Tíminn - 19.07.1958, Blaðsíða 8

t
TÍMINN, laugardaginn 19. júlí 1958.
Greinaflokkur Páls
Zóphóníassonar
(Framhald af 7. síðu).
þriðjungi siðan. Fólki búsettu í
hr-eppnum hefir lítið fækkað. Það
var 462 1920 en 437 1953. Meðal
afköstin við heyskapinn hafa því
aukazt verulega því að nú er tölu-
vert af fúlki í hreppnum sem ekki
vúrnur að heyskapnum, en það var
ekkert áður.
Meðalbúið var 4,0 nautgripir
132 kindur og 9,0 hross. 1955 var
meöaJibúið 3 nautgripir, 142 kind-
ur og 10 hross. Öllum tegundum
búfjár hefir fjölgað, líka hrossuir.
þótt Óþörf séu. Að vísu eru erfið-
ar smalamennskur á mörgum jörð-
um í hreppnum, og fjallgöngur þá
ekki síður, en ekki eru þær erfið-
ari nú en áður, svo þess vegna
liefði hrossum ekki þurft að fjölga
um leið og hætt var að fara lesta-
ferðir, reiða allt hey lieim af túni
og engjum, og vinna að öðru leyti
með þeim heimilisverk. En reynsl-
an er þó þessi, af hverju sem hún
stafar.
Grímsneshrcppur. Byggðu jörð-
unum hefir fækkað um níu. Eng-
in jörð í hreppnum hefir innan við
5 ha tún og 35 hafa stærra tún en
10 ha. Jarðhiti er í hreppnum en
lítt nýttur, enda varla hægt að
segja að sú jörð sem hann hefir
mestan sé komin í vegasambnnd
enn. Hreppurinn hefir alltaf verið
talinn betur fallinn til fjárbúa en
kúa, og byggist það bæði á því að
þar er beitarsælt, og má oft fóðra
fé yfir veturinn á tiltölulega litiu
heyi og að hreppurinn á allgóðan
afrétt. Annars er afrétturinn e<ki
grösugur alls stðar, og hlutt af
honum er vatnslaus í þurrkasumr-
um, og tollir féð þá ekki vei á
honum. Túnaræktarskilyrði eru á-
gæt og má alls staðar stækka fúnin
eftir vild. Möguleika’' til þess að
stækka búin byggjast því fyrst og
fremst á fóðuröfluninni, og sam-
lrliða auknu fóðri má stækka bú-
in.
Meðaltúnið var 5,1 ha. og fékkst
af því 166 töðúhestar, þá var sleg
ið á útjörð 256 hestar svo ailur
heyskapur varð 422 hestar. Nú er
meðaltúnið orðið 15,8 hestar, töðu-
fallið 600 og útheyið 21, svo allur
heyskapur er nú 621 hestur eða
rétt við 200 hestum meiri.
Meðalbúið var 1920: Nautgripir
3,3, sauðfé 118, hross 5,7. 1955
nautgr. 11,6, sauðfé 146 og hross
5,5.
íbúar sveitarinnar voru 39.1 en
eru nú 316. Afköst við heyskapinn
hafa því aukizt.
Stærst tún er á Efri-Brú 34,1 ha.
Af því fást 1160 hestar. Þar eru
á fóðrum 20 nautgripir, 333 kindur
og 9 hross. Átta jarðir hafa 1000
hesta töðufall af túnum sínum, og
stórbú.
Þó að hreppurinn væri talinn
betur fallinn til sauðfjárbúskapar
en kúa, hefir sá munur sem þar
kann að hafa verið meðan sauðfé
var beitt verulega minnkað með
moiri innistöðu á fénu, og meiri
rækt lögð við að fá af því mikinn
arð, en minni á að spara hey, en í
þá átt hefr búskapurinn verið nð
smábreytast.
Laugardalshreppur. Byggðar
jarðir voru 23 en eru nú 17. og
hefir því fækkað u.m 6. Eitt nýlega
endurbyggt eyðibýli hefir minna
en 5 ha. tún en á 16 jörðum eru
túnin yfir 10 ha. þó að á engri
þeii’ra fáist yfir 1000 hestar af
töðu árið 1955. Það ár voru tún
í Laugardal mjög illa farin vegna
kals, og fékkst þess vegna miklu
minni taða af þeim en ætla mætti
eftir stærðinni. Það var þá líka
keypt mikið hey í sveit’ina. Jarðir
í Laugardal eru misjafnar. Jarð-
hiti er þar viða og ylríkt, og má
segja að sumar jarðirnar séu bezt
fallnar til gróöurhúsabúskapar.
Aðrar eru betur fallnar til fjár-
búskapar en kúa. Eiga gott fjall-
lendi og góð sauðlönd. Veiði er
þar í vötnum á mörgum bæjum.
Meðaltúnið var 4,7 ha. og töðu-
fallið af því 156 hestar. Þá var
útheyskapurinn 98 hestar og allur
heyskapur þvi 454 hestar.
Nú er meðaltúnið orðið 14,9 ha.
og taðan af því 364 hestar, úthey-
skapurinn >er ekki orðinn nema 21
hestur og meðalheyskapurinn því
385 hestar eða minni en hann 7ar
1921. Þetta mun þó sérstakt fyrir
árið 1955 og stafar hæði af kölun-
um og votviðrunum, enda ekki
nema 24 hestar af ha. í túnunum,
og er það engin uppskera, og ekki
helmingur þess, sem góðir bændur
eiga að sætta sig við af túnum sín-
um. Vafalaust tel ég að kölin í
Laugardalstúnunum hafi stafað af
ónógri uppþurrkun, og þarf að at-
huga það og bæta um ef rétt er
tilgetið.
Meðalbúið var 1920: Nautgripir
5,0, sauðfé 149, hross 7,2. 1955:
Nautgripir 1,8, sauðfé 114, hross
4,4. 1958: 15,6 kýr, 6,6 geldneyli,
sauðfé 58, hross 5,8.
Heyið frá sumrinu 1955 hefur
því verið allt of lítið ha ída skepn-
unum nema á þeim bæjum, sem
áttu miklar fyrningar, enda var
keypt mikið bæði a£ heyi og fóður-
bæti í hreppinn veturinn 1955—’56.
Ibuúm hreppsins hefur fjölgað
vegna Laugarvatnsskólanna, en
fólki, sem vinnur að búunum hef-
ur fækkað lítið eitt. Laugardals-
hreppurinn er lítill og vinalegur,
og er frá sumum bæjum undir
hlíðinni óvenju fagurt útsýni.
Húnvetningaíélagið í Rvík vinmir að
gróðisrseíningn í Þórdísarlundi
Hin árlega gróðursetningarferS Skógræktarnefndar Hún-
vetningafóiagsins í Þórdísarlund í Vatnsdalshólum, var farin
laugardaginn 14. júní s. 1, og lokið við að gróðursetja þá um
kvöldið.
i Agnar Gunnlaugsson og Pétur
Um helgina næstu á undan fór Ágústsson hafa annazt um plöntu-
Kristmundur J. Sigurðsson fyrir val og leiðbeint um gróðursein-
hónd sógræktarnefndar norður, til ingu.
þess að láta laga tvö stór, þýfð Er gróðursetningu var lokið
stykki í lundinum, sem grófiur .ett ba.ið Halldór Jónsson skógræktar-
var nú í. Hjálpuðu honum bænd félögunum að sunnan ásamt öðr-
urnir, Halldór Jónsson, Leysiugja- um, sem að gróðursetningunni
stöðum, Ingþór Sigurðsson, Upp- unnu, heim til sín. Er það í fjórða
sölum og Pétur Ólason Miðhúsum. sin, sem skógræktarfólkið situr í
Þessir sömu bændur hafa alltaf boði hans og konu hans Oktavíu
frá því byrjað var að gróðursetja Jónsdóttur. Var setið í góðum
í lundinum unnið að því með skóg fagnaði fram eftir kvöldinu á hinu
ræktarhópnmn að sunnan, börn glæsilega heimili þessara sæmdar-
þeirra og starfsfólk hafa einnig hjóna, sem veittu af miki'Ii rausn.
unmð að gróðursetningunn;. Krist
Sjávarútvegsmái
(Framhald af 4. síðu).
aðila, að þessi mistök í framleiðslu
okkar verði leiðrétt eins fljótt og
kostur er. En það verður aðeins
gert með því, að allir saltfiskverk-
endur noti sér þá reynslu, sem við
íslendingar eigum á þessu sviði.
Verkstjórar ætlu alltaf að hafa
samráð við viðkomandi yfirfisk-
matsmann, um meðferðina á fisk-
inum, því það er tryggmg fyrir
réttri verkún.
Jóhann J. E. Kuld.
fiskvinnsluleiðbeinandi
4 víðavangi
ján Vigfússon bóndi í Vatusdals-
hólum hefir alltaf gefið áburö til
þess að setja með plöntunum og
flutt hann í lundinn. Unglingar, . ...* . . . , ..
sem hjá honum voru, unnu að gróð
Vill skógræktarnefndin og skóg
græðslufélagarnir að sunnan, ffera
öllum, sem unnu með þeim, sínar
beztu þakkir og hjónunum á Lcys-
r.rseuiingunni.
Þessir sæmdarbændur hafa lán-
að áhöld, sem þurft hefir ti'. gróð-
ursetningarinnar og veitt skóg-
ræktarnefndinni margs koriar íyrir
gre>Öslu og skógræktarfólkinu
höfejnglegar móttökur. Ingþór Sig
urðsson, sem er umsjónavmaður
með lundinum, hefir lagfært girð
ingu lundarins, er þurft beíir og
einr.ig hlúð að plöntum að vorinu
og vökvað, ef þurrkar hafa gengið
fyrst eftir gróðursetningu, allt án
endurgjalds. • Garðyrkjumeiinirnir
móttökur, svo og
heimsóttu.
öðrum, sein þeir

(Framhald af 7. síðu).
Arnór Sigurjónsson hafi hvatt
tíl aðgætni í Árbók landbúnaðar
ins. Austri segir:
„Aðvaranir um hóflega fjár-
festingu eru töíuvert annars eðl
is, en kröfur um róttækar, lam
andi skerðingar á reksírarfé
landbúnaðarins og óskýrt er þaö,
hvers vegna kommúnistar mun.da
geir sinn gegn þeim atvinnu-
vcgi eiuum, sem sannalega fékk
í sinn hlaut tæplega elmi sjötta
af fjárfestingu þjóðarinnar s.I.
ár og skilaði fjórfaí.dri þeirri
upphæð í eins ars framleiðslu.“
Erlendir togarar
Soffonías Þorke!sson gaf 100 þús. kr. í hrönnum innan
til skógræktar í Dalvíkurhreppi
AkveÖií aí reisa brjóstmynd al honum
í SvarfatSardal
íandhelgi Noregs
Vestur-íslendingurinn Soffonías Þorkelsson hefir verið hér
á landi í v(.r ásamt konu sinni, frú SigrúnuTSoffonías er fædd-
ur og uppalinn í Svarfaðardal, og hefir hann jafnan sýnt

'."AV.V.

í
Þakk.a börnum mínum og öllum þeim mörgu sem I;
glöddu mig með heimsóknum, símskeytum og gjöfum á !;
áttræðisafmæli mínu, þann 4. þ. m. og gerðu mér dag- I;
inn ógleymanlegan. !■
•:
Guð blessi ykkur öll.
;■
Guðjón Sigurðsson, .;
Voðmúlastaðamiðhjáleigu, Austur-Landeyjahreppi. ‘l
ÍVAWMV.VAV.VAV.VW.V.VV.VW.VAVAV.V.V.V
i
MóSir mín
Sgríður Jónsdótfir
SyðriGegnishólum,
andaðist í hjúkrunarheimllinu Sólvangi, Hafnarfirði, aðfaranótt 18.
i>. m.
Börn hinnar látnu.
Okkar innilegustu þakkir færum við öllum nær og fjær fyrir
auðsýnda samúö og vinarhug við andlát og útför eiginmanns míns
og sonar
Rafns Árnasonar,
stýrimanns.
Sérstakiega viljum vlð þakka H.f. Eimskipafélagi íslands fyrir
að heiára minningu hins látna með þvi að kosta útför hans.
Einnig vlljum við þakka Stýrimannafélagi íslands fyrir sérstaka
virðingu við útförina.
Sóley Sveinsdóttir,
Árni Sigfússon.
NTB.—Bei’luvogi í Noregi, 17.
júlí. Franskir, þýzkir og enskir
tagarár af stærstu gerð, stunda
í stórum stil ólöglegar yeiðar inn-
an norsku fiskveiSitakmarkanna,
segir í fregnum, frá Berluvogi.
. ...... , . . . . tr n Einkum scu fröpsku togararnir
fæðingarsveit smni hina mestu ræktarsemi, -m. a. getið Valla- sjæmir S(, mikii gremj.a rikjancii
kirkju veglega kirkjuklukku fyrir nokkrum árum. Fyrir nokkr megai sjómanna á þessum slóöum,
um dögum tilkynnti Soffonías, að hann hefði ákveðið að gefa sem scö hafi 17 erlenda togara í
100 þúsund krónur til skógræktar í Dalvíkur;hi.eppi. ein,u að veiðum innan landhelgi á
miðum 'þeirra. Krefjast þeir þess
í þakklætis- og virðingarskyni fylgja þeim hjónum, cr þau hverfa að yfirvöldin geri naúðsyniegar
hélt hreppsnefnd Svarfaðardals- til heimilis síns y.estan hafs að á- ráðstafanir til þess að verja land-
hrepps þeim hjónum Soffoníasi og liðnu sumri. PJ. helgina.
Sigrúnu samsæti að Húsabakka í
Svarfaðardal 6. júlí síðastliðinn.
Voru þar haldnar margar ræður,
og heiðursgestunum tjáðar þakkir
héraðsbúa. Þá lét Soffónías þess
getið, að Lestrarfélag Svarfdæla
mæt.ti eiga von á bókagjöf frá sér
við tækifæri. Við sama tækifæri til
kynnti Kristinn Jónsson, Dalvík,
að ákveðið væri að gefa Soffoníasi
mynd af Svarfaðardal. Soffonías
heíir auk áðurtalins gefið fjárhæð
til rkógræktar á fæðingarstað sín-
um, Hofsá.
Stórhöfffingleg gjöf.
5 Ekki lét Soffonías þessar gjafir
nægja. Á fundi hreppsnefndar,
Dalvíkurhrepps 12. júlí sl. til-1
kynnti hann, að hann hefði ákveð-
ið að gefa hundrað þúsund krónur
til skógræktar í hreppnum. — Til
að votta þakklæti sitt fyrir þessai
stórhöfinglegu gjöf efndi hrepps-j
nefndin til kaffisamsætis fyrir þau
‘hjón 13. júlí síðastliðinn, og bauð
þangað nokkrum gestum, meðal
annarra hreppsnefnd Svarfaðar-
dalshrepps.
Brjóstmynd af Soffoníasi.
Við það tækifæri tilkynti Valdi
mar Óskarsson sveitarstjóri að
hreppsnefndirnar í Svarfaðardals-
og Saltvíkurhreppum hefðu ákyeð
ið að láta reisa bi’jóstmynd af
Soffóníasi á einhverjum viðeigandi
stað í Svarfaðardal sem þakklætis-
og virðingarvott fyrir hinn sér-
staka höfðingsskap og velvild, er
hann hefir sýnt fæðingarsveit
sinni fyrr og síðar. i
Heiðursgesturinn þakkaði þann
heiður, er honum væri sýndur með
þessu og bað sveitinnni og ibúum
hennar blessunar. Illýjar kveðjur
og árnaðaróskir Svarfdælinga I