Tíminn - 11.11.1958, Page 8

8
T í M I N N, þriðjudaginn 11, nóvcmber 1958,
ESÓKAUTGÁFAN
NORÐRI
■AV.V.’.V
vv.v.v.w,
.v.v
,v
3. síðan
Erlent yfirlií
menn hennar sannfærðir um að
þetta yrði í fyrsta og síðasía sinn,
sem heimssýning yrði haldin — í
þessu formi. Sýningin var alltof
umfangsmikil og þung í vöfunum,
og þess heldur áróðursvopn handa
stórveldunum.
Enda fór svo að kalda stríðið
varð allsráðandi á sýningarsvæð-
inu. Það fór ekki mikið fyrir vin-
skap Bandaríkjamanna og Rússa
þar. Engu að síður hafa fulltrúar
beggja ríkja látið falla viðurkenn
ingarorfj um hinn aðilann, en ekki
fyrr en eftir að sýningunni var
lokið. Blaðafulltrúi rússnesku sýn-
ingarinnar lýsti yfir því, á loka-
athöfn sýningarinnar „að það væri
sannarlega ágætt, ef diplómalar
vildu fylgja því fordæmi, sem
starfsmenn Bandarísku og Rúss-
nesku sýninganna gáfu“. Sennilega
hefur maður þessi verið persónu-
lega ánægður með kynni sín af
bandarískum starfsbræðrum sín-
um, og menn frá báðum löndunum
hafa látið svipuð orð falla. Banda-
ríkjamenn undirstrika þó að sam-
ræðurnar við Rússana hafi alltaf
verið fremur þvingaðar og hafi
jafnan hætt er farið var út fyrir
viss takmörk. Fyrir utan þau virt-
ust Rússarnir ekki kunna cnsku!
Silfur varð að qulli
Kalda stríðið braust út í „ljósum
logum“ þá fyrst er verðlauna
skyldi hinar ýmsu sýningardeildir.
Ungverjar og Arabaríkin fengu
silfurverðlaun fyrir sýningar sín-
ar. En þá risu allmörg kommún-
istaríki upp á afturfæturnar ásamt
Arabaríkjunum ,og endirinn varð
sá, að dómnefndin varð að beygja
sig og breyta -silfurverðlaununum
Ungverja og Araiba í gullverðlaun.
Auk heldur hafa Arabar verið orð
aðir við mikla áróðursherferð sem
rekin var gegn ísraelsku sýninga:--
deildinni. Fáir Arabar létu svo lit-
ið -að koma þar inn fyrir dyr, og
þeir sem á annað borð létu sjá
sig þar, virtust aðeins hafa það
erindi þangað að spyrja ráðamenn
þar óviðurkvæmilegra spurninga.
Menn urðu heidur ekki varir við
neina hrifningu í herbúðum Araba
er tilkynnt var að ísraelsmenr.
hefðu fengið gullverðlaun, sér i
lagi þegar Arabar voru í fyrstu
settir skör lægra með silfurverð-
launin, sem siðar urðu þó að gulli!
Á sjálfan lokunardaginn skeði
atvik, sem sagl er að a.m.k. Rúss-
ar skemmti sér vel yfir. Tveir
drukknir bandarískir hermenn
voru teknir fastir, ákærðir um að
hafa reynt að draga niður rúss-
neska fánann! Hermennirnir af-
sökuðu sig með því, að segja, að
þeir hefðu haldið að þetta væri
þeirra eigin fáni, en þegar bc.ur
var að gáð, kom i ljós, að fáninn
var hvorki rússneskur né banda-
rískur — heldur belgískur! Sagt
er að vissir aðilar í Belgíu séu enn
þann dag í dag í versta skapi út af
þessu.
(Framhald af 6. slðu).
fyrir sér að yerulegu leyti. Hann
hefir jafnan haldið því áfram síð-
an að vera vel vinnusamur, enda
r.nnið þýðiingarmikil störf fyri'r
þrjá forseta Bandaríkjanna, eins'
og rakið hefir verið hér í blað-
inu. Orðrómur hermir, að honum
hafi fallið betur við Truman og
Roosevelt cn Eisenhower og litlu
hafi munað um skeið að liann
gengi í flokk demokrata, en iona
hans var fyrir fáum áírum í
frjálslynda flokknum, sem er
vinstri armur demokrata í N,ew
York. í tómstundum sínum les
Rockefellcr alimikið og hlust'ar
þess á milli á jazzlög. Hann hefir
mikinn áhuga fyrir nútímalist og
lis't frumstæðra þjóða. Hann er
einn af helztu stuðningsmönnum
og stjórnendum Museum of’Mod-
ern Art í New York, sem mun
vera bezta safn í heimi á þvl sviðr.
í KOSNINGABARÁTTUNNI
hélt Rockefeller því mjög' á loft,
að hann hefði unnið fyrir Roose-
velt og Truman. í helzta áróðurs-
plagginu, sem repúblikanar
dreifðu út, var efst mynd af Rocke
feller og Truman og stóðu undir
henni lofsamleg ummæli, seni
Truman viðhafði um Rockefeller
á sjðast liðnu sumri. Demokratar
virtust una þessu mjög illa og
svöruðu með því að setja aug-
lýsingu í blöðin ineð mynd, þar
sem Rockefeller og Nixon sátú
saman að morgunverði!
Eitt seinasta áróðúrsbragð demo
krata var að halda því fram, að
repúblikanar myndu afnema húsa-
leigueftirlit í New York, ef Rocke
feller næði kosningu. Rockefeller
Isvaraði því með slikri auglýsinga-
sókn í blööum, útvarpi og sjón-
varpi, að slíks er talin fá dæmi
í Bandaríkjunm og er þá mikið
sagt. Kostnaðurinn við þessar
auglýsingar mun hafa skipt hundr
uðum þúsunda dollara. í þessum
anglýsingum lýsti Rockefeller yfir
því, að hann væri eindregið fylgj
andi húsaleigueftirliti og myndi
fremur herða það en hið gagn-
stæða. Viðhorf til þessara mála
virðist því annað í New York en
Reykjavík.
Þ.Þ.
Laxamýrarættin
i Framhald af 4. síðu).
fram, hvað af þessu er endur-
prentun og hvað prentað er eftir
handritum.
í stuttu máli tel ég, að mikill
fengur sé að bwk þessari fyrir
alla þá, sem gagn og gaman hafa
af íslenzkri ættfræði. Margar
myndir prýða bókina.
Bcnjamín Sigvaldason
NÝJAR
NORÐRABÆKUR
Gatland og Dempster:
LÍF í ALHEIMI
Á iðnbyltingartímabilinu voru
sigrar mannsins yfir náttúrunni
svo hraðir, að vísindúmennirnir
toldu manninum ekkert oi'vaxið,
innan stundar myndi hann þekkja
alla leyndardóma heimsins. Svo
fór þó, að þegar hann virtist
standa við þröskuldinn — klauf
atómið, það smæsta af öllu smáu.
sem enginn þekkir til fulls. Vopn
var hægt að smíða til eyðingar og
dráps, en hver blés lífsandanum
í nasir vorar? Vísindamenn vorir
hafa nú enn komizt að því, sem
hugs'uðir fyrri alda gerðu sér
grein fyrir, að því meir sem vér
lærum, þvj betur verðum vér oss
meðvitandi, hve lítið vér vitum.
Trúarbrögð og raunvísindi hafa
færzt nær hvort öðru, þekking
hefir aukizt, en alltaf er þessari
spurningu ósvarað: Hverjir erum
vér? Hváðan koimun vér? Hvert
stefnum vér?
Þessi bók fjallar uin liið fjöl-
breytta og óþrjótandi efni, sköp-
un heims, þróun vísinda og trúar-
brögð.
Guðmundur G. Hagalín:
VIRKIR DAGAR
Ævisaga Sæmundar Sæmunds-
sonar, skipstjóra.
Guðmundur Hagalín að rita nýjar
Með þessu stórmerka riti hefur
fslendingasögur, aldarspegil þjóð-
arinnar á mótum sérkennilegrar
fortíðar og umsvifamikillar nú,-
tíðar.
Enginn hefir reynzt Hagaljn
snjallari í þessari bókmennta-
grein.
VIRKIR DAGAR eru og munu
verða, sem hinar gömlu íslend-
ingasögur, hornsteinninn að varð-
veizlu íslenzkrar tungu og ís-
lenzks þjóðernis.
Benedikt Gíslason
frá Hofteigi:
EIÐASAGA
Eiðasaga cr saga höfuðbólsins
Eiða, þar sem löngum sátu hinir
merkustu menn og ættferður þjóð
arinnar, sem létu jörðina ekki
ganga úr ættarsetu í ábúð né eign
arhaldi sömu ættar, fyrr en á sið-
ustu og verstu dögum miðrar 18.
aldar.
Eiðasaga segir frá bjartsýnni
stofnun Eiðaskóla og síðar baráttu
fyrir tilveru ahns'.
Eiðasaga segir frá mörgum
ágætismönnum, er fórnuðu Eiða-
skóla kröftum sínum.
Eiðasaga er saga liins stærsta
og merkasta staðar á Austurlandi
á þessum tímum.
5 I
.5
s
lAfWVAV.V.V.V.'.V.V.V.V.V.V.V.-.V.V