Tíminn - 05.03.1958, Blaðsíða 8

T í M I N N, miðvikudaginn 5. marz 1958.
8
Svefnskálar
(Framhald al 4. síðu).
tim hér, en útveguðum hinum gist-
ingu víðs vegar um bæinn. Að
sjálfsögðu snæddi þetta fólk allt
saman hér á hótelinu. Slíkar heim
sóknir eru þó eðlilega undantekn-
ingar, þótt ætíð megi við þeim
foúast, og sannarlega vildi ég, að
það væri sem oftast. Hinu verður
fokki neitað, að yfir vetrartímann
er hér yfirleitt allt mun rólegra.
— Þykir ykkur það ekki dýrt
að vera hér með fullskipað starfs-
iið yfir veturinn?
Orbætur nauðsynlegar
— Að því er ekki spurt. Hótelið
er fyrst og fremst rekið sem þjón-
ustu- en ekki þénustufyrirtæki.
Forráðamenn kaupfélagsins hafa
hafa ætíð lagt á það ríka áherziu.
Þeir hafa gert sér grein fyrir því,
að hér er um mikið menningar-
3egt atriði að ræða fyrir bæ og
hérað.
— Hér er enginn bar — eða vín-
stúka, eins og það er stundum
kallað — myndi það ekki hressa
npp á salarkynnin og mannskap-
inn, þið eruð þó með vínveitingar,
er það ekki?
— Nei, hótelið hefir ekki vín-
veitingaleyfi.
— Er það ekki talinn nokkur
foúhnykkur að hafa vínveitinga-
leyfi?
— Jú, víst er það búhnykkur.
Það er alls staðar í heiminum tal-
inn vera undirstaða undir öllum
hótelrekstri að geta veitt gestum
sínum allar þær víntegundir, sem
þeir biðja um með mat sínum.
Þess utan tel ég persónulega, og
er þar ekki einn um, að það sé
jnikið menningarlegt atriði.
— En hvers vegna fáið þið
ekki Ieyfið?
— Meirihluti kaupfélagsstjórnar-
innar hefir aðra skoðun en ég á
þessu máli, og verður því svo að
vera. En eins og ég sagði áðan,
þá tel ég núverandi fyrirkomulag
vera fremur neikvætt. Ég gæti
nefnt ýmis dæmi máli mínu til
stuðnings t.d. hið alkunna vasa-
pelafargan. Ætli einhver sér að
hafa vín um hönd t.d. á dansleik,
þá á hann ekki annars úrkosta
heldur en að kaupa sér áður heila
flösku, sem hann síðan laumar inn
á dansleikinn. Þar er hann í fullri
óheimild með vín sitt, verði eftir
því tekið. Einnig veldur þetta án
efa meiri ölvun. Fólk myndi svo
drekka mun minna, gæti það keypt
vínið í smærri skömmtum.
Rekstur gistihúsa
— En hvað segir þú um -gisti-
húsamál okkar fslendinga yfirleitt?
— Um gistihúsamál okkar má
margt segja. Eitt þó öðru fremur;
þau eru alltof fá og ófullnægjandi.
Við heyrum á því stagazt ár og
síð, að ísland hafi margt til þess
að bera að vera ferðamannaland.
Fegurð er hér mikil og óvenjuleg
og annað þess háttar, og þetta er
öldungis rétt. En við höfum ekki
nægilega mörg gistihús. Á þessu
verður að ráða bót, og ef til vill
er lausn þessa máls nærtækari en
margan grunar. Á undanförnum
árum hafa verið byggð víða um
land^ hin fullkomnustu félagsheim-
ili. í þeim eru vel útbúin eldhús,
rúmgóðir kaffi- og matsalir, for
salir og snyrtiherbergi, og mjög
glæsilegir samkomusalir. Ekkert
Áantar á nema gistiherbergin, þ.e.
svefnskála. Þeir, sem ráða bygg-
ingu félagsheimilanna, ættu að
taka þessi mál til gagngerðar at-
hugunar. Ekki svo að skilja, að
hvert einasta félagsheimili verði
notað þannig, en gerð verði til-
raun með nokkur á helztu ferða-
mannastöðunum. Við höfum ekki
efni á því að byggja svona dýr og
góð hús, án þess að nota þau til
þess ýtrasta. Þetta á ekki að valda
fólki í þessum byggðarlögum nein-
um vandræðum, hvað þess eigið
skemmtanalíf snertir. Hitt er frem-
ur að benda á, að hér er um
I tekjustofna að ræða fyrir það.
KjörorSið er góð þjónusla
| — Já, Sigurður, við höfum óður
rætt um þetta og ég er þér algjör-
| lega sammála. Auðvitað á að hverfa
að þessu ráði, annað er hreinasta
fjarstæða. Við skulum vona, að
menn vakni hið fyrsta til skilnings
um það. En viltu segja nokkuð
sérstakt að skilnaði?
i — Ég er mjög ánægður með
mitt starf, líkar vel við mína yfir-
menn og samstarfsfólk. Það kjör-
orð kaupfélagsins, að hér sé ætíð
í té látin hin fuílkomnasta þjón-
usta, er við getum mögulega boðið,
^ er eimnitt það viðhorf, er ég sjál'f-
ur hefi til málanna, og þótt að-
stæður leyfi ef til vill ekki, að
allt nái fram að ganga, sem æski-
Fimmtugur: Benedikt Sæmundsson
í dag, 5. marz er Benedikt
Sæmundsson, bifreiðastjóri á
Hólmavík, fimmtugur.
Það er ekki ætlun mín að skrifa
langa grein, heldur aðeins. stutta
afmæliskveðju, á þessum merku
tímamótum i ævi hans.
Benedikt er fæddur á Víðivöll-
um í Staðardal, Steingrímsfirði.
Sonur hjónanna Sæmundar bónda
Jóhannessonar og konu hans Elísa
betar Jónsdóttur. Benedikt ólst
upp í Staðardal og bjó þar, ásamt
foreldrum sínum og bræðrum til
ársins 1945, er hann fiuttist til
Hólmavíkur, en þar hefir hann
átt heima síðan.
Benedikt hefir um margra ára
skeið stundað bifreiðaakstur frá
Hólmavík um nærsveitir. Hefir
hann í því starfi fengið þakklæti
margra, fyrir lipurð og áreiðan-
legheit i starfi.
Benedikt er hið mesta prúð-
rnenni í allri umgengni, orðvar
og traustur. í vinahópi er hann
jafnan glaður og reifur.
Að félagsmálum hefir Benedikt
unnið nokkuð m.a. átt sæti í stjórn
Verkalýðsfélags Hólmavíkur, verið
í skattanefnd o.fl. Traustur Fram
sóknarmaður hefir hann verið alla
ævi, og átti sæti í hreppsnefnd
fyrir þeirra hönd, á árunum 1949
—1958.
Eg veit, að margir taka undir
með mér um leið og ég sendi
Benedikt beztu afmæliskveðjur
mínar: Til hamingju með fimm-
tugsafmælið! Gæfa og gengi fylgi
þér í framtíðinni.
legt væri, þá gerum við okkar
bezta í hvívetna.
— Og þar með lauk þessu spjalli
Okkar um rekstur Hótels KEA og
gistihúsmál almennt. Sigurður Sig-
urðsson, hótelstjóri, hefir öðlazt
mikla reynslu í starfi sínu. Hann
er maður ungur að árum, aðeins
26 ára, og heíir verið hótelstjóri
s.I. 4 ár. Hann er einn af hinum
mikla fjölda ungra manna, sem
skipa hinar ýmsu trúnaðarstöður
hjó samvinnufélögunum. Segja
má, að aðalsmerki samvinnufélag-
anna hér á landi séu ungir menn í
ábyrgðarstörfum, en það er ein-
mitt vottur mikillar grósku og
vaxtar.
Ég þakka Sigurði kærlega fyrir
þetta viðtal, ég tek persónulega
mikið tiilit -til skoðana hans og
er honum t.d. algjörlega sammála
um félagsheimilin og notkun
þeirra. En það skal ekki fjölyrt
hér að sinni. Við stóðum upp frá
borðum, fórum í yfirhafnir og há-
ar skóhlífar, því snjór var djúpur
á götúm Akurevrar og gengum í
rólegheitum heim til Sigurðar Jó-
hannessonar, þar sem kona hans
hafði uiidirbúið komu okkar, og
beið með enn frekari norðlenzkar
hressingar.
Örlygur Hálfdanarson
Fulbright-styrkir
(Framhald af 4. síðu).
frá ýmsum þjóðlöndum, en sér
fróður háskólakennari hefir á
hendi yfirstjórn námsskeiðsins.
Jafnframt þessu gefst þátttakend
um námskeiðanna tækifæri til að
kynnast héraði þvi, sem þeir dvelj-
ast í, heimsækja sögustaði, söfn,
skóla og aðrar menntastofnanir,
iðnaðarfyrirtæki, bændabýli o.s.f-r.
Þessi námskeið standa venjulega í
3—4 mánuði. Meðan á námsskeið
inu stendur fá þátttakendur einn
ig tækifæri til að dvelja á amerísk
um heimiHum. Að lokum fá þátt
takendur að ferðast nokkuð um
Bandaríkin í mánaðartima og kynn
ast því, sem þeir helzt hafa áhu'ga
á.
í unisókn sinni þurfa umsækj-
endur að greina: Nafn og heimili's
fang, fæðingarstað, fæðingardag og
ár, við hvaða skóla eða mennta-
stofnun umsœkjandi starifar og
. stutt yfirlit um náms og starfsfer
j il. Einnig þarf að taka fram, hvaða
j likur séu fyrir því að hann geti
j fengið leýfi frá stönfum þann tíma
i sean hann þarf að dvelja í Banda
' ríkjunum. Þá þarf eins og áður
segir að láta fylgja heiJjbrigðdsvott
orð og vottorð um enskukunnáttu.
Umsóknir sendist
Menntasitofnun Bandaríkjanna á
íslandi,
(Fulforiightstofnuninni),
Pósthólf 1059,
Reykjavík,
íyrir 22. rnarz n. k.
AÐ VESTAN ...
(Framh. af 5. síðu.)
En það ier dýrt spaug fyrir ís-
lenzku þjóðina að tapa þessum
fjörðum frlá því, sem er, þann til-
töjulega Stutta tíma, sem nú má
ætla að enn þurfi að híða straum
hvarfanna.
VIÐ KÖLLUM okkur sögu-
þjóð og metum mikils forna sögu
staði, og svíður sárt ef þeinn er
sýnt ræktarleysi. En kunnum við
þar að meta og virða þá mienn
sem halda sögustöðunum við og
vinna hetjiudáðir til að auka nýj-
um köflum menningar og afreka
við sögu hinna fornu staða? Eru
imiiiiiiiiiiiiioiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiibiiiiiiiiiiiiHiuii
Orðsending (
Við viljum vekja athygli viðskiptamanna. okkar á I
því, að nauðsynlegt er að tilkynna bústaðaskipti I
strax. Brunatrygging innbús og annars lausafjár |
er ekki í lagi, nema það sé gert. I
þeir menn yfirleitt söguhetjur f
augum samtiðarmannanna?
H. Kr.
Si^iivnMwiiJTrimiy'cscEnH'CKj^m
Sambandshúsinu — Sími 17080.
•iiiiHimiiiiiiiiiiuimuuiiiuuuuiiiiiiiuiiiiuiiuiiiiiiumuiiiuiiimmHiiiiiiiiiiiiiiuiiHimiiiiiiniiiuiiiniinniH
rilhk,
tttt t
s
tttt
4444
4444
Xttt,
tttt
t
4444
4444
/444
'-444-4^^4+44/
^iÍÍtÍtí+'
sitt +*+->
•4444-r-> .-y-4444
4444,444 u-4444*
ZÍftÍt* '444+4*
44+444* r4444*-if
tÍÍÍtt4 44444+
444444 -44444,
444444 -44444
4444'
*44z4*r*nr444+
tt xtr
<-44444+ .
^444444444+
,444* ■ - 44444+
atttt stssttt

4444*
444444444'
^4444*
*tt
ftXit
ttsti
itit ***
nu,+mvlt
'ttttvtr
* m
1
Nokkur sett af karlmannaföíum
iítilsháttar gölluð, og eldri gerðir
seld næstu daga
Siórkostleg verðlækkyn
NotSð tækifærið!
STOFNSETT
I 9 1 3
(K