Tíminn - 22.03.1958, Qupperneq 7

TÍMINN, laugardaginn 22. marz 1958.
Skoðanakönnun í 9 löndum sýnir
tru manna á líf eftir þetta
Elmo C. Wilson, forstjóri
World Poll segir frá:
Trúin á ódauðleika i ein-
hverri mynd er útbreidd um
víða veröld, enda snar þáttur
í flestum hinna veigameiri
trúarbi-agða.
í sex af aiíu löndum þar sem
skoðanakönnun fór fram, trúði
ihelmingur spurðra á líf eftir dauð-
ann. Hiutföllin verða mest Ys í
Ikaþólsku landi sem Ítalíu. Á hinn
bógínn Iækkar hlutfaiMalan nið-
ur í 30% í Japan þar sem aðal-
trúarbrögðin, Búddatrú og Shinto-
ismi, _gera þó ráð fyrir ódauðlegu
lífi. í Mexíkó og Ástralíu skipta
menn sér í tvo næstum jaínstóra
'hópa: þann sem trúir á framhalds-
líf og þanii sem neitar því að lif
sé til eftir dauðann.
„Trúið þér því statt og stöð-
ugt að líf sé eftir dauðann, á-
lítið þér að það sé líklegt eða
ólíklegt, eða er það trii yðar
að EKKERT líf sé eftir dauð-
ann?“
Fasfmótaðar skoðanir
Það er athyglisvert að fáir eru
ófúsir að. láta skoðun sína í ljós.
í næstum öllum löndum hafði
helmingur spurðra fastmótaða skoð
un: kváðu það staðreynd að líf
væri eftir dauðann eða öfugt.
Þessi skoðanafesta stafar senni-
lega af þyí hvað mikið hefir verið
um málið rætt og ritað á báða
bóga. í hverju landi lýsti hehn-
ingur — í Noregi og ftalíu 9/10 —
því yfir.a'ð þeir hefðu hugsað þessi
mál áður en spurningin var borin
fram.
Köimunin sýndi m,a. aí mikill fjöldi fólks veítir
stöSugt fyrir sér Kfsgátunni miklu
'5v; Vv
’R TIL LÍF V; 'v "
x..- X
ÞETTA LiF? - v
'í m

mÁrcmnly.a 01,1 a-M\Alh cl'Ui' •*« r—ivoit okkí
k. ni|og sonnil.a2an?iinile<?3 okki I I
Halía
iW'ÍK'WWV.H'.SIKW.umi

7°o ryimtmr. í 14% |
Vorcgur ' -■'"■ . -■,•■
. 20% pzzimiuyi
'rakkl.xnd /*,•,/
57% u% ■ 32')- 'JM
eotgi.i ■
„Hafið þér nokkurn tírna leitt
að því liugann hvort líf muni
eftir dauðann?“ Já Nei
% %
Noregur 87 13
Ítaiía 85 15
Þýzkaland 71 29
Austurríki 65 35
Mexíkó 60 40
Belgía 57 43
Brazilía 50 50
Japan 49 51
Karlar og konur sammála
I flestum löndurn er engmn skoð
anamunur eftir kynjum, né held-
ur kom í Ijós .að annað kynið hefði
hugsað meira urn eilífðarmálin en
'hitt. Á Ítalíu, Noregi og í Frakk-
landi voru það samt sem áður kon-
ur sem gjamari voru að trúa því
að líf væri eftir dauðann. Þetta
stafar eflaust af því að konur eru
trúhneigðari en karlar.
„Trúið þér því statt og stöðugt
að Iíf sé eftir dauðann, álítið
þér það líklegt eða ólíklegt, eða
er það trú yðar .að EKKERT líf
sé eftir dauðaun.“
Áreiðanl. Áreiðanl.
eða Mkl. eð'a ólikl. Veitekki
% % %
Ítalía
Karlar .... . . 72 19 9
Konur . . 85 10 5
Noregur
Karlar .... . . 59 17 24
Konur .... . . 79 11 15
Frakkland
Karlar .... . . 46 41 13
ISonur .... . . 69 22 9
Aldur skiptir máli Eftir því sem fólk eldist verð-
ur sú tírú rótgrónari í hugum
eða líkl. eða ólíkl. Veit ekki
Noregur % % %
Undir 25 ára aldri 61 20 19
25 til 44 .... . . 64 18 18
45 til 54 .... .. 67 8 25
55 og eidri .. .. 76 7 17
52%
ta%
Brarilb
48

9%
Þýlkal.-md
47?
17%
BBI
Moxíká
fAusturríkl
40% rnnymmptrym'tr 20% '/Æ/yM, 40°'* L_ , WMMAmnxa WWA mm
JAPAN
Mennfurt gerir engan mun veru skiptir mcnntun litlu sem
Menntamenn eru líklegri til að enSu máli í svörurn við þessari
svara því til að þeir hafi hugsað spurningu. Háskólamenntað fólk
um málin en eru þó ekki endilega og það sem lítillar skólagöngu hef-
játendur framhaldslífs. í raun og ir notið er hér á sama báti.
Líf eftir dauðann Líklegt Ólíklegt Ekkertlíf Veit ekki
Italía ................ 51%
Noregur ............ 42
Belgía ............. 33
Brazilia ........... 33
Frakkland .
Þýzkaland .
Mexíkó
Austurríki .
Japan .......
31
28
19
19
9
28%
24
19
15
26
19
26
21
21
6%
7
15
7
15
15
7
21
26
8%
7
15
36
17
21
38
19
20
7%
20
18
9
11
17
10
20
24
1?
• •
gar
ít
fólks að dauðinn sé ekki endir
tilvenmnar, heldur sé um fram-
haldslíf að ræða. Taflan hér fyrir
neðan sýnir hvernig í málum ligg'-
ur i Noregi:
Áreiðanl. Áreiðanl.
Iijá IsafoSdarpreKÍsmiðjii í dag
í dag koma út hjá ísafoldarútgáfu tvær þýddar skáld-
sögur í flokknum .,Gulu skáklsögurnar". Eru þetta Sómsbær
eftir Grace Metalious og Öxin é'ftir H. M. Mons.
Þetta eru allstórar bækur báðar. stúlku, er ritaði bókina aðein's 1P
S'ámsibær (Peyton place) er eftir ára. Hún var metsölubók í Banda-
ríkjunum hátt á annað ár, 1955 of
1956. Þetta var allumdeild smá-
saga og lýsir lifinu í bandarískun
smábæ. Kvikmynd hefir verið gerð
eftir sögunni. Páll Skúlaso.n hefir
þýtt bókina. Er líklegt að útkoma
bókarinnar veki nokkra athygli hér
á landi sem annars staðar. Það hef
ir verið sagt um þessa bók, að
„ihún lyfti lokinu. af litlum bæ í
stóru landi.“
Hin bókin, Öxin, er eftir þýzkan
höfund og kom út þar í landi 1950.
Þetta er saga um böðul, talin á-
gætt verk og hefir verið þýdd á
mörg mál og víða verið met'sölubók
Hersteinn Pálsson þýddi bókina.
ísafioldarprentsmiðja hefir nokk
uð gert að því að reyna að dreifa
bókaútgáifunni meira en verið hef
Grace Metalious j ir, þannig að bækur kæmu út að
höfundur Sámsbæjar | marki aðra tíma en á haustin eða
Irski leikflokkurinn a æfmgu.
Dramaöc Society, Dublin:
Fjórir einþáttungar
eftir L. Gregory, W. Yeats, J. Synge og A. Clarke
LeiÖbeinandi: Henry Comerford
„Þá voru hér menn kristnir, þeir
er Norðmenn kalla papa. En þeir
fóru síðan á braut, af því að þeir
vildu eigi vera hér við heiðna
menn, og létu eftir hækur írskar
og bjöllur og bagla. Af því mátti
skilja, að þeir voru menn írskir“.
Svo sagði Ari prestur hinn fróði
frá því, hversu ísland byggðist.
Margar sagnir aðrar eru í íslenzk-
um bókum um skipti írskra manna
og íslenzkra, en naumast nckkur
rómantískari þeirri, er Laxdæia
greinir af Melkorku fril'lu og amb-
átt Höskulds Dalakolls, móðurinni
írsku, sem hertekin gerði sér upp
málleysi,. og rnenn vissu ekki, að
kynni að tala, fyrr en gengið var
fram á hana eina ásamt syni henn-
ar, þar sem hún hjalaði við hann
undir breiðfirzkum morgni.
Á SÍÐARI árum hafa íslending-
ar stundum veifað því nokkuð sér
til ágætis, að þeir væru af írskum
ættum, og' því rynni í æðurn þeirra
blóð skálda, og geðslag þeirra rökk
urmilt og rómantískt eins ög keit-
nesk blómarós.
En allt um þennan skyldleika
blóðs og anda hafa skipti land-
anna ekki verið ýkja mikil. Okkur
eru írar miður kunnir en margar
þær þjóðir, sem þó munu okkur
fjarskyldari.
FRÁ ÞESSU sjónarmiði er það
ánægj ulegt, að hingað skuli kom-
inn flokkur írskra stúdenta til að
hafa hér leiksýningar.
Þessi stúdentaleikflokkur hafði
frumsýningu sína á ijórum írskui
einiþáttungum í Iðnó í fyrra kvöld
og sýningin er ekki ómerkari fyrir
það, að þrír þeirra eru eftir frum-
herja írskrar leikritunar og leik-
menntar. Fyrsta leikhúsið í Dúbl-
in mun að vísu hafa verið reist
1635, en það er þó ekki fyrr en á
síðari hluta 19. aldar, sem segja
má, að írskrar leikbókmenntir hefj
fjrrri ixluta vetrar. Gulu skáldsög-
urnar eru spor í þá átt. Ráðgerir
útgáfan, að sex guiar skáldsögur
komi út á árinu, eða sem svarar
bók annan hvern mánuð.
ísafoldarprentsmiðja hefir feng-
ið útgáfurétt að bókum Karenar
Blizen hér á landi, og mun fyrsta
bók hennar koma út hjá forlaginu
nú fyrir næstu jól.
Þá hefir ísafo'ldarprentsmiðja
byrjað a® selja ýmis íslenzk ritverk
er hún hefir gafið út, með afborg-
unarkjörum, og er hægt að gera
slíka kaupsamninga jafnt hjá for-
laginu sjálfu sem hjá bóksölum
ýmsuim. Hefir forlagið gefið út upp
lýsingabækling um þetta.
ist til vegs, þótt til séu nokkur
miðaldahandrit af írskum upp-
runa, er hafa að geyma kirkjulega
sjónleiki, sem þá Voru rnikil hók-
menntagrein í Evrópu.
ÞAÐ ERU fyrst og fremst þau
Lady Gregory og WiIIiam Butler
Yeats, er telja má fmmkvöðla
írskrar leikmenntar í lok 19. aldar.
Og upp úr samstarfi þeirra, JíVhn
M. Svnge’s o. fl. óx Abbey-leikhús-
ið, sem nú er heimsþékkt.
Eftír Lady Gregory sýnir stúd-
entaflo'kkurinn Byltinguna með
tunglkomunni, eftir William Yeats,.
Köttinn og miánann og eftir Jchn
M. Synge Helreið. Auk þess sýnir
flokkurinn Kossinn eftir Austin
Clarke.
ÞEGAR ÞESS er gætt, að hér
eru ekki langvanir leikarar að
verki, hel'dur stúdentar, verður
þessi sýning að teljast góð, og viS
bljótum að álykta, að svo góður
ieikur ungra nemenda hljóti áð
vera ávöxtur af þroskuðu og lif-
andi leikhúslífi í heimalandi
þeirra.
Af einstökum leikurum vakti
mesta athygli mína Patrick Mac
Entee bæði í hlutverki söngvarans
í Byltingunni með tunglkomu.ini
og sem lamaði maðurinn í Kettin-
um og mánanum. Ég trúi ekki
öðru en þar sé efni í góðan leik-
ara.
ÞAÐ ER lofsvert hjá Bandalagi
íslenzkra leikféiaga að fá hingað
erlenda leikflokka, og er skemmst
að minnast afbragðssýningar
norskra listamanna á Brúðuiheimili
Ibsens s. 1. vor. Hitt hefði ég kosið,
að hingað hefði að þessu sinni
komið þroskaðra fólk en þessi
stúdentaflokkur, og er það þ'ó eng-
an veginn sagt þessum byrjendum
til lasts. Það er tvíþætt hlutverk,
sem slíkar heimsóknir gegna. B.oði
eru kynntar leikbókmenntir, sem
e. t. v. hafa áður verið Mtt kunn-
ar (þó ekki Brúðuheimilið) og auk
þess ætti það að vera markmiðið,
að sýnd væri svo góð ieiklist, að
nokkuð mætti þar af iæra hér
heima.
Vissulega sýnir flokkur þcssi
verk, sem hér munu ekki- hafa vcr
ið mjög kunn áður, en hitt d-.-eg
ég i efa, að leikhúsfólk okkar géti
mikið af sýningunni lært. Og tæp-
ast myndi Herranóttin send héuan
til útlanda til að kynna íslenzkt
leiklistarlíf.
Að lokum vil ég þakka þessmn
ungu stúdentum ánægjulega kvöld
stund á sýningu þeirra og tíma-
bæra kynningu á írskum leikbók-
menntum á íslandi. S. S.