Tíminn - 03.11.1957, Blaðsíða 9

Tíminn - 03.11.1957, Blaðsíða 9
TÍMINN, sunnudaginn 3. nóvember 1957, 9 —■BW t. ................................................................................................................................................................... . SAGA EFTIR ARTHUR OMRE um hjálp? Það er ekki ómögu legt. Hvað er nafnið? — Bárður Strand. — Það var skrambans skrít ið. Ég ætla að skrifa það upp. Eg hefi áhuga fyrir merkileg- urn nöfnum. Góðan dag. Vel- kominn hr. Strand. Hvað er- uð þér gamall? Þér eigið eftir að ganga í gegnum margt, hamingjan hjálpi okkur. Ég er sem betur fer fimmtugur og kominn yfir það versta. Hvar hafið þér unnið? Hjá Kleven? Snoðklippir liann sig ennþá? Hann er ekki heimskur, þó hann sé ekki læs og skrifandi. — Hræðilegt. Sjáið hérna. Þér getið notað teiknibrettið við hliðina á mér. Ég nota núna tvö teikni- bretti. Þér getið tekið annaö þeirra. Hafið þér góð teikni- áhöld? — Ég hef fjögur. — Þá komumst við af. Eg hefi mikið fyrir yður að gera. Eg verð að fara yfir á verk- stæðið. Torpe hljóp þangað. — Hann er dálítið sérkenni legur, mælti verksmiðjueig- andinn, en þér skuliö ekki fást um það. Hann er óevnju góður drengur. : Bárður gekk langt austur í bæ, og aftur í miðbæinn. Um leið og hann borðaði miðdegis verð, skrifaöi haun hjá sér auglýsingar í blöðunum um herbergi, ásamt fæði. Nokkru seinna hringdi hringdi hann á annarri hæð niðri á Lykkjuvegi, og heils- aði þar lágri, grannvaxinni konu, í svörtum kjól. Báröur hugsaði strax til frú Engels- en. Þessi kona var yngri út- gáfa af frú Engelsen i sjón og framkomu. Jafnvel mál- rómi þeirra svipaði saman, og hún talaði í afsökunartón. Hann hafði varla litið á litla herbergið yfir portinu, sem var tvisvar sinnum þrír metr- ar, er hann ákvað að taka það. Hún vildi fá 100 krónur á mánuði fyrir tvær máltíð- ir á dag, einfaldan morgun- verð og einfaldan miðdegis- verð. — Þökk, mælti Bárður, — ég tek því. Það var um að gera að hon- um yrði ljóst, að hann mælti ekki vælta of mikils. Elds- neyti yrði hann sjálfur að leggja til. Hún afsakaði brún an kassa í anddyrinu, og lag- aði matinn nákvæmlega. — Þökk, mælti hafin, ég vil búa hérna. Ef hann vildi egg, yrði hann sjálfur að kaupa þau, en hún ætlaði að sjóða þau. Brauð, gott smjörlíki, geytaost, kaffi og ómerkilegan miðdag. Hann mátti nota eldhúsið hvenær sem hann vildi. Hún opnaöi hurðina að litlu, hreinlegu eld húsinu. — Hér er blikk-kassi, sem þéré megiö nota. Allt er svo dýrt. Þér megið ekki halda, að ég haldi mig svona vegna ágirndar. Ég leigi eitt ner- bergi tveimur eldri konu.m, sem borða á matsöluhúsi. Viö hjónin höfum bara stofuna. Maðurinn minn er farlama, en gerir við ritvélar. Hann vinnur sér litið inn, og ég er því neydd til að leigja út herbergin. Bárður borgaði henni fyrir hálfan mánuð, og frúin átti aö panta brenni og koks sam stundis. — Máske þér vilduð gera svo vel og heilsa upp á mann- inn minn. Honum þykir gam- an aö því, að heilsa upp á nýja leigjendur. Þér megið ekki taka til þess, þótt hann segi ekki mikið. j Hann sat í ruggustól við lágt borð og fægöi ritvélar- garm. Þegar Bárður hneigði sig og nefndi nafn sitt, kink- aði hann kolli, og hélt áfram við vinnu sína, án þess að mæla orð frá vörum. Ilárið var hrafnsvart, og augun stór og brún lýstu í fölu og mögru, en þó unglegu and- liti. j Við ganghurðina mælti frú- j in: — Maðurinn minn er Svisslendingur, en kom hing- ■ að sem drengur. Hann fékk ' máttleysi í fæturnar strax efti rgiftingu okkar í'yrir j fimmtán árum. 1 — Pyrir fimmtán árum, tautaði Bárður, — það var hörmulegt. Þér heitið Spindl- er. Á leiðinni að gistihúsinu, eftir ferðatöskunum, hugsaði Bárður sifellt um Spindler og frúna, og sor ghans varð smá í samanburði við þeirra. Stuttu síðar settist hann að þarna í litla herberginu yfir portinu. Hann setti borð við gluggann, og bækur á hillu á' þilinu, en dró rúmið frá ofninum, sem orðinn var heitur. Yfir rúmið festi hann rissmynd af Margréti Just. Hann litaðist um, og honum fannst þetta alls ekki afleitt. í veskinu átti hann einung- is tuttugu krónur, og þær láu þarna hjá bréfinu frá Mar- gréti, en eftir hálfan mánuð átti hann að fá laun frá verk stæðinu. Frú Spindler drap á hurðina, og tilkynnti að hún hefði sett kaffiketilinn á. Hún spurði, hvort hann vildi líta eftir honum meðan hún skryppi út eftir kökum. í garðinum hékk harðfros- inn þvottur á langri snúru. Gamall maður pjakkaði þar klaka. Frú Spindler kom með kökurnar. — Þér eruð mjög líkar frú einni, sem ég þekki heima hjá okkur. Hún heitir frú Engels- en, en er eldri en þér. — Ég er nú ekki svo ung, sagöi frú Spindler. — Eg er þrjátíu og ’fimm. Við giftum okkur þegar ég var tvítug Sjáið þér, ég er rneð nokkur grá hár. Bárður sá mörg grá hár. En svo flaug honum í hug, að Margrét var ekki ennþá tvítug, og hvernig myndi það verða eftir fimmtán ár, svo eóndanlega langt tímabil í ókomna tímann. Klukkan hálfníu gékk Bárö ur hratt, en ákveðið út að Briskebæ. Kvöldið var heið- ríkt og kalt, göturnar þurrar = með dálitla snjóföl við gang = stéttarbrúnirnar. Hann starði 1 á stóra koparskiltið: Charles 1 Henricksen, skrifstofustjóri, | og hann þrýsti ákveðinn á | bjölluna. Systir Margrétéar I opnaði dyrnar. Hann sá strax að þetta var systir Margrétar, því hún var nauða lík henni, en tíu árum eldri, gildri og fölleitari, nærri hvít. Hann kynnti sig: — Bárður Strand. Hann kvaðst gjarnan vilja heilsa Margréti. — O-ó, þér eruð Strand? Hún mældi hann með augun- um hátt og lágt og dökkgráa frakkann, og varð fyrir von- brigðum. — Margrét er í bíó. Hún kemur ekki heim fyrr en klukkan hálf tíu. Hún hugs- aði sig ofurlítið um, og bauð honum síðan inn. Bárður hengdi frakkann í ganginn og gekk inn í nokkuð stóra stofu, sem var nákvæm lega eins og hann hafði hugs að sér hana. Stofan var full i þ.egar þér notií Jolinson’s | HARÐGLJÁANDI GLO-COAT = HelliS gljáanum yfir. .jafnið honum. .látið hann þorna 1 Þegar gljáinn er harðnaður, endist hann vikum saman. Harðgljáandi Glo-Coat er sjálfkjörið | bæði á góífdúka og nýtízku flisagólf. 1 Glo-Coat — sparar tíma — sparar erfiði | UMBOÐSMENN: MÁLARINN — REYKJAVÍK tminTHiiiiiiiiiHUiiiiiiiiiiiiiiiiimuiiiiiniimuiiiiiiiimiiiHiiiiiiiiiiuuuiiinitiiuuiiiiiiiiinnnuiiiininnnfliii RAFMYNDIR hf. Lindarg. 9A Sími 10295 OLIKUR OLLUM OÐRUM PENNUM HEIMS Eini sjálfblekungurinn með sjálf-fyllingu . . . Brautryðjandi í þeirri nýjung er Parker 61, vegna þess að hann einn af öllum pennum er með sjálf-fyllingu. Hann fyllir sig sjálfur — eins og myndin sýnir, með háræðakerfi á fáum sekúnöum. — Oddinum er aldrei difið í blekið og er hann því ávallt skínandi fagur. Til þess að ná sem beztum árangri við skriftir, notið Parker Quink í Parker 61 penna. Verð 61 Heirloom penni: Kr. 866,00 Settið: Kr. 1260.00 61 Heritage penni: Kr. 787,00. Settið: Kr. 1102.00. Einkaumboðsmaður: Sigurður H. Egilsson, P.O. Box 283, Reykjavík. Viðgerðir annast: Gleraugnaverzlun Ingólfs Gíslasonar, Skólavörðustíg 5, Beykjavík. 7-6124 IEZZÍ Eimiuiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.