann upp af suðvestan
og þá, kæru lesendur, fengum við,
í fyrsta sinn á þessari yndælu sjó
ferð, að sanna sjóhæfni okkar sem
við höfðum státað svo mjög af í
byrjun ferðalagsins. Við vöknuð
um snemma um morguninn við
það að „Crossinn“ var farinn að
velta, ekki eins og árabátarnir
heima, létt og snöggt, heldur
þungt og þreytulega í löngum
djúpum hrynjanda, á bæði borð.
Við risum strax úr rekkju og eftir
fámennan, en vel útilátinn morg
unverð (því ekki vantaði lystina)
stigum við á þilfar og fundum,
til mikillar ánægju, þyngdarpunkt
okkar færast á sinn rétta stað.
Allhvasst var á þilfari og rauk
sjórinn langt fyrir neðan okkur
og ef ekki hefði verið hreyfing
skipsins var þetta rjúkandi haf
eins og okkur gjörsamlega óvið
komandi; Þá stóðum við í fyrsta
skipti sem sigurvegarar yfir Ægi
gamla og minntumst um leið með
tregablandinni beizkju þeirra
stuhda, er hann gein yfir okkur á
Halamiðum vestur og lét okkur
finna til þeirrar smæðar, er minnst
getur talizt.
Langt í fjarska sjáum við örla
fyrir fjallahnjúkum minnstu
heimsálfunnar og áður en dag-
ur er að kvöldi, höfum við tekið
hafnsögumann Freemantleborgar
um borð.
ViS Svanafljót
veit nema einhver skyldleiki sé
þar í milli. Hávaxinn skógurinn
hylur bakka fljótsins og má greina
flöktandi bjarma hjarðeldanna á
milli trjánna og ber glampann út
á fljótið unz hann brotnar í kjöl
fari bátanna.
PerthJborg er böðuð í skini raf
ljósa, og er við göngum um breið
stræti borgarinnar sjáum víð, að
hér er land hins hvíta kynstofns
og það ekki af lakari endanum.
Tækni nútímans er hér allsráð
andi, og eftir að hafa ekið um
vel upplýst borgarhverfi í „doll-
aragríni", höldum við til úti
skemmtistaðar niður við fljótið.
Loftið er mettað af glaðværð fólks
ins, enda er staðurinn einn hinn
fegursti, er við höfum litið fram
til þessa.
Hvelfing marglitra neon-ljósa
er fest yfir þessum Edengarði als
nægta, svo bjart er sem um hádag.
Gosbrunnar miklir og fagrir úða
marglitu vatni á glampandi marrn
arastyttur, gerðar af hinum ódauð
legustu listamönnum landsins.
Flokkur ungmenna sýnir þjóðdans
og hljómsveitir leíka undir flautu
sóló. Ástralska hjarðmannsins. Um
miðnætti hefst stórkostleg flug
eldasýning og er hún svo mikil
fengleg, að gamlárskvöld heima á
Fróni verður í huga okkar einna
líkast mánudegi á miðþorra,
En eins og svo oft áður, dvelst
hugur okkar skamma stund við eyj
una í Atlantshafi og brátt erum
við í glaumnum á ný. Skemmti
garður Perthborgar eru að baki
og við holdum niður fljótið mót
hækkandi sól. Fremantleborg er
brátt sem fögur perla á festi ferða
lags okkar og um leið og við yfir
gefur hið fagra Svanafljót, blæs
hlýr andvari af landsuðri berandi
ilm hinar frjósömu náttúru lands
ins.
„Crossinn“ siglir hraðbyri, með-
fram vesturströndinni í suðurátt
og þar sem við stöndum á þilfari
rifjum við upp tilveru smáborgar
250 mílur inn í landinu, er South-
ern Cross heitir. Um skyldleíka
þessa tveggja nafna vitum við lít-
ið, en ekki er ólíklegt, að nokk
uð samband sé þar í milli. Við
höldum hugsi undir þiljur og
svona til nýbreytni, förum við í
bíó, en á meðan liefur „Crossinn"
beygt fyrir Leeuwin höfða og stefn
ir nú á Melbourne 2000 milum
austar. J.
Skógurinn hylur bakka fíiótsins og má greina fíaktandi bjarma hjarð-
eldanna mitli trjánna.
-
Þökkum innilega fyrir auösýnda samúð og hluffekningu við
útför föður okkar,
Sigurðar Sigurðssonar,
Flatey, Breiðafirði.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
Freemantle er hafnarbær Perth
borgar, fr'ekar lítill en snotur og j
vel hirtur. Fjölmörg skip eiga i
leið hér um, enda Perth stærsta
borg Ástralíu á suðvestur strönd
inni. Freemantle stendur á bökk- j
um hins fagra Svanfljóts, en
nokkru ofar er Perthborg. Farþeg j
arnir eru furðu fljótir að ná sér'
eftir þennan illviðrisdag, og um;
kvöldið er lagzt er við landfestar
er gengið um borð í lítil fljóta-
skip, er halda í rökkrinu upp fljót
ið. Er mikil umferð á fljótinu og
þegar bátarnir líða á móti straumn
um í heimi hins suðlæga lands,
stíga upp í kvöldhimininn skærar
raddir innfæddra bátsverja, er
höfðu hreiðrað um sig í stafni
báts okkar, Þetta er undarlegur
söngur og minnir okkur einna
helzt á rímnalögin íslenzku og hver
Okkar kæra móðir og tengdamóðir,
Steinunn Oddsdóttir
frá Óslandi í Höfnum,
lézt þann 23. október.
Börn, 'fósturbörn og tengdabörn.
Bezt að auglýsa í TlMANUM
- Auglýsingasími TÍMANS er 19523 -