Tíminn - 02.04.1958, Blaðsíða 9

TÍMíNiN, miðvikudagiivn 2. apríl 1958.
r ~~ , . ...... •’bwí
Þrettánda stúlkan
Saga eftir Maysie Greig

y,• gg •

því að a&a til Loivdon i myrkri aítur inn í vinnuherbergið, hafði jafnan fundið til síðustu
spurði hann, við verðum varla þar sem Klara var að vélrita mánuði hvarf. Ef til vill var
búin fyrr en eftir svona tvo bréf, sem honum hafði legið á rétt athugað hjá hr. Franklin
klukkutíma.
Þau. höfðu kveikt upp í
arninum í dagstofunni og frú
Cleeson hafði borið þeim te.
Klara hellti teinu i bolla og
rétti hr. Franklin, sem sat í
djúpum hægindastól rétt við
arininn.
— Hér erum við svo lamgt
frá annríkinu á skrifstofunni,
sagði hann lágri röddu.
Hamingjan góða, hvaö ég er
þreyttur. Ef ég gæti veriö hér
að fá. I-Iann var áhyggjufullur að hún hefði hugsað of mikið
á svip. |um vinnuna. En vinnan var
Þeir sögðu, að hún væri ein lausn frá auðmýkingunni, sem
af þeim verstu og yrði senni-' hún fann alltaf til, frá örviln-
lega haldið áfram. Þaö koma unni, skömminni.
sífellt fleiri og fleiri flugvélar ■ Hr. Franklin kom með glösin
fari þeir til fjandans, þessir og þau settust í þægilega stóla
fantar. Hann þagði hvað viö lítiö borð.
segið þér um að við verðumj — Það er þægilegt að geta
hér í nótt Klara. Ég skal fús-! einu sinni lyft sér ofurlítið
lega viðurkenna, að ég er ekki upp, sagði hann og dreypti á
sérlega hrifinn af tilhugsun- sherryinu. Mér þykirvænt um,
inni um að aka til London aö þér komuð með mér í dag
«« _____r ... meðan loftárás stendúr yfir. og þurftuð ekki að vera í
kll'tÞ-ír S0tl0 Hann bætti við og brosti. — London meðan á árásinni
^Dhi hI^ðÞr,ytt í?a 5 fra’ Frú Gteeson er áreiðanlega stendur. Hann brosti dauflega.
50fT góður siðferöisvörður. I Þér hafið, satt að segja,
uppVsíðkastið oT ánæ tufnar Klara vissi ekki’ hvers vegna staðið yður eins og hétj a upp á
IsfMtfíiSTS S".hs2aðL?T" h„15L-«n T*? KIaí.a,.oe é?,r mm
svo maður eetur ilrirei sofið fyni ser: Það væri að h30ða Sefinn fyrir að sla gullhamra.
,iomo v,cr>n„hi„«u Qiv,„ ° hættunni heim að snúa aftur- Þegar mér hefur liðið sem
til Lonaon nú og eins og hann verst hef ég litið á yður og
hafði sagt, var frú Gleeson hugsað með mér: Fyrst hún
öruggur siðferðisvörður. Senni getur tekið þessu svona, hvað
lega var það vegna foreldra aumingjaskapur er þetta í
sinna, sem hún hikaði, hún mér? Ég segi það satt, að ég
vissi, að þeim mundi mislíka veit ekki, hvernig ég hefði
þetta og hún vildi sízt af öllu getað komizt af án yöar. I
styggja þau. _ I _ Þakka yður fyrir, hr.
■ Þéi etuð þo ekki hrædd, Franklin, sagði hún lágt.
:-a ég, á við, þér megið Hann leit til dyranna. Rétt
treysta mer, sagði hann þýö-
lega. Ef þér viljið það heldur
hélt hann áfram, þegar hún
„ * „ , , hikaði enn get ég auðvitað
keyrður ég get oft verið og eru ekið Sur til London nú r kvold
si og æ að spyrja emhvers, Hún hevrði s1álf sis seeia.
sem eg get eKKt eoa v in eKKi nei verið ekki að hugsa um
svmra. Eg get aðeins notið það En haldið þér að frú
fnðar og hvildar með þeim Frankhn eti annað því.
sem skilur þetta, þegar Helen Hann b^osti breitfcF
og bornin foru til Amenku ^
hélt ég, að ég gæti aldrei ættl t>að e^i- ®n 1
framar notið friðar og hvíldar husinu eru.sex svefnherbergi
en þegar ég er með yður get og fðefns eitfc er notað'
ég það sannarlega. Heyrið þér, við getum ekið
Þér eruð rnjög róandi, lítil yfir 1 Helllngton klúbbinn og
stúlka Klara. fengið okkur kvöldverð. Það er
Hún heyrði sjálfa sig svara ^^1 langt héðan og mig
Skemmtilegt — Fjölbreytt — Fróðlegt — Ódýrt
Lesið kvennaþœtti okkar, draumaráðningar og afmælisspádóma.
Tímaritiö SAMTÍÐIN
flytur kvennaþætti Freyju (tízkunýjungar frá Paris. London,
New York, — Butterick-tízkumyndix, prjóna-, útsaums- e@
heklmynztur), ástasögur, kynjasögur og skopsögur. ■— Skákþæth'
eftir Guðmund Arnlaugsson, bridgeþætti eftir Árna M. Jtas-
son, vinsælustu dans- og dægurlagatextana, verðlaunagetraunlr,
ævisögur frægra manna, þýddar úrvalsgreinar, viðttö, vlsna-
þætti og bréfaskóla í íslenzku allt árið.
10 heffi árlega fyrir aSeins 55 kr.f
og nýir áskrifendur fá seinasta árgang í kaupbæti, ef þeir
senda (áagjaldið 1958 (55 'kr.) í ábjTgðarbréfi eða póstávissifl
með pöntun. Póstsendið í dag meðfylgjandi pöntun:
Ég unhirrit. óska að gerast áskrifandi að SAMTÍÐ*
INNI og sendi hér meö árgjaldið fyrir 1958, 55 kr.
Nafn
fíeimili
nema hænublund í einu.
Hún brosti til hans. Mér
líður prýðilega, hr. Franklin.
— Það er yður líkt að segja
það! Þér hafið hjálpað mér
ómetanlega síðustu mánuði,
Klara,. Ekki aðeins á skrif-
stofunni, ég hef fundið
huggun og fórun í að tala viö
Utanáskrift okkar er: SAMTÍÐIN, Pósthólf 472. Ryfk.
tHiiiiiiiiiiiiimiiiiimiiiiMiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiniiiiiiiiimimiimMiimmmnr
yöur. Þegar^ég- er þreyttur hef Klara ég. á við> þér megið
ég hvorki tíma né löngun til
að vera samvistum við fólk,
ekki einu sinni vini mína.
Þeir skilja ekki, hvað út-
1 Góð bújörð
til sölu austan fjalls. Jörðin er vel hýst og í góðu
vegasambandi. Áhöfn og verkfæri geta fylgt. Skipti
á húsi í Reykjavík koma til greina. Upplýsingar í
| síma 12577.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiimiiiiiiimiiiiimiiimimiimiiimimiiiiimmmmiiHmiiiiiiiiiiiiii
bituri röddu:
— Það gleöur mig að þér
sögðuð ekki, samvinnuþýð
lítil stúlka.
Hún iðraðist þegar orða
sinna.
— Góða barn. Hr. Franklin
var bæði undrandi og vand-
ræðalegur. Ég ætlaði ekki að
særa yöur, ég meinti þetta
sem hrós. En kannske kom
minnir, að þar sé dansað á
laugardagskvöldum.
— En ég er ekki klædd til
aö fara á skemmtistað, sagði
hún.
— Hver hugsar um föt nú
á tímum? Þér hafið bara gott
af því að koma og slappa af
eftir erfiðið i dag.
Frú Gleeson sagði ekkert,
þegar hr. Franklin sagði henni
þetta kjánalega út úr mér. En tra úkvörðun þeirra en augna
í hreinskilni sagt, þér hafið
mjög róandi áhrif á mig' og
auk þess eruð þér mjög falleg.
Nokkra stund var þögn.
Siðustu mínúturnar var eins
ráðið var ekki sem blíðlegast.
— Ef ég hef ði vitað það á'ður
hefði ég getað viðrað sæng-
urnar, sagði hún aðeins.
— Við vissum sjálf ekkert
og andrúmsloftiö milli þeirra um Þ8®* íru Gleeson. Þessi loft
hefði orðið hálf leyndardóms- úi'ás. . . . byrjaði hann.
fullt. Klara hafðd aldrei ^a> sumt fólk notar stríðið
hugsað um hr. Franklin öðru sem afsökun fyrir allt greip
visi. en scm yfirmann sinn og ^un tram 1 °S stikaöi út úr
hún vissi sjálf, að hún kærði herberginu.
sig ekki um að hugsa öðru- Hann fór að hlæja um leið
vísi um hann. og dyrnar skelltust á eftir
Frú Gleeson kom inn til að henni. Klara hló með — hún
sækja tebakkann. Það var er gömul norn, sagði hann, ég
þeim báöum kærkomin hefði helzt kosið að segja
truílun. henni upp, en það er erfitt að
— Heyrðuð þér loftvarnar- fá góða ráðskonu á stríðs-
merkiö, sagði hún þurrlega, tímum. Og heiðarleg er hún,
nú gera þeir aftur ái'ás á svo segir Helen að minnsta
London. kosti.
Við skulum vona, að * klúbbnum úði og grúði af
hættan, verði Mðin hjá, áður fólki, þegar þau komu.
en við/ förum heirn, sagði hr. — Hvað má bjóða yöur?
FrankMn, mig langar ekki til Sherry? spurði hr. Franklin og
að aka til ■ London í miðri gekk inn á barinn.
árásinni. Klara horfði í kringum sig,
Þégar þau höfðu lokið hrein í vistlegum salnum, meðan
gerningum tveim klukku- hún beið. Hún fann, að hún
stundum síðar, hringdi hann var komin í ágætt skap og sá
.til skrifstofunnar. Hami kom drungi og dapurleiki sem hún
GitfS/líGT ÚPIMI
oipð o/o /uum >var/
sfliiniiiiiiiiiiiiiiimiiimiiiiiMiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiii