Tíminn - 29.03.1958, Blaðsíða 9

T í M í N N,. laugardaginn 29. marz 19S8.
f
íí«fíM5g<CÍ^"V
Þrettánda stúlkan
nmiiiiiiiiiiiiiiDfflifiniiiiiiiiiiiiiminiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiimuiniuimiaB
Kristniboðsdagurinn
Saga eftir Maysie Greig
m
m
m&tsmittinittaig?

• yðar í Gxford, frú Carfew.ekki gert þér ljóst að ég er á sér var hún syngjandi glöð.
Hann er vinur bróöur míns. I förum innan tveggja daga? i Hún átti að fá að hitta Jón
Konurnar tvær röbbuðu j — Elskan mín, ég vildi bara aftur.
•saman um alla heima og að það væri mér ekki eins vel Hún var tilbúin hálfri
geima, eins og þær tæku alls ljóst og það er. Hún gekk klukkustund, áður en Benni
ekki eftir henni. Klara hefði nokkur skref frá honum og kom að sækja hana. Hún gekk
eins getað verið stóll á skrif- sagði hvasst: ég sé enga óróleg fram og aftur um
' stofunnii; þær veittu henni ástæðu til að þú getir ekki herbergið og athugaði sig í
alls enga eftirtekt. 1 gefiö þér frí þesa tvo daga. speglinum, guð mátti vita í
— Náttúrlega er þaö ein- 'hað hlýtur að mega fresta
göngu vegna barnanna, að ég þeim fundum, sem þú hefur
fer tiT Ameríku, sagði frú ákveðið í dag og á morgun. Þú
Franklín'. Stjúpi minn hefur segir aðeins að kona þín og
boðizt til að taka á móti okkur börn séu á förum til Ameríku,
þegar við komum. Hann hefur það hlýtur aö vera næg
verið að nauða í mér aö koma afsökun og þegar þú hefur nú
alveg síðan stríðið brauzt út. svona dugiegan einkaritara.
Hann er þingmaður og á svo! — Vina mín, ég segi það
annríkt, að hann gefur sér satt, að mér er það allsendis
eiginlega aldrei tíma til aö ómögulegt, greip hann fram í.
búa á sveitasetrinu, sem hann En ég vona að ég fái tíma til
á og er rétt fyrir utan að skjótast heim seinni part-
Washington. Hann vill að við in á morgun.
1958
Eins og undanfarin ár verður kristniboðsins minnzt'. á>
sérstrkan hátt á pálmasunnudag við nokkrar guðsþjón-
ustur og kristilegar samkomur, þar sem mönnum geist
kostur á að leggja fram gjafir til stuðnings starfi þvíj,
sem unnið er að kristniboði á vegum íslenzkra kristni-
boðsfélaga. Við eftirtaldar guðsþjónustur í Reykjavflt og
nágrenni verður gjöfum til kristniboðs veitt viðtaka:
Akranes:
Barnasamkoma í Frón.
Kristniboðssamkoma í Frón. Benedikt
Arnkelsson, cand. theol. talar.
3
a
1 Kl.
1
a —
5
10
8,30
h.
h.
hve mörg skipti á örfáum §§
míuútum. 11
Þegar Benni hjálpaöi henni s
upp í bílinn spurði hún áköf 1
hvernig hún liti út. 1§
— Þú átt þó ekki við, að þú 1
hafir orðið skotin í Jóni? 3
Þesum hjai’tagosa! | =
— Hvaða vitleysa: Ég hef =
aldrei séð hann síðan kvöldið, M
sem dansleikurinn var í Ox- =
fdi'd. Hún hikaði og spurði 1
síðan: Hvers vegna segirðu aö i
Hafnarf jörður:
Kl. 10.30 f. h.
Reykjavík:
Kl. 11
Barnasamkoma í húsi KFUM og; K.
Vegna ferminga verður hvorki kristni-
boðsguðsþjónusta né samkoma í Hafn-
arfirði á pálmasunnudag, en á skírdag
kl. 2 verður kristniboðsguðsþjónustá í
þjóðkirkjunni, nánar auglýst siðar.
a
s
3
búum þar og ég þá séð um — Já, ég má náttúrlega hann sé hjartagosi? Attu við’ p
heimlisstörfin. Hann segir að vera þakklát fyrir eitt einasta stúlkuná, sem hann var með |j
þar í grenndinni séu fyrsta kvöld, jafnvel þótt það verði í París?. 3
flokks skólar, sem börnin geti einnig hið síðasta í mörg ár, I — Ha, hann leit á hana, E
gengið í. Já, þetta verður sagði hún og hló kuldahlátri. steinhissa. Hvað veizt þú um |
auðvitað indælt og svo þekkir | En ég er nú bara ekki þá stúlku?
stj úpí minn alla meiri háttar sérlega þakklát. j — þú skrifaðir í bréfi til 1
menn r Washington. j Klara sá, að hr. Franklin mömmu, að þú hefðir séð Jón I
— Nei. (þetta var svariö við varð mjög særður og hann var með einhverri, fallegri 1
spurningu frú Carfew.) ég hef enn dapur á svip, þegar hann amerískri stúlku i París. I
aldrei komi'ð til Washington kom aftur, eftir að hafa fylgt Heldurðu að hann hafi verið i
fyrr. Mamma kynntist honum konunum niður í bifreiðina. I hún reyndi að láta það hljóma I
þar, en hún dó ári eftir að þauj Hún hugsaði: Skilur hún þá hiröuleysislega .... hrifin af 1
giftu sig, já, þa'ö var afskap- alls ekki, hvað það getur x'iðið
lega sviplegt. Það var annað á miklu?
hjónaband hans, en hann á
engin börn. 3. kafli.
Hann hlakkar mjög
mikið , ...
til að sjá Pétur og Júdit og yar
segir að hann líti á þau sem •uunKirK-
sín eigin barnabönx. Þau eru
heppin. Hann er mjög efnaöur
og getur gert mikið fyrir þau,
sérstaklega fyrir Pétur.
Frú Carfew sagði: Þá hefurj
stríðið á vissan hátt orðiö
þeim til. happs?
— í hreinskilni sagt, já,
sagði frú Fraixklin.
Klara gat varla setið á sér,
svo gröm varö hún. Hvernig
gát stríðið fært nokkrum
happ? i
Nokkrum mínútum síðar
kom hr. Franklin inn í skrif-|
stofuna. Hann varð undrandi
og glaður að sjá konu sína.
eftir atburðina við
Klara hafði farið
heim á prestssetrið í Melford
til að hitta Benna um eina
henni?
— Spurðu mig ekki um það
Systa. Ég hef ekki spurt hann
neitt um það. En hún var
fjári falleg. i
— Hvernig leit hún út?
— Hún var rauðhærð ekki
ljósrauðhærð, nei, það var
hittust.
Hún sá
f. h. Guðsþjónusta í Dómkirkjunni, séra Ósk-
ar J. Þoidáksson.
— 11 í Hallgrímskii'kju, séra Jakob Jönsson.
— 11 í Laugai'neskii'kju, séra Bragi Friðrikss.
— 2 Guðsþjónusta Háteigsprestakalls í Stýri-
mannaskólanum, séra Jón Þorvarðarson
— 2 í Neskirkju, séra Jón Thorarensen.
— 2 í Fi-ikii'kjunni, Kristján Búason, cand.
theol., prédikar, séra Þorsteinn Björns-
son fyrir altari.
— 5 í Hallgrimskh'kju, Felix Ólafsson,
kristniboði, prédikar, séi'a Sigurjón Þ.
Ámason þjónar fyrir altari.
— 8 30 Kristniboðssamkoma í húsi KFUM og K.
Felix Ólafsson, ki'istniboði, talar og séra
Sigurjón Þ. Árnason hefir hugleiðingu.
Vér vekjum athygli ki’istniboðsvina og annarra vel-
unnara kristniboðsins, á guðsþjónustum þessum og sam-
komum og biðjum þá að minnast ki'istniboðsins með því
að sækja þær.
Samband ísl. kristniboðsfélaga.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiimiimiiiimiiiiiiiniiiiiii
lllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll..IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIII
mánuði, sem þau
þegar í stað, að
| hvað það var, en það var . . . . =
var eitthvað svo töfrandi við 1
hann hafði elzt. Og hann var
allt yfirbi'agö hennar. Benni =
hans var hörkulegra og augun
þreytuleg. En brosið var
óbreytt, fullt af trú og hug-
rekki og hann sagði henni frá
því, ljómandi af hrifixingu,
hverixig flutninguriixix frá
Duixkirk hafði farið fram.
’ — Ég var heppinn, sagði
hann. Sumir félaganna voru
Haixn beygði sig niður og g®^- Varir hans titruðu
nxiklu horaðri. Freknótt andlit Þ^i, eins og hann væri að
hugleiða þetta nanar.
kyssti hana á kiixixiixa og síðan
rétti hann frú Carfew
höndina.
— Mildred hefur verið svo
vingjarnleg að bjóöast til a,ð
aka mér heim, sagði eigiix-
koxxa haixs. Ég voixaði að ég
— Eix Jón. . . ?
— Honum tókst að komas
burtu. Mér er sagt, að haixix
hafi gengið rösklega fram í að
telja kjark í piltana. Ég hitti
hann í borginni um dagimx.
Haixix stalck upp á þvi aö
endurfundina
gæti taliö þig á að konxa heim halda á
lika Ned. Hér er ég^ nxeö meS með þVl ag vlð borðuðunx
íxokkur plogg fra vegabréfa- saman einhvern dagiixxx. Hann
sknístofunm, sem þu att að sagðl genni brosti til hennar,
skrifa undii’. Eg sagði að þu ag ég. skyidi taka haixa litlu
nxundir undirrxta Þau og systur mína með Hvað segiröu
seixda þau aftur til skrif
stofunnar í fyrranxálið.
— Hvað varð svo af heixni?
Komst húix burt frá París?
— Já, já. Jón sagði mér um
dagiixix, aö húix hefði sloppið
rétt fyrir árásina.
Ég held húix sé komin til
Ameriku núna.
— Er húix það? Húix fann til
óendanlega mikils léttis.
Anxerika var langt i burtu til
allrar hamiixgju mjög langt í
burtu og hér var húix, á leið-
inni til Strandhótelsins að
hitta Jóix.
Húix muixdi að i Oxford hafði
verið eiixhver kæruleysisblær
yfir Jóixi, en nú var hamx
gerbreyttur að sjá. Eiixkemxis
búixiixgurixxix fór honum vel og
hún fékk hjartslátt, þegar
hún kom auga á hann.
Hann tók í hönd hemxar. —
Góðan daginn, litla systir,
Haixix tók hönd heixixar og
Góðan daginn, litla-systir„
SPORT |
Opnum í dag nýja verzlun. m
Höfum gott úrval af hvers konar sportvörum í
páskaferðalagið. Skemmtilegan amerískan barna- g
fatnað, ennfremur flest til lax- og silungsveiði.
Veiðistöng eða hjól er einhver bezta fermingar- M
gjöfin handa hinum upprennandi veiðimanni.
Verzlunin SPORT Austurstræti 11
>iiiiiiiiiuuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii)iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiniiiiir.Tiiiiiiiiiiiuiiií>rmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiui
Vinnið ötullega að útbreiðslu TÍMANS
- Áskriítarsími TÍMANS er 1-23-23 -
.WWVAWAV.W.V.VAV.V.V.V.V.V.V.VAVMVW
C
við þvi?
_ ... . — Ó. Sást á henxxi, hversu , r *
, . V1tanlega. Lattu mig glöð hún varð? Hafði hún^sa,gði haixn. Leiðréttiö mig.^ ef
bara fá ^a' Hann leit ýfir no'kkurn tíma heyrt dásam-
skjohix. legri orð? Hann hafði ekki
Eg get seixt þau strax til aðeins munað eftir henni
baka hbld ég. Klara hann hann lan ði hka til að -á hann myndi þaö
sneri sér að henni. Svo sagði hana aftm, Það hafði verið kossinn þeirra:
ég maxx það ekki, en hétuð
þér ekki Klara?
Húix hló glaðlega. Eiixs og
ekki eftir
rangt af hemxi, já, aixdstyggi
legt, aö tortryggja hann.
— Er nokkuð að þér, Systa?
Þú ert svo föl.
— Er ég föl?
ekkert að nxér.
hann: hefur þú kymxt Klöru
fyrir frú Carfew?
— Já, auðvitað, sagði lioixa
lxans og var ekki laust viö
óþolinmæði i röddixxixi.
Helduröu ekki, aö þú getir
konxið með okkur ? svo uixdraixdi, að haixn skyldi ekki svo laixgt siðan við vorum
— Nei, ég er lxrædd um nxuixa eftir mér. Og auðvitað á Welliix, eða hvað. Eix samt er
ekki, en ég vildi saixixarlega langar mig að konxa. Hver eiixs og siðan hafi liðið margar
óska að ég gæti þaö. afþakkar kvöldverðarboð íxú aldir. Mér fiixnst, að vei’st
— Ó, Ned, víst gæturðu á tímum? Húix talaði hratt og sé að maðm- gerði ekki íxóg af
komið, ef þú vildir. Hefurðu kæruleysislega, eix imxra meö axarsköftum meðan timi var
Svo sneri haixix sér að
Bemxa og sló kumpániega á
axlinxar á honum og sagði:
— Þetta er saixixarlega
Ó, það er' skemmtilegt. Alveg eins og i
Eix ég varö gamla daga. Þaö er raunar
Hjartkærar þakkir til alli'a, sem heiðruðu mig á
sextugsafmæli miru, 16. febrúai’ s.l. með heimsókn-
um, góöum gjöfum, heillaskeytum, og hlýjum óskum.
Jón Jónsson,
Fosskoti, Miðfirði.
I
■.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.W.V.V.'.WAV
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andiát og út-
för móður okkar og tengdamóður
Maríu Jóhannsdóttur
frá Sauðholti
Börn og tengdabörn.