Tíminn - 22.10.1958, Blaðsíða 3

T í M I N N, miðvikudaginn 22. október 1958.
3
ct auðveli
^inn i
l vclhirlaa Wi»
kslikil slaO.i iiaia m.
■jjLJsland scoy
ireldra,!
NA OG
Hið vinsæla danska söngpar
væntanlegt til íslands í nóvem-
ber — syngur í veitingahúsinu
Heyrzt hefir aS hið mjög
svo vinsæia par Nína og
Friðrik komi hingaS til
Reykjavíkur og skemmti um
vikufíma í hinu nýja veit-
ingahúsi Herðubreið við
Tjörnina. Munu þau koma
20. nóvember næst komandi
og syngja á hverju kvöldi
og er ekki að efa að ef svo
verður, muni margan fýsa
að hlusta á betla mjög svo
vinsæla calypso-par, sem
segjía má að sé vinsælasti
Herðubreið við Tjörnina — Frið-
rik lærði landbúnað við há-
skólann í Trinidad — sonur holl-
enzks ambassadors — Baron
Frederik van Pallandt
skemmtikraftur á Norður-
löndum og jafnvel víðar.
Sagt er að það bafi verið fyrir ein
staka heppni og tiiviljun, að for-
ráðamönnum Herðubreiðar tókst
að ná í Nínu og Friðrik, en þau eru
mjög eftirsótt erlendis, og lætur
nærri að hverjum degi hjá þeim
sé ráðstafað til næsta sumars. Ein-
hverra hluta vegna losnuðu hjá
þeim dagarnir 20.—26. nóv., og er
þess að vænla að íslenzkum aðdá-
endum þeirra gefist þá kostur á að
sjá þau og heyra í Herðubreið.
Sonur hollenzks ambassadors
Nína og Friðrik hafa verið vinir
allt frá barnæsku. Þau eru (bæði
fædd í Kaupmannahöfn, en Frið-
rik, sem er souur hollenzks amb-
assadors, hefur verið mestan hluta
lífs síns á ferðalagi. Stundum bjó
hann i Danmörku. stundum í Hol-
landi, Rússlandi, Ameríku og Uru-
guay. Eftir að hafa lokið mennta-
skólaprófi, hóf hann að nema land-
búnað við háskólann í Trinidad,
og það var þar sem hann fyrst
komst í kynni við Kalypso-músik-
ina. Hann lék þessi lög á gítarinn
sinn og söng þá gjarnan með og
einn góðan veðurdag tók hann að
semja lög og texta sjálfur.
Hitfi Nínu á ný
Þegar barón Frederik van Pal-
landt alias Friðrik, kom á ný til
Danmerkur hitti hann bernskuvin-
konu sína Nínu aftur. Þau sungu
saman í samkvæmi einu, og var
það fremur „grín“, sem bjó á bak
við það, en nokkrir vina þeirra
komu því svo fyrir, að þau tóku
þátt í söngkeppni, sem haldin var
skömmu síðar á vegum Ruzicka
nokkurs. Rnzicka varð svo hrifinn
að hann réði þau þegar í stað að
kabarett sínum „Mon Coeur“, og
bauð þeim jafnframt að hann
skyldi gerast umboðsmaður þeirra.
Síðan hafa þau Nína og Friðrik
verið á flakki um þvera og endi-
langa Evrópu og sungið sig inn í
hjörtu manna. Þau hafa skapað sér
nöfn, sem jafnvel eru orðin vel-
þekkt í kalypsólandinu Trinidad.
Nina skildi síðar við mann sinn til
þess að giflast Friðriki, og saman
hafa þau sungið inn á fjölmargar
plötur, og auk heldur leikið í kvik-
myndum. Er skemmst að minnast
.kvikmyndar, sem sýnd var í Aust-
urbæjarbíói á dögunum. Nú eru
þau að undirbúa leik sinn í nýrri
danskri lilkvikmynd, og má það
því teljast einstaka heppni, ef tekst
að fá þau til þess að koma hingað
til lands, þó ekki sé nema í viku-
tima.
NÍNA 09 FRIÐRIK
Gervaise
Frönsk kvikmynd. Aðalhlutverk:
Maria Schell. Leikstjóri: Réne
Clément. Myndin er byggð á
skáldsögu eftir Zola. Sýningar-
staður: Stjörnuhió.
Einhverntíma liér ú árum éður las
undirritaður Toppusögurnar, sem
hétu Trygg ertu Toppa og Sörli
sonur Toppu. Og þótt það komi
ekki þessari nvynd minnstu vit-
und við, þá rifjuðust þessar sög-
ur upp við að sjá in.vndina vegna
bókarheita. Zola skrifaði sögu um
gleðikonu, sem hét Nana. En und
irritaður vissi éklki fyrr en nú,
aö hann hafði tíka skrifað sögu
um móður hennar. Gervaise. —
Nana dóttir Gervaise og þar með
er skýringin fengin á þessum út-
úrdúr.
Myndin gerist í Paiás um miðja 19,
ötd. Gervaise er straukona (þetta
var éður en tæ'knin hélt dnnreið
sína). Maður hennar hleypur i
burtu í byrjun tnyndar. En Gerva
ise á leyndan draum. Hann er sá
að eignast verzlun og góðan
mann. Hún eignast að vísu mann,
en hann dettur ofan af þaki og
rífur hjónaband þeirra með sér í
faHinu, ef svo má segja. En Ger-
vise kemur upp verzlun sinni
þnátt fyrir allt og gengur nú vel
um tíma. Þeim lijónum fæðist
dóttir. Það er Nana.
Þótt vel gengi á yfirhorðinu um tiíma
hallar stöðugt undan fæti. Að-
stæður eru þannig, að meira þarf
til en góðan vilja einnar mann-
eskju til að breyta þeim. Öldin
var á móti fólki eins og Gervaise
og Zola mun vera að undirstrika
það öðru fremur af þeirri réttiæt
iskennd, sem hann lifði fyrir. —
Leikstjórinn gerir í engu íilraun
til að fegra sjónarspilið og vinn-
ur að því í einu og öllu að skapa
mýndinni þann blæ, að hvergi
stangast á við söguþráðinn. Það
út al' fyrir sig er nokkurt þrek-
virki.
Eina persónan, sem heflr einhverja
raunverulega tilburði til að
breyta aldarandanum er maður,
sem situr hluta af myndinni i
fangelsi fyrir að gera verkfall.
Hann tekur sér svo far burt með
járnbrautarlest áður en loka atrið
ið hefst og hefir annan son Gerv-
aise með sér. Það er eins og hann
sé að yfirgeía brennandi hús. Að
lokum hefir þeim tveimur sem
voru eiginmenn Gervaise hvor á
sínuni tíma, tekizt í sameiningu
að eyðileggja líf hennar og hún
situr eftir allslaus og uppgefin
MARIA SCHELL t. v. í Gervaise.
á krá i nágrenninu, en Nana
hleypur um fyrir utan í leik við
krakka og byrjar upphafið að
nýrri sögu.
Maria Scliell leiikur Gervaise af mik-
illi snilld.Hún gerir þessa konu í
raun að miMu meiru en fátæk-
lingi, sem rennur hraðfari undan
brekkunni til grafar. Þessi kona
verður í höndum hennar eitt mik-
ið hróp á auðnuleysi, sem er þjóð
félagslegt í eðli sinu og gildir al-
veg eins í dag og það gilti fyrir
hundrað árum. Þetta fói'k þarna
í myndinni á engan leik. Og enn i
dag er unniö að því öllum árum
af vissum öflum innan allra þjóð-
féiaga, að fólk eins og Gervaise
komist olclrei upp úr rennusteini
mannlegrar örbirgðar.
Þrátt fyrir hryggðina, sem er megin-
ásinn, koma fyrir mörg skopleg
atvik, sem gera sitt til að auka á
dýpt myndarinnar. Verkið verður
því ekki látlaus harmagrátur. í
rauninni er enginn harmagrátur
í verkinu. Þetta var bara syona.
I. G. Þ.
Ljósið beint á móti
Frönsk mynd. Aðalhlutverk: Bir-
gitte Bardot, Reymond Pellegrin.
SýningarstaSur: Trípóiíbió.
Bardot hefir komið fram í ýmsum
hlutverkum í kvikmyndum, en
þarna mun hún í fyrsta sinn vera
beint lífshættuleg. Hún giftist
manni, sem samkvæmt Iæknisráði
má ekki sænga ■ hjá kvenmanni,
öðruvísi en að eiga á hættu að
tapa lífinu. Valda þyí höfuðmeiðsl
sem liann hefir fengið í bifreiða-
slysi. Aumingja maðurinn berst
við dauðann í höíði sínu erfiða
daga og langar nætur meðan Bar
dot lætur sjást i vöxt sinn nak-
inn.
Maðurinn þarf að vísu ekki að vera
í þessu bindindi nema eitt ár, en
það er langur timi, þegar Bardot
er annars vegar. Þau reka veit-
ingahús við vegirui, en beint á
móti er benzínsala og þar er mað
ur, sem er til alls fær og til all's
líklegur. Myndin endar svo með
dauða og skelfingu áður en árið
er liðið.
Pellegrin leikur sjúka manninn og
gerir það sæmilega. Þetta er
myndarlegur maður en ekki ýkja
mikill leikari. Það kemur sér vel
fyrir Bardot, hún mundi ekki
þola mikið í þeim efnum. Bezt
færi hún innan um bifreiðar og
hestvagna, eða annað það, sem
svipbrigði eru fyrirmunað.
I. G. Þ.
Þegar regnió koen
Bandarísk mynd. ASalhlutverk:
Burt Lancaster, Katharine Hep
burn. Sýningarstaðuri; Tjarnar-
bió.
ÞaS er allt að skrælna úr þurrki og
Katharine Hepburn vantar eigin-
mann, svo að hún pipri ekki og
eyði æf'inm hjá öldruðum föður
og tveir bræðrum, sem kernu-r
illa saman. Þá ber að marni, Jeik
inn af Burt Lancaster, sem
kveðst skuli láta rigna í hérað-
inu innan 24 stunda fyrri eina
hundrað dollara. Þar að auki
tekst honum að snerta kvenleg-
ar taugar Katharine og koma
henni af þeirri skoðun, að eng-
inn vilji sjá hana af því að hún
sé ófríð.
Þá kemur í Ijós að Burt er ekkert
annað en svikahrappur, sem
hefir farið um héruð og haft fé
út úr fóiki með því að þykjast
vera einhvers konar galdramaöur,
og iögreglustjórinn kemur til þess
að handtaka hann. Burt vill þá
fá Katharine með sér á Xlóttan-
um, en lögreglustjórinn vill
halda henni eftir, þá kemst hún
að því, að liún er eftirsótt, og
allt leikur í lyndi. Hún velur lög
reglustjórann, en til þess að Burt
fái eitthvað í sinn hlut, fer að
FramhaJd á 8. síðu.
Marcelino í Haínarfjarðarbíói
HAFNARFJARÐARBÍÓ sýnir um
þesar mundir fræga italska mynd,
sem byggð er á helgisögnlnni um
Marcelino og munkana tólf, sem
tóku munaðarlausan drenginn að
sér og ólu hann upp í klaustrinu,
þar sem hann saknaði móðurlegrar
umhyggju, en fékk loks fyrir krafta-
verk að sjá móður sína á himnum.
Myndin hefir fengið mjög góða dóma
og er sýnd við metaðsókn. Hér er
hún nú sýnd í annað sinn vegna
margra áskoranna. Aðalhlutverkið,
Marceiino, leikur Pablito Calvo, og
er myndin hér að ofan af honum í
hlutverkinu.