Tíminn - 04.11.1958, Blaðsíða 3

T í M I N N, þriðjuclaginn 4. nóvember 1958.
3
hljómleikar-
húia-
hopp
rckk
og
kahffiAc
Vilhjálms, sem einnig hefir sung-
i3 með sextettinum af og til að
undanförnu. í fyrra hélt hljóm-
sveitin þrenna hljómleika í röð,
ávallt fvrir fullu húsi, og mun
það einsdæmi, að íslenzkri hljóm- j
sveit gangi svo vel með sjálfstæða j
fciiómleika í heimalandinu.
A la Nína og Friðrik
Við gátum um húlahoppið í
byrjun, og vissulega mun það
vekja athygli manna, en þó er
margt fleira skemmtilegt á
skemmtun K.K.-sextettsins, m. a.
syngja þau Elly og Ragnar dúetta
í kalýpsólögum að hætti þeirra
Nínu og Friðriks, sem allur bær-
inn talar um, og munu koma

tb*.
hrngað til lands í heimsókn í þess
um mánuði að sögn. Eitt kalypsc-
laganna á hljómleikunum er
meira að segja eftir Friðrik
sjálfan.
Og rokkiS líka
Svo má ekki gleyma gamla rokk
ir,u, þó margt virðist s'kyggja á
það þessa dagana, bæði kalypsó
og húla. Það mun ekki dautt úr
öilum æðum ennþá, sem betur fer
fyrir Presley, og á hljómleikun-
um fá rnenn væntanlega að heyra
nokkur vel valin rokklög með til-
heyrandi bægslagangi.
EitthvaS fyrir hina eldri
Auk alls þessa verður svo auð-
vitað skotið inn í fallegum og
vinsælum dægurlögum með gamla
sniðinu, og er það vel. Á þess'u
sést, að það virðist vera ætlunin
að skemmta fólki svo sem bezt
má verða á hljómleikunum á
fimmtudag og föstudag.
K.K. sextettinn að leik.
Bretadroitning talar eins eg hún sé
gigtveik í hálsi
segir Aitrincham lávarSur eg fær fyrir þaB
skömm í hattinn
Sennilega er Bretum ekki
verr við neitt en það, ef
menn taka að gagnrýna
hennar hátign drottninguna,
eða hirð hennar. Margir
muna eflaust eftir Altrinc-
inn á nýjan leik og þykir
brezkum nóg um áreitni
hans við hirðina!
Mmma kveikfi í klaustri
en „ekki í illum tilgangi, herra dómari‘(,
sagöi hún fyrir réftinum
RAGNAR BJARNASON
hefir birt pólskan málshátt sem (seg-
ir blaðið) á að vera sá nýjasti sem
fram hefir komið þar í landi. Hann
hljóðar svo: Ríkisstjórnin iætur sem
hún borgi verkamönnunum og verka
mennirnir láta sem þeir vinni!
Systir Warburger elskaði gerði hún sér lítið fyrir, skvetti
börnin í klausturskólanum Paraffíni yfir rúmin í tveimur
. , , I,, herbergjum og kveikti í öllu sam-
þar sem hun var nunna Hun an, In^n Uðar logaði gIatt og
hafði með höndum yfirum- SyStir Warburger hélt eins og ekk
sjón 40 stúlkna á aldrinum ert hefði ,í skorizt til messunnar
5—16 ára og hafði gegnt á nýjan leik,
þessu embætti um fimm áraj Þegar nunnurnar urðu þess
skeið. Dag nokkurn fór hún vísari að eldur væri laus í klaustr
, , -i • . mu varð hið mesla fjaðrafok a
a sjukrahus vegna veikmda staðnum. Þeim tókst sjálfum að
og þegar hún kom aftur að ráða niðurlögumj eldsins, en
klaustrinu eftir nokkurn hririgdu ekki á slökkviliðið, þar
tíma komst hún að raun um fem það hefði að sjálfsögðu kvatt
j , - , . ^ .. logregluna til, til þess að grennsl-
að hun var ekk, lengur yf.r- ast fyrir um , eldsupptökin. Það
umsjónarkona. Onnur nunna hefði að sjálfsögðu kostað
hafði verið sett tií starfans hneyksli og' umtal, en það vildu
í millitíðinni. Svstir War- nunnurnar framar öllu vera laus-
burger var framvegis ætlað a! við!
að líta eftir svefnherbergj-
um nunnanna!
Altrincham heimtar að teknir
verði upp nýir og betri siðir við
ensku hirðina, en til þessa hafa
ham lávarði, sem gerði mik- tíðkazt ,svo að England verði „sam-
inn aðsúg að hirðinni í fyrra bærilegt' við samveldislönd sín
og sagði drottninguna tala llvað stjórnarfar snertir!"
„eins og hún þjáðist af gigt
í hálsinum!" Nú er Aitr- Drottningin of hlédræg
ingcham kominn í stríðsham Altringham segir drottningu láta
teyma sig á asnaeyrunum af mis-
j vitrum stjórnmálamönnum, sem
' hún ætti fremur að segja fyrir
verkum en þeir henni! „Hún er
tilneydd að haga sér algjörlega
samkvæmt því sem ráðherrar henn-
■ar segja henni, en emgu að siður
ætti hún að geta skapað sér sjálf-
stæðar lífsvenjur og siði. Það væri
Framhaid á 8 sfðu.
Ævintýri og veruleiki. — Sama sag-
an endurtekur sig stöðugt. í ævintýr- örþrifaráða.
inu er kústurinn kysstur og verður
að forkunnárfráðum prinsi en í hinu
raunverulega lífi er prinsinn forkunn
arfagri kysstur og síðan kemur sú
hraaðilega uppgötvun að það er kust
ur við hlið manns! (Ole Hedberg).
Rekin úr klaustrinu
Systir Warburger hefir nú verið
rrkin úr klaustrinu fyrir tiltækið,
og þess' heldur úr reglunni, og
gert að mæta fyrir rétti. Málið
, . . , er höfðað gegn henni fyrir í-
f.yfrl. sl^a o® gnpa td kveikju, og í ákærunni er hún
Henni þóttu þetta að sjálfsögðu
hin vcrstu tíðindi, þar sem hún
hafði haft mikið dálæti á sínum
Kveikti í klaustrinu!
nefnd skíirnárnafni sínu, Marg-
areth E. McMorrow. Hún hefir
viðurkennt fyrir réttinum að hafa
Daginn eftir læddist hún út af kveikt í klaustrinu, en bætti við:
morgunmessu og komst óséð inn „Það var ekki gert í illum til- j
í aðalbyggingu klaustursins. Þar gangi herra .dómari!“ .
BRETADROTTNING
— gigtveik/ i hálsi?
Nú er Húlahoppaldan að
ná hámarki hér. Svo langt
gengur sums staðar, að því
er við fregnum, að börnin
hafa ekki ífrið með húla-
gjarðirnar sínar — fyrir
mömmu gömlu sem vill æfa
sig líka og kannske reyna að
grenna sig ofurlitið á þann
hátt. Þegar á þetta stig er
komið, getur húsbóndinn
auðvitað ekiki gengið um í-
búðina óhultur fyrir gjarða-
flugi, og má þá segja að
fokið sé í filest skjól. Húla-
hoppgjarðirnar seldust líka
upp í bænum fvrir helgina,
og munu framleiðendur nú
hafa fullan 'hug á að færa
framleiðsluna i aukana, og
auðvitað er einkunnarorðið
„Húlagjörð á hvert heimili".
Samt eru margir, sem ekki
hafa litið hringalistina aug-
um eins og 'hún getur verið
í sinni hringavitlausustu
mynd — en þeir fá gott tæki
færi til bess á hljómleikum
K.K.-sextettsir.s í Austurbæj-
arbíói á fimmtudags- eða
föstudagskvöldið.
Þetta er annars þriSja árið í
röð, sem K.K.-sextettinn heldur
sjálfstæða bljómleika um þetta
leyti árs, og nú \'erða með hljóm-
sveitinni söngvararnir Ragnar
Bjarnason, sem hefir starfað með
hljórnsveitinni í tvö ár, og Elly
ELLY VILHJÁLMS
Álirif. — Fyrir nokkru birtist hér á
síöunni í'rétt þess eínis að karlmenn
í Brasilíu yrðu gjaxnan að konum
við át sérlegs hormónabuffs. Eins
og nærri má geta hefir þetta vakið
mikla skelfingu í Brasilíu og við
sjálf-t borð liggur að slátrarar þar
í landi sóu að fara á hausinn. En
þess'r hormónatoreytingar brasil-
ískra karlmanna hafa haft áhrif hér
uppi á íslandi því að sagan segir að
súrsaöir hrútspungar og annað slíkt
hnossgæti, gangi verr út á veitinga-
stööum en áSur var!
Kommúnismi. — Btaðið New Yorker
I