Tíminn - 05.03.1958, Side 5

Tíminn - 05.03.1958, Side 5
T í IVII N N, miðvikudaginn 5. marz 1958. K Umræftur á Alþingi í gær um kostnað vi^S ríkisreksturinn: Vilja eigna sér það sem vel er gert, en kenna öðrum um eyðsluna Jón Pálmason viðurkennir loks eftir margra ára þóf, að ekki sé hægt að kenna Eysteini um alít, sem aflaga fer Það árar bráSum betur íyrir vestan Frumvarp ríkisstjórnarinnar um ráðstafanir til að draga úr kostnaði við rekstur ríkisins kom til fyrstu umræðu í neðri deild Alþingis í gær. Umræðurnar hófust með því að Eysteinn Jónsson, fjármálaráðherra, gerði grein fyrir frumvarpinu og tilgangi þess. TVEIR FIiMMTU Muitar ís- ar tiil úbffiiuihiings megi helzt ekki lensku þjóðarinnar eiga faeiima í vera þyngri en 14—15 kg. Þetta Reykjavík og he'lmingur lands- kemur ekki vel heim við það, að manna er kcminn í fcaupstaðina margir bændur eru að ná því við sunnanverðan Faxafióa. Affilir madki, að eirdenibingar hjá þeim eiga frændur og vini, gamla ná- sfcila 20 kg. tfaiUi og tvilembingur granna og æsfcuféJaga í Reyfcja- teggja isig anað 17—18 kg. Vitan- vík. Þúisundir Reyfcvíiiinga s-ýna lega er arðsemi fjiárræktarinnar átthögum sínuim margs konar ræfct við það hundin, að dilkarnir séu arsiami. Forn vináttubönd eru þungir. Og hvernig tsem þetta er ræfc't cig ný eru tengd. j í dag er engin framtíð í því að Þatta vita alílir ©g þeir, sem stærð iSfcrokkanna hafi úrslitaþýð þsfcfcja Menzka isBcapgerð vita það ingu í marfcað-máfum. þá lifca, að allur áróSur um hat-1 _ , 1 BRiETAR eru sagðir flestum Rakti fjiármiálaráð'herra í sfcýru frJáfli, hvernig áður hefir verið reynt að stuðla að aufcnum sparn- aði í rífcísrekstrinum með stönf- u.m sparnaðarnefnda, sem starfað! ih.aifa á skömimum tímabilum. Taldi ráðherra að það fyrirkomulag, er gert er ráð fyrir í frumvarpinu, Jnyndi geta haift mjög heppileg á- Ihritf til að stuðla að sparnaði og aðlhaldi í ríkisrekstrinum, og er þvi hér að sjiáltfsögðu um stór- onerkt m;ál að ræða. Þegar fjiármiálaráðherra lagði fruimvarpið fram á Alþingi var hér í biaðinu sfcýrt all ýtarlega frá efnd þess og greinargerð og skal það tíkki endurtefcið nú, þar sem ti'l- tölulega skammt er síðan. Er fjármálaráð'herra hafði lokið ræðu sinni hófu þeir Sjálfstæðis- jnennirnir Magnús Jónsson og Jón Fállmason umræður um málið, sem að verulegu leyti snerust um fjár- fjiármál ríkisins álmennt, einkum hjá Jóni Pálmasyni. Magnús ræddi frekar um einstök atriði varðandi ^kipun nefmdar og íleiri atriði. Athugasemdir og endurskoðun. Fjármálaráðherra benti Jóni á það, að ef hann væri svo óánægð ur með starfrækslu ríkisins á undanförnum árum, sem hann Iéti, þá hefði hann, sem endur- skoðandi ríkisreikninga um langt árabil, átt að greina mjög ýtar isburð, sem fæstir áttu víst von á úr þsirri áftt. í þessu sambandi sagði fjármálaráðherra á þingfund inum í gær. Jón Pálmason sagði að það I ast frá því, sem honum finnst at- hugavert í starfrækslu ríkisins Íí stað almennra fullyrðinga. Jón Pál'mas'on átti íítil svör við ! íþesisari stuttu ræðu fjiármiálaráð- j iberra, en villdi haíd.a því fracn, að í fjármálaráðlherra gæti neitað að | ltáta gr eiða úr rákissj óði. Eigna sér framkvæmdir en kenna öðrum um eyðsluna. Fannst fjiáaKniálaráðherra þessi j unsmienin og óvini íteytkvííkinga er:, ... , . . . ._ fullyrðimg furðuleg hiá manni, tiibúningur. Hitt er annað mál,; Þtfooum vanafaetar* og tryggæu við w _ , Urvrn o T>m r- holFo loncfi lrotrrvr búinn er að vera endnr&koð-1 aö &kooanir geta venð skiptar um en! niargt vegna búsetunnar 1 og imieð andi land'sreikn'inga í meira heilan áraitug. Sanr.ieikurinn er siá! einfcum ef imienn eru í nærsýnna að hvaða ráðherra sem er í rífcis ’ lagi. forna siði. Þeir hafa lengi keypt mikið af svína&jöti frá Danmörku. stjórn, getur gafið eir.n út reglu gerðir, sam skapað geta ríjkissjóði væri að vísu rétt að taka það milljóna útgjö'ld. Þannig geta fram, ao ég bæri ekki einsam- all ábyrgð á aiiri ríkisstarf- rækslunni, og ekki væri hægt að kenna mér um allt það, sem af- laga færi. Þetta var mjög merkileg viður kenning frá þessum þingmanni. Þetta er nærri því sögulegur at- burður, því að fram að þessu hef ir mönnum nú, í nokkur ár ckki getað dottið annað í hug, en áff honum hlyti aff sýnast aff allt það sem aflaga færi yfirleitt í þjóff félaginu, væri einmitt nákvæm lega mér að kenna og á mína á- byrgð. Þetta er afskapalega á- nægjulegur dagur fyrir mig að heyra þetta frá þingmanni Aust ur-Húnvetninga, sannkallaðúr merkisdagur. Fjármálaráðherra benti síðan áj það, hversu niikil fjarstæða það er, að halda því fram, að fjármálaráðherra beri einn alla ábyrgð á ríkisrekstrimmi. Þann ig sagðist hann ekki taka á sig ábyrgð af ráðuneytum annarra ráðherra á undanförnum árum, eða máiaflokkum, sem þeir hafa stjórnað. Sagðist fjíámiálariáðherra líka efast stórlega um það að þeir ráð lega frá einstökum atriðum, þar herrar, sem þar hefðu farið með sem honum fannst áfátt. Bað ráð imál, vildu skipta á ábyrgðinni og menn án sa'miþyfckis fjármiálaráð- herra kiomið með löglegar krötfur á ríkissjóð, sem ékki er um anniað að ræða, saimkvæmt gildianidi land's iögum, en borga út. Sama giidir um mannaráðning ar, sagði fjármálaráðherra, og er Nú 'eru Danir mjög uggandi um þamr marfcað og virðist hann vera Fles'tum þykir móig um eyðingu1 landisinis utan Rieykjaví&ur og mannfluitniniga iþaðan, Rieyfcviking um isjlálif'Uim efcki siður en öðruim. Margur hefir 'lífca horifið með hiáflf gerðri nauðung ifúá staðáestu sinni og át'thöguim. En þegar raðirnar þynnast, jarð- ir fara i eyði og þorpin dragast saman, kemur nofcfcúr óhugur í reynslan um þetta ólygnust. Tug þá sem isfitir sitja og trúléysi a ir og jafnvel hundruð manna framtíð héraðsins. Jaínvel þó að hafa á undanförnum árum veriði menn sjái þar aifcoimuski'lyrði á ráðin af öðrum ráðuneytum, án líðandi stund, efaisí ‘þeir um að þess að á það hafi verið minnzi, framíið isé í því að isiitja fcyrr. Þeir fyrirfram á fjármálaráðuneytið, I verða hræddir yið að eiga þar en fólk síðan átt löglegar kröfur fasteignir og una ekfci öðru en að á ríkissjóð. Síðan hafa svo þeir,' börnin sin koimist í bur.tu til hinna sem til úígjaldanna hafa stofn stóru staða ,þar sem tfjökmeinnið að státað af þessum verkum sín er og fraimiíáðarskiiyrðin. um, en jafnframt sent út nienn' Þe-tta viðhonf þefckjum við Vest- til að deila á fjármálaráðherra firðingar imaeit&' vel. fyrir aff útgjöldin hafa af þessu vaxið. ÞJOÐINNI íjöllgar ört og það herra menn að skoða þær athuga semdir, sem Jón og félagar hans hefðu gert. Ef menn gerðu það kæmi í Ijós, að annaðhvort ýkir Jón frásögn sína af slæmum rík isrekstri meira en lítið, — eða þá að hann hefir vanrækt starf sitt, sem endurskoðandi ríkis- reikninga. Óvæntur vitnisburður frá Jóni Pálmasyni. Þegar Jón Pátoason fór að draga í land nokkuð al fyrri full yrðingum um Su<æman ríkisrekst- ux g-aif hann fjiármálaráðherra vitn því, sem þeir telja sig vel haía gert. Benti Eysteinn á að sumir þeir, sem farið haifa með ráðlherra va'Id eru býsna stiá'tir af ýtmsum sínurn gjörðum og vildu þeir því alls ekki samþykkja þau ummæli Jóns að Eysteinn hefði einn öllu ráðið og bæri ábyrgðina á öttlum gjörðum. Benti fjárniálaráðherra á aff slikar fullyrðingar mættu frekar skoðást sem gamanmál en alvara. Hins vegar væri þaff ekki gaman mál, að Jóni Pálniasyni bæri sem yfirskoðunarmanni lands- reikninga að greina sem nákvæm Togari kom með íimdurduí! til Akureyrar AKUREYRI í gær. — Togarinn1 Kattdibaikur landaði hér í fyrri vifcu 257 lestium atf ísvörðum fiisk.i til berzlu og filökunar. Sttéttbakur ttandar í dag 125 lestum. Harðbak- ur kam hingað í kvöld með tund urdiuftt, sam sttæðst hatfði í vörp-, una. Sigldi skipið fyrst til Sauð-! ánkrófcs, og ætlaði Landttiettgisgæzl an að sanda þangað mann titt að gera dutflið óvirk.t. En söfcum þess þ.arf stöffuigt að sja mörgu nyju ípjfci íyrir a'.vinnu. Ivíenn tala um i iisienzfca stóriðj.u. Það er eílaust r&tt og sú- Jitla hyrjun cg reyn'sla, sécn aí ttiie'ini er íengin er jiáfcvæð j og góð. En iþa-B míi gæia að áburð- j | arverksmiðjan í Guiunesi byggist á því, að jörð sé ræfctuð á íslandi. J Og jaínvett þó að draumar cfcfcar i um stóriðju rætt'st, er engu siður; fuil nauðsyn að ihaDda í horfi með. hina fornu atvinnuvegi. ísttenzfc útgerð stiehdur nú rnj'ög h'öttlum fæti vegna skefjalausrar rányrkju cg cfveiði á miðunum. íslendingar n'eyðast ititt þátt 1 þsirri iðju með stóraukinni togaraútgerð jafnframt þvi eem þeir berjast tfyrir rýimri landheigi og verndun fisfcistoifna. Þar er undir 'bögg að sæíkja en sízt er ástæða ititt að örvænta. Það er að visu orðið futtttiséð, að mestu etór- veldi og auffu.gus.tu fiskveiðxþjóðir, tia. Kjörtoúðuan fer mjög fjöilgandi í Bretiandi. Stærsta kjötverzlun ; landisinis .teil.ur sig þurfa þrjár ' mitt'ljónir svina órlega en vöxtur ' þeirra oig iiioldatfar sé engan veginn J aðalatriði. Kjötið 'er sett innpaklk- í að í ,,sallióiían“-pappír í kjctbúð- unum- Pakkarnir eru stimplaðir með dagsetningu. Úrgangskjöt er i tekið i pylsur. Þassir verzlunar- hættir draga fó’-fc 'til sín, en þeim fækkar að sama skapi jafnt og þétt ee-m Kta við kjöti, sem hangir í ihieilum i:iy:ckjum í kjötbúðunum. Það er enigin tframtíð í sittíkri kjöt- verziun. j Þetta verðum við líka að gera | okfcur 'ljóst. Þeir tímar eru að i íiverfa að við eig.uim að fiy.tja út kjötdkrokkana heitta. Sclumenn 'O.fckar verða að læra hvernig ráð- lega.it ®r að pafcka kjötið á eriend- an markað og hvað af íslenzku fcjöti *r iseljarrlegast. Kjötiðnaðúr- inn heima fyrir getur svo lxag- nýtt það a.f kjötinu, sem erfiðara er að fináa markað fyrir. Viis.t ■ eru þst'ta engin nýmæl-i, sam 'cQum hér á landi hafi verið huldir. SöCiunmenn Sambands ísl. isaimvinnuifélaga hafa gert sér þetta aíít Ijóst að imieira -eða minna leyti og eitthvað liefir verið þreifað fyrir sér lim isvona útflutning. En bændur attmennt cg raunar þjóðin öll á að vita, að eirunitt á þessa markaðí'leit toer að byggja höfuð- áhierzttu. Þeir, sem þar vinna, eiga aff^taka! að ^^nna °S 'vi'ta að bændastéttin - , ötttt toíður með eftirvæntingu frétta | af þesisari markaðsleit, því að það ; er hún sem lá að toyggja grundvöll- l inn að afkom.u .hundraða íslenzkra . sveitaheiniila og gefa fjölda fól'ks aufcna trú á iland sitt og sveit. að flugvöttlurinn á Sauðáhkróki .. , ... varð ófær vegna snjóa, var maður SJ‘a “mt ^að » að ®eraBt Landhelgi&gæzflunnar sendur til ?n i)0,eru Þær aS rumska' eru Akureyrar, og þangað varð Harð-jfendl“Sar } '£MTU™ knuð:r bafcur að sigla með dufttið innan- 0 °geðbUegra í borð's. Hjálmtýr Pétursson: Kennaraskóli í Það hefir að undanförnu verið til bæjanna. í mágrenni mikið rætt og ritað um Skálholts-1 s*fcofnana hélzt byig.gðin betur við, þvú kóst á að stunda nám sitt Orðið er frjálst: Skálholti að heiflum asta mat tframk-iðíiuh.ii'a' iskipsiförmiúm af ágæt- er ru.tit í fisfcimjöl'S- alþjóðlegu samfc'0im.ulagi, þó að bú- ást megi við, að það verði íyrst sli'kra landsins. Hvers vegna ekki að gefa að ikos.ta nckkur h'örmungarór atfla SIÐFERÐILBGUR réttur ckfc- ar títt þasisa lands byggist á því, að við iséum menn til að vernda en þó eru þær að rumska. Nú eru náttúru þess og hagnýta svo auð ttíndir ttands og isjávar að þær ge.fi isarn miast af isér til að upp- •fyttia maiinlagar þarfir. Meginskil i yröi í því stanfi er að viðhalda vinnelu. Slifc sóun og íúsinna hflýt-' byggð attlt í kringum landið, enda ur vitani'ega einhvern enda a3 þó.tt annað kunni að virðast fýsi- '£aka- t legra í bitti ien að binda sig við AuðvitaS s-jiá þjóSirnar að sér' einhvern útkjiilfcann. Góð ríkis- fyrr eða eiðar. Fiakiimiðin fá inn-. st,j5rn skapar trú ó landið. Núver- an 'skamims hó'ffega- vernd með j a.ndi stjórn 'hefir gert mikið átafc j í 'þessum efnum. Jafnvægisleysið i er orðið svo miikið að ekki duga stað. Enginn veit með vissu hvað þar myndaðist af s'j'áifu sér vísir gera sikal við það fræga höfuðból og bisfcupssetur. Ríkið er þegar bú ið a.ð koma þar í lóg nálægt ein um tug milljóna í vegagerð, rækt- ,un, byiggingu stórhýsa, auk þess sem mikið kiifcjubákn er þar í smíðum, guði til dýrðar, þó engin viti með vissu, hvort hann hafi á- ibuga fyrir slíkri „tómthús" smíði. Ýmsar tittttögur hafa komið fram að þéttbýli og er sttíkt mjög æski- leg þróun. Nú stendur þannig á að Kenn- araskóli íslands er húsnæðislaus, en ákveðið hefir verið að reisa ,'I'áyisiis. En þ-ggar þj'óSirnar ranka sveitinni? Fjiárhagsttega httiðin erjvið sér verða. gerðar fcröfur u.m iíka mjög mikið atriði. Heimavist betri nýtingu rfttanis. arsfcóii á heitum stað er það ódýr, tkni þeirra ttiafna n.cma stóriátök abggamun. tíl að jafna þann Þá keirjur | refcstri, að kostnaður nemenda eru um attlar ú'I.aind'SStrendur og yrði uppunidir það helming lægri" hafa skiiyrði titt að tafca nýjan en í Rey&jlavík þar sem sómasam bátatffek titt futtttfcam.niustu vinnslu honum stónhýsi hér í Reykíaiviik.l'legt herbergi fcostar nú 4-600 kr.! Væri nú ekki skynsamlegt að a mánuði. ! svo að ma infcyninu verði sem mes.t byggja þetta hús í Stoállihottti og j Það er nú mjög í tízku að tala'úr hverri smiíesit sem aííaT.t. Við nýta um leið þann húsafcost sem um „jafnvægi í byggð landsins“ ( ráðum því ettcki einir hvenær þair þar er fyrir hendi. Á staðnum erjhér er gott tækifæri til að sýna dagar renna. En attttra' fcluta vegna *• ”• .a8 Hyt]^ menn'tasteolann fira jarðhiti rétt við túnið, auk þess það í verki hvort neikkuð er meini Kýtur cg verður í-íenz&a þjóðin HINIR FORNU íslenzku at- s'em dreifðar 1 vinnuvegir, bátaútvegur, jarðyrkja og .fcvifcfij'árraafct, eiga sér góða framtið, þó að skammsýni og ó- höpp leggi þar í bili steina í götu. Framtíð vestfirzfcra byggða er mjöig toundin þessum bjargræðis- vegum. Erfiðleikum þeim, sem þar cr að mæta 1 toitti, verður að talca með þrautseigju. Vsra má að þe;r séu ’í dag helzt til fáir, sem Laugarvatni, sem þegar hefir eign ágætt vegasamband. KennarasDcóli nieð þessuim slag'orðum. Það er bú- að stan-da einhuga í baráttu fyrir. vilja binda framtíð sína við þess- Kom ntl/M'Ki-.-'i níT Knn OT ............... ... ... “ _ .. .. ... aat þar storhysi og oyr vio ai- j Skálholti gæti starfað að nokkru ið að grafa hoiln þar sem hugsað því að það verSi sem fyrst. bragðsskilyrði fra n-atturunnar íeyti sem búnaðarskóii t. d. á snmr var að Kennara.skólinn ætti að hendi. Bunaðarskoli og prestaskoli jn óþrjótandi ræktunarmöguleik standa. Það er auðveit að fylla' EN HVAÐ er svo um íar.i- hana aftur. Eða by.ggja þar annað búnaðinn? E'.ns og sakir standa hús. Teikning af húsin-u er til, þá yirði-tt. sau'Síjárræk'.in vel koma iiafa verið ne_ndir. — . l ar og landrými eru fyrir liendi. Meðan biskupsstóll var í Skál- Kennaraefnin liefðu sannar'lega hoiti var þar löngum skóli og gott af því að stunda landbúnaðar menntasetur. Eins og nú er komið störf að sumrinu. högum sveitanna hvað snertir Mjög mikill hluti þess fólks sem fólksfæð, veitir sannarlega ekki af stundað hefir nám í Kennaraskól að í sveituan landsins rísi mennta anum að undánförnu hefir einmitt setux sem dragi úr aðstreyminu verið úr sveitum og kaupstöðum teikningu má efcki síður nota. Það til greina seoi úttflutningsatvinnu inætti gjarnian hefjast umræður, vegur Mfct og fiskveiSar. En þar um þetta mál. Vonandi láta kenn verður ttíka að gefa gausn að þró- arar og menntaanenn eittihvað til un máttanna og fylgjast með tían-lbatri siðir eru teknir upp um sín heyra. | anum. j nýtingu fiskimiða og sjávarafla. Hjálmtýr Pétursson. Okfcur er sagt, að dittkaskrokk- (Framh. á 8. síðu.) ar byggðir svo að þeir standi og :a':i með þeiim. SMk tryggð við -'uhaga sína e-g byggð er þó eitt hlð heizta sem skapar þjóð. Og rikisav’dinu ber margföld skylda til að koma til liðs við þá land- varnarmenn. Þeir fá sína viður- kenningu síðar, þegar nýir og

x

Tíminn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.