Tíminn - 08.05.1958, Síða 4

Tíminn - 08.05.1958, Síða 4
TÍMINN fiuuntudagiaa 8. mai 1958, Ég verð aldrei bugaður Skyndisamtal við eyfirzkan skáidbónda Fyrir framan afgreiðslu- 'börðið í anddyri Hótel KEA giféð maður, klæddur síðum vetrarfrakka, með loðskinns- hwfu a höfði en svellþykka li'ilarveflinga á höndum. Úíi geisaði stórhríð og maðurinn var hulinn snjó- og klaka- brynju. Hár vexti og fyrir- mannlegur í fasi, vakti hann Strax athygli mína. Hér var asrgsýnilega kominn einn af þessum sterku stofnum, sem læfur aldrei bugast,, hvorki f stórhríðum hins norðlenzka veírar, né heldur þótt móti blási í hinu daglega lífi. iHér reyndist vera feominn ey- íírzki skáldbóndinn, Gunnar S. Hsfldal. og haíði hann að baki Sð i:m. göngu heiman úr Hörgár- daL Eg tók skáldbóndann tali, áfti með honum ánægjulega kvöldstund OvT eftirminnilega flugferð til íteykjavíkur næsta dag. Strax og véiin hafði sleppt jörðu, hvarf f andið í gráa hrí'ðarmóðu, en við iétUTn það ekki á okkur fá, heMoir íiólkiðum okkur aftur í þægileg- vm sætunum og töluðum. Gunnar Ciaifði frá mörgu að segja, enda maður fjölfróður, athugull og lífs- re.yr.dur. Hvar fæddist ég? í Fljótunum — f egurstu sveií landsins — og þar Ólst ég upp. Braut ungur oft heil- ítn*i <um hvernig ég gæti tengt mitt avgkuhyggðinni, það varð ég að gíera Upphafsstafirnir voru alltof íin.'dskoti algengir, skáini sig ekki út, skiiturðu? Það var, og er f jand >.nn allur með sömu stafi, G. og { Og þér að segja — í stuttu imáli dagt — þá kom nafnið af Sjálfu fér. Fljótin eru dalur fyrir opnu íi.alfi, og sjáif eru þau nokkurs kon- í . haf. Haídalur, það er nú það, er itú það. Nú, nú, svo var stíflan hyggð, og þá varð allur dalurinn að stóru hafi. Var sem sagt 20 ár- i • á undan minni samtíð. Annars er þetta ekki frásagnar- vsrt, blessaður vertu. Eg hefí vlða . íl .ðkzt. Vann m.a. í kolanámunum f 'Fjöramesi, sem Sigurður Jónsson tóðííem, beitti sér fyrir. Þetta var ínjerícileg starfsemi og' hún bjarg- áSt öJLu þá í hallærinu. Fór siðan fj. Akureyrar, var þar til 1945. Síð- uistu árin starismaður Rafveitunn- ar við inheiintu og skriftir. Ljóta pfarfið það. EiLíf ganga á stein- lögðum strætum. Varð svo að hætta íyrir ilsig — illkynjað ilsig — at- vio.nusjúkdóm, skilurðu. Lenti svo í útiistöðum við forráðamenn bæjar tfélagsins vegna eftirlauna. En ég gaiflst ekki upp. Máiið fór fyrir feæstarétt og læknaráð og þeir u.rðu að borga. Eg verð aldrei bug aður. Svo reif ég mig burt úr bæjar- iííinu, þegar ég- hætti plampinu, ög var eins og fugl, sem isleppt er úr búri. Næsti áfangi varð Hlíðar- <endl í Glæsibæjarhreppi. Eg seldi fertátt jörðina — það var of þröngt œ; mig — og kom fyrir mig góð- 'uim bústofni. Fluttist næst að Hlöð xm. Þar var gott að vera en ekki eriiðislaust. Varð að sækja vatn •fciiída 32 stórgripum og 115 ám — í Eíörgá. Já, það var böivað erfiði, enda -ragðr Kristján á Gásum við mig þá — og ég gleymi því aldrei: „Þú di'epur þig á þessu maður“. Eg Var bá ekki á þeim buxunum og v araði: „Þú fjdgir mér ekki til grafar þennan vetur“. Þarna sat ég meðan isætt var, en fluttist að Görtatungu árið 1952. Merkisár í iífi mínu. Sörlatungan er gott og grssgefið land, en afkoman var {jót, og margt og mikið þuriti að g-- r.- tll lagfæríngar og þrifnaðar, og falsvert hef ég ræktað þar upp. Enginn vegurvar heim að hænum, en ég fékk honum komið í vega- i-ii — fékk hann tekinn í þjóð- vegatölu. Oddstaðaá og Hafrá fékk ég brúaðar. — Voru þetta helztu fram- fer.æindirnar, sem gera þurfti? — O, isei, isei, víst var það fleira. Reisti t.d. vörzkigii'ðingu á íyrsta árinu, 3000 rnetra langa. Efnið flutti ég allt að á klökkum. Enginn bæjarlækur var heldur á Sörla- tungu, þegar ég kom þangað, en hann er þar nú. Nei, iiei, hann spratt ekki upp úr jörðinnl hjá mér, ekki atdedis. Það rann lælcur um 718 rnetra yegalengd frá bæn- uiii, Minnisstæ'tt var mér lækjar- leysið frá HLöðum, og s.l. vor hóf- uinst við handa með haka og skófl ur óg rudduni læknum farveg gegn um mýrar og móa, holt og hæðir. Slíkt er ebkert áhlaupa'Vei'k, en bæjarlækur er ómetanlegur. Eg hefi ekki heyrt um aðra, sem þetta hafa gert nú til dags, þetta mun vera alveg eiustakt. En nú eru mestu örðugleikarnir yfirstignir í Sörlatungu, það liggur ljóst fyrir. Börnin? Þau eru fimrn, drengur minn, og ég hefi komið þeim öll- nm til hagnýts náms. Nú geta þau sjálf byggt ofan á. Undirstaðan á að vera hagnýt og þjóðleg umfram allt, en sjálf eiga börnin að sjá •um yfirbygginguna. Við eruin búnir að spjalla- svo margl iun daginn ög veginn. Eig- um við ekki að spjalla svolítið um listina og skáldiskapinn? — Listin er alls staðar, ekki síður í hinu daglega lífi. Hjá mér er fyrst að tala um skáldskap þegar ég loslia úr bæjarþrengslunum. Ein hvers staðar í ljóðurn miínum stend iu' þetta: Þiö vesalings, vesalings fangar, ég' veit hve sárt yMcur langar. 'Sennilega hefir þetta einnig átt við mig, meðan ég var fj’ötraður í bænum. Mig langaði alla tíð út í sveitirnar, alla leið upp til fjalla og heiða. Yrki við störfin? Já, ég held nú það. Slíkt hljóta skáld- bændur að gera, annað óhjákvæmi- legt. Mér hefir jafnan veizt það létt, þegar ég hefi verið snortinn d£ fegurð náttú.unnar. Snortinn af Hfinu sjálfu, þá hefh' mér jafnan verið húgleiknast að bregða upp im'yndum af llfinu sjálfu, eins og það hefir komið mér fyrir sjónir í Ljósi hversdagsleikans. Hvað var ég gamall? Eg var 12 ára, þegar ég gerði fyrstu vísuna. Hún er enn í margra minni. Það var pipar- jóiafrú, sem ég orti um. Hún var kerskin kerlingin og mislynd, og því sag'ði ég: Gremjuþruttgin þreyta má, þrátt í köldu iireysi, orðin þreytt og elli grá it ai Kaiiinannsleysi. Eg setti þetta í fyrstu Ijóðabók- ina míha. Fannst það mörgum gróft en ég segi frá hlutunum eins og þeir eru. Hvernig finnst þér þetta kvæði, það er um nágranna minn, Pál á Varðgjá: GUNNAR S. FJALLDAL Vígur er hann Varðgjár-Páll, vín-kær bóndi snillimáll, eðlisstífur, einnig þjáll, svo æltu fleiri að vera. Hann setur þannig svip á ból, að sér þvl vinnur last og hól, en fer ei með hin fölsku tól, það fleiri mættu gera. Þótt honum sé í höfði ryk, hann heldur æ sitt vissa strik. Og ckki sóst á honum hik, á hólmi í órastríði. Með seggjum enn ég sé hann Pál sitja og drekka lifsins skál. l>að veikja hann enginn vandamál, víl né dægurkvíði. Og allra manna mál er það» þótt mjög sé deilt á hverjum stað, að Páll ei hræðist hættu-vað á hrjúfu tímans fljóði. Hann þelckir vöðin fljótsins flest, og fljótin veður yfir mest, fearla lengst og karla bezt, og kernst úr straumaróti. Ekki rnyrkur í máli, segirðu, því ætti ég að vera það. Eg segi eins og mér býr í brjósti. Kvæðið er eins Og ég vil meina að minn ikveðskapur sé yfirleitt; raunhæf og sönn mynd me'ð skýrum dráttum af þeim manni, sem um er kveðið. 'Skyndiiega lækkaði vélin flugið og út úr sortanum grilltum við Faxaflóaíjöllin. Við vorum komnir suður. Þa'ð var komið að skilnaðar- stuncl. Eg gladdist með sj'álfum mér að hafa átt þessa samleið með Gunnari S. Hafdal, manninum, ibóudanum, skáMinu eða skáldbónd anum eins og hann kallar sig. Eg þabkaði honum samveruna og bauost ao lokum tfl þess áð aka honmn á ákvörðunarstáð í borg- iríiíi. — Þakka þér kærlega fyrir, það er gott að losna við strætisvagii- inn. Það á ekki við landrýmis- mann eins og mig að hýrast í slíkri ihelvíti's kös. Örlygur Hálfdánarson Hólmarar sigursælir í 10. meistara- móti íslands í badminton Tíunda ísiandsmótið 1 badminton var háð í StykkLshólml aanan og' þriðja maí s.l. •— Keppt var í öllum greinum bad- minton-íþróttarinnar, bæði meistara- og 1. flokki. — Úrslit urðu sem hér segir: Gur.nlaugur Lárusson gegn Sig- Meistaiaflokkur. | urði Helgasyni báðir úr Umf. Snæ- Einliðaleikur karla. ! fell. Gutsnlaugur v«ann 5:15 —< Wagner Walbum TBR gegn Á- 15:6 — 15:12. ( gúst Bjartmars Umf. Snæfell. Eft. ir þessum leik var beðið með mik- Eihliðaleikur kyenna. illi eftirvæntingu, því undanfarin Hansa Jónsdóttir Umf.. Snæfell, ár hefir baráttan verið afar hörð Hjördís Hjörleifsdóttir TBR. —• í einliðaieik. 1956 vann Ágúst Hansa vann 11:3 - - 11.9. Wagner í íslandsmótinu hér í R- vík, mokkuö óvænt í afar skemmfi Tvíliðaleikur kvenna. , legum lei'k. f Bæjarkepnninni 1957 ,Anna Bjartmars og Olof Agusts \rann Agust Wagner aftur, en í fs- dóttir Umf. Snæfell, Hjördis Hjin- landsmótinu 1957 vann Wagner Á- leifsddttir og Ingibjörg Sig'urðar- gúst aftur. Nú fóru leikar svo að dóltir. Anna og Olöf unnu 15.12 Wagner vann fvrstu lotu með 15: , 10 en Ágúst aðra Iotu með 15:10. „ , „ , , Eftir þessar tvær lotur gaf Wagn- Tvíliðaleikur karla. er leikinn. Það má segja að það sé Gunnlaugur Larusson og Sigurð- óiíkt Wagner með alla hans tækni nr Helgason Umf. Snæfeli. Pétur að gefa leik. Þessar tvær lotur dæmi má voru geysierfiðar sem nefna að báðir höfðu þeir sent unnu 18:13 fenöttinn 8 sinnum í fyrstu lotu, þegar staðan var 0:0, Ágúst Var: Tvettndarkemmi því vel að sigrinum kominn O. Nikulásson og Rafn Viggóson TBR. Gunnlaugur og Sigurður 15:12. 1 Ólög Ágúsísdóttir og Sig« urður Heigamn. TJnern.fél. Snæ- fell. Hiördís Hiörleif«dóttir _ og Snæfell Pétur O. Nikulásson TBR. Ólö£ og Sieurður unnu eftir spennandi 9:15 — 18:15. Eiuliðaleikur kvenna: Ragna Hansen Umf. •gegn Halldóru Thoroddsen TBR Ragna vann leikinn 6:11 — 11:8 keppni með 15:7 — 12:9. Það var ánægja að Ragna Hansen skyldi vinna þennan leik, því hún var með í fyrsta íslands- mótinu og hefir keppt með síðan öokfei. og itófest henni í fyrsta sinn að vintta ineistaratitilinn. í undanúrsiitaleiikjum voru tveir afar skemmtilegir léikir í meistara Tvíliðaleikur kveuna. Ragna Hansen og Hansa Jóns- dóttii' frá UMF Snæfell. Halldóra Thoroddsen o g Sigríður Guð- mundsdóttir TBR. Ragna og Hansa unnu 16:6 — 15:4. Þess má til gamans geta að Hansa er dóttir Rögnu. Haildóra og Sigríður sem Tvíliðaleikur karla. Wagner oe Þórir gegn Einari Jónssyni og Óskari Guðmundssyní TBR. Fyrstu lotuna unnit Einar og Óskar 15:11 í mjög^ skefnmtileguni og hröðum leik._ í annari lotil héldu Einar og Óskar oftast forust unni og var spenningurinn svo mikill í salnum að í stað þess acS ildanna eins og áður. var n-ú algjör nýlega urðu Reykjavíkurmeistarar ^0n 1 ^alnum. Liðin uröu: jöfn í náðu ekski sinu venjulega spili þetta sinn. Tvfliðaleikur karla. Wagner Walbom og Þórir Jóns- son TBR, Ágúst Bjartmars og Ól- afur Guðmundsson Umf. Snæfell. Wagner og Þórir unnu 15:9 — 15:11. Tvenndarkeppni. Wagner Walbom og Halldóra 13:13 og var þá hækkað í 18. Var nú harist um hvern punkt og stóðu leifear þannig að Einar og Óskar höfðu 17:16. Lötunni laulí þá með sigri Wagner og Þória 18:17. Síðasta lotan var eins og hinar geysisnennandi aidan fímanis og lauk með sigri Wagner og Þór- is 15:12. 1 Tvenndarkeppni. ' 'Hansa Jónsdóttir og Ágúst Bjarfi Thoroddsen TBR, Ágúst Bjart- marz Umf. Snæfell, Sigríður Guð- mars og Hansa Jónsdóttir Úmf. mundsdóttir og Einar Jónssom Snæfell. Wagner og Halldóra' TBR- Þessi leikur var afar imnu 15:2 — 15:2. 1. flokkur. Einliðaleikur karla. skemmtilegur og spennandi. Hon- um lauk með sigri Hönsu og Á- gústs 15:13 — 8:15 — 15:13. (Framhilu á 8. síðu) Matlhíasarfélag stofnaS á Akureyri Skíðamót Skíðafélags Fljótamanna - ætlar að stofna Matthíasarsafn Á mánudaginn var stofnað félag á Akureyri í þeim til- gangi að heiðra minningu þjóðskáldsins Matthíasar Jochums- sonar. Heitir félagið Matthíasarfélagið. Tilgangur félagsins er að heiðra minningu Matthíasar með stofnun j safnhúss, þar sem saman verði safnað munum og minjum um starf þjóðskáldsins og ritverk. Matthíasarsafni er ætlaður stað ur annað hvort að SigurliæÖum eða Aðalstræti 50, en þjóðskáldiö bjó 17 ár á hvorum þessum stað, og eru bæði húsin við hann kennd. Marteinn Sigurðsson framfærslu fulltrúi stjómaði stofnfundinum og var liann kjörinn formaður fé- lagsins. Þess var farið á leit við Davíð Stefánsson skáld, áfj liann l tækist á hendur formannsstarf í. félaginu, en hann mæltist ein- i dregið undan því. Steindór Stein- dórsson var kjörinn ritari, Kristján Rögnvaldsson gjaldkeri og með- stjórnendur þeir Eyþór Tómasson og Hannes J. Magnússon. Samþykkt var á stofnfundinum tiilaga frá Guðmundi Guðlaugs- syni og Jónasi Rafnar þess efnis, að Jónas Jónsson skuli gerður heiðursfélagi í Matthíasaffélaginu í þakklætis- og virðingarskyni fyr ir forgöngu hans um þessi mál. Frú Laufey Pálsdóttir, Haukur Snorrason og Steindór Steindórs son hafa um nokkurt skeið unnið að söfnun muna úr eigu MattMas ar og Akureyrarbær hefir nú í tvö ár ætlað nokkurt fé til stofn unar minjasafns um þjóðskáldið Mattliias Jochumsson. Hinn 1. maí var háð skíðamót Skíðafélags Fljótamanna (innan félagsmót) við Ketilás í Holta- lireppi. Mótstjórar og' dómarar voru þeir Guðmundur Árnason og Skarphéðinn Guðmundsson skiðakappar frá Siglufirði. Keppt var í eftirtöldum grein- um: Skíðastökk: stig. 1. Baldur Björnsson 133,5 2. Trausti Sveinsson 133,0 3. Ingólfur Steinsson 121,5 Svig. . Brautin var 450 metra Löng. — Hæðarinismunur 150 m. Hlið Voru 30. sek. 1. Hermann Guðbjörnsson 99,5 2. Trausti Sveinsson 100,5 3. Sigurjón Steinsson 102,9 B-eztan brautartíma átti Sigur- jón Steinsson , 45,9 sek. Gauga. A-flokkur. 15 km. stig. 1. Lúðvík Ásmundsson, 158,3 2. Benedilct Sigurjóns.son 151,S 3. Óskar Guðbjörnsson 126,9 Ganga B-flokkur, 12 km. stig. 1. Trausti Sveinsson 159,4 2. Þráinn Kristjánssoh 153,4 3. 'Frímann Ásmundssön 143,4 Ganga 12—14 ára, 8 km. stig- 1. Þorsteinn Jónsson 159,9 2. Stefán Steingrímsson 151,8 3. Sveinn Árnason 140,8 Ganga 8—11 ára, 5 km. stig. 1. Númi Jónsson 159,4 2. Ari Már Þorkelsson 149,9 3. Hermann B. Haraldason 149,0 í samanlögðu stökki og göngn 15—16 ára bar sigitr úr býturn Trausti Sveinsson, hlaut 299,4 stig. í samanlögðum þessum greinuon 12—14 ára sigraði Þorsteinn -Jóns- son, hlaut 277,4 stig. ú

x

Tíminn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.